มอนสเตอร์ที่กำลังตามมานั้นทำให้กลุ่มราตรียิ่งใหญ่ถึงกับตกตะลึง จากนั้นท่าทางค่อยๆเริ่มเปลี่ยนเป็ตึงเครียดมากขึ้น
ลิงโลหิตเลเวล31 ที่โจมตีด้วยการดูดเื หมาป่าเทาเขาเดียวที่สามารถปล่อยสายฟ้าได้เซนทอร์ที่มีทักษะในการยิงธนูที่โดดเด่น และยังมีหมีเลเวล 34ที่สามารถใช้เวทธาตุดินได้เสมือนเป็ผู้ใช้เวท ถึงแม้ว่าจำนวนจะน้อยแต่พวกมันก็มีิัที่ทั้งหนาและแข็งมาก เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อขนาดใหญ่พละกำลังและความแข็งแรงราวกับไม่มีวันหมดทำให้สร้างความเสียหายได้รุนแรงมากจนน่าประหลาดใจ
ผ่านไป20 นาที มีผู้าเ็และล้มตายไปแล้วถึง 1 ใน 3
ในเวลานี้มีเพียงเมืองัที่มีจุดคืนชีพซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหนูอยู่พอสมควรการจะมาที่นี่ต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่าหนึ่งชั่วโมง หรือจะกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือผู้เล่นที่เสียชีวิตไปแล้วนั้นแทบจะไม่มีส่วนช่วยอะไรได้อีกในขณะที่ทักษะการยิงธนูของเซนทอร์นั้นเข้าขั้นสมบูรณ์แบบเป็อย่างมากทำให้ผู้ใช้เวทได้รับาเ็และล้มตายกันไปมากถึงแม้ว่าจำนวนของนักธนูที่ถูกสังหารนั้นไม่น้อยไปกว่าผู้ใช้เวทเลยแต่เนื่องจากโดยรวมนั้นนักธนูมีจำนวนที่มากกว่าถึงจะถูกสังหารไปมากก็ยังเหลือคนอีกเป็จำนวนไม่น้อย และยังคงรวมกลุ่มกันอย่างเหนียวแน่นสิ่งที่น่ากังวลคงมีเพียงเื่ลูกธนูที่ขาดแคลนอย่างมากถ้ายิงด้วยความเร็วระดับนี้ คงจะพอใช้ได้ราว 15 นาที และก็จะเหลือแค่ 5 นาทีที่นักธนูนั้นจะไม่มีลูกธนูไว้สำหรับยิงแล้ว
เสียงแหวกอากาศก่อนที่ลูกธนูจะถูกยิงลงมาจากในเมือง
เมื่อตัดสินจากเสียงของลูกธนูที่แหวกผ่านแรงเสียดทานของอากาศนั้นก็คงพูดได้ว่าน่าประหลาดใจเป็อย่างมาก ถ้าถูกลูกธนูนี้ยิงเข้าใส่นอกจากนักรบที่มีพลังชีวิตสูงแล้ว คาดว่าไม่น่าจะมีใครที่สามารถหลบเลี่ยงไปได้นี่คือลูกธนูที่ยิงจาก เซนทอร์ เหมือนกับเผ่าเอลฟ์ เซนทอร์นั้นเป็นักธนูโดยกำเนิดเซนทอร์ทุกคนจะมีพร์ในการยิงธนูอย่างที่หาไม่ได้ในเผ่ามนุษย์ด้วยกันพวกเขามีร่างกายครึ่งท่อนล่างเป็ม้า ส่วนครึ่งบนเป็มนุษย์ ร่างกายกำยำแข็งแรงเป็การรวมเข้าด้วยกันระหว่างความฉลาดเหมือนมนุษย์และวิ่งได้เร็วเหมือนม้า จึงกลายเป็เผ่าที่มีความสามารถในการสู้รบสูง
"เมจธาตุแสงเปิดใช้เกราะกำบังแห่งแสง"
หลังจากที่ได้รับคำสั่งก็ปรากฏชั้นของลำแสงศักดิ์สิทธิ์โปร่งแสงขึ้นเป็เกราะป้องกันล้อมรอบกำแพงเมืองขึ้นลูกธนูที่ยิงออกมานั้นกระทบเข้ากับเกราะแห่งแสงก่อนจะมีเสียงดังราวกับก้อนหินกระทบเข้ากับเหล็กทุกครั้งที่กระแทกถูก เกราะแห่งแสงจะเกิดการสั่นไหวเล็กน้อยดูราวกับว่าพร้อมจะแตกออกได้ทุกเวลา เกราะนั้นเป็เพียงชั้นบางๆแต่ก็ค่อนข้างเหนียวแน่น เมื่อลูกธนูดอกสุดท้ายพุ่งผ่านไปเกราะแห่งแสงนั้นจะคงอยู่ได้อีกราวสามวินาทีก่อนจะหายไป
ทันใดนั้นก็มีสายฟ้าจำนวนมากฟาดใส่ลงมาจากฟ้าผู้ใช้เวทเ่าั้ไม่มีเวลาแม้แต่จะป้องกันฝนที่ตกใส่ผู้ใช้เวทนับสิบคนก็เหมือนถูกไฟช็อตจนดำเป็ตอตะโก ก่อนจะสลายกลายเป็ควันสีเทา
นี่เป็การโจมตีจากกลุ่มหมาป่าเทาเขาเดียวโดยหมาป่าเทาเขาเดียวนั้นมีขนาดไม่ต่างจากหมาป่าทั่วไปเพียงแต่ที่บริเวณส่วนหัวจะมีเขายาวขนาดนิ้วชี้ที่สามารถสร้างเสียงสั่นะเืทำให้ปล่อยสายฟ้าออกมาได้ เนื่องจากสายฟ้านั้นไม่มีรูปร่างให้สังเกตเห็นแถมความเร็วก็รวดเร็วเป็อย่างมาก เมื่อกลุ่มของหมาป่าเทาเขาเดียวเริ่มโจมตีพร้อมกันก็ทำให้กลุ่มราตรียิ่งใหญ่เกิดความสูญเสียอย่างหนักทันที
ปัง!
มีเสียงดังสนั่นเกิดขึ้นกำแพงเมืองเกิดแรงสั่นะเืขึ้นเล็กน้อยเป็ผลมาจากหมีธาตุดินได้พุ่งกระแทกเข้าใส่ประตูเมืองรูปร่างของหมีธาตุดินสูงราวหกเมตร ซึ่งสูงได้เทียบเท่ากับตึกสองชั้นมันมีขนที่หนาและกล้ามเนื้อที่แข็งแรง พละกำลังและความแข็งแกร่งราวกับไม่มีวันหมดมันตั้งใจที่จะพุ่งเข้าชนกำแพง ฟังจากเสียงที่กระแทกเข้ากับกำแพงแล้วดูเหมือนว่าจะไม่าเ็เลยสักนิดเมื่อการโจมตีนี้ไม่ได้ทำให้หมีธาตุดินเกิดอาการาเ็เลยกลุ่มราตรียิ่งใหญ่จึงเริ่มเกิดความวิตกกังวลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้ว่าคูเมืองนั้นเต็มไปด้วยซากศพั้แ่เมื่อไรจึงทำให้ลิงโลหิตนั้นสามารถโจมตีได้สะดวกขึ้น หลังจากปีนกำแพงเมืองที่สูงราว 20เมตร มันก็ะโขึ้นมาได้อย่างง่ายดายก่อนจะเผชิญหน้ากับผู้เล่นที่ทำหน้าที่ป้องกันเมืองมันเริ่มลงมือโจมตีอย่างรุนแรงและบ้าคลั่ง ทักษะดูดเืเป็เทคนิคการถ่ายโอนแบบหนึ่งเมื่อสังหารผู้เล่นแล้วจะได้รับพลังชีวิตของผู้เล่น 20% โดยอัตโนมัติและยิ่งกว่านั้นดูเหมือนว่าจะไม่มีลิมิตเสียด้วย หรือจะกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือตราบใดที่ลิงโลหิตนั้นแข็งแกร่งมากพอ ก็การันตีได้ว่าจะไม่ถูกฆ่าตายอย่างแน่นอนพลังชีวิตก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆในที่สุดก็จะเข้าสู่ขอบเขตที่ก่อให้เกิดความน่าหวาดกลัวขึ้น
ในที่สุดลิงโลหิตก็ถูกจัดการลงจนได้แต่ก็ทำให้เงินที่กลุ่มราตรียิ่งใหญ่จ่ายออกไปนั้นเกิดการสูญเสียไม่น้อยเลยทีเดียว
หลังจากที่หมีธาตุดินหลายร้อยตัวได้ถูกจัดการลงจนหมดสิ้นก็ปรากฏให้เห็นรอยร้าวอยู่บนกำแพง นี่ไม่ใช่สิ่งก่อสร้างจากเต้าหู้นะแต่เป็เพราะการโจมตีอย่างป่าเถื่อนของหมีธาตุดินและเวทธาตุดินจึงทำให้เกิดรอยแตกร้าวขึ้น
หลังจากนั้นก็มีหมูขนยาวระดับเลเวล 35 ปรากฏขึ้น อุรังอุตังแปดกร ระดับเลเวล 36 แมว ระดับเลเวล 37สามารถใช้เวทธาตุลมได้ โกเลมหิน ระดับเลเวล 38 สามารถขว้างหินใส่ได้อย่างแม่นยำซึ่งถือว่าเป็การโจมตีระยะไกลประเภทหนึ่งหินที่ถูกขว้างใส่นั้นรุนแรงกว่ารถขว้างหินเสียอีก ให้ความรู้สึกน่ากลัวที่สุดและยังมีมนุษย์หมาป่า ระดับเลเวล 39 อยู่จำนวนหนึ่ง ที่มีความฉลาดหลักแหลม ดุร้ายเ้าเล่ห์ และโหดร้ายมาก บ่อยครั้งที่มันมักจะร่วมผสมโรงปะปนอยู่กับมอนสเตอร์อื่นๆเมื่อเข้าใกล้จนได้ระยะก็จะโจมตีทันที เป็การโจมตีที่สามารถทำให้ถึงตายได้ซึ่งสร้างความเสียหายให้กลุ่มราตรียิ่งใหญ่ค่อนข้างมากเลยทีเดียว
ฉากการต่อสู้นั้นเป็ไปอย่างดุเดือดเืพล่านบริเวณใกล้กับกำแพงเมืองประมาณร้อยเมตร มีซากศพเกลื่อนไปทั่วเต็มไปด้วยประกายแสงจากมีดและเงาของดาบเวทมนตร์หลากหลายสีสันดูงดงามแต่แฝงไว้ด้วยความน่าสะพรึงเสียงกรีดร้องด้วยความเ็ปยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องมอนสเตอร์แมวและมนุษย์หมาป่าพยายามบุกขึ้นไปบนกำแพงเมืองหลายต่อหลายครั้งแต่ก็ถูกโจมตีจนหล่นลงมา ทั้งสองฝ่ายต่างาเ็ล้มตายเป็จำนวนมากอุปกรณ์สวมใส่หล่นอยู่มากมายบนพื้น แต่ก็ไม่มีใครคิดจะเก็บเมื่อเปรียบเทียบกันแล้วจำนวนผู้เล่นที่เสียชีวิตฝั่งราตรียิ่งใหญ่นั้นน้อยกว่าของมอนสเตอร์ค่อนข้างมากถึงแม้ว่าจะสูญเสียผู้เล่นกลุ่มราตรียิ่งใหญ่ไปหนึ่งคนแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงมีมอนสเตอร์บุกเข้ามาเรื่อยๆ ถ้าพูดถึงเื่ปริมาณแล้วอย่างไรเสียมอนสเตอร์ก็ยังมีจำนวนรวมกันมากกว่าหวังหลินและสี่จตุรเทพนั้นก็สามารถกำจัดมนุษย์หมาป่าไปได้เป็จำนวนมากภายในเสี้ยววินาที
ทั้งเวทมนตร์และลูกธนูต่างบินว่อนเป็ทางเต็มไปทั่วท้องฟ้าะเิเข้าใส่กันจนเกิดประกายแสงเจิดจ้าเกิดประกายวาบจากทักษะมากมายหลากหลายชนิดบนกำแพงเมืองหลังจากมอนสเตอร์ระลอกนี้ถูกจัดการจนหมดลงผู้เล่นที่เหลืออยู่ของกลุ่มราตรียิ่งใหญ่ในเวลานี้น้อยกว่า 100,000 คนจำนวนผู้คนตอนแรกนั้นอยู่ที่ 500,000 คน โดยเป็สมาชิกของกิลด์ราตรียิ่งใหญ่ราว300,000 คน ส่วนที่เหลือเป็กลุ่มทหารรับจ้างที่จ้างมาอีกราว 200,000 คน
เหลือเวลาอีก8 นาที
"ฉันไม่มีอะไรจะพูดมากนักถ้าสามารถป้องกันเมืองได้สำเร็จ แต่ละคนจะได้รับรางวัลคนละ 10 เหรียญทอง"หวังหลินะโขึ้นด้วยเสียงอันดัง 10 เหรียญทองก็เท่ากับ 10,000 หยวนแค่หนึ่งชั่วโมงก็มีรายรับเข้ามา 10,000 หยวนผู้คนที่อยู่ด้านล่างต่างก็แสดงความรู้สึกตื่นเต้นออกมาให้เห็นเงินนั้นเป็สิ่งที่ทุกคนชอบ ซึ่งในเวลานี้เหรียญทองนับเป็สิ่งที่บำรุงขวัญและกำลังใจได้ดีที่สุด
"ฆ่ามัน"
มอนสเตอร์ระลอกใหม่ได้มาถึงแล้วแมงมุมหน้าคนเลเวล 40 ขนาดตัวใหญ่เท่ากับโต๊ะสามารถปล่อยใยขนาดใหญ่ออกมาครอบคลุมรัศมีถึง 100 เมตร ในใยนั้นมีพิษซึ่งทำให้รับมือได้ยากมาก กบพิษ ระดับเลเวล 41 สามารถพ่นพิษได้เมื่อััถูกก็จะทำให้เกิดอาการเน่าเปื่อย ซึ่งไม่มียาแก้พิษและมันยังมีความสามารถในการะโที่น่าประหลาดใจ ทำให้ผู้คนป้องกันได้ยากขนาดกำแพงเมืองที่สูงถึง 20 เมตร ก็ยังไม่สามารถหยุดการะโของมันได้ หนอนดินระดับเลเวล 42 ลำตัวขนาดเท่ากับถังใบย่อมๆ มีความยาวถึง 20 เมตรสามารถพ่นทรายออกมาได้ แม้แต่กำแพงเมืองก็ยังถูกมันเจาะเป็โพรงฟันของมันมีความคมเป็อย่างมาก สุนัขสองหัว ระดับเลเวล 43ซึ่งทั้งสองหัวนั้นสามารถปล่อยเวทได้แตกต่างกันคือ น้ำแข็งและไฟปฏิกิริยาตอบสนองค่อนข้างรวดเร็ว เต็มไปด้วยความฉลาดหลักแหลม ไม่หลงกลง่ายๆปิดท้ายเป็ตั๊กแตนดาบเหล็กจำนวนไม่มากนัก ที่ระดับเลเวล 44 ลำตัวยาว 10 เมตรมีขาคู่หน้าเสมือนเคียวคู่หนึ่ง ให้ความรู้สึกน่าหวาดกลัวเมื่อได้พบเห็น
นี่เป็มอนสเตอร์ที่บินได้ประเภทแรกที่ปรากฏให้เห็นถ้าจะพูดให้ถูกต้องก็คือ ตั๊กแตนตำข้าวส่วนใหญ่มักจะใช้การะโมันสามารถบินได้ในระยะสั้นๆ ที่ความสูงไม่มากนัก หรือเรียกอีกอย่างว่า ร่อนแต่นี่คงจะพูดรวมๆ ได้ว่ามันสามารถบินได้
"ดูนั่นสิ...แมงมุมตัวนั้นดูเหมือนว่าจะมีขนาดใหญ่กว่าปกติหรือเปล่า?"สมาชิกในกิลด์คนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ
หลังจากที่สายตาของหวังหลินจ้องมองตามไปเขาก็ยืนยันว่า นั่นเป็มอนสเตอร์ระดับสูง ทุกคนระวังตัวไว้ให้ดีด้วยเมื่อกวาดตามอง ก็จะพบว่ามอนสเตอร์ทุกประเภทจะมีมอนสเตอร์ระดับสูงปะปนอยู่ด้วย 2-3ตัว ถึงแม้ว่ามอนสเตอร์ระดับสูงนั้นมีระดับเลเวลเท่ากัน แต่พละกำลังความแข็งแกร่งจะเพิ่มขึ้นถึงสองเท่าซึ่งทำให้รับมือได้ค่อนข้างยาก แน่นอนว่าถ้าสามารถจัดการลงได้ก็จะได้รับสิ่งตอบแทนเป็จำนวนมาก ของที่ดรอปออกมาก็ย่อมต้องเป็ของดีอย่างแน่นอนอย่างไรก็ตามในเวลาแบบนี้ หวังหลินเองก็ไม่ได้อยากพบพวกมันสักเท่าไรนัก
มอนสเตอร์ระลอกนี้ดูเหมือนจะมีความแตกต่างจากก่อนหน้านี้ความแข็งแกร่งของพวกมันเริ่มเข้าใกล้ผู้เล่นมากขึ้นเรื่อยๆบางตัวก็อาจจะแข็งแกร่งมากกว่าผู้เล่นแล้วด้วยซ้ำเมื่อมองดูมอนสเตอร์ที่กรูกันเข้ามาอย่างแน่นขนัดความรู้สึกภายในใจของหวังหลินถึงกับจมดิ่ง เขามีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเื่ไม่ดีขึ้นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความหวาดกลัว หวังหลินในเวลานี้เมื่อมองดูสถานการณ์ตรงหน้าเขาได้แต่ซ่อนความไม่มั่นใจเอาไว้ คงพูดได้ว่าสถานการณ์เริ่มพลิกกลับแล้วเพียงแค่คลื่นการโจมตีครั้งแรกผู้เล่นก็เริ่มที่จะป้องกันไม่อยู่ ทันใดนั้นเฉินเฟิงจึงหันไปก่อนจะส่งสัญญาณออกไป
"เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการโจมตีเครื่องยิงบัสลิสต้า โจมตีได้" เมื่อเฉินเฟิงได้รับสัญญาณก็ได้หยิบไพ่ตายที่เตรียมเอาไว้นานแล้วออกมาใช้ทันที
ที่บริเวณกึ่งกลางของกำแพงเมืองก็ปรากฏหลุมขนาดใหญ่ราวกับชามขนาดั์ขึ้นมา หลังจากที่ได้รับคำสั่งทุกหลุมก็มีหอกยาวยิงออกมารวดเร็วราวกับสายฟ้า หอกยาวก็พุ่งแหวกอากาศออกไปและมีเสียงหวีดรุนแรงดังขึ้น เมื่อมอนสเตอร์ได้ยินเสียงนี้หอกยาวก็แทงเข้าไปในร่างเสียแล้ว ก่อนจะทะลุผ่านออกไปราวกับฉีกกระดาษแต่ดูเหมือนว่าความแรงยังไม่หมดแค่นั้น ยังสามารถแทงทะลุร่างมอนสเตอร์ตัวที่สองจนกระทั่งพุ่งเข้าใส่มอนสเตอร์ตัวที่สามจึงได้หยุดลง
แสงสีเทาแห่งความตายพวงพุ่งเหมือนกับดอกไม้ไฟในยามค่ำคืนมอนสเตอร์ส่วนใหญ่ตกลงไปตาย หลังจากเครื่องยิงบัสลิสต้าส่งเสียงคำรามอยู่ราวนาทีพวกมันก็ถูกจัดการไปกว่าครึ่งจนทำให้เห็นพื้นที่ว่างขนาดใหญ่
ความรุนแรงของเครื่องยิงบัลลิสต้านั้นทำให้ทุกคนถึงกับตะลึงงันไม่ว่าอย่างไรก็ตามผู้เล่นที่อยู่ภายนอกก็รู้สึกยินดีที่ได้ดูฉากที่น่าตื่นตาตื่นใจเช่นนี้ดูเหมือนว่ากลุ่มราตรียิ่งใหญ่นั้นยังมีตัวช่วยอยู่อีกมากมายซึ่งก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยมีใครได้เห็นความรุนแรงของเครื่องยิงบัลลิสต้ามาก่อนจนถึงตอนนี้ทั้งหมดก็พากันตกตะลึง เครื่องมือนี้ช่างน่ากลัวเสียจริงเป็อุปกรณ์ที่มีไว้เพื่อสังหารโดยเฉพาะสิ่งนี้เหมาะสำหรับเป็อาวุธที่ไว้ใช้ในสนามรบ ซึ่งสามารถจัดการกับมอนสเตอร์ได้เกือบหมื่นตัวไม่ต่างจากการตัดหญ้า
ท่าทางของฉินโจ้วถึงกับอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะแอบเตือนตัวเองในใจว่าหลังจากนี้ไม่ว่าพละกำลังและความแข็งแกร่งจะมีมากแค่ไหน ก็จะไม่ทำเื่โง่ๆด้วยการไปโจมตีเมืองของผู้อื่นแน่นอน หอกยาวนับพันนับหมื่นเล่มเช่นนี้ต่อให้เป็ผู้เชี่ยวชาญเลเวล 60 ก็คงต้องรู้สึกไม่ชอบเหมือนกัน
น่าเสียดายที่เครื่องมือนี้มีจำนวนน้อยเกินไปหวังหลินได้แต่ทอดถอนใจออกมาคำหนึ่งก่อนจะตวัดดาบผ่าร่างของตั๊กแตนตำข้าวแขนเหล็กจนร่วงหล่นลงไปจากกำแพงเมืองและะโออกไปว่า “ฆ่าให้เกลี้ยง”
“ฆ่า”ฝูงชนจำนวนมากต่างเต็มไปด้วยความรู้สึกฮึกเหิมเดือดดาลอยู่ภายในต่างก็มีความมั่นใจเพิ่มขึ้นทันที มีดดาบมีแสงกะพริบวาบขึ้นเมื่อจัดการกับมอนสเตอร์ที่บินได้
ในบรรดามอนสเตอร์เนื่องจากตั๊กแตนตำข้าวแขนเหล็กนั้นมีปีกจึงทำให้ค่อนข้างได้เปรียบทำให้เครื่องยิงบัสลิสต้าทำความเสียหายได้เพียงเล็กน้อยทำให้มันสามารถปีนขึ้นกำแพงเมืองได้สำเร็จ ทันทีที่เคียวคู่ตวัดขึ้นกลิ่นคาวเืก็คละคลุ้งไปตามลมผู้เล่นที่ได้เผชิญหน้าคนแล้วคนเล่าต่างก็ต้องหลั่งเืไหลรินนองพื้นดิน
เหลือเวลาอยู่อีก6 นาที ทันใดนั้นคนของเขาก็เข้ามารายงาน เพื่อแจ้งให้ทราบถึงข่าวร้ายว่าลูกธนูหมดแล้ว
สีหน้าของหวังหลินยังคงสงบเยือกเย็นก่อนจะร่าย ‘เวทดาบฝนโปรยปราย’ จนถึงระดับสูงสุดตั๊กแตนตำข้าวแขนเหล็กก็ถูกจัดการภายในชั่วพริบตาป้องกันไม่ให้แมงมุมหน้าคนปล่อยไยขนาดใหญ่ออกมาในตอนนี้ไม่ใช่เวลามาก่นด่าสาปแช่งฉินหวังกรุ๊ปเวลานี้อยู่ใน่วิกฤติต้องตัดสินใจให้เด็ดขาดก่อนจะพูดว่า"นักธนูหยุดยิงและถอยกลับไป นักรบก้าวขึ้นมาแทนที่นักบวชคอยสังเกตและเพิ่มพลังชีวิต"
ในขณะที่หลั๋วเทียนเทพบูรพานั้นแทงหอกใส่หัวของแมงมุมหน้าคนเขาไม่ทันระวังจึงถูกตั๊กแตนตำข้าวแขนเหล็กลอบโจมตีทำให้ต้องสูญเสียแขนไปข้างหนึ่ง หลั๋วเทียนเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้นยังไม่ทันจะลุกขึ้น ใยแมงมุมขนาดใหญ่ก็คลุมตัวของเขาเอาไว้แล้วก่อนที่แมงมุมหน้าคนจะไต่ขึ้นมา ท่อยาวได้แทงเข้าใส่ร่างของหลั๋วเทียนยังไม่ถึงสามวินาที หลั๋วเทียนเทพบูรพาก็เหลือเพียงแค่โครงกระดูกนี่เป็ผู้เชี่ยวชาญคนแรกที่ถูกสังหารในการต่อสู้ในครั้งนี้สมาชิกในทีมถึงกับตะลึงงัน
“นี่ไม่ดีแล้วหัวหน้ากิลด์ดูนั่น” เสี่ยวเย่เทพแดนใต้ะโขึ้นด้วยเสียงอันดังหวังหลินหันกลับไปมองทันที คิ้วของเขาก็เริ่มขมวดเข้าหากันหลุมดำที่อยู่บริเวณพื้นที่ที่ไกลออกไป ดูเหมือนว่าจะไม่ได้เกิดขึ้นทุกสองนาทีแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงมีมอนสเตอร์หลั่งไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ชัดเจนแล้วว่าาป้องกันเมืองได้มาถึง่เวลาที่คับขันแล้ว ดูเหมือนระบบจะมีการเปลี่ยนแปลงกฎมองดูมอนสเตอร์ที่กำลังกรูกันเข้ามาแล้วสีหน้าของหวังหลินก็ยิ่งเคร่งเครียดมากขึ้น
ลิงทองคำระดับเลเวล 45 มีร่างกายแข็งราวกับเหล็ก อาวุธมีคมนั้นยากจะทำให้าเ็มีความคล่องแคล่วว่องไวราวกับสายฟ้า จึงทำให้ยากที่จะหลบหลีกหรือป้องกันได้ ตะขาบระดับเลเวล 46 รูปร่างมีขนาดยาวกว่าหนอนดิน มีขาเป็เหมือนง้าวซึ่งมีความแหลมคมเหมือนมีด และยังมีพิษร้ายแรงไม่มีใครเทียบผู้คนที่ได้เห็นต่างก็รู้สึกหวาดหวั่นอยู่ในใจ ผีเสื้อดอกไม้ไฟ ระดับเลเวล 47ตัวมันเองไม่มีความสามารถในการโจมตี แต่สามารถปล่อยก๊าซสีชมพูออกมาผู้ที่ััถูกจะเกิดอาการมึนงงอยู่ราวหนึ่งชั่วโมงถึงจะหาย ซึ่งไม่มียาแก้พิษเป็ความสามารถที่น่ากลัวเป็อย่างมาก เมจโครงกระดูก ระดับเลเวล 48ผู้ใช้เวทมนตร์ธาตุมืดที่ชั่วร้าย สังหารผู้คนได้แม้ขณะล่องหนและตายด้วยความทรมานมาก ทำให้เผ่ามนุษย์นั้นรังเกียจเป็อย่างมากเมจโครงกระดูกมีความฉลาดหลักแหลม รู้จักปกป้องตนเอง สุดท้ายมอนสเตอร์ระดับหัวหน้าผีดิบเหล็ก ระดับเลเวล 49 เป็มอนสเตอร์ที่รูปร่างดูไม่โดดเด่นแต่ส่งกลิ่นอายที่น่าสยดสยองออกมา ผู้เล่นทุกคนต่างพากันหลบเลี่ยงด้วยความหวาดกลัวจิตใต้สำนึกของพวกเขาบอกว่า ไม่อาจที่จะต่อกรกับมอนสเตอร์ประเภทนี้ได้
"ดูเหมือนราตรียิ่งใหญ่คงจะเจองานยากเข้าเสียแล้ว"ผู้เล่นที่รวมกลุ่มกันมารอชมสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจต่างก็เกิดความรู้สึกนี้ขึ้นในใจ
ราวกับ้ายืนยันคำพูดของผู้เล่นมอนสเตอร์ระลอกใหม่นี้เคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว จนผู้ที่ได้พบเห็นนั้นยากจะจินตนาการถึงระยะห่างจากกำแพงเมืองประมาณร้อยเมตรนั้นผ่านไปในชั่วพริบตาเมื่อผู้เล่นของกิลด์ราตรียิ่งใหญ่เริ่มเตรียมที่จะตอบโต้พวกเขาก็พุ่งไปยังกำแพงเมือง ก่อนจะเริ่มโจมตีอย่างรวดเร็วการโจมตีนั้นเต็มไปด้วยความรุนแรง นี่เป็าป้องกันเมืองที่รุนแรงที่สุดครั้งหนึ่งเลยทีเดียวกิลด์ราตรียิ่งใหญ่พยายามป้องกันเมืองหนูอย่างสุดชีวิต ก่อนจะค่อยๆถอยร่นกลับไปที่เดิม เสียงกรีดร้องดังขึ้นตลอดเวลาอย่างไม่หยุดหย่อนจำนวนผู้เล่นเริ่มลดลงอย่างรวดเร็ว กำแพงเมืองถูกย้อมไปด้วยเืสีแดงฉานมีซากศพเกลื่อนไปทั่วบริเวณ อุปกรณ์สวมใส่หล่นอยู่เกลื่อนกลาด
"หัวหน้ากิลด์ได้โปรดสั่งการด้วย จะป้องกันไว้ไม่ไหวแล้ว" เฉินเฟิงะโด้วยเสียงอันดัง
เหลือเวลาอีก5 นาที หวังหลินจ้องมองไปยังทิศทางของหลุมดำ ก่อนจะหยุดโจมตีใส่มอนสเตอร์แต่อย่างไรก็ดีในใจของเขายังคงมีความกังวลอยู่ก่อนจะเพิกเฉยที่จะให้คำแนะนำกับรองหัวหน้ากิลด์ และพูดอย่างใจเย็นว่า"รอเดี๋ยวก่อน"
จินเตาเค่อเทพอุดรนักรบดาบทองคำส่งเสียงกรีดร้องเนื่องจากเขาถูกลิงทองคำลอบโจมตีเข้าที่หัวจนแตกกระจายถึงตอนนี้สี่จตุรเทพก็เหลืออยู่เพียงครึ่งหนึ่ง ดูแล้วค่อนข้างจะหมดหวังในการต่อสู้
ผ่านไปราวหนึ่งนาทีจำนวนของผู้เล่นที่เหลืออยู่ของกิลด์ราตรียิ่งใหญ่ในเวลานี้น้อยกว่า 30,000 คนาได้ดำเนินมาถึงจุดสูงสุดแล้ว มีหลายร้อยคนตายลงในทุกๆ วินาทีพวกมอนสเตอร์นั้นแข็งแกร่งมากเหลือเกิน
ระดับสูงสุดของสี่จตุรเทพอยู่ที่เลเวล47 เท่านั้น แต่มอนสเตอร์หลายร้อยตัวนั้นมีระดับอยู่ที่เลเวล 48ผู้เล่นจึงต้องใช้ชีวิตของตนเองในการป้องกันการรุกคืบของมอนสเตอร์เอาไว้
ปัง…
มีเสียงดังสนั่นเกิดขึ้นประตูเมืองก็พังลง ฝูงมอนสเตอร์ต่างกรูกันเข้ามา
"โยนม้วนคัมภีร์เวทออกไปเร็วเข้า" หวังหลิน ะโสั่งการด้วยเสียงอันดัง
หลังจากที่รอเวลาอยู่นานม้วนคัมภีร์เวทหลายร้อยเล่มก็ร่วงหล่นมาราวกับตกจากสรวง์ ก่อนจะกลายเป็เวทมนตร์เต็มไปทั่วท้องฟ้าแสงวาบหลากหลายชนิดส่องประกายไปทั่ว สีแดงเพลิงจากเวทธาตุไฟสีขาวบริสุทธิ์จากเวทธาตุน้ำแข็ง สีฟ้าใสจากดาบลม พายุทอร์นาโดยังมีสีเหลืองจากเวทธาตุดิน ดูราวกับดอกไม้ไฟที่ะเิขึ้นอย่างสวยงามตระการตาที่ปล่อยออกมาพร้อมกันในชั่วพริบตา ครอบคลุมฝูงมอนสเตอร์ที่เพิ่งมาใหม่เ่าั้
เป็เวทมนตร์พื้นฐานที่มีจำนวนมากที่สุดรองลงมาก็เป็เวทมนตร์ระดับกลาง มีอยู่แค่ 3 เวทมนตร์ ที่ดูสะดุดตามากที่สุดแน่นอนว่า
ทะเลเพลิง: ระยะการโจมตี 100x100 เมตร สร้างความเสียหายโดยการเผาไหม้ด้วยความร้อนสูงพลังชีวิตลดลง 2,000 หน่วยต่อวินาที เป็ระยะเวลานาน 120 วินาที
โลกแห่งความหนาวเหน็บ: ระยะการโจมตี 100x100 เมตรสร้างความเสียหายโดยการลดอุณหภูมิให้ต่ำลงจนกลายเป็น้ำแข็ง พลังชีวิตลดลง 2,000หน่วยต่อวินาที เป็ระยะเวลานาน 120 วินาที
พายุทอร์นาโด: สร้างทอร์นาโดขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสิบเมตร เคลื่อนไหวโดยไร้ทิศทางฉีกร่างศัตรูทำให้เกิดการาเ็ พลังชีวิตลดลง 2,500 หน่วยต่อวินาทีเป็ระยะเวลานาน 120 วินาที
ผู้เล่นที่อยู่โดยรอบต่างก็ตาลุกวาวและอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึงชื่นชมความแข็งแกร่งทางการเงินของกิลด์ราตรียิ่งใหญ่เป็อย่างมากม้วนคัมภีร์เวทนั้นค่อนข้างหาได้ยากต่อให้เป็ม้วนคัมภีร์เวทระดับพื้นฐานก็ยังมีค่ามากยิ่งเวทมนตร์ระดับกลางด้วยแล้วยิ่งแพงมากขึ้นไปอีกผู้คนจำนวนมากแทบไม่เคยได้เห็นม้วนคัมภีร์เวทระดับสูงเลย แต่ใน่เวลาอันสั้นนั้นได้เห็นถึงสามชนิดพร้อมกันทำให้รู้สึกตื่นตาตื่นใจเป็อย่างมาก ผู้คนมากมายต่างก็ได้ดูกันอย่างสะใจ
สมราคาเวทมนตร์ระดับสูงที่มีชื่อเสียงความแข็งแกร่งค่อนข้างยิ่งใหญ่และทรงพลังมากทำให้ผู้เล่นส่วนใหญ่อดที่จะหวาดวิตกไม่ได้ เกินที่คาดเอาไว้ ผู้เล่น 9 ใน 10คนนั้นทนได้ไม่เกิน 3 วินาที ส่วนที่เหลือนั้นอยู่ได้ไม่เกิน 2 วินาทีแต่สุดท้ายผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกัน นั่นก็คือความตาย
หลังจากที่การโจมตีได้จบลงทั้งภายในและภายนอกเมืองต่างก็กลายเป็ความว่างเปล่า มีมอนสเตอร์ถูกจัดการด้วยเวทมนตร์ไปราว80% ยังคงเหลือมอนสเตอร์อยู่ประมาณ 2,000 ตัวอย่างไรก็ตามมอนสเตอร์ที่ยังเหลือรอดอยู่นั้นเป็ มอนสเตอร์ที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง
ยังมีเวลาเหลืออีก2 นาที
"เปลี่ยนเป็ลูกธนูเวทและโจมตีได้"หวังหลินนั้น้าตีเหล็กในขณะที่ยังร้อนอยู่ ถึงกับต้องใช้ไพ่ตายใบสุดท้ายออกมาจะทำสำเร็จหรือไม่ คงต้องขึ้นอยู่กับการโจมตีครั้งนี้แล้ว
นักธนูระดับสูงราว2,000 คน รีบพุ่งไปที่กำแพงเมือง มีลูกธนู 5 ดอก ถูกบรรจุไว้ในกระบอกใส่ลูกธนูโดยแต่ละดอกแตกต่างกัน ที่ลูกธนูนั้นมีอักขระลึกลับสีเงินขาวเขียนอยู่ซึ่งจะปล่อยระลอกคลื่นของเวทมนตร์ที่ผันผวนออกมาแน่นอนว่าต้องเป็ลูกธนูเวทที่มีชื่อในเื่ของพลังทำลายที่รุนแรงมากที่สุด
หึ...หึ...
เสียงของการทะลวงแหวกอากาศของลูกธนูเวทที่ดูเหมือนรุ้งกินน้ำวิ่งผ่านดวงตะวันเสียงของลมหวีดหวิวดังขึ้น ก่อนจะยิงเข้าใส่บรรดามอนสเตอร์หลังจากนั้นก็เกิดการะเิขนาดใหญ่ขึ้นดูเหมือนว่าผีเสื้อดอกไม้ไฟที่มีพลังป้องกันค่อนข้างต่ำ จะเกิดะเิขึ้นก่อนจะจบลงภายในชั่วพริบตาท้องฟ้าก็กลับกลายเป็แจ่มใสขึ้นดูเหมือนว่าเหล่ามอนสเตอร์จะไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีนี้ได้และตายไปเป็จำนวนไม่น้อย ยังมีที่เหลือรอดอยู่อีกจำนวนหนึ่ง
"หยุดยิงได้..."ทันใดนั้นหวังหลินก็ะโออกมาด้วยน้ำเสียงที่เฉียบขาด ดวงตาเบิกกว้างสีหน้าเริ่มถมึงทึงราวกับได้พบบางสิ่งที่น่าหวาดกลัวเป็อย่างมาก
ผู้เล่นของราตรียิ่งใหญ่มองตามหวังหลินไปสีหน้าซีดเผือดทันที แทบไม่มีสีเือยู่แม้แต่น้อยไม่นานนักเหนือกำแพงเมืองนั้นมีแต่ความเงียบงันที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้