บทที่ 46 ตระกูลฟู่ติดหนี้บุญคุณครั้งใหญ่แล้วเขาค่อยๆ หลับตาลงและผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆ และเมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้ดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความหวัง ด้วยความช่วยเหลือจากท่านปู่ของเขา เขาจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง ในตอนนั้นสายตาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้...