นิยายเื่บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรจบเล่มแล้ว ความจริงเมื่อคืนนี้เหลืออีกไม่เท่าไรก็จะเขียนจบแล้ว แต่จู่ๆ ก็เกิดรู้สึกใจหายขึ้นมา แม้เหลืออีกแค่ไม่กี่ตัวอักษร กลับไม่สามารถเขียนมันต่อได้ เลยปิดไฟล์ ปิดคอม รอมาเขียนจบเื่ในวันนี้แทน คิดว่าได้อยู่กับมันอีกสักวันก็น่าจะดี
ในฐานะนักเขียน เื่อารมณ์ความรู้สึกอาจจะไม่เหมือนกับนักอ่านสักเท่าไร ไม่ว่าจะเขียนดีหรือไม่ดี ตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมา ฉันก็ถือว่าตัวเองคือส่วนหนึ่งของนิยายเื่นี้ ขอแค่เปิดไฟล์งานขึ้นมา ฉันก็เข้าไปอยู่ในโลกของนิยาย ยิ้ม หัวเราะ และร้องไห้ไปกับพวกเขา ผ่านประสบการณ์ชีวิตที่พลิกไปพลิกมาพร้อมกับพวกเขา หากสามารถเขียนมันจบได้ภายในไม่กี่ตัวอักษรแล้วล่ะก็ การใช้ชีวิตในตลอดสามปีที่ผ่านมาก็เท่ากับไร้แสงสว่าง ความใจหายที่เกิดขึ้นเลยไม่รู้ว่าจะต้องอธิบายออกมาเป็คำพูดอย่างไรดี
วันที่ 18 พฤษภาคม 2016 เป็ครั้งแรกที่นิยายเื่บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรได้รับการเผยแพร่ จนถึง ณ วันนี้ก็ผ่านมาประมาณ 3 ปี กับอีก 7 เดือนแล้ว อย่างไรก็ตามถึงเวลาที่ต้องบอกลามันสักที
ความจริงพอถึง่ท้ายๆ ของนิยาย นักอ่านหลายคนมักจะพูดติดปากกันว่า “ใกล้จบเล่มแล้ว” พวกเขาอาจจะไม่รู้ว่า คำที่พวกเขาชอบพูดกัน เป็คำที่ฉันไม่ชอบเลย เพราะมันทั้งใจหายแล้วก็พอใจ
ในฐานะนักอ่านอาจจะรู้สึกว่า มันควรถึงเวลาที่จะถึงบทสรุปสักที เกี่ยวกับโครงเื่ของนิยาย มันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร มันคือนิยายที่สมบูรณ์แบบเื่หนึ่ง พวกเขามองถึงบทสรุปของเื่ราวนั้นออก
โครงเื่ของนิยายเื่บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรไม่ได้ใหญ่มากถ้าเทียบกับนิยายเื่อื่น แต่ฉันคิดว่ามันละเอียดมากแล้ว ั้แ่จนจนจบ มีการพูดถึงเื่ราวที่ค่อนข้างสมบูรณ์แบบ ต่อให้จะมีบางอย่างที่คิดว่าไม่เป็ไปตามที่คิดสักเท่าไร ทว่าโดยส่วนตัวแล้ว คิดว่ามันเป็นิยายที่สมบูรณ์มากแล้ว
ฉันชอบคิดว่าตัวเองคือนักเล่านิทานคนหนึ่ง แต่เปลี่ยนจากการใช้ปากเล่า มาเป็ปากกาเท่านั้น นักเล่านิทานจะต้องเล่าเื่ราวให้ทุกคนฟังได้อย่างมีอรรถรส ส่วนฉันก็เขียนนิยายที่สนุกสนานให้ทุกคนได้อ่านกัน
ฉันรู้ดีว่าอาจจะมีนักอ่านบางคนคิดว่าตอนจบดูเหมือนรีบร้อน ความจริงฉันไม่ได้เขียนแบบรีบร้อนเลย หรืออาจจะพูดได้ว่าตอนจบของนิยายเื่หนึ่ง มักจะทำให้คนเสียดายหรือไม่ก็ใจหายมากกว่า
ฉันเริ่มเข้าสู่วงการนี้ั้แ่ปี 2009 จนถึงปัจจุบันก็เขียนนิยายไปแล้ว 4 เื่ นิยายออนไลน์เื่แรกที่เขียนคือ “เจียงซาน” หลังจากนั้นก็ “ฉวนเฉิน” “กั๋วเส้อเซิงเซียว” และล่าสุด “บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพร” ในระยะเวลาสิบกว่าปี เขียนไปทั้งหมด 1,800,000,000 กว่าตัวอักษร เฉลี่ย 1,800,000 ตัวอักษรต่อปี พูดถึงเื่ความเร็ว ความจริงแล้วอาจจะสู้นักเขียนออนไลน์ท่านอื่นไม่ได้ แต่ยังดีที่เ้านายไม่ได้รังเกียจ ผลงานหลายต่อหลายชิ้น ได้ผลตอบรับดีมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งหมดเป็เพราะนักอ่านทุกท่านคอยสนับสนุน อาจจะเป็เพราะความชอบส่วนบุคคลด้วย แม้จะทำได้ไม่รวดเร็ว ทว่าแต่ละคำที่เขียนออกมาล้วนมาจากใจ และไม่เคยลืมอุดมการณ์ตอนแรกเริ่มเลย ไม่เคยเขียนหรือทำงานแบบชุ่ยๆ เลยสักครั้ง
สุดท้ายบันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรก็เริ่มเขียนบทสรุป ทุกคนจึงมีความคิดเห็นหลากหลาย มีความเป็ไปได้ของตัวเอง
ผลงานทุกชิ้น มีทั้งจุดเด่นและจุดด้อย บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรก็มีปัญหาแบบนั้นอยู่เหมือนกัน มีจุดเด่นอะไร ก็ให้เ้านายมาตัดสิน ส่วนจุดด้อย ก็ต้องมีปัญหาของมันแน่นอนอยู่แล้ว เช่น ความไร้เทียมทานของพวกต้าจงซือ ความจริงแล้วมันถือเป็จุดด้อย เนื่องจากเป็ตัวละครที่ไม่มีบทบาทเท่าไร
ผลงานแต่ละชิ้นที่เขียนจบ ฉันจะสรุปจุดเด่นจุดด้อยของมันทุกครั้ง ในฐานะนักเขียนก็สมควรต้องรู้ว่าตัวเองถนัดอะไร และนำจุดนั้นมาพัฒนาต่อยอด ส่วนจุดด้อยก็ต้องอ่านมันออกมาให้ชัดเจน เพราะการเริ่มผลงานครั้งต่อไป มีแต่ตัวเองเท่านั้นที่รู้ว่าจุดด้อยอยู่ตรงไหน ถึงจะรู้ว่าควรเลี่ยงมันอย่างไร
ตอนที่เขียนบันทึกนี้ เดิมคิดว่าจะเขียนวิเคราะห์ตัวละคร แต่ตอนนี้พอมานึกดูอีกที ไม่ว่าจะเขียนออกมาได้ดีหรือไม่ก็ตาม คนที่มีสิทธิ์ตัดสินก็คือนักอ่าน
เขียนนิยายมาหลายปี ได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนฝูงไม่น้อย ได้รับคำแนะนำและข้อเสนอแนะมากมาย อีกทั้งยังมีการให้กำลังใจและคำชื่นชมด้วย ขอบคุณคำขอบคุณและกำลังใจจากเหล่าเพื่อนๆ ที่ทำให้ฉันมีแรงใจอย่างเต็มที่ และยังต้องขอบคุณเพื่อนๆ ที่ให้คำแนะนำติชมเกี่ยวกับผลงาน คำติชมเ่าั้สามารถเตือนสติฉันได้ตลอดเวลา เข้าใจว่าจุดอ่อนของตัวเองอยู่ตรงไหน และพยายามแก้ไขมันให้ได้
บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรจบเล่มแล้ว ก็จะต้องมีนิยายเื่ใหม่มาแทนที่มัน
ก่อนหน้านี้ก็มีหลุดมาบ้าง เมื่อปีก่อนมีการวางแผนโครงเื่นิยายเื่ใหม่ ตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันอ่านหนังสือมากมายเพื่อกำหนดนิสัยใจคอของตัวละคร เพราะนิยายใหม่ทำให้การปิดนิยายเื่บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรล่าช้าออกไป ต้องขออภัยทุกคนด้วยจริงๆ
สำหรับนิยายเื่ใหม่จะมีโครงเื่ที่ใหญ่ขึ้น ซึ่งไม่น้อยไปกว่าเื่บันทึกลับองครักษ์เสื้อแพรแน่นอน เนื้อหายังคงเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ แต่อาจจะมีเื่ของยุทธภพมากขึ้น เนื่องจากแต่ก่อนฉันไม่ค่อยเข้าใจเนื้อหาเกี่ยวกับการวางแผน หรือความตื่นเต้นระทึกใจเท่าไร เพราะแต่ก่อน ฉันยังไม่ค่อยเข้าใจเื่แก่นแท้ของนิสัยใจคอของตัวละครเท่าที่ควร และก็ไม่เข้าใจเื่ของยุทธภพกำลังภายในด้วย
ฉันหวังว่าจะสามารถเขียนนิยายเื่ใหม่ออกมาได้ดีมากขึ้น หวังว่าทุกคนจะสามารถััถึงประวัติศาสตร์ที่ซ่อนอยู่ในยุทธภพ แบบที่เดินสิบก้าวสังหารหนึ่งก้าวไม่เหลือใครเลยในระยะพันลี้ มันจะต้องทำให้พวกคุณตกอยู่ในภวังค์แน่นอน ในนิยายของซาหม้อ ไม่เคยขาดเื่สาวงามและความรักแน่
ยุทธภพอยู่ไม่ไกล ยุทธภพมีสุรา
พบกับนิยายเื่ใหม่นะ แล้วพบกัน
