ไป๋หลี่ิชวนไม่ได้คิดอะไรมากกับความตื่นตะลึงของกูเฟยเยี่ยน เขาเพียงแค่กล่าวว่า “ใช่แล้ว มันคือใบสะระเเหน่”
เขาเหลือบมองกู้อวิ๋นหย่วนด้วยความคาดไม่ถึง ทว่าก็ไม่มากความ ไม่ช้าก็ครุ่นคิดเื่ของใบสั่งยาต่อไป
อย่างไรก็ตามทางด้านของกูเฟยเยี่ยนนั้นตะลึงงันตาค้างไปแล้ว สายตาของนางค่อยๆ เคลื่อนตัวไปยังกู้อวิ๋นหย่วน ดูเหมือนว่ากู้อวิ๋นหย่วนจะหวาดกลัวกับสายตาจับจ้องของนาง เขาจึงเอ่ยออกมาอย่างรวดเร็ว “แพทย์หญิงกู ท่านอย่ามองข้าน้อยสิ! คำตอบไม่ได้เขียนอยู่บนใบหน้าของข้าน้อยนะ ท่านรีบดูใบสั่งยาสิ”
กูเฟยเยี่ยนก้มศีรษะลงโดยไม่รู้ตัว เพียงแต่ว่านางไม่สามารถรวบรวมสมาธิและครุ่นคิดได้เลย ในศีรษะของนางเต็มไปด้วยความว่างเปล่า
กูเฟยเยี่ยนกุมหวางเป่าติงอย่างเนืองแน่น นางแทบอยากจะละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อพุ่งไปถามชายตรงหน้าว่าตกลงแล้วเขาใช่ท่านอาจารย์อาภรณ์ขาวหรือไม่?
ระยะเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ทราบว่าผ่านไปนานเพียงใด
กูเฟยเยี่ยนยังคงทำอะไรไม่ถูก ทันใดนั้นไป๋หลี่ิชวนก็ปรบมืออย่างรุนแรง “เปิ่นหวงจื่อได้คำตอบแล้ว! ”
เขาหัวเราะเยาะออกมา “เสี่ยวเยี่ยนเอ๋อร์ เ้ามองออกหรือยัง? ในรอบแรกเปิ่นหวงจื่อจะอ่อนข้อให้เ้า เปิ่นหวงจื่อจะนับถึงสาม หากเ้ายังมองไม่ออก เปิ่นหวงจื่อก็จะไปเขียนคำตอบแล้วนะ! ”
การแข่งขันแบบชนะสองในสามนั้น รอบที่หนึ่งมีความสำคัญมากที่สุด! หากชนะในรอบแรกก็จะมีโอกาสสองครั้ง หากพ่ายแพ้ในรอบแรกก็จะเหลือโอกาสเพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น!
ในที่สุดคำพูดเหล่านี้ก็ทำให้กูเฟยเยี่ยนได้สติขึ้นมาจากโลกของตนเอง หญิงสาวหันไปมองไป๋หลี่ิชวนด้วยความใ!
“หนึ่ง…”
ไป๋หลี่ิชวนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พลางชูขึ้นมาหนึ่งนิ้ว
กูเฟยเยี่ยนก้มหน้าก้มตาดูใบสั่งยาใหม่อีกครั้ง
“สอง…”
ไป๋หลี่ิชวนชูขึ้นมาอีกหนึ่งนิ้วพลางพิจารณาข้อนิ้วมือเรียวสวยของตนเองราวกับพอใจอย่างยิ่ง
สีหน้าของกูเฟยเยี่ยนเปลี่ยนไปแล้ว นางรีบดูใบสั่งยาอย่างรวดเร็ว และรีบร้อนจัดการอารมณ์ความคิดของตนเอง
เมื่อไป๋หลี่ิชวนเห็นท่าทางตึงเครียดของนาง เขาก็ยิ้มแย้มด้วยความดีใจแล้วค่อยๆ ชูนิ้วที่สามขึ้นมาอย่างอ้อยอิ่งด้วยความพึงพอใจ “สาม! ”
“เสี่ยวเยี่ยนเอ๋อร์ เปิ่นหวงจื่ออ่อนข้อให้เ้าแล้วแต่เ้าก็ยังล้มเหลว ดังนั้นเ้าอย่าหาว่าเปิ่นหวงจื่อรังแกเ้าเชียวนะ! ”
ไป๋หลี่ิชวนเดินไปด้านข้าง ก่อนจะยกพู่กันขึ้นมาเขียนคำตอบด้วยท่วงท่าสง่างาม จากนั้นจึงมอบให้กับกู้อวิ๋นหย่วน
ในขณะที่กูเฟยเยี่ยนยังจัดการอารมณ์ความคิดของตนเองไม่เรียบร้อยนั้น กู้อวิ๋นหย่วนก็ประกาศคำตอบออกมา “ใบสั่งยาแผ่นนี้ใช้สำหรับรักษาโรคลมแดด โดยหนึ่งสิ่งที่ขาดหายไปก็คือน้ำหิมะที่ละลาย! ”
ทันทีที่เขาเอ่ยจบก็นำคำตอบของไป๋หลี่ิชวนกับใบสั่งยาแผ่นเดิมมาวางตรงหน้าของกูเฟยเยี่ยน
หัวใจของกูเฟยเยี่ยนเต้นแรงระรัว
กูเฟยเยี่ยนไม่จำเป็ต้องมอง เพราะในทันทีที่นางได้ยินคำว่า “น้ำหิมะละลาย” นางก็ทราบแล้วว่าอะไรเป็อะไร
ชนิดของสมุนไพรกับปริมาณในการใช้ยาของใบสั่งยาแผ่นนี้เรียกได้ว่าเป็ยารักษาโรคลมแดดชั้นยอด การที่จะเพิ่มสมุนไพรชนิดอื่นเข้าไปจะทำให้ตัวยาเกิดการแปรผันตรงกันข้าม ทว่าหากเป็น้ำนั้นก็จะไม่เหมือนกันแล้ว
น้ำไม่เพียงแค่สามารถนำมาใช้ในการเคี่ยวยาได้เท่านั้น แต่ยังเป็สมุนไพรได้อีกด้วย!
น้ำมีหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็ น้ำฝน น้ำค้างแข็ง หิมะ น้ำเย็น บ่อน้ำแร่ น้ำหินผา น้ำทะเลสีคราม น้ำอุ่น น้ำร้อน และน้ำต้มสุก ฯลฯ น้ำที่มีคุณสมบัติแตกต่างกัน แหล่งกำเนิดแตกต่างกัน สรรพคุณที่ได้ย่อมไม่เหมือนกัน
น้ำหิมะที่เก็บรวบรวมใน่เวลาสามวันหลังวันเหมายัน จะกลายเป็น้ำหิมะละลาย น้ำชนิดนี้แห้งผากและเย็นะเืปลอดสารพิษ การปิดผนึกแน่นในที่ร่มและเย็นทำให้ผ่านไปสิบปีก็ยังไม่เสียหาย ตัวน้ำชนิดนี้สามารถใช้ในการหมักสุราและเป็สมุนไพรได้อีกด้วย
ใบสั่งยาของกู้อวิ๋นหย่วนที่มีการตัดตอนบางส่วนออกไป อันที่จริงแล้วหากไม่มีน้ำหิมะละลายก็ยังสมบูรณ์มากอยู่ดี แต่หากว่า้าเพิ่มสมุนไพรอีกหนึ่งชนิด เช่นนั้นก็ทำได้เพียงลงมือจากน้ำที่ใช้ในการเคี่ยวยาสมุนไพร
สำหรับตัวนางแล้ว อันที่จริงคำถามข้อนี้ไม่ได้ยากเลย!
นางครุ่นคิดอยู่นานแต่ทำไมถึงคิดไม่ออกล่ะ?
เมื่อสักครู่นี้นางกำลังทำอะไรกันแน่?
นางลืมความสำคัญในการแข่งขันนี้ไปได้อย่างไร
ทำไมถึงลืมว่าตนเองมาที่นี่เพื่ออะไร ทุกสิ่งทุกอย่างที่นางทำในวันนี้มีความเกี่ยวข้องกับขาทั้งสองข้างของเฉิงอี้เฟย ชั่วชีวิตของเฉิงอี้เฟยเชียวนะ!
นางแพ้ได้อย่างไร?!
กูเฟยเยี่ยนไม่แม้แต่จะมองไปที่ใบสั่งยาแผ่นเดิม นางค่อยๆ หันไปมองไป๋หลี่ิชวน เมื่อนางหันไปจึงสังเกตเห็นว่าไป๋หลี่ิชวนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พร้อมกับดีใจและภาคภูมิใจ
หญิงสาวหันไปมองกู้อวิ๋นหย่วนอีกครั้ง การแสดงออกของกู้อวิ๋นหย่วนนั้นคร่ำครึสามส่วนจริงจังเจ็ดส่วน เขากล่าวว่า “ในรอบแรกองค์ชายสามเป็ผู้ชนะ แพทย์หญิงกู ท่านแพ้แล้ว”
เมื่อได้ยินเช่นนี้กูเฟยเยี่ยนจึงได้สติกลับมาพลางเบือนสายตาออกไปอย่างไม่ลังเล “ถูกต้อง ข้าแพ้แล้ว! เริ่มรอบที่สองได้เลย! ”
เมื่อรอบแรกแพ้แล้ว รอบที่สองกับรอบที่สามนั้นต้องชนะให้ได้ นางต้องเอาชนะเท่านั้นเพราะว่าไม่มีทางให้ถอยแล้ว!
นางทำได้เพียงพักเื่ที่ว่ากู้อวิ๋นหย่วนเป็ใครและใช่ท่านอาจารย์อาภรณ์ขาวหรือไม่ไว้ชั่วคราว ต่อให้ต้องบีบบังคับตนเอง นางก็จะต้องพักเื่นี้เอาไว้ก่อน! นางเคยกล่าวเอาไว้ว่าจะรับผิดชอบขาของเฉิงอี้เฟยให้ถึงที่สุด
นางแพ้ไม่ได้เด็ดขาด!
ไป๋หลี่ิชวนพูดด้วยรอยยิ้ม “เสี่ยวเยี่ยนเอ๋อร์ เปิ่นหวงจื่อยังอยากจะประลองฝีมือกับเ้าอีกสักรอบ ดังนั้นในรอบที่สองเ้าอย่าได้แพ้อีกล่ะ! ”
กูเฟยเยี่ยนเพิกเฉยอย่างไร้อารมณ์
กู้อวิ๋นหย่วนนำใบสั่งยาจากกล่องผ้ากล่องที่สองออกมาพลางกล่าวว่า “ในรอบที่สองคือการปรุงยาสมุนไพร โปรดตามข้าน้อยมา”
กู้อวิ๋นหย่วนพาพวกเขามายังลานด้านหลัง ลานด้านหลังแห่งนี้มีห้องเล็กๆ ตั้งเรียงรายกัน ภายในห้องเล็กๆ นั้นล้วนเป็ห้องเคี่ยวยาสมุนไพรส่วนตัวที่มีการจัดเตรียมเตาไฟ เตายา และไม้ฟืนเอาไว้แล้ว
ไป๋หลี่ิชวนเลือกห้องเคี่ยวยาห้องแรก กูเฟยเยี่ยนเลือกห้องสุดท้ายที่อยู่ห่างจากเขามากที่สุด
กู้อวิ๋นหย่วนจัดเตรียมสมุนไพรไว้แล้ว แต่ก็ยังนำใบสั่งยาให้พวกเขา เงื่อนไขของเขาคือให้พวกเขาใช้ระยะเวลาที่เร็วที่สุดในการเคี่ยวน้ำแกงสมุนไพรที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด
กูเฟยเยี่ยนกับไป๋หลี่ิชวนแทบจะอ่านใบสั่งยาจบในระยะเวลาเดียวกัน ทั้งสองคนต่างก็มองแวบเดียวแล้วจดจำใบสั่งยาไว้ในใจจากนั้นจึงตรวจสอบสมุนไพรที่กู้อวิ๋นหย่วนจัดเตรียมเอาไว้ว่าสอดคล้องกับใบสั่งยาหรือไม่
แก่นแท้ของการรักษาอยู่ที่ยา หัวใจสำคัญของยาอยู่ที่การเคี่ยวยา
ใบสั่งยาแผ่นเดียวกัน หากใช้สมุนไพรที่มีคุณภาพแตกต่างกัน มันก็จะส่งผลให้ประสิทธิภาพของยาแตกต่างกันมาก และสมุนไพรที่มีคุณภาพเหมือนกันหากใช้ขั้นตอนในการเคี่ยวยาที่แตกต่างกันก็จะส่งผลให้แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน
การเคี่ยวยาไม่ใช่เื่ง่ายดายที่ทำเพียงแค่ใส่น้ำลงไปเคี่ยวพร้อมกับควบคุมความร้อนเท่านั้น!
หลังจากที่แน่ใจแล้วว่าสมุนไพรไม่มีปัญหา กูเฟยเยี่ยนกับไป๋หลี่ิชวนก็แทบจะเดินเข้าไปในห้องเคี่ยวยาพร้อมกัน
อันที่จริงกูเฟยเยี่ยนเพียงแค่นำสมุนไพรใส่ลงไปในหวางเป่าติง หวางเป่าติงก็จะเคี่ยวน้ำแกงสมุนไพรที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดออกมาให้นางทันที ทว่านางไม่ได้ทำเช่นนี้
ในการแข่งขันเช่นนี้ การที่สามารถเอาชนะได้โดยไร้กำลังไม่ใช่วิถีของนาง
สิ่งที่นางทำเป็อย่างแรกคือแยกชนิดของสมุนไพรด้วยความรวดเร็ว
ตำรับยาที่กู้อวิ๋นหย่วนให้มามีสมุนไพรมากกว่าสามสิบชนิด ชนิดของสมุนไพรที่หลากหลายไม่สามารถเคี่ยวรวมพร้อมกันได้
มีสมุนไพรบางชนิดที่จำเป็ต้องใช้ระยะเวลาในการเคี่ยวนานถึงจะนำประสิทธิภาพออกมาและขจัดความเป็พิษออกไปได้ ตัวอย่างเช่น หอยนางรม แม่เหล็ก ชวนอู ต้าหวง ปาโต้ว ฯลฯ
มีสมุนไพรบางชนิดที่ไม่สามารถเคี่ยวนานได้ เพราะต้องป้องกันประสิทธิภาพไหลออกไปแล้วถูกสมุนไพรชนิดอื่นดูดซับ ตัวอย่างเช่นสมุนไพรประเภทยาง สมุนไพรประเภทบำรุงร่างกาย
มีสมุนไพรบางชนิดต้องแช่น้ำให้ละลายก่อนค่อยนำไปเคี่ยว
นอกจากนี้ยังมีสมุนไพรบางชนิดที่ไม่จำเป็ต้องเคี่ยวและสามารถชงได้เลย
……
กูเฟยเยี่ยนนับถือกู้อวิ๋นหย่วนในใจเพราะสมุนไพรที่เกี่ยวข้องกับใบสั่งยาที่เขาให้มานั้นแทบจะรวบรวมวิธีการเคี่ยวยาทั้งหมดเอาไว้ด้วยกัน ไม่พูดไม่ได้ว่าการเคี่ยวยาถ้วยนี้เป็กระบวนการที่ต้องใช้เวลานานและมีความซับซ้อนมาก
เพื่อประหยัดเวลากูเฟยเยี่ยนจึงแยกสมุนไพรที่ต้องเคี่ยวก่อน เคี่ยวทีหลัง เคี่ยวทั้งห่อ เคี่ยวแยก และการชงออกจากกัน เพื่อวางเตรียมไว้บริเวณเตายาที่แตกต่างกัน
ทว่านางไม่ได้เริ่มเคี่ยวยาในทันที
แม้ว่าขั้นตอนในการเคี่ยวยาจะซับซ้อนแต่ก็เป็เพียงพื้นฐานของทักษะยาสมุนไพรเท่านั้น ใบสั่งยาของกู้อวิ๋นหย่วนจะง่ายดายขนาดนั้นได้อย่างไร…