“เจ้า...”        เมื่อสวีซิ่วอิงสบกับดวงตาเย็นชาไร้ระลอกคลื่นคู่นั้นของเซี่ยถิง นางก็กลืนคำพูดถัดไปลงคอทันที        “เช่นนั้นข้ารดน้ำต้นไม้แล้วกัน”        “แล้วลานด้านหลังอยู่ที่ใด? ลานด้านหลังเรือนของคุณหนูหรือ?”        ...........................