รุ่งอรุณของวันที่ 6 ณ โลกใบใหม่นี้ และเหมือนเดิมเฉกเช่นทุก ๆ เช้าที่ผ่านมา
" ตื่น แนช " เสียงไทนี่พร้อมกับการเขย่าตัว
เดินมารับขนมปังจากทางภาครัฐที่บริจาคให้ จัดการเขมือบ เสร็จแล้วก็แยกย้ายกันไปรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเอง วันนี้แนชคิดเอาไว้ว่าจะเก็บเม็ดอัลมอนด์กับหญ้าหวานที่ตากไว้ใน่เย็นนี้ เขาอยากลองความหวานของมัน ของหวาน 0 แคลอรี่ แต่ดูเหมือนพวกเขาไม่ต้องห่วงแคลอรี่ว่าจะเกินไหมในแต่ละวัน ห่วงแต่จะไม่พอซะมากกว่า
เขาเดินมายังทางเข้าป่าด้านหน้า
" ประเมิน "
เขาเดินปรี่ตรงมายังกับดักตรงทุ่งหญ้า อันแรกก็โดนเลย แต่เหมือนเหยื่อจะหนีไปได้ ตรงบริเวณทุ่งหญ้าตรงนี้ได้กระต่ายมา 2 ตัว คนละสายพันธุ์กับเมื่อวาน และทั้ง 2 ตัวก็เป็คนละสายพันธุ์กันด้วย
[ กระต่าย เตฮวนเตเปก ( Tehuantepec Jackrabbit ) ]
[ อาศัยอยู่ตามป่าผสมทุ่งหญ้า ที่ต้นไม้มีระยะห่างกัน ออกหากินตอนกลางคืน ่กลางวันจะหลบตามพุ่มไม้ หรือกอหญ้า อ่านต่อ - ]
กระต่ายขายาว มีแถบสีดำ 2 แถบ จากโคนหูถึงต้นคอ ส่วนล่างของตัวเป็สีขาวส่วนบนเป็สีน้ำตาล ก้นสีเทา หางสีดำ
[ กระต่าย หางฝ้ายตะวันออก ( Eastern Cottontail Rabbit ) ]
[ อาศัยในทุ่งสมุนไพร หรือพื้นที่ทุ่งหญ้าเขียวขจี อุดมสมบูรณ์ ไม่ค่อยถูกรบกวน อาศัยตามพุ่มไม้ พุ่มหญ้าหนาทึบ ไม้ล้มลุก ตามขอบป่า อาจพบได้ตามหนองบึง แต่จะไม่เจอในป่าทึบ ตัวเมียมีขนาดใหญ่กว่า อ่านต่อ - ]
ตัวนี้ขาเหมือนกระต่ายที่เพื่อนในโลกเก่าของเขาเลี้ยงไว้ ขาไม่ยาวเหมือนที่จับได้เมื่อกี้ ขนน้ำตาลแดงหรือน้ำตาลเทา หางสั้นขาวฟู ขนด้านล่างสีขาว มีสีน้ำตาลอมเทารอบศรีษะและลำคอ มีจุดขาวที่หน้าผาก ตัวนี้ ขนาดเล็กกว่าตัวเมื่อครู่นี้
ทั้ง 5 อัน บริเวณทุ่งหญ้ากับดักที่ผลิตจากความสามารถขั้นแตกฉานนั้นทำงานทุกอัน แต่ก็หลุดไปบ้างตามสภาพอุปกรณ์แหละนะ เมื่อเก็บกู้ครบแล้วจึงเดินไปตำแหน่งตรงต้นอัลมอนด์
เขาค่อย ๆ เดินมา ไม่อยากทำลายระบบนิเวศมากเกินความจำเป็ หลังจากอ่านถิ่นที่อยู่อาศัยของกระต่ายเมื่อกี้ ก็เลยสะกิดใจ ต่อมคนดีมีมารยาทเลยทำงานขึ้นทันที
และเช่นเคย ที่บริเวณนี้ ได้กระต่ายแจ็กหางดำมา 1 ตัว ไก่ฟ้าสีทองตัวเมีย 1 ตัว และอีก 1 ตัว
[ ไก่ฟ้าสีเงิน ( Silver Pheasant ) ]
[ อาศัยในป่าทั่วไป โดยปกติจะอาศัยทางเขตตะวันออก แต่ก็มีบางส่วนทางตะวันตกด้วย มีขนาดใหญ่ ตัวผู้มีสีขาวและดำ ตัวเมียมีสีน้ำตาลเป็หลักหางสั้นกว่า ทั้ง 2 เพศมีใบหน้าและขาสีแดง ตัวเมียจะมีขนาดเล็กกว่า อ่านต่อ - ]
" สวยจริง ๆ แหละ ตัวผู้แน่นอนแบบนี้ " เขาใช้ตาชมความงดงามของสีขนพลางใช้มือมัดไปด้วย
" วันนี้ไก่ 2 ตัว เอาไงดีนะ " เขาอยากจะเอาหนังไก่มาเจียวเอาน้ำมัน ทำอาหารทอดบ้าง น้ำมันไก่ก็เก็บได้นานกว่าน้ำมันหมูด้วย แต่ผัดอร่อยน้อยกว่าน้ำมันหมู แถมกลิ่นก็แรงกว่าน้ำมันหมู บอกยังไงดี ไม่หอมเหมือนน้ำมันหมู
" เจียวหนังไก่เอาน้ำมัน แล้วก็เอามาทอดเนื้อหน้าอก แล้วก็ทำซุปไก่ จะดีไหมนะ ? " เขาถามตัวเอง " อะไรก็ดีทั้งนั้นแหละน้า ~ " เขาคิดไปยิ้มไป " หรือจะทอดปลาด้วยดีนะ ? " จินตนาการไปเรื่อย
เด็กชายจัดการตรวจกับดัก และนำกลับไปดักตามทางเดินสัตว์ต่อ
" กลับเลยดีกว่า เข้าเมืองเลยแล้วกันวันนี้ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว " เขาบอกตัวเองดังนั้นแล้วจึงพาตัวเขาเองเดินมุ่งหน้าจะออกจากป่าทันที
" อืม เราไปเก็บกระต่ายก่อน แล้วแวะดูหญ้าหวานอีกดีกว่า ล็อตที่แล้ววันนี้ก็จะเก็บแล้ว เอาของใหม่ไปตากต่อเลยดีกว่า " เขานึกถึงหญ้าหวานขึ้นมาเพราะกลับไปเขาก็จะเก็บหญ้าหวานกับถั่วเลยพึ่งนึกได้ว่าต้องเอาของใหม่ไปตากด้วย แต่รอบนี้ไม่เอาอัลมอนด์เยอะ ๆ แล้ว เพราะเขาแค่จะลองทำนมจากอัลมอนด์มาลองชิมเฉย ๆ ตอนนี้อาหารการกินก็ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะแล้ว
แต่เขาแวะเก็บอัลมอนด์ไปให้เ้ากระรอกจิ๋วด้วย
เขาเดินออกจากป่ามุ่งตรงกลับสู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ผ่านพวกเด็กผู้หญิง ก็บอกให้พอได้แล้ว กลับไปพร้อมกันเลย
" ต่อไปก็สลับหาเอาดีกว่า วันนี้กุ้ง พรุ่งนี้หอย สลับกันไป ไม่ต้องเอาเยอะ " เขาบอกเหมยลี่
" อื้อ " เหมยลี่ตอบกลับ บนหัวมีลัคกี้อยู่ด้วย
เมื่อเดินมาถึงบ้านของพวกเขา แนชจึงเอาไก่ออกมาวางไว้ข้างนอก กำชับให้พวกผู้หญิงดูไว้ แล้วเขาจึงเอากระต่ายไปไว้ที่กองรักษาการณ์ เมื่อแบรดเห็นก็คิดว่าเด็กชายเสร็จธุระเตรียมพร้อมจะเข้าเมืองแล้ว แต่แนชบอกว่ายังไม่เสร็จธุระ เขาขอไปเก็บหญ้าหวานก่อน แล้วก็เอากระต่ายของวันนี้มาวางข้าง ๆ กรงของที่จับมาได้เมื่อวาน 2 ตัวของเมื่อวานอยู่ในกรงแล้ว พวกเขาแก้มัดให้มันแล้ว แต่มันดูอ่อนระโหยโรยแรงเสียเหลือเกิน วันนี้ยังไงก็ต้องเอาไปขายให้ได้ คิดจบก็วิ่งปรู้ดด ออกไปอย่างรวดเร็ว
" หญ้าอะไรหวาน " พวกเขาสงสัยสิ่งที่แนชพูดออกมา ยังไม่ทันเอ่ยถามจนจบประโยค เด็กชายก็วิ่งออกไปเสียแล้ว กินดีอยู่ดีขึ้น คงมีแรงมีกำลังมากขึ้น มั้ง!
แนชวิ่งมาจนถึงชายป่า จัดการเปิดเวทย์ประเมิน แล้วเดินไปยังหญ้าหวาน เลยไปหน่อยก็เป็ลำธาร เขาจัดการก้ม ๆ เงย ๆ เก็บจัดการตามวิธีที่เวทย์ประเมินบอก ก้ม ๆ เงย ๆ มาเรื่อย ๆ จนลึกเข้ามานิดหน่อย ดินตรงนี้ไม่เหมือนตรงเมื่อกี้แล้ว ตรงนี้เป็ดินชื้นลุ่มน้ำใกล้ริมธารมากด้วย ไม่ค่อยมีหญ้าหวานแล้ว เขาจึงหยุดและหันมามอง หางตาเขาเห็นอะไรบางอย่าง
[ กระเทียมป่า ]
เขาตาโตทันที กระเทียมป่า กระเทียม ๆ ๆ กระเทียมแน่นอน เขาโห่ร้องในใจ รีบดึงต้นมันขึ้นมาทันที ไก่ทอดพร้อมกระเทียม แค่คิดก็อยากแล้ว
ฟึ่บบบบ !!
ถอนขึ้นมา แต่ ม่ายยย " ไม่มีหัววววว " เขาร้องในใจยาว ๆ เมื่อถอนขึ้นมามันคล้ายต้นหอมมากกว่าใบก็คล้ายผักชีใบเลื่อยที่ไม่มีฟันเลื่อย แต่กลิ่นก็กระเทียมแหละ เขาพยายามมองสอดส่องไปทั่ว เผื่อเจอคำว่ากระเทียมเฉย ๆ แต่ไม่มีเลย เขาเก็บอันที่ถอนขึ้นมาใส่ตะกร้า จากที่อ่านคร่าว ๆ ไม่ต้องกลัวหมดง่าย ๆ เพราะมันขึ้นเองได้จากเมล็ดที่หล่นจากดอก แต่เขาเอามาทำไม่เป็ น่าจะเอามาแทนต้นหอมได้ ค่อยเอาไปลงทะเบียนเป็สมุนไพรชนิดใหม่ เผื่อยังไม่มีคนค้นพบ แล้วออกเดินเอื่อย ๆ แบบคนหมดแรงไปทางเดิม เมื่อถึงจุดที่ต้องกลับเข้าทางเดินหลัก เขากลับเดินเลยไม่ออกไปทางเดินหลักของชาวบ้าน ไม่ใช่ว่าเขาเหม่อเกินไป หรือช็อคที่ไม่เจอกระเทียมอะไรแบบนั้น
" ลองเดินทางนี้ไปเรื่อย ๆ ซิ จะออกไปทางลำธารเมื่อตอนวันแรก ๆ ที่เขามาเกิดในร่างนี้ได้ไหม " เขาคิดในใจ เบื่อ ๆ เลยอยากลองไปทางใหม่แก้เซ็งในใจของเขา เขาอยากรู้จริง ๆ ว่าทำไมคนในหมู่บ้านนี้ไม่เดินตามลำธารเลียบเข้ามายังป่าเลย คิดไปเดินไป หญ้าก็เริ่มจะสูงขึ้นเรื่อย ๆ
" สงสัยต้องวกกลับทางเดิม นี่ออกจากป่าไม่ใช่ไง ทำไมหญ้าสูงขึ้นเรื่อย ๆ " เขาบ่นกับตัวเอง หงุดหงิดในใจอยู่แล้ว
หญ้าเริ่มหนามากขึ้น แต่ป่าไม่ทึบเลย แสงแดดสอดส่องกระทบิัของเขา หญ้าไม่ได้รกอะไรขนาดนั้น เดินได้สบาย ๆ แต่เขาแค่คิดว่าจะลำบากมาเดินให้คันทำไม เขาเริ่มยอมแพ้เด็กหนุ่มจึงหมุนตัวไปทางขวาเพื่อเตรียมเดินเข้าทางหลักที่ชาวบ้านใช้กัน ทันใดนั้น ในสายตาพบคำหนึ่งคำที่สะดุดตาเขาขึ้นมา
[ กระเทียม ]