หร่านซูอวี้ไม่เข้าใจว่าทำไมเซี่ยจื่ออวี้ถึงไม่ถูกกับเซี่ยเสี่ยวหลาน
คนเป็ญาติกันมักพึ่งพาอาศัยกันอยู่เสมอ สองพี่น้องสอบติดมหาวิทยาลัยด้วยกันทั้งคู่ พิสูจน์ให้เห็นว่าสมองของคนตระกูลเซี่ยไม่ได้โง่ อย่างน้อยก็เรียนหนังสือเก่ง
แต่ความเก่งก็มีระดับเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเซี่ยเสี่ยวหลานเก่งกาจกว่าเซี่ยจื่ออวี้ยิ่งนัก
หร่านซูอวี้คิดในใจ คงไม่ใช่เพราะเซี่ยจื่ออวี้อิจฉาริษยาน้องสาว ความสัมพันธ์ของเธอกับเซี่ยเสี่ยวหลานถึงได้ดูห่างเหินขนาดนั้นหรอกนะ ถึงอย่างไรั้แ่กลับจากงานเชื่อมสัมพันธ์คืนนั้น เหตุผลที่เซี่ยจื่ออวี้อ้างมา เธอก็ไม่เชื่อสักคำ!
พ่อแม่ของเซี่ยเสี่ยวหลานหย่าร้างกัน เซี่ยเสี่ยวหลานออกจากบ้านตระกูลเซี่ยมาพร้อมแม่ เธอแค้นตระกูลเซี่ยทุกคน เหตุผลนี้ใช้ได้หรือ?
เซี่ยจื่ออวี้บอกว่า เพราะญาติผู้ใหญ่ในบ้านรักเธอมากกว่า เซี่ยเสี่ยวหลานจึงเข้าใจผิดและรู้สึกไม่พอใจ ทว่าหร่านซูอวี้ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี สมองของคนตระกูลเซี่ยมีแต่ขี้เลื่อยหรืออย่างไร ระหว่างเด็กสาวสองคนนี้ดูอย่างไรเซี่ยเสี่ยวหลานก็มีอนาคตมากกว่า
พอถามหวังเจี้ยนหัว หวังเจี้ยนหัวก็อ้ำๆ อึ้งๆ หร่านซูอวี้จึงรู้ทันทีว่าเซี่ยจื่ออวี้ไม่ได้พูดความจริง
ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากันนั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญคือสองพี่น้องไม่ถูกกัน ตอนนี้หร่านซูอวี้กำลังหงุดหงิด เธอจึงยกเอาผลงานของเซี่ยเสี่ยวหลานมาแทงใจดำเซี่ยจื่ออวี้
หวังก่วงผิงคงไม่ว่างมาสนใจเื่ของเด็กมหาลัยคนหนึ่งแน่นอน
การแข่งขันภาษาอังกฤษระดับประเทศ ฝ่ายอุดมศึกษาย่อมเป็ผู้ดูแล แต่หวังก่วงผิงไม่ได้รับผิดชอบเกี่ยวกับเื่นี้
หวังก่วงผิงฟังสิ่งที่หร่านซูอวี้กล่าวแล้วก็รู้สึกขมขื่นเช่นกัน
เขากับตระกูลโจวดันมาเกี่ยวข้องกันจนได้ ประเทศจีนใหญ่เสียขนาดนี้ โจวเฉิงกับหวังเจี้ยนหัวกลับมีแฟนเป็ชาวอวี้หนานเหมือนกัน แซ่เซี่ยเหมือนกัน อีกทั้งยังเป็ลูกพี่ลูกน้องกันอีกด้วย
หากเอาพี่น้องตระกูลเซี่ยสองคนนี้มาเปรียบเทียบ เซี่ยเสี่ยวหลานย่อมเป็ฝ่ายชนะอย่างเห็นได้ชัด
หลังหวังก่วงผิงได้ยินว่าอีกฝ่ายเรียนอยู่ที่หัวชิง พอสืบดูจึงรู้ว่าเธออาศัยผลการสอบเกาเข่าเป็อันดับสามของประเทศในการเข้าเรียนที่หัวชิง นั่นทำให้เขารู้ทันทีว่าเด็กสาวคนนี้ฉลาดแค่ไหน หน้าตาสะสวยและมีมันสมอง มิน่าตระกูลโจวถึงยอมรับเซี่ยเสี่ยวหลานอย่างรวดเร็ว
คนเรากลัวการเปรียบเทียบเป็ที่สุด หวังก่วงผิงไม่พอใจเซี่ยจื่ออวี้เป็ทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้จึงเริ่มพาลสงสัยสายตาของลูกชายของตนว่ามีปัญหาหรือไม่
ได้รู้จักกับสองพี่น้องที่หมู่บ้านต้าเหอเหมือนกัน แต่ดันปล่อยมือจากหญิงสาวที่ทั้งสวยทั้งเก่ง ทำไมเจี้ยนหัวถึงเลือกเซี่ยจื่ออวี้เล่า? หรือว่าเจี้ยนหัวลูกชายเขาจะใสซื่อเกินไป และเซี่ยจื่ออวี้เป็ฝ่ายเข้าหาสินะ!
ครั้งนี้หวังก่วงผิงเห็นอันดับการเข้ารอบชิงชนะเลิศโดยบังเอิญ มีชื่อของ ‘เซี่ยเสี่ยวหลาน’ ทั้งยังเป็นักศึกษาจากหัวชิง บนนั้นเขียนไว้ว่าเป็นักศึกษาชั้นปีที่หนึ่ง นี่คงเป็น้องสาวของเซี่ยจื่ออวี้อย่างแน่นอน หวังก่วงผิงจึงกลับมาบอกกับหร่านซูอวี้ หร่านซูอวี้นึกถึงเมื่อตอนวันงานเชื่อมสัมพันธ์ กวนฮุ่ยเอ๋อร์พาเซี่ยเสี่ยวหลานมาออกงาน เดินไปไหนก็มีแต่คำชม หร่านซูอวี้จึงยิ่งไม่พอใจในตัวเซี่ยจื่ออวี้มากขึ้นกว่าเดิม
มิหนำซ้ำเซี่ยจื่ออวี้ยังไม่รู้ตัว พยายามทำตัวใกล้ชิดกับตระกูลหวัง ถ้าหร่านซูอวี้ไม่ตอกกลับเธอเสียหน่อย คงรู้สึกอึดอัดคับใจตายอย่างแน่นอน
หร่านซูอวี้ไม่รู้เลยว่า ประโยคที่เธอพูดออกมาไม่ได้มีเพียงเซี่ยจื่ออวี้เท่านั้นที่ปวดใจ แต่รวมไปถึงหวังเจี้ยนหัวลูกชายของเธอด้วย
“เซี่ยเสี่ยวหลาน แข่งภาษาอังกฤษ?”
เซี่ยเสี่ยวหลานพูดภาษาอังกฤษเป็เสียที่ไหน!
นิสัยอย่างเซี่ยเสี่ยวหลาน หากพูดอังกฤษเป็ มีหรือจะไม่มาอวดกับเขา?
หวังเจี้ยนหัวไม่เคยรู้เลยว่าเซี่ยเสี่ยวหลานสามารถพูดภาษาอังกฤษได้
เขาสงสัยว่าโลกใบนี้เป็อะไรไป เวลาผ่านไปยังไม่ถึงสองปีทำไมเซี่ยเสี่ยวหลานถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ มหาวิทยาลัยหัวชิงดีกว่ามหาวิทยาลัยทั่วไปมากถึงเพียงนี้เชียวหรือ ถึงได้ทำให้เซี่ยเสี่ยวหลานเปลี่ยนไปราวกับคนละคนเช่นนี้? ไม่สิ เซี่ยเสี่ยวหลานสามารถสอบเข้าหัวชิงได้ก็เหมือนไม่ใช่เธออีกแล้ว
หร่านซูอวี้ส่งเสียงฮึ “พ่อของลูกเห็นรายชื่อกับตาตัวเอง ยังจะเป็ใครได้อีกเล่า ก็คือเซี่ยเสี่ยวหลานคนนั้นนั่นแหละ น้ากวนของลูกโชคดีเหลือเกิน โจวเฉิงหาสะใภ้ที่น่าภูมิใจมาให้เธอได้ พ่อของลูกบอกอีกว่า คนที่ได้อันดับจากการแข่งขันภาษาอังกฤษ ทางกระทรวงศึกษาธิการจะส่งพวกเขาไปเป็นักศึกษาแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ”
การไปต่างประเทศคือความหรูหรา
หากไม่โกงกินหรือรับสินบท ด้วยตำแหน่งรองหัวหน้าของหวังก่วงผิง คงไม่มีปัญญาส่งหวังเจี้ยนหัวไปต่างประเทศอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามทุกมหาวิทยาลัยล้วนมีทุนการศึกษาสำหรับเรียนต่อต่างประเทศเช่นเดียวกัน แต่ทุนเหล่านี้จะจัดสรรให้กับมหาวิทยาลัยตามความเหมาะสม ดังนั้นจำนวนทุนที่มอบให้กับวิทยาลัยฝึกหัดครูปักกิ่งย่อมน้อยกว่าหัวชิง! ถ้าหวังเจี้ยนหัวได้อันดับจากการแข่งขันภาษาอังกฤษ หวังก่วงผิงคงช่วยทำให้หวังเจี้ยนหัวได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศได้แน่นอน
การไปต่างประเทศคือทางลัดอีกรูปแบบหนึ่ง เรียนต่อที่ต่างประเทศสักสองปี หลังกลับมาก็จะกลายเป็เด็กนอก งานและตำแหน่งที่ได้ย่อมแตกต่างจากนักศึกษาทั่วไป!
ในน้ำเสียงของหร่านซูอวี้เจือไปด้วยความอิจฉา
หวังเจี้ยนหัวภาษาอังกฤษไม่ค่อยดีนัก เพราะตอนเด็กเขาเคยเรียนแค่ภาษารัสเซีย แต่ใครจะไปคิดว่าปัจจุบันภาษารัสเซียจะไม่เป็ที่นิยมอีกแล้ว ทุกมหาวิทยาลัยเปลี่ยนไปเรียนภาษาอังกฤษกันหมด ั้แ่ประเทศจีนมีความสัมพันธ์ทางการทูตกับอเมริกา ภาษาอังกฤษก็เริ่มมีความสำคัญมากขึ้น ทั้งที่เวลาผ่านไปยังไม่ถึงสองปีด้วยซ้ำ เวลานั้นหวังก่วงผิงกับหร่านซูอวี้ถูกส่งไปชนบท จะมีเวลาใส่ใจเื่การเรียนของหวังเจี้ยนหัวที่ไหนกัน
พลาด่เวลาที่ดีที่สุดไปแล้ว ตอนนี้หวังเจี้ยนหัวอายุยี่สิบกว่าปี ซึ่งถือว่าอายุค่อนข้างมากแล้ว หาก้าเรียนภาษาต่างชาติเพิ่มอีกหนึ่งภาษา จำเป็ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจมากกว่าเด็กอายุสิบกว่าปีอย่างน้อยสองเท่า ทว่าหลังหวังเจี้ยนหัวสอบติดวิทยาลัยฝึกหัดครูปักกิ่ง แค่รักษาผลการเรียนให้อยู่อันดับต้นๆ ได้ก็นับว่าไม่เลวแล้ว ไหนจะต้องช่วยงานหวังก่วงผิงอีก เขามีเวลาเรียนภาษาอังกฤษเสียที่ไหน!
เซี่ยจื่ออวี้ค่อนข้างด้านชากับเื่ของเซี่ยเสี่ยวหลาน
ครั้งก่อนในงานเชื่อมสัมพันธ์ เซี่ยเสี่ยวหลานปรากฎตัวในฐานะว่าที่ลูกสะใภ้ของตระกูลโจว ตอกกลับเซี่ยจื่ออวี้เสียจนหมดทางสู้
เซี่ยจื่ออวี้คิดมาตลอดว่าตนเก่งกว่าเซี่ยเสี่ยวหลาน โดยเฉพาะเื่การมองคน
เซี่ยจื้ออวี้สามารถคว้าลูกข้าราชการระดับสูงอย่างหวังเจี้ยนหัวมาได้ในยามที่ตระกูลหวังกำลังลำบาก
หลังหวังก่วงผิงกลับเข้ารับตำแหน่ง นั่นทำให้หวังเจี้ยนหัวได้กลับมาเป็ลูกข้าราชการอีกครั้ง
ถ้าไม่ได้มิตรภาพยามยาก ตระกูลเซี่ยกับตระกูลหวังคงอยู่ห่างกันไกล เธอกับหวังเจี้ยนหัวมีหรือจะได้คบหากันเช่นทุกวันนี้!
เื่มัดใจหวังเจี้ยนหัวได้ สำคัญกับเซี่ยจื่ออวี้มากกว่าการสอบติดมหาวิทยาลัยเสียอีก ทว่าต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เธอกับหวังเจี้ยนหัวจึงจะมีอนาคต แต่อนาคตจะสวยหรูหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่าหวังเจี้ยนหัวจะประสบความสำเร็จหรือเปล่า เธอแย่งหวังเจี้ยนหัวมาจากเซี่ยเสี่ยวหลานได้สำเร็จ แล้วจะไม่รู้สึกสะใจได้อย่างไร!
ทว่าเซี่ยเสี่ยวหลานดันสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้คะแนนดีกว่าเธอ
และไม่ทันไรก็มีแฟนที่ครอบครัวดีกว่าหวังเจี้ยนหัว
อีกทั้งตระกูลโจวก็ดูเหมือนจะปกป้องเซี่ยเสี่ยวหลานมาก ไม่เหมือนตัวเธอที่ขอแค่ที่ยืนในตระกูลหวังยังทำได้ยากลำบาก
หร่านซูอวี้พูดเื่นี้ออกมาด้วยเจตนาร้าย เซี่ยจื่ออวี้มองผ้าปูเตียงผืนเก่า เธอรู้ทันทีว่านี่เป็การข่มขวัญจากหร่านซูอวี้
“คุณน้า คุณน้าไม่ต้องอิจฉาคุณน้ากวนหรอกค่ะ ถึงฉันจะเรียนหนังสือสู้น้องสาวไม่ได้ แต่อย่างน้อยฉันก็คบกับเจี้ยนหัวอย่างสะอาดบริสุทธิ์นะคะ”
หร่านซูอวี้ข้องใจ เซี่ยจื่ออวี้หมายความว่าอย่างไร จะบอกว่าก่อนเซี่ยเสี่ยวหลานคบกับโจวเฉิง เธอไม่บริสุทธิ์แล้วอย่างนั้นหรือ?
หัวใจของหร่านซูอวี้คันยุบยิบไปหมด เธออยากรู้เกี่ยวกับเื่นี้ใจจะขาด แต่เซี่ยจื่ออวี้กลับไม่ยอมเล่าอะไรต่อ หร่านซูอวี้จึงหันไปหาลูกชาย ดวงตาของหวังเจี้ยนหัวเองก็ทอประกายเช่นกัน
เขากับเซี่ยเสี่ยวหลานไม่เคยมีสัมพันธ์เกินเลย เพราะพวกเขายังไปไม่ถึงขั้นนั้น
แต่เซี่ยเสี่ยวหลานเคยมีอะไรกับคนอื่นหรือไม่ หวังเจี้ยนหัวไม่แน่ใจจริงๆ เท่าที่เขารู้เซี่ยเสี่ยวหลานเคยพัวพันกับจางเสเพล ลูกคนรวยที่หัวชิง ภายหลังโจวเฉิงถึงจะโผล่มา
บางครั้งหวังเจี้ยนหัวก็อดเดาไม่ได้ว่า เซี่ยเสี่ยวหลานจะถูกจางเสเพลเอาเปรียบแล้วจริงๆ หรือเปล่า มิเช่นนั้นฤดูร้อนเมื่อปีก่อนทำไมตอนมีข่าวลือระหว่างเธอกับจางเสเพล เซี่ยเสี่ยวหลานถึงได้อยากฆ่าตัวตายกัน?
หวังเจี้ยนหัวไม่เคยเห็นกับตาตัวเอง แต่ตอนหลังเขาได้ยินเซี่ยจื่ออวี้พูดถึง จึงรู้สึกเห็นใจเซี่ยเสี่ยวหลานมาโดยตลอด
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้