บ้านหลังใหญ่ นอกเขตวังหลวง เงียบสงบและร้างไร้ผู้คน ไท่จือพาวรากรวางบนเตียง เดินไปหยิบผ้าและชามใส่น้ำมาเช็ดตัวให้ ความเย็นจากน้ำทำให้วรากรขยับตัวแต่ยังไร้สติมือไขว่คว้าไท่จือหัวใจไหวอ่อนทั้งสงสารและรู้สึกโกรธอยากจะจัดการกับคนที่คนที่ทำให้วรากรเป็นแบบน...