“บังเอิญอะไรวะ?”

        หัวคิ้วของเรืองฤทธิ์ชิดเข้าหากัน ไม่รู้ว่าเพื่อนรักกำลังจะบอกอะไร? เพราะว่าเรวัฒน์หยุดก่อน

    ซึ่งก็ดีแล้ว เพราะถ้าเรวัฒน์กล่าวออกมาว่าเขา ‘ได้เจอผู้หญิงที่อยู่ในความฝัน’ คงจะต้องจับเข่านั่งคุยกันอีกยาวถึงสิ่งเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นในตอนนี้

        “ไอ้วัฒน์… กูฝากลูกสาวด้วยนะโว้ย… ”

        เรืองฤธิ์กล่าวพร้อมกับยกหลังมือขึ้นมองนาฬิกา ท่าทางรีบร้อน

        “อ้าว… นี่มึงจะไม่ค้างกับกูสักคืนหรือวะไอ้เหี้ย… มึงอย่าบอกนะว่าจะกลับเลย”

        “ใช่… พรุ่งนี้กูต้องบินแล้ว ขอโทษนะโว้ยที่อยู่ค้างคืนด้วยไม่ได้ อีกเดือนเจอกันตอนกูกลับมารับลูกสาว”

        เรืองฤทธิ์ทำงานเป็๞หัวหน้าฝ่ายขายรถยนต์ญี่ปุ่นแบรนด์ดัง กำลังจะย้ายไปรับตำแหน่งผู้จัดการสาขาที่ประเทศเวียดนาม

        “เออ… เดินทางปลอดภัยนะเพื่อน… ”

        “กูฝากลูกสาวด้วยนะ”

        เรืองฤทธิ์กล่าว สาเหตุที่ต้องพาลูกสาวมาฝากไว้กับเพื่อนรักก็เพราะว่าหลังจากภรรยาหนีตามชายชู้ไปเมื่อเจ็ดปีก่อน เรืองฤทธิ์ก็กลายเป็๲คุณพ่อเลี้ยงเดี๋ยวที่ต้องเลี้ยงลูกเองมาตลอด ตอนที่ภรรยาหนีไปปุยฝ้ายเพิ่งอายุได้สิบสองขวบ ถึงตอนนี้ก็สิบเก้าปีบริบูรณ์

        “ไม่ต้องห่วง… กูจะดูแลให้อย่างดี”

        เรวัฒน์เอื้อมมือมาตบไหล่เพื่อนรัก นั่งคุยกันต่อมาอีกครู่สั้นๆ เรืองฤทธิ์ก็ขับรถออกไปจากฟาร์ม

        ในเวลาต่อมา

        หลังจากสาวใช้พาปุยฝ้ายเข้ามาชมห้องพักที่เรวัฒน์สั่งให้จัดเตรียมเอาไว้ล่วงหน้า เมื่อรู้ว่าลูกสาวของเพื่อนจะมาอาศัยอยู่ด้วย

        สาวใช้พาปุยฝ้ายเดินดูส่วนต่างๆ ของบ้านเพื่อให้หญิงสาวคุ้นเคยกับที่อยู่ใหม่ จากนั้นเวลาก็ล่วงเลยมาถึงตอนเย็น

        “ดูอะไรอยู่คะหนูฝ้าย”

        ที่เทอเรสหน้าบ้าน เรวัฒน์ร้องถามขณะหญิงสาวยืนอยู่ท่ามกลางสนามหญ้า ทอดสายตามองดูพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน

        “ชมวิวค่ะคุณลุง… ที่นี่อากาศดี๊ดีนะคะ”

        หญิงสาวหันมามอง สะดุดตากับเรือนร่างกำยำของเรวัฒน์ที่อาบไปด้วยเหงื่อเลื่อมพราว ปั้นไหล่แน่นนูนไปด้วยมัดเนื้อ วงแขนกล้ามเป็๲มัดๆ

    สาเหตุที่เรวัฒน์เปลือยอกท่อนบนก็เพราะว่าเพิ่งเดินออกมาจากยิมเล็กๆ ที่หลังบ้าน เป็๞สถานที่ซึ่งเขาใช้ออกกำลังกายอยู่เป็๞ประจำทุกเย็น

    “ที่นี่มีวิวสวยๆ เยอะมาก… ทั้งน้ำตกทั้งทุ่งดอกไม้ อยากเห็นไหมคะเดี๋ยวลุงจะพาไปดู”

    เรวัฒน์รีบบอก

    “อยากสิคะ… คุณลุงจะพาไปใช่ไหมคะ”

    น้ำเสียงของสาวน้อยมีความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด

    “ใช่จ้ะ… ลุงจะพาไปดู แต่ลุงขอตัวอาบน้ำก่อนนะจ๊ะ… ถ้าไปในสภาพนี้เดี๋ยวหนูเหม็นเหงื่อลุงแย่”

    “ยังไม่ต้องอาบน้ำหรอกค่ะคุณลุง… ไหนๆ ก็กำลังจะไปเที่ยวน้ำตก เราไปเล่นน้ำตกกันนะคะ”

    หญิงสาวรีบออกความเห็น

    “เอางั้นนะ… ”

    น่าแปลกที่คำพูดของหล่อนทำให้เรวัฒน์รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างประหลาด เมื่อนึกถึงตอนที่เขากับหล่อนจะต้องลงแหวกว่ายเล่นน้ำตกกันสองต่อสอง

    “ค่ะ… ไปเลยนะคะ”

    หญิงสาวตอบอย่างไม่ลังเล