ออร่าของเล่ยเฉินพุ่งทะยานขึ้นอย่างต่อเนื่อง ระดับการบ่มเพาะของเขาก้าวะโไปถึงขั้นที่ 10 ของการควบคุมชี่ จากนั้นก็ไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ
การควบคุมชี่ ขั้นที่ 11...
การควบคุมชี่ ขั้นที่ 12...
การควบคุมชี่ ขั้นที่ 13...
การควบคุมชี่ขั้นที่ 14!
เมื่อหานิเห็นว่าการฝึกฝนของเล่ยเฉินกำลังจะทะลวงเข้าสู่ระดับการสร้างรากฐาน เขาก็ตัดสินใจหยุดมันเอาไว้ทันที
เล่ยเฉินลืมตาขึ้นมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ร่างกายของเขาเปี่ยมไปด้วยพลังมหาศาลที่เขาไม่เคยััมาก่อน
"ท่านอาจารย์! นี่มันสุดยอดเกินไปแล้ว!" เล่ยเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "นี่คือวิธีการบ่มเพาะแบบใหม่ที่ท่านคิดค้นขึ้นมาใช่มั้ยขอรับ? ข้ารู้สึกแข็งแกร่งกว่าตอนที่ข้ามีระดับการสร้างรากฐานในอดีตเสียอีก!"
หานิพยักหน้า "มันแข็งแกร่งกว่าจริงๆ แต่ข้อกำหนดของมันก็มากขึ้นเช่นกัน"
หานิอธิบายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "เพื่อที่จะสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับที่ 10 ของการควบคุมชี่ได้ เ้าต้องมีคุณสมบัติสามประการ หนึ่ง ต้องฝึกฝนคัมภีร์ระดับจักรพรรดิ สองต้องมีความเข้าใจในระดับ 9 ดาวขึ้นไป และสาม ต้องมีร่างกายจักรพรรดิ"
เล่ยเฉินขมวดคิ้ว "เช่นนั้นหากว่ามีเพียงสองข้อแรกแต่ไม่มีร่างกายจักรพรรดิ จะสามารถทะลวงไปได้สูงสุดที่ระดับไหนงั้นเหรอขอรับ?"
"ระดับที่ 10 เท่านั้น" หานิกล่าว "แต่หาก้าไปให้ถึงขั้นที่ 14 อย่างที่เ้าทำได้ เ้าต้องมีคุณสมบัติทั้งสามอย่างในระดับสูงสุด และแน่นอนว่าโอกาสที่ใครสักคนจะมีเงื่อนไขครบถ้วนเช่นนี้ มันหายากมากเช่นกัน ร่างกายจักรพรรดิอาจจะไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหามันอยู่ที่ความเข้าใจมากกว่า เ้าคงพอจะเดาได้ว่ามันยากขนาดไหน หากว่าเ้ามีความเข้าใจเพียงระดับ 8 หรือ 9 และต้องฝึกวิชาระดับจักรพรรดิั้แ่ระดับการควบคุมชี่..."
เล่ยเฉินใเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะนึกขึ้นได้ว่า หลังจากที่เขาได้รับหยดเืจักรพรรดิจากหานิ ความเข้าใจของเขาก็ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
หานิเห็นท่าทีของศิษย์ตนเองก็ยิ้มบางๆ "อย่าไปสนใจมันมากนัก ตอนนี้เรามาเริ่มทะลวงสู่การสร้างรากฐานกันดีกว่า"
จากนั้นหานิก็หยิบวัตถุดิบระดับจักรพรรดิออกมาทั้งหมดหกชนิด วัตถุดิบแต่ละอย่างมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวแฝงอยู่ บ้างเป็สมุนไพรโบราณที่เปล่งแสงระยิบระยับ และอีกอันเป็เขี้ยวของสัตว์ร้ายโบราณที่ยังแผ่กลิ่นอายแห่งความน่าเกรงขามออกมา และวัตถุดิบอื่นๆ อีก 4 ชิ้น
เล่ยเฉินมองวัตถุดิบเ่าั้ด้วยความตกตะลึง
"เ้ารู้หรือไม่ว่า ปกติแล้ว ผู้ที่มีร่างกายพิเศษสามารถทะลวงเข้าสู่การสร้างรากฐานโดยดูดซับพลังธรรมชาติรอบตัวก็เพียงพอ?" หานิกล่าวพลางมองไปยังศิษย์ของตนเอง "เ้าจำได้หรือไม่ว่า ครั้งแรกที่เ้าทะลวงสู่การสร้างรากฐาน ร่างกายของเ้าปลดปล่อยแสงสีอะไรออกมา?"
เล่ยเฉินขมวดคิ้ว ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ "สีทองขอรับ ท่านอาจารย์"
หานิยิ้ม "สีทองนั้นคือระดับมาตรฐานสำหรับผู้ที่มีร่างกายจักรพรรดิ มันคือระดับที่ผู้ฝึกตนส่วนใหญ่เข้าใจและหยุดอยู่แค่นั้น แต่ที่จริงแล้ว รากฐานของการสร้างรากฐานสามารถแบ่งระดับได้มากกว่านั้น"
หานิชี้แจงเพิ่มเติม “รากฐานของการสร้างรากฐานสามารถแบ่งออกเป็ระดับดังนี้โดยข้าเอง”
สีขาว ธรรมดา
สีฟ้า หายาก
สีม่วง ปฐี
สีทอง ์
สุดท้ายคือ สีแดง จักรพรรดิ
เล่ยเฉินเบิกตากว้าง "แล้วรากฐานที่สูงขึ้นส่งผลอย่างไรหรือไม่ ท่านอาจารย์?"
"แน่นอน" หานิพยักหน้า "ยิ่งรากฐานของเ้าสูงขึ้น ความเข้าใจในการฝึกตนของเ้าก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น เช่นเดียวกับอายุขัยของเ้า หากเ้ามีรากฐานสีทอง อายุขัยของเ้าจะเพิ่มขึ้น 100 ปี แต่หากเป็รากฐานสีแดง เ้าจะมีอายุยืนยาวขึ้นถึง 500 ปี และมันยังเพิ่มความเข้าใจและความเร็วการบ่มเพาะอีกด้วย"
เล่ยเฉินรับฟังทุกคำกล่าวของอาจารย์ด้วยความสนใจ
"แต่..." หานิยกยิ้ม "เช่นเดียวกับการบ่มเพาะระดับการรวบรวมชี่ เงื่อนไขในการมีรากฐานสีแดงก็สูงตามไปด้วย เ้าจะต้องมีร่างกายจักรพรรดิในระดับสูงสุด ความเข้าใจในระดับสูงสุด และใช้วัตถุดิบระดับจักรพรรดิเป็ตัวเร่งพลังในการทะลวงเท่านั้น"
หานิชี้ไปยังวัตถุดิบทั้งหกที่อยู่ตรงหน้า
"และตอนนี้ข้าจะช่วยเ้าหลอมรวมวัตถุดิบเหล่านี้เป็พลังบริสุทธิ์เพื่อใช้ในการทะลวง เ้าจงทำตามขั้นตอนปกติ แต่จงจำไว้ มาตรฐานของการเป็ศิษย์ข้า มีเพียงระดับสีแดงเท่านั้น"
เล่ยเฉินกำหมัดแน่น ั์ตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
"ข้าจะไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวัง!"
หานิพยักหน้าพอใจ ก่อนจะเริ่มทำการหลอมรวมพลังของวัตถุดิบระดับจักรพรรดิทั้งหมด เสียงพลังปราณแปรเปลี่ยนไหลเวียนไปทั่วบริเวณ รัศมีแห่งอำนาจแผ่ขยายออกจากยอดเขาแสงบริสุทธิ์
ในอีกไม่กี่อึดใจต่อจากนี้ ศิษย์ของเขา เล่ยเฉิน จะก้าวเข้าสู่ระดับการสร้างรากฐานที่ไม่มีผู้ใดเคยไปถึงมาก่อน!
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้ลงทุนในศิษย์ที่มีโชคสีดำ ได้รับวัตถุดิบระดับจักรพรรดิ*1]
ออร่าสีแดงปกคลุมไปทั่วร่างของเล่ยเฉินทันที พลังอำนาจของเขาพุ่งทะยานขึ้นก่อนจะสงบลงในเวลาไม่นาน ความรู้สึกแข็งแกร่งที่ไม่เคยััมาก่อนแล่นไปทั่วร่าง และการบ่มเพาะของเขาก็มาหยุดที่ขั้นที่ 7 ของการสร้างรากฐาน
เล่ยเฉินกำหมัดแน่น พลังที่ครั้งหนึ่งถูก่ชิงไป ตอนนี้กลับคืนมาอย่างสมบูรณ์ และมันแข็งแกร่งกว่าที่เคยเป็เสียอีก หากเป็ตัวเขาในตอนนี้ สามารถเผชิญหน้ากับตัวเองในอดีตได้เป็พันๆ คนโดยไม่ได้รับาเ็เลยด้วยซ้ำ
หานิยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า "ดีมาก เอาล่ะ ในอีกเจ็ดวันจะมีการแข่งขันศิษย์ใหม่ที่จัดขึ้นเป็ประจำทุกปี ข้า้าให้เ้าคว้าอันดับหนึ่งมาให้ได้ เ้าทำได้ไหม?"
เล่ยเฉินคุกเข่าลงกับพื้น กำหมัดแน่นก่อนกล่าวเสียงหนักแน่น "ข้าจะไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวัง!"
หานิพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะดีดนิ้วขึ้น ทันใดนั้น กระท่อมธรรมดาหลังหนึ่งก็ปรากฏขึ้นที่ด้านข้าง มันดูเหมือนกระท่อมไม้เก่าๆ แต่กลับแผ่พลังอาคมออกมาแปลกประหลาด
"ในกระท่อมนั้นมีมิติพิเศษอยู่ เ้าจงเข้าไปแล้วต่อสู้ในนั้นเพื่อหาประสบการณ์สักสิบสองชั่วโมง ข้าตั้งค่าไว้ให้มันใช้งานได้วันละสิบสองชั่วโมงเท่านั้น เพื่อให้เ้าได้มีเวลาพักบางเนื่องจากการบ่มเพาะเ้ายังต่ำอยู่เ้ายังจำเป็ต้องพักผ่อนบาง"
เล่ยเฉินก้มหัวคำนับหานิด้วยความเคารพสูงสุด ก่อนจะเดินเข้าไปในกระท่อมโดยไม่ลังเล
ขณะเดียวกัน หานิก็เริ่มตรวจสอบทุกสิ่งที่ได้รับจากระบบ แม้ว่าของที่ได้จะน้อย เพราะเล่ยเฉินเป็ผู้มีโชคสีดำ แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขา
"โลกนี้ไม่มีอาหารกลางวันฟรี..." หานิคิดในใจ แม้จะได้รับระบบมา แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเชื่อใจมันทั้งหมด เขารู้ดีว่าพลังที่ได้มาอย่างง่ายดาย ย่อมมีบางอย่างต้องแลกเปลี่ยนเสมอ
หลังจากนั้น หานิก็หยิบคัมภีร์ที่ได้รับจากระบบขึ้นมาอ่าน ดวงตาของเขาเปล่งประกายขึ้นมาเล็กน้อย นี่เป็คัมภีร์ระดับจักรพรรดิที่สมบูรณ์แบบ พร้อมความคิดบางอย่างที่โผล่ขึ้นมาภายในใจของเขา
ขณะเดียวกัน ภายในกระท่อม
เล่ยเฉินถูกส่งเข้ามาในมิติพิเศษ สนามประลองที่รายล้อมไปด้วยแสงสีขาวสะอาด ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของตนเองกล่าวออกมาโดยไม่รู้ตัว
"คารวะท่านอาจารย์..."
เขาเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อมองเห็นร่างของเด็กน้อยที่ดูอายุเพียงสิบปี ยืนอยู่ตรงหน้า ท่าทีสงบนิ่ง และคุ้นเคยเป็อย่างดี
"นี่มัน..."
ก่อนที่เขาจะพูดจบ ตัวอักษรอาคมสีทองก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ
[จำลองการต่อสู้]
[ผู้ใช้งาน: เล่ยเฉิน]
[คู่ต่อสู้: ด่านที่ 1 หานิ อายุ 10 ปี (การบ่มเพาะ: ไม่มี) ]
[เลือกระดับความยาก]
[ง่าย: ใช้ระดับพลังปัจจุบันของตนเอง]
[ปานกลาง: ระดับพลังเทียบเท่าหานิใน่เวลาอดีต]
[ยาก: ระดับพลังต่ำกว่าหานิ ในอดีต]
เล่ยเฉินมองตัวเลือกตรงหน้าโดยไม่ลังเล
"ระดับยากที่สุด"
ทันใดนั้น ร่างของหานิจำลองก็ถูกสร้างขึ้น ดวงตาของเขาสงบนิ่งไร้อารมณ์ และดูธรรมดาไร้พิษภัยใดๆ
เล่ยเฉินพบว่าตนเองถูกลดพลังลงจนกลายเป็ผู้ไร้การบ่มเพาะโดยสมบูรณ์ เช่นเดียวกับหานิในวัยสิบปี ขณะที่เขากำลังตกอยู่ในภวังค์ คำพูดหนึ่งของหานิก็ดังขึ้น พร้อมรอยยิ้มบางๆ
"เริ่มได้"
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้