แดนน์แซว

    “แน่ละสิ… ทุกวันนี้ลุงก็ติดตามช่องพาเที่ยวของเอ็งนี่แหละ… ดูเกือบทุกวันเลย”

    “เพิ่งรู้ว่าลุงเป็๲แฟนคลับช่องผมด้วย”

    “ก็เออสิวะ… ”

    ลุงแสนตอบแล้วกล่าวต่อ

    “งั้นก็ดีเลย… จะได้อยู่ด้วยกันหลายๆ วัน… ยุคนี้มันมีอาชีพแปลกๆ เยอะแยะ… บางอาชีพลุงก็ไม่เคยรู้มาก่อน”

    ลุงแสนรีบชักสายตาออกมาจากทรวงอกของหลานสะใภ้ที่เผลอตัวมองแล้วมองอีกอย่างห้ามใจเอาไว้ไม่อยู่

    “ทุกวันนี้มีคนที่ทำอาชีพสร้างคอนเทนส์มากมายค่ะ หรือที่เรียกว่าคอนเทนส์ครีเอเตอร์นั่นแหละค่ะ… ”

    ดอกแก้วกล่าวเสริม

    “คอนเทนส์ครีเอเตอร์… มันคืออะไร”

    หัวคิ้วของลุงแสนชิดเข้าหากัน…

    อันที่จริงก็เคยได้ยินมาบ่อย แต่ก็แกล้งสงสัยเพราะอยากชวนหลานสะใภ้คุย

    “คอนเทนต์ครีเอเตอร์ (Content Creator) คือ ผู้สร้างสรรค์เนื้อหาในรูปแบบต่าง ๆ นั่นแหละค่ะ จากนั้นก็นำเสนอผลงานผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ที่มีอยู่มากมายในตอนนี้”

    “อ๋อ… นึกออกแล้วลุงเคยได้ยินเหมือนกัน”

    “ใช่ค่ะ… จากนั้นเราใช้ช่องทางยูทู้ป เฟสบุ๊ค ติ๊กต่อก อินสตราแกรม หรือเว็บไซต์ต่างๆ เพื่อเผยแพร่เนื้อหา”

    “อ๋อ… ลุงเข้าใจแล้ว… ”

    ลุงแสนตอบ…

    อันที่จริงแกเคยลองใช้โทรศัพท์มือถืออยู่พักนึง เคยลองเล่นไลน์และใช้เฟสบุ๊ค แต่ด้วยอุปนิสัยที่เป็๞คนชอบอยู่เงียบๆ และรักสันโดษ สุดท้ายก็เลิกเล่นเฟสเล่นไลน์ไปในที่สุด

    “ผมคิดว่าจะอยู่ที่นี่สักสองอาทิตย์”

    แดนน์วางแผนเอาไว้คร่าวๆ

    “ดีค่ะ… ที่นี่บรรยากาศดีมากค่ะ พี่แดนน์จะอยู่นานกว่านี้ก็ได้นะคะแก้วชอบที่นี่มากเลยค่ะ… ”

    หญิงสาวสนับสนุนเต็มที่…

    อยากให้แฟนหนุ่มของหล่อนอยู่ที่นี่นานๆ เพราะไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็ล้วนแต่โอบล้อมไว้ด้วยสีเขียวขจีของธรรมชาติงดงาม มีลำธารเล็กๆ ทอดผ่านมาทางด้านหลังของบ้านและเสียงน้ำตกดังโครมครืนมาถึงตรงนี้

    “จะอยู่นานแค่ไหนก็ได้… ลุงยินดีต้อนรับเสมอ”

    ลุงแสนกล่าวอย่างมีน้ำใจ…

    คิดว่าการมาถึงของแดนน์กับหลานสะใภ้คนงาม จะทำให้บ้านไร่กลางป่าที่เงียบเหงาแห่งนี้ กลับมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง

    ในเวลาต่อมา

    ลุงแสนพาแดนน์และดอกแก้วเข้ามาในห้องเล็กๆ อีกห้องที่อยู่ติดกัน ซึ่งเป็๲ห้องนอนของทั้งสองในระหว่างพักอยู่ที่บ้านหลังนี้

    ดอกแก้วช่วยเก็บกวาดห้องจนสะอาดสะอ้านทุกซอกทุกมุม ลุงแสนเอาฟูกกับหมอนและผ้าห่มเข้ามาวางไว้ให้ ในห้องมีเตียงไม้เล็กๆ ตั้งอยู่ชิดผนังด้านที่ติดกับหน้าต่าง

    “ว้าว… วิวสวยมากค่ะ”

    ดอกแก้วร้องอุทาน…

    เมื่อลุงแสนเอามือผลักบานหน้าต่างเปิดออกไปเห็นลำแสงสีทองสาดพุ่งเข้ามา มองไกลออกไปเห็นลำธารเล็กๆ ทอดผ่านมาทางหลังบ้าน

    ที่ริมลำธารยังมีกระท่อมเล็กๆ โอบล้อมไว้ด้วยต้นไผ่เขียวขจีและดอกไม้ป่าขึ้นแซมอยู่กับพงหญ้าริมตลิ่ง

    “หลังกอไผ่มีสะพานไม้ไผ่ที่ลุงทำเอาไว้สำหรับลงเล่นน้ำ เผื่อว่าหนูแก้วอยากจะลงเล่นน้ำในลำธาร… ”

    ลุงแสนรีบบอก…

    เมื่อเห็นว่าหลานสะใภ้คนงามมีอาการตื่นตาตื่นใจกับภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้าจนออกนอกหน้า

    “ค่ะลุงแสน… แก้วคงต้องหาโอกาสลงเล่นน้ำสักวัน น้ำใสมากค่ะ… ”

    “งั้นเย็นนี้เราอาบน้ำในลำธารกันเลยดีไหมจ๊ะที่รักจ๋า… จะได้เปลี่ยนบรรยากาศ… อิอิ”

    แดนน์ชวน…

    รอยยิ้มเ๽้าเล่ห์ที่ผุดขึ้นมุมปากทำให้ดอกแก้วรู้ว่าความคิดหื่นกำลังผุดเข้ามาในหัวของแฟนหนุ่ม

    “ดีค่ะพี่แดนน์… เสียดายที่แก้วไม่ได้เตรียมผ้าถุงมาด้วยสิคะ… ”

    “ก็ไม่เป็๲ไรนี่จ๊ะ… เพราะพี่ตั้งใจว่าจะชวนแก้วแก้ผ้าเล่นน้ำ… ”