เจิ้งหยวนผลักประตูห้องรับประทานอาหารส่วนตัวแล้วเดินออกไปข้างนอก เธอมาโรงแรงแห่งนี้หลายครั้ง เคยจองห้องเพรซิเดนเชียลสวีต ทั้งยังเคยรับรองแขกสำคัญและจัดงานแถลงข่าวที่นี่ เธอจึงคุ้นเคยกับโรงแรมแห่งนี้เป็อย่างดี ไม่รู้ว่าการย้อนเวลาคราวนี้เอาทั้งโรงแรมมาด้วยหรือเปล่า หากได้มา เธอคงรวยเละเลยทีเดียว!
เธอมุ่งไปยังห้องครัวของโรงแรมก่อน ตรงนั้นเชื่อมกับโกดังของโรงแรม น่าจะมีวัตถุดิบอยู่ในนั้นมากมายทีเดียว ยุคนี้เป็่ที่ขาดแคลนอาหารการกินที่สุด หากมีพวกเสบียงที่เก็บสะสมในคลัง บ้านเธอจะมีชีวิตดีขึ้นแล้ว!
ใช้เวลาไม่นานนักเธอก็มาถึงห้องครัว
โรงแรมระดับห้าดาวมีห้องครัวนับไม่ถ้วน ทั้งภัตตาคารยังแยกย่อยเป็อาหารซานตง อาหารกวางตุ้ง อาหารเสฉวน อาหารหวายหยาง อาหารตะวันตกและอาหารญี่ปุ่นแตกต่างกันไป ดังนั้น ห้องครัวเลยแบ่งเป็หลายส่วนด้วยกัน นอกจากนี้ ยังมีห้องครัวใหญ่ที่รับผิดชอบจัดเลี้ยงงานแต่งโดยเฉพาะ เจิ้งหยวนจึงมาที่ห้องครัวจัดเลี้ยงงานแต่งเป็ที่แรก
ห้องครัวสะอาดสะอ้าน ทว่าไร้ซึ่งผู้คน บนโต๊ะมีอาหารที่ปรุงเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ยังไม่เสิร์ฟวางเรียงราย เจิ้งหยวนเดินเข้าไปวัดอุณหภูมิของแต่ละจาน ยังร้อนเหมือนเดิม! บางเมนูที่อยู่ในกระทะก้นลึกยังไม่มีถูกตักขึ้นมาใส่จานด้วยซ้ำ…
ไม่รู้่เวลาในมิติหมุนเวียนอย่างไร หากเหมือนเวลาข้างนอก อาหารเหล่านี้ไม่นานคงเสียแล้วกระมัง? ั์ตาเจิ้งหยวนปรากฎร่องรอยเสียดาย
เธอเดินออกไปทางประตูครัวด้านหลัง ลงบันไดก็ถึงคลังของโรงแรม ที่นี่คือคลังสินค้ากับห้องแช่เย็นสำหรับเก็บส่วนผสม มีทั้งผัก ผลไม้ เนื้อสัตว์ ผลิตภัณฑ์จากนมที่จำเป็แทบทุกชนิด รวมทั้งข้าวสาร เส้น และน้ำมันนับไม่ถ้วน สร้างความดีใจให้แก่เจิ้งหยวนทันทีที่เห็น ไม่รู้ของเหล่านี้เก็บได้นานเท่าไร แต่อย่างน้อยหลังจากนี้ก็ไม่หิวโหยแล้ว!
เมื่อออกจากคลังสินค้ามา และเดินลงไปเพียงนิดก็ถึงคลังเก็บของจิปาถะอีกแห่ง ข้างในมีฟูกกับเครื่องนอนครบถ้วน ตลอดจนจานรองแก้ว ยาสีฟัน แปรงสีฟัน แชมพูสระผมและของใช้อื่นๆ ทุกอย่างในโรงแรมระดับห้าดาวล้วนเป็ของคุณภาพยอดเยี่ยม หลังเจิ้งหยวนรื้อค้นดูโดยรอบก็รู้สึกพึงพอใจเป็อย่างมาก
เธอเดินออกมาก่อนตรงไปทางฝั่งห้องพักแขก และห้องบอลรูมของโรงแรมต่อ บ่อยครั้งที่ห้องบอลรูมมักมีคู่บ่าวสาวมาจัดงานแต่งงาน เหล่าเ้าสาวจะเตรียมยาสูบ สุรา ลูกอม ชา และเค้กสำหรับพิธีแต่งงานไว้ล่วงหน้า เจิ้งหยวนสำรวจรอบหนึ่ง แล้วจึงสุ่มหยิบลูกอมหลายเม็ดใส่กระเป๋าเสื้อ เธอแกะเปลือกเม็ดหนึ่งก่อนยัดเข้าปากเพื่อบรรเทาความหิว
ก่อนผละจากห้องบอลรูมไปที่ชั้นหนึ่ง จากนั้นมุ่งหน้าไปล็อบบีของโรงแรม ประตูใหญ่เปิดอ้าเสียจนเห็นทิวทัศน์ขมุกขมัวเต็มไปด้วยหมอกภายนอก ใจเธอพลันสั่นสะท้าน เธอตรงดิ่งไปทางประตูใหญ่เพื่อออกจากโรงแรม แต่ทว่าเมื่อล่วงล้ำมายังอาณาเขตของหมอกหนาก็เดินต่อไม่ได้อีก เธอหันมองด้านหลัง หมอกทึบโดยรอบเหมือนโดนบางสิ่งแหวกออก เหลือเพียงพอจะครอบคลุมโรงแรมเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าทั้งโรงแรมนั้นตามมาปี 1973 กับเธอด้วย
นี่มันมหัศจรรย์เกินไปแล้ว! ความรู้สึกปลงตกถาโถมในใจเจิ้งหยวน
ทันใดนั้น ท้องเธอพลันร้องจ๊อกๆ นึกถึงอาหารเลิศรสที่เชฟทำไว้ในครัว เธอก็หิวยิ่งกว่าเดิมจนอดกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ไม่ได้
เจิ้งหยวนสาวเท้าไปยังห้องครัว ขณะผ่านล็อบบีเธอเหลือบมองเคาน์เตอร์ตามสัญชาตญาณ ภายในเคาน์เตอร์แขวนนาฬิกาหลายเรือน แสดงเวลาท้องถิ่นของสถานที่ต่างๆ ทั่วโลก เพียงแต่เข็มวินาทีของนาฬิกาตอนนี้ไม่ขยับเขยื้อนสักนิด ราวกับตายแล้ว
น่าแปลกความคิดเจิ้งหยวนแล่นฉับพลัน มีความเป็ไปได้มากว่าเวลาในมิตินี้จะหยุดนิ่ง!
เธอมีความสุข หากเป็เช่นนี้จริงก็ดีอย่างยิ่ง เพราะอาหารมากมายในคลังจะไม่มีวันหมดอายุ!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้