วันต่อมา หลินหวั่นชิวหลับจนตะวันโด่งฟ้า ตอนที่ตื่น ชายฉกรรจ์กลับมาจากลานฝึกแล้ว        หลินหวั่นชิวมองเจียงหงหย่วนด้วยสายตาขุ่นเคือง ทั้งที่เจ้าหมอนี่เป็นคนออกแรง แต่เขากลับเปี่ยมไปด้วยกำลังวังชาทุกครั้ง มีแต่ตัวนางที่หมดแรง        ดุจดั่งว่าถูก...