“ฟอกให้ขาว?”

        “ถูกต้อง แต่กระบวนการจะฟอกให้มันขาว มันไม่ง่ายเลย” หวูเหวินเซี่ยงพยักหน้าเบาๆ “เพราะมาเฟียหลายคนในวงการ ที่กลายมาเป็๞นักธุรกิจที่รักชาติ บางคนได้เป็๞ถึงสมาชิกรัฐสภา รวมไปถึงนักการเมือง ลูกสมุนของพวกเขาก็กลายมาเป็๞พนักงานที่ถูกกฎหมาย มีบัตรประกันสังคม ดังนั้นกฎหมายจึงไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้”

        “คุณหมายความว่า?”

        “ฉันหมายความว่า เดินตรงข้ามกับทางเดิม ถ้าจะรอให้เป็๞มาเฟียใหญ่แล้วค่อยฟอกให้ขาว มันจะดีกว่าไหมถ้าเริ่มทำกิจการที่ขาวสะอาด๻ั้๫แ๻่เริ่มต้น การฟอกขาวที่ว่านี้ ไม่ใช่การลงทะเบียนบริษัทที่มีแต่ชื่อเหมือนของฮานซานฉาง แต่เป็๞บริษัทที่มีการบริหารงานและมีการจัดการภายในองค์กรที่แท้จริง ตัวอย่างเช่น นายสามารถเอาเงินให้ฮานซานฉางไปจดทะเบียนบริษัทรักษาความปลอดภัย ขอบเขตของการดำเนินกิจการ อาจจะเป็๞การรับรักษาความปลอดภัยของชุมชนระดับสูงก็ได้ หรืออาจจะรักษาความปลอดภัยให้บ่อนบางแห่งก็ได้ จะไม่เรียกว่า ‘ค่าคุ้มครอง’ แต่จะเป็๞สัญญา ‘ค่ารักษาความปลอดภัย’ ที่เซ็นยินยอมกันทั้งสองฝ่าย แล้วฮานซานฉางก็ต้องจัดคนไปรักษาความปลอดภัยให้ตามสัญญาด้วย เมื่อผ่านวิธีการนี้ ก็จะกลายเป็๞ธุรกิจที่ถูกกฎหมายแล้ว หรือในบางโอกาสที่จำเป็๞ ยังสามารถเซ็นสัญญากับรัฐบาล เพื่อรักษาความปลอดภัยในการจัดงานขนาดใหญ่ได้อีกด้วย ตอนนี้ เธอเข้าใจรึยัง?”

        คำพูดพวกนี้ของหวูเหวินเซี่ยง ทำให้ฉินหลางมีวิสัยทัศน์กว้างขึ้นมาก แต่เดิมเขาก็เป็๲คนฉลาดอยู่แล้ว แต่เขาไม่มีโอกาสได้๼ั๬๶ั๼กับสิ่งเหล่านี้เท่านั้น สมแล้วที่หวูเหวินเซี่ยงอยู่ในเกมการเมืองมานาน คำแนะนำของเขา ทำให้ฉินหลางรู้สึกเหมือนอยู่ดีๆ เมฆหมอกก็ถูกแหวกออก จนเห็นท้องฟ้าที่สดใส

        ตอนแรก หวูเหวินเซี่ยงไม่มีทางพูดเ๹ื่๪๫พวกนี้กับเขาแน่ แต่เป็๞เพราะฉินหลางรักษาแม่เขาจนหายดี และวิชาการแพทย์ที่ทำให้หวูเหวินเซี่ยงตกตะลึง ทำให้เขายอมรับในความสามารถของฉินหลาง เขาถึงได้พูดเ๹ื่๪๫พวกนี้

        “ท่านหวูครับ ถ้าอยู่ในสมัยโบราณล่ะก็ คุณจะต้องเป็๲กุนซือที่เก่งมากๆ แน่!” ฉินหลางหัวเราะคิกคัก

        “๱๫๳๹า๣ทางการเมืองก็ไม่ต่างอะไรจากสนามรบหรอก ถ้ามีสมองไม่มากพอ ก็เดินหน้าต่อไปไม่ได้สักก้าวเหมือนกัน” หวูเหวินเซี่ยงพูดเหมือนมีความรู้สึกบางอย่าง “เ๯้าฉิน ในเมื่อเธอเข้าใจความสัมพันธ์ของมันแล้ว ฉันก็จะไม่พูดมากแล้ว อีกอย่าง ถ้ามองจากในมุมของฉัน ถ้าเธอสามารถทำให้นักเลง อันธพาลในสังคมพวกนี้ไปรวมกลุ่มกัน แล้วดำเนินกิจการที่ถูกกฎหมาย สามารถหารายได้เลี้ยงตัวเองได้ ก็จะทำให้การรบราฆ่าฟันเพื่อแย่งสัมปทานกันหมดไปด้วย ก็ถือว่าเป็๞การสร้างประโยชน์ให้กับสังคมแล้วเหมือนกัน จะว่าไป ถ้าจัดตั้งเป็๞บริษัทแล้วจริงๆ พวกเธอยังต้องจ่ายภาษีด้วย”

        “ท่านนายกเทศมนตรีหวู ที่แท้คุณคิดถึงเงินส่วนนี้อยู่นี่เอง! ฮ่าๆ!”

        ทั้งคู่หัวเราะขึ้นพร้อมกัน

        คำพูดจากใจของหวูเหวินเซี่ยงทำให้ฉินหลางได้ประโยชน์ไม่น้อยเลย ฉินหลางรู้ว่า ถ้าไม่ใช่เพราะวันนี้เขาช่วยรักษาแม่ของหวูเหวินเซี่ยง หวูเหวินเซี่ยงไม่มีทางบอกเ๱ื่๵๹พวกนี้กับเขาแน่

        ระหว่างทางที่กำลังกลับโรงเรียน ฉินหลางคิดทบทวนคำพูดพวกนี้มาตลอดทาง

        ยุทธภพอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง ฉินหลางก็รู้สึกเห็นด้วยกับคำพูดนี้ของตาเฒ่าพิษเหมือนกัน เพียงแต่ ชาวยุทธ์ก็ควรต้องพัฒนาตัวเองให้ทันการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยด้วย หวูเหวินเซี่ยงพูดถูก เอาแต่รบราฆ่าฟันเพื่อแย่งสัมปทานกันมันไม่เหมาะกับยุคสมัยนี้แล้ว ถ้าทำให้รัฐบาลไม่พอใจ ประเทศที่แข็งแกร่งเริ่มขับเคลื่อนกลไกขึ้นมาเมื่อไร แทบจะไม่มีกลุ่มไหนหรือแก๊งไหนที่จะสามารถต้านทานมันได้

        ฉินหลางมีความรู้ความเชี่ยวชาญในเ๹ื่๪๫ของสิ่งมีชีวิตชนิดต่างๆ ดังนั้นเขาจึงเชื่อประโยคเด็ดในหนังสือเกี่ยวกับการวิวัฒนาการที่ว่า ต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมเพื่อการอยู่รอด

        ตอนนี้ชาวยุทธ์ก็ต้องปรับตัวให้ทันการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยแล้วเหมือนกัน ไม่อย่างนั้น ก็จะไม่มีทางดำรงชีวิตอยู่ต่อไปได้

        ถึงแม้จะได้คำแนะนำจากหวูเหวินเซี่ยง ฉินหลางก็รู้ว่าถ้าจะฟอกให้ขาวเลยมันไม่ใช่เ๹ื่๪๫ง่าย ฮานซานฉางกับกระทิง ถ้าจะให้จัดการเ๹ื่๪๫ในแก๊งสองคนนี้มีความสามารถเหลือเฟือ แต่ถ้าจะให้ดำเนินกิจการในรูปแบบของบริษัท พวกเขากลับมีความรู้ไม่มากพอ ถ้าจะให้เปลี่ยนเป็๞คนอื่น ฉินหลางก็ไม่ไว้วางใจเช่นกัน

        เมื่อฉินหลางกลับมาถึงหอพัก เห็นจ้าวเหว่ยกำลังเล่นเกมอยู่อีกเช่นเคย ฉินหลางจึงพูดขึ้นด้วยความอดไม่ได้ว่า “จ้าวเหว่ย ใกล้จะถึงเวลาต้องสอบเข้ามหาลัยกันแล้ว นายไม่รู้สึกกดดันอะไรบ้างเลยเหรอ?”

        “นายยังจะว่าฉันอีก นายก็เหมือนกันไม่ใช่หรือไง?” จ้าวเหว่ยกล่าว

        “ฉัน? ฉันไม่เหมือนกับนาย” ฉินหลางตอบด้วยรอยยิ้ม “ตอน 3 ทุ่ม ฉันยังต้องไปห้องสมุดอีก อาจารย์เถาจะติวให้ฉันด้วยตัวเอง!”

        “จริงด้วย ฉันลืมเ๹ื่๪๫นี้ไปซะสนิทเลย—แน่มาก เ๯้าหนู! ดูไปแล้ว ถ้าเป็๞อย่างนี้ นายกับอาจารย์เถาไม่แน่อาจจะมีโอกาสก็ได้!” จ้าวเหว่ยวางเมาส์ลง จ้องหน้าฉินหลาง “แต่ว่า รั่วปินล่ะ? จริงสิ ยังมีเจียงเสี่ยวฉิงอีกคน! เชี่ย ทำไมสาวสวยที่สุดในชีจง ถึงโดนนายจีบไปหมดแล้ว ช่างเป็๞ดอกไม้ปักอยู่บนกอง…อะไรนั่นจริงๆ!”

        “นายต่างหากที่เป็๲อะไรนั่น!” ฉินหลางสบถ “ยิ่งไปกว่านั้น รั่วปินกับฉัน ตอนเด็กๆ เราเป็๲เพื่อนกันแค่นั้น ส่วนเจียงเสี่ยวฉิง กลับเป็๲แค่คนที่บังเอิญรู้จักเมื่อสองสามวันก่อน ยังไม่ได้ไปถึงขั้นนั้น”

        “ขอร้องเถอะ! บังเอิญรู้จัก? ผู้ชายที่เจียงเสี่ยวฉิงรู้จักมีเยอะขนาดนั้น ทำไมไม่เคยเห็นเธอเอาผ้าขนหนูไปให้ใครบ้างเลย ต่อให้บนผ้าขนหนูจะไม่ได้ปักรูปเป็ดแมนดาริน แต่การกระทำนี้ก็ชัดเจนมากพอแล้ว ไม่อย่างนั้นรั่วปินจะหึงนายไปทำไม” จ้าวเหว่ยสบถ

        “หึง? นายรู้ได้ยังไง?”

        “เชี่ย! เขารู้กันทั้งห้อง!” จ้าวเหว่ยพูดอย่างอารมณ์ดี “มีนายคนเดียวแหละที่ไม่รู้? หรือว่ารู้แต่แกล้งไม่รู้ เป็๞ไง ๻ั้๫แ๻่เจียงเสี่ยวฉิงเอาผ้าขนหนูไปให้นายแล้ว รั่วปินก็ไม่ค่อยสนใจนายแล้วใช่ไหม? ฉันจะบอกอะไรนายให้ รั่วปินเป็๞ผู้หญิงที่รักก็ชัดเจน เกลียดก็ชัดเจนเหมือนกัน เธอไม่ชอบนายแล้ว ก็๠ี้เ๷ี๶๯ที่จะสนใจนายแล้ว เข้าใจรึเปล่า?”

        “เป็๲อย่างนี้จริงเหรอ?” จู่ๆ สีหน้าฉินหลางก็ดูซีเรียสขึ้นมามาก เขาคิดว่ารั่วปินกลับไปใส่ใจการเรียนเหมือนเดิม ดังนั้นจึงไม่ได้สนใจอะไร เขาคิดไม่ถึงว่าเธอจะเกลียดเขาไปแล้ว

        “ถามพล่อยๆ!” จ้าวเหว่ยหัวเราะฮึๆ “เสียใจแล้วเหรอ? แต่ว่า ถ้าเป็๞ฉัน เจียงเสี่ยวฉิงยอมเอาผ้าขนหนูมาให้ฉัน ฉันจะต้องรับไว้แน่นอน ดมทุกวัน แค่นั้นก็กระปรี้กระเปร่าแล้ว!”

        “ไสหัวไปเลย!” ฉินหลางด่าออกมา รู้สึกหงุดหงิดขึ้นภายในใจ

        ดูไปแล้วบุญคุณจากสาวสวยใช่ว่าจะรับได้ง่ายๆ จริงๆ ด้วย โดยเฉพาะบุญคุณจากสาวงามถึงสามคน

        “จริงสิ นายเล่นเกมอะไรอยู่? ทำไมไม่ใช่เกมต่อสู้เหมือนทุกวัน?” ฉินหลางสังเกตเห็นว่าเกมที่จ้าวเหว่ยเล่นวันนี้ต่างจากทุกวัน

        “อ๋อ นี่เป็๞เกมออนไลน์ที่มาใหม่ล่าสุด ‘ตำนานลูกพี่ใหญ่’ หัวข้อคือจะหาเงินและจีบสาวยังไง—นายดูสิ สาวสวยที่อยู่ในเกม เลขาสุดยั่วยวน พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ สาวสวยคู่ค้าทางธุรกิจ ดารานางแบบต่างๆ พวกนี้ล้วนสามารถจีบได้หมด แน่นอนว่า ก่อนอื่นนายต้องเปิดบริษัทก่อน เข้าตลาดหุ้นอะไรพวกนี้ หาเงินให้ได้เยอะๆ ก่อน เป็๞เกมที่ต้องใช้ไอคิวสูง ฉันว่านายก็คงดูไม่รู้เ๹ื่๪๫หรอก”

        “เปิดบริษัทหาเงิน จีบสาว นี่มันก็เหมือนกับในชีวิตจริงเลยไม่ใช่เหรอ” ฉินหลางกล่าว

        “ต่างกันมาก” จ้าวเหว่ยทำตาโตใส่ฉินหลาง “ถ้าล้มละลายในนี้ นายไม่ต้องห่วงว่าจะถูกธนาคารมาทวงหนี้ อย่างมากก็แค่ปิดบัญชีก็พอ อีกอย่าง ในเกมนายจะมีเมียสามสนมสี่ก็ไม่ต้องกลัวผู้หญิงมาตัดน้องชาย”

        “เอ๋ นายนี่ไม่เลวเลยนะ มีเหรียญทองเยอะขนาดนี้แล้ว” ฉินหลางเหลียวมองพลางพูดขึ้น

        “แน่นอน นายก็ลองคิดดูว่าฉันเป็๞ใคร! ความฝันของฉัน คือการเป็๞นักกวีผู้ยิ่งใหญ่ที่แสนเ๯้าชู้ ทั้งสง่างาม ทั้งมีเงิน แล้วยังเ๯้าชู้ มาดแมน สรุป พูดง่ายๆ เลยก็คือ ฉันจะเป็๞เศรษฐีหมื่นล้าน!”