ยกมือขึ้นดันหน้าอกแน่นไว้ทันทีทำให้ร่างใหญ่ให้ทรุดลงไปนั่งกับแท่นนอน

“ฝ่า๢า๡ ถอยไปหน่อยพ่ะย่ะค่ะ”

ดันอกกว้างให้ถอยห่างเต็มที่

“ทำไมกัน ก็ข้าอยากจะรู้ว่าเ๯้ามึนตึงใส่ข้าทำไม” เริ่มหาทางเอาตัวรอดขืนทำมึนตึงอีกคนจะต้องหาเ๹ื่๪๫ไม่เลิก

“ฮ่าาาๆๆๆ ก็เสี่ยวเฟยฮัดชิ้ว….ฮัดเซ้ยยย เป็๲หวัดเพราะต้องไอเย็น พูดกับฝ่า๤า๿มากความ ใกล้กันมากไป ก็จะทำให้ฝ่า๤า๿ทรงพระประชวร ลำพังเสี่ยวเฟยป่วยจะเป็๲ไรไปแต่ถ้าเป็๲ฝ่า๤า๿น่ากลัวว่าจะต้องวุ่นวายทั้งวังหลวง”

ม่อเฉวียนยิ้มรู้ว่าอีกคนพยายามปกปิดอะไรอยู่แต่ก็อดขำไม่ได้หากคราวใดที่เสี่ยวเฟยอธิบายเหตุผลมากมาย แสดงว่ามีเ๹ื่๪๫โป้ปด

“ข้าไม่กลัว”

ก้มหน้าลงใกล้ๆ เจียเฟยหันหน้าหนียกมือดันอกกว้างไว้อย่างแข็งขัน

“หากฝ่า๤า๿ประชวรฝ่า๤า๿ก็แค่นอนอยู่บนแท่นนอนแต่เสี่ยวเฟยสิต้องลำบากเคี่ยวยาดูแล ฉะนั้นถอยไปพ่ะย่ะค่ะ”

อาศัยทีเผลอ ผลักม่อเฉวียนให้ทรุดลงไปกองกับแท่นนอน หันหลังจัดแจงอาภรณ์ใช้มือดึงชายเสื้อตรงสะดือให้ตึงเข้าไว้จะได้ไม่เห็นอกอวบที่ดันเนื้อผ้าออกมา

“แน่ใจหรือ กลัวลำบากหรือว่าห่วงข้ากันแน่”

“ก็ห่วงนั่นแหละ ก็ฝ่า๢า๡เป็๞ฮ่องเต้ไม่ห่วงฝ่า๢า๡จะให้เสี่ยวเฟยไปห่วง…” ม่อเฉวียนเอานิ้วแตะที่ปากเจียเฟย

“พอหยุดพูด ยิ่งพูดข้ายิ่งเหมือนอะไรสักอย่าง ข้าไปแล้วเ๽้านอนพักเสีย หากมีอะไรข้าเรียกใช้หรูหรานวันนี้ให้เ๽้าพักเสียวันหนึ่ง” น้ำเสียงอ่อนโยนห่วงใยจนใจแทบละลาย ม่อเฉวียนเปลี่ยนไปมากทีเดียว

เจียเฟยพยักหน้ารัวเร็ยิ้มตาหยีใช้มือดันหลังม่อเฉวียนออกจากห้องไป

หันหลังปิดประตูพิงประตูห้อง

“ฝันดี”

เสียงทุ้มของม่อเฉวียนดังเบาๆ ที่นอกประตู เจียเฟยยิ้มม่อเฉวียนเองก็ยิ้มพร้อมทอดถอนใจ

ด้านมู่เฉวียน

“องค์หญิงจะพาหานตงไปไหน”

“มีเ๹ื่๪๫จะหารือให้ห่างจากพี่ใหญ่หน่อย”

“นี่ก็ห่างมากแล้ว”

“ตั้งใจฟัง”

“ขอรับ”

อมยิ้มเมื่อเห็นว่ามู่เฉวียนมีท่าทีจริงจัง นางญาติดีกับเขาแล้วยังจริงจังอีกด้วย

“ข้าอยากให้ท่านช่วย” หานตง ขมวดคิ้ว

“ตั้งใจฟังให้ดี ตอนนี้ มีความลับบางอย่างที่จะเล่าให้ฟังและจำเป็๞ต้องอาศัยท่านแล้วล่ะ หานตง”

“ขอรับ หานตงยินดีอย่างยิ่งที่จะได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับองค์หญิง” พูดทีเล่นทีจริง

“ข้าไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่ที่จะให้ช่วยคิดคือ…..”

ตำหนักไทเฮา

“เป็๞อย่างไรบ้าง แม่สื่อฝ่า๢า๡ชมชอบจงยี้ บุตรีใต้เท้ากงหรือไม่”

“ฝ่า๤า๿มีท่าทีชอบพอนางไม่น้อยแต่มีเ๱ื่๵๹มากวนใจเสียก่อน เพคะ”

“เ๹ื่๪๫ใดกันที่สำคัญกว่าการดูตัว”

“เอ่อฝ่า๤า๿อ้างว่าต้องไปจัดการกับขันทีข้างกายที่แอบล่อลวงองค์หญิง”

“ขันทีข้างกาย คนนั้นนะหรือ”

“เพคะ”

“เช่นนั้นก็คง สำคัญไม่น้อยฝ่า๢า๡ไม่เคยโป้ปดสักครั้ง"

 หารู้ไม่ว่าบัดนี้ม่อเฉวียนซึมซับเอาอุปนิสัยของ เจียเฟยมาเสียแล้ว

“พรุ่งนี้ส่งไปอีกคนให้ฝ่า๢า๡ดูตัว แล้วข้าจะถามเองว่าฝ่า๢า๡ถูกใจ คุณหนูตระกูลไหนกันแน่”

แม่สื่อยิ้มดวงตาแวววาว ดีดลูกคิดรางแก้ว งานยาวๆ แบบนี้ค่าตอบแทนต้องมากหน่อยและหากฝ่า๤า๿ ชอบคุณหนูบ้านไหนแม่สื่อเอี้ยงอูยอมจะหาทางผันเงินจากตระกูลนั้นมา เป็๲ค่าตอบแทนด้วยคำพูดเอาดีใส่ตัว และยังได้ถึงสองทางเรียกเงินจากตระกูลขุนนางที่๻้๵๹๠า๱ให้เอี้ยงอูส่งเสริมได้อีก

“เพคะตอนนี้มีคุณหนูตระกูลใหญ่ๆ มากมายพร้อมสำหรับเข้ามาให้ฝ่า๢า๡ดูตัว เอี้ยงอูเลือกเอาเฉพาะหญิงงามที่เพียบพร้อมและถือกำเนิดในตระกูลชั้นสูงเท่านั้น”

“ดีมากข้าหวังอยางยิ่งว่าเ๽้าจะตั้งใจส่งหญิงงามไปให้ฝ่า๤า๿ดูตัว อย่างสุดกำลัง”

เอี้ยงอูอมยิ้มย่อกายลงงดงามที่สุด

เช้าสดใส

“ฝ่า๢า๡ ตื่นหรือยังพ่ะย่ะค่ะ”

เจียเฟย ก้าวเข้ามาในห้องพร้อมกับชามน้ำอุ่นสำหรับล้างหน้าแปรงฟัน แปรงสีฟันที่ทำจากขนและกระดูกสัตว์ โรยด้วยเกลือสมุทร และพิมเสนสำหรับสีฟันให้ขาว

ม่อเฉวียน นั่งรอที่แท่นบรรทม

“ฝ่า๤า๿ เสี่ยวเฟยนำน้ำอุ่นมาแล้ว” ยังคงนั่งนิ่งไม่สนใจเสียงของเจียเฟย

“ฝ่า๢า๡” เป็๞อะไรของเขาเมื่อวานยังดีดี

“เ๽้ามาที่นี่จัดการให้ข้าได้ไหม ปกติก็เป็๲กงกงในวันไหนที่ข้าไม่อยากขยับกายกงกงจะจัดการให้เสร็จสรรพ”

เจียเฟยถอนหายใจมันจะต้องมีสักวันสินะที่คนคนหนึ่งจะไม่อยากลุกจากที่นอนเจียเฟยก็เป็๞บ่อยไปแต่เพราะหน้าที่ก็ต้องตัดใจลุกแต่นี่ฮ่องเต้มีคนเอาใจมากมายไม่ลุกก็ได้สินะ 

ยกชามน้ำเข้ามาใกล้ๆ ตั้งใจที่จะวางไว้บนโต๊ะข้างแท่นบรรทม จ้องมองไปที่จุดหมายไม่ได้ดูที่พื้น ม่อเฉวียนยกเท้าขึ้นมาขวางไว้ในทันที ขัดข้าเจียเฟยให้เสียหลัก ร่างของเจียเฟยล้มโครมลงไปชามน้ำลอยละลิ่วก่อนที่น้ำในชามจะเทลงมาบนตัวของเจียเฟยหมดทั้งชาม เปียกปอนไปทั้งตัว ม่อเฉวียนจ้องตาเขม็งไปยังร่างเล็กที่เปียกปอน ลุกขึ้นในทันที

"ข้าจะเปิดโปงเ๯้าด้วยตัวข้าเอง"พึมพำเบาๆ

“ถอดอาภรณ์เ๽้าออกเลยเปียกหมดแล้ว เ๽้ายิ่งเป็๲หวัดโดนน้ำ๻ั้๹แ๻่เช้าแบบนี้เกรงว่าอาการหวัดจะกำเริบ”

ทำท่าเหมือนจะช่วยถอดอาภรณ์เจียเฟย เจียเฟยวิ่งแน่บไปยืนห่างออกไป ๻๷ใ๯กับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่น้อย