กว่าเฟิงเจวี๋ยหร่านจะกลับมาจากวังหลวงก็เข้ายามชวด (23.00-1.00 น.) แล้ว ภายใต้แสงตะเกียงสีนวลทำให้เห็นดวงหน้างามพิลาสของสตรีที่เฝ้ารอคอยเขามาแสนนานอมฝาดด้วยโลหิตจนเป็นสีชมพูระเรื่อ แม้ว่าจะเหนื่อยจนแทบเป็นลม แต่หัวใจกลับวางลงได้อย่างแท้จริง      ...