“เสี่ยวฮุย!”
มองดูเสี่ยวฮุยที่ว่ายน้ำอย่างรวดเร็วมาข้างๆ เขาหลิงเฉินสะบัดหยดน้ำเล็กๆ บนใบหน้าของเขาออก จู่ๆ เกิดความรู้สึกประหลาด สับสนและยากที่จะอธิบายขึ้นในใจของเขา แม้เขาเพิ่งจะอายุครบ 22 ปีในปีนี้ ทว่ามรสุมซึ่งเขาได้ผ่านพ้นมาในชีวิตนั้นพูดตรงๆว่ามากมายเหลือเกิน ถึงขนาดที่คนธรรมดาทั่วไปมิอาจจินตนาการได้สถานการณ์แห่งความเป็ความตายนับครั้งไม่ถ้วนสภาพเลวร้ายเหลือคณานับซึ่งเขาได้ประสบพบเจอตลอดหลายปีนี้ เขาต้องเผชิญหน้า แบกรับและพยายามมีชีวิตด้วยตัวคนเดียวเสมอมา...ไม่ว่าจะอยู่ในโลกแห่งความเป็จริงหรือโลกของเกมตอนนี้ภายใต้สถานการณ์ที่สิ้นหวังสัตว์ประหลาดตัวน้อยที่เพิ่งเริ่มติดตามเขาได้ะโตามลงมา และว่ายน้ำมาข้างๆ เขาเขาที่ไม่เคยมีเพื่อนฝูงมาก่อนมองดูเสี่ยวฮุยว่ายน้ำใกล้เข้ามาพลันรู้สึกว่าไม่เดียวดายอีกต่อไป ความรู้สึกที่มีบางสิ่งบางอย่างซึ่งสามารถพึ่งพาได้ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังนี้...และดูเหมือนความรู้สึกนี้จะดีพอควร
จิ๊บ~
ความรู้สึกอันตรายร้ายแรงมาจาก้าแม้เขาจะร่วงลงไปในเหว แต่ปักษาวายุเหมือนจะรู้ว่าเขายังไม่ตาย จึงพุ่งไล่ตามเขามามันพุ่งตรงมาที่เขา พร้อมกับกระแสลมอันรุนแรงภายในชั่วพริบตาก็มาอยู่เหนือศีรษะของเขาแล้ว
ในน้ำความสามารถในการเคลื่อนไหวของร่างกายแย่กว่าบนพื้นดินอย่างมากร่างที่ใหญ่โตของปักษาวายุขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วในสายตาของเขาเขาไม่มีเวลาให้คิด ใช้ความเร็วสูงสุดยกเกล็ดวารี์ในมือของเขาขึ้น...
ปัง!
การโจมตีของปักษาวายุปะทะกับเกล็ดวารี์อีกคราในเสียงของการปะทะกัน ร่างของมันเด้งออกไปไกลเหมือนเช่นครั้งก่อน ภายใต้แรงกระแทกร่างของหลิงเฉินถูกกระแทกลงไปใต้น้ำอย่างแรงจากแรงกระแทกเช่นเดียวกัน
-43, -43, -43…
ร่างของหลิงเฉินจมลงไปในน้ำเหนือศีรษะของเขามีตัวเลขสีแดงลอยขึ้นมาทุกวินาที หลังจากเขาจมน้ำเสี่ยวฮุยพลันดำดิ่งลงไปในน้ำด้วย ภายหลังวาดเส้นทางน้ำที่สวยงามมันพุ่งเข้าไปหาร่างของหลิงเฉินและใช้ร่างอันเล็กจิ๋วของมันพยุงใต้ร่างของหลิงเฉิน ประหนึ่งว่า้าที่จะหยุดร่างที่จมลงไปของเขา
หลิงเฉินกัดฟัน พร้อมกับมองขึ้นไป้าผ่านน้ำที่ใสสะอาดเขาสามารถมองเห็นสถานการณ์ข้างบนได้อย่างชัดเจนข้างบนเขามองเห็นปักษาวายุกำลังบินอยู่ในอากาศ อย่างไรก็ดี มันไม่ได้พุ่งลงมา
ใช่แล้ว หนึ่งในจุดอ่อนของปักษาวายุคือมันว่ายน้ำไม่ได้!ซึ่งหมายความว่า ถ้าเราดำอยู่ใต้น้ำ มันก็จะไม่สามารถโจมตีเราได้!
คิดถึงจุดนี้ เขาก็เริ่มมีกำลังใจขึ้นมาเล็กน้อยมองเห็นแสงแห่งความหวังรำไร แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ความหวังของการเอาชนะปักษาวายุแต่มันเป็ความหวังในการหลบหนีจากกรงเล็บของมัน หากเขาตาย เลเวลของเขาจะกลับไปเป็ศูนย์ทันทีแม้เขาจะไม่สามารถเอาชนะปักษาวายุได้ทว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องตายภายใต้กรงเล็บของมันอย่างเด็ดขาด
ร่างของเขารักษาสมดุลในน้ำอย่างยากลำบาก เขาเก็บอาวุธมือทั้งสองข้างของเขาโบกน้ำและว่ายไปตามการไหลของน้ำพลางมองไปยังค่าพลังชีวิตของเขาที่ลดลงอย่างเงียบเชียบ
ในสกิลสนับสนุนของผู้เล่น หนึ่งในนั้นคือ ‘ว่ายน้ำ’หลังจากเรียนสกิลว่ายน้ำผู้เล่นจะเคลื่อนไหวในน้ำได้ระดับหนึ่ง และยิ่งเลเวลสูงขึ้นระดับของอิสรภาพในน้ำยิ่งสูงขึ้นตาม ขณะเดียวกันผู้เล่นยังสามารถใช้ยาฟื้นฟูประเภทต่างๆ ในน้ำ แต่หากไม่มีสกิลนี้ถึงแม้ผู้เล่นจะสามารถเคลื่อนไหวในน้ำด้วยการเคลื่อนไหวแขนขาของพวกเขาแต่หากร่างของพวกเขาจมสนิทอยู่ใต้น้ำนานกว่า 5วินาที HP จะลดลงอย่างต่อเนื่อง ในน้ำตื้น HP จะลดลง 10% ต่อวินาที ยิ่งพวกเขาลงไปลึก ก็ยิ่งสูญเสีย HP มากขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น การไม่มีสกิลว่ายน้ำยาฟื้นฟูพลังชีวิตใดๆ ที่ใช้ในน้ำก็ไร้ประสิทธิภาพ!
ในเวลานี้ HPของหลิงเฉินกำลังลดลงด้วยความเร็ว10% ต่อวินาที อีก 15 วินาที เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน กล่าวได้ว่าหลิงเฉินสามารถอยู่ในน้ำได้นานที่สุดเพียงแค่ 14วินาที จากนั้นเขาต้องโผล่หัวขึ้นมาจากน้ำเพื่อหายใจและฟื้นฟู HP
ความเร็วของกระแสน้ำในเหวไม่เร็วมากนักหลิงเฉินให้ความสนใจกับ HPที่กำลังลดลงของเขาพลางหันศีรษะและมองไปที่ตำแหน่งของปักษาวายุในอากาศ ข้างใต้น้ำเขามองเห็นทุกสิ่งเหนือน้ำได้อย่างชัดเจน ทว่าในอากาศมันยากที่จะมองเห็นทุกอย่างในน้ำที่ลึกลงไปเพียงเล็กน้อยปักษาวายุยังคงบินวนเวียนอยู่ในจุดเดิม หลิงเฉินอธิฐานเงียบๆว่าหลังจากผ่านไปสิบวินาทีเขาจะถูกน้ำพาไปยังบริเวณที่อยู่นอกระยะตรวจพบของปักษาวายุแล้วและหลังจากหายใจเฮือกหนึ่ง เขาจะสามารถว่ายไปตามน้ำได้ไกลกว่านี้และทำให้ปักษาวายุยากที่จะค้นพบเขาอีกครั้ง
10 วินาที...11 วินาที...12วินาที...
หลิงเฉินพลันกลั้นหายใจร่างของเขาเคลื่อนไหวกระเสือกกระสนขึ้นไป้า และโผล่ขึ้นมาจากน้ำดัง ‘ฟู่’เขาสูดหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะดื่มยาเหลืองอย่างรวดเร็วเพื่อฟื้นฟู HP ของเขาให้เต็ม ก่อนที่เขาจะดำดิ่งลงไปใต้น้ำอีกรอบเขาเงยหน้าขึ้นมองไปยังทิศทางของปักษาวายุ และพบว่าจริงๆ แล้วปักษาวายุกำลังบินอยู่ในทิศทางนี้เขายังคงไม่สามารถหลบหนีจากประสาทััของปักษาวายุได้จริงๆ!
ฟุ่บ!
ร่างของหลิงเฉินดำดิ่งลงไปใต้น้ำราวกับสายฟ้าเหนือศีรษะของเขานั้น เงาขนาดมหึมาของปักษาวายุัักับพื้นผิวของน้ำและหยุดนิ่งอยู่ใกล้ๆ กับพื้นผิวของน้ำในรูปพาราโบลากลับหัวแล้วบินกลับขึ้นไปในอากาศ
มันไม่้าที่จะลงไปในน้ำหลิงเฉินที่อยู่ในน้ำครุ่นคิดเงียบๆ ทว่าทันใดนั้น ตาของเขาลึกโบ๋ร่างของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว และทำให้มันจมลงไปลึกขึ้น...เนื่องจากการมองผ่านน้ำเขาจึงมองเห็นร่างของปักษาวายุที่หันหน้ามาทางพื้นผิวของน้ำและกระพือปีกของมันอย่างรวดเร็ว
ฟู่ม...
พายุที่รุนแรงก่อตัวขึ้น ในเสียงหวีดหวิวมันพุ่งไปยังพื้นที่ที่หลิงเฉินปรากฏตัวก่อนหน้านี้ สกิลโจมตีธาตุลมแบบหมู่ของปักษาวายุเขี้ยววายุเหมันต์!
ภายใต้สภาพแวดล้อมปกติสกิลเขี้ยววายุเหมันต์นี้สามารถครอบคลุมพื้นที่ด้านหน้า 20 เมตร และด้านข้างอีก 10เมตรในทันที ทว่าตอนที่ลมพายุนี้ปะทะเข้ากับพื้นผิวของน้ำหลิงเฉินก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก เพราะหลังจากทะลุลงไปใต้น้ำลึก 2 เมตร มันก็หายไปจนหมดสิ้น โดยกระจายไปอย่างสมบูรณ์จากน้ำ
กล่าวได้ว่าตราบใดที่เขาอยู่ในน้ำลึกเกินสองเมตรเขี้ยววายุเหมันต์ก็ไม่อาจทำอันตรายเขาได้
แต่ถึงอย่างนั้น...หลังจากไหลไปตามน้ำนานสิบวินาทีเขาก็ยังคงตกเป็เป้าหมายของปักษาวายุในทันทีทันใด แล้วเขาจะต้องหลบหนีจากขอบข่ายในการเห็นของปักษาวายุตัวนี้อย่างไร?
ดูเหมือนว่าเขาจะทำได้แค่ตามน้ำลงไปเรื่อยๆและมองหาโอกาสอื่นอย่างเช่นน้ำตก
ความคิดปรากฏขึ้นในหัวของเขา เขากลั้นหายใจร่างของเขาเคลื่อนไหวไปตามน้ำเรื่อยๆ
หากเป็คนอื่น ภายใต้สถานการณ์ซึ่งไม่มีทางที่จะได้ผลลัพธ์ใดๆเช่นนี้ คนส่วนใหญ่คงเลือกยอมแพ้ในทันที ไม่เสียเวลาและอดทนกับความเ็ปนี้อีกต่อไปแต่หลิงเฉินนั้นมีสถานการณ์แห่งความเป็ความตายที่เขาเคยประสบพบเจอมาในชีวิตนี้นั้นมากมายเหลือเกินมัจจุราชได้กวักมือของมันให้เขานับครั้งไม่ถ้วน ทว่าผลลัพธ์คือเขาเอาชนะมัจจุราชได้ทุกครั้งเว้นแต่ว่าเขา้าที่จะตายจริงๆ มิฉะนั้นแล้ว ไม่ว่าเขาจะพบเจอกับอะไรไม่ว่าเหตุการณ์แบบไหนที่เขาต้องเผชิญหน้า เขาก็จะไม่ยอมแพ้เขาจะใช้พลังทั้งหมดของเขาต่อสู้ จนกระทั่งเขาไม่มีพลังอีกต่อไปเช่นเดียวกับที่เขาเชื่อมาก่อน ในชีวิตของเขา ไม่เคยมีคำว่า ‘ยอมแพ้’ไม่เคยมีมาก่อนและจะไม่มีภายหลังจากนี้ด้วย!
หลังผ่านไป 13 วินาทีไปเขาก็ขึ้นมาจากน้ำเพื่อหายใจอีกครั้ง ตอนที่ HP ของเขาเพิ่งจะฟื้นฟูจนเต็มอันตรายก็ใกล้เข้ามาอีกครา ปักษาวายุที่ถูกทิ้งไว้เื้ัราว 100 เมตรหรือมากกว่านั้น กางปีกของมันออกเหมือนเช่นเคยและโผบิน ระยะทาง 100 เมตรประชิดเข้ามาในชั่วพริบตาภายใต้การกระพือปีกขนาดใหญ่ของมัน หลิงเฉินถอนหายใจเงียบๆพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกๆ และดำดิ่งลงไปในน้ำ เป็ผลให้ปักษาวายุทำอะไรไม่ได้อีก
ความยาวของแม่น้ำที่ไหลในเทือกเขาสายนี้ไม่มีใครทราบและมันไหลไปแห่งหนใดก็ไม่มีใครรู้เช่นเดียวกัน...เมื่อหลิงเฉินขึ้นมาจากน้ำเพื่อหายใจในรอบที่ 10เขาไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าสถานที่นี้ยังคงเป็สนามพื้นที่ทดสอบของเทพาอยู่หรือไม่และจะมีสิ่งมีชีวิตหรืออันตรายอื่นใดที่จะปรากฏขึ้นเบื้องหน้าหรือเปล่า แต่เพื่อให้มีชีวิตรอดเขาทำได้เพียงตามกระแสน้ำลงไปเรื่อยๆ ทำเหมือนเดิมซ้ำๆ อย่างช่วยอะไรไม่ได้และตามการไหลของน้ำไปไกลขึ้นๆ
อย่างไรก็ตามทิวทัศน์โดยรอบดูเหมือนจะไม่เปลี่ยนแปลงไปแม้แต่น้อยสำหรับปักษาวายุก็ไม่เคยสูญเสียเป้าหมายของมันเช่นเดียวกัน
หลังจากมันพุ่งเข้าหาหลิงเฉินที่ขึ้นมาจากน้ำเพื่อหายใจและพลาดเป้าไป20 ครั้ง ท้ายที่สุดปักษาวายุก็เดือดดาล
จิ๊บ~
เสียงร้องนี้ยาวนานและดังกว่าครั้งใดๆ ก่อนหน้านี้หลิงเฉินซึ่งอยู่ในน้ำเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเขามองเห็นร่างของปักษาวายุถูกหุ้มอยู่ในแสงสีเขียวเข้มหมุนวนในอากาศอย่างรวดเร็วตามวงโครจรที่แน่นอน และเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆในท้ายที่สุด มันทำให้เกิดวงแหวนสีเขียวเข้มเหมือนกับมีปักษาวายุนับไม่ถ้วนบินอยู่ในอากาศ
ฟู่ม...
กระแสลมที่รุนแรงยกตัวขึ้น หอบเอาอากาศ น้ำและหลิงเฉินซึ่งอยู่ใต้น้ำขึ้นไป... ทุกสิ่งทุกอย่างถูกดูดเข้าไปในกระแสลม
แย่แล้ว!!
วายุคลั่ง...คำสองพยางค์วาบขึ้นในจิตใจของหลิงเฉิน
หลิงเฉินรู้สึกตกตะลึงในใจจนพูดไม่ออกทว่ากระแสน้ำเชี่ยวกรากที่เกิดจากวายุคลั่งเป็สิ่งที่เขาไม่อาจต่อต้านได้โดยง่ายเขาตามน้ำปริมาณมหาศาลในแม่น้ำที่ถูกพาขึ้นไปจากพายุหมุนทีละนิดๆจนกระทั่งถูกดึงออกจากน้ำแล้วร่างของเขาก็ถูกดึงดูดไปที่จุดศูนย์กลางของพายุที่หมุนจนเวียนศีรษะ เมื่อพายุหมุนสงบลงเขาก็ถูกโยนสูงขึ้นไปในอากาศแล้ว และร่วงลงมาจากอากาศโดยไม่มีอะไรหยุดยั้ง
ร่างที่บินวนไปมาของปักษาวายุหยุดนิ่งพร้อมกับเสียงร้องที่แสบแก้วหู มันพุ่งตรงเข้าหาหลิงเฉินซึ่งอยู่ในอากาศ
วายุคลั่งอาจไม่สร้างความเสียหายใดๆทว่าเมื่อหลงเข้าไปติดแล้วจะตกอยู่ในสถานะมึนงงเป็เวลาอย่างน้อย 5 วินาที ในเวลานี้สติของหลิงเฉินผู้กำลังร่วงลงมาและขยับเขยื้อนไม่ได้นั้นว่างเปล่า
หลังจากร่วงลงมา ปักษาวายุก็เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆในจังหวะที่การโจมตีของมันกำลังจะถึงร่างของหลิงเฉินสายตาของหลิงเฉินพลันฟื้นตัวกลับมาแจ่มชัด แทบจะไม่ต้องใช้สมองในการโต้ตอบมือขวาของเขายื่นออกไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่คาดคิดไม่ถึงเกล็ดวารี์สกัดกั้นอยู่เบื้องหน้า
ตอนนี้ยังไม่ถึง 3 วินาทีด้วยซ้ำนับั้แ่หลิงเฉินติดสถานะมึนงง
ปัง!
หากปักษาวายุใช้เขี้ยววายุเหมันต์ แทนโจมตีกลางนภาหลิงเฉินคงตายไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัยเพราะเกล็ดวารี์สามารถสกัดกลั้นได้เพียงการโจมตีระยะประชิดเท่านั้นอย่างไรก็ดี ปักษาวายุก็ไม่ได้คิดเช่นกันว่าหลิงเฉินจะสามารถฟื้นตัวจากสถานะมึนงงได้เร็วถึงขนาดนี้
การโจมตีของปักษาวายุถูกหักล้างโดยเกล็ดวารี์อีกรอบผลจากแรงกระแทก ทำให้หลิงเฉินตกลงไปในน้ำ และกลับกลายเป็ปลอดภัยอีกครั้ง
มึนงง สับสน หลับ ผลลบเหล่านี้ล้วนถูกเปิดใช้งานโดยระบบซึ่งกระตุ้นจิตใจและทำให้เกิดผลที่สอดคล้องกันแต่เมื่อความแข็งแกร่งของจิตใจของคนผู้หนึ่งบรรลุถึงระดับหนึ่งแม้กระทั่งการกระตุ้นจิตใจที่ได้รับจากระบบก็จะถูกหักล้างไปอย่างมากภายใต้ความแข็งแกร่งของจิตใจที่ทรงพลังของหลิงเฉินผลมึนงงของวายุคลั่งคงอยู่บนร่างของเขาเพียงแค่ 2วินาทีเท่านั้น
กระนั้นเวลาเท่านี้ก็เพียงพอให้หลิงเฉินกลัวจนหลั่งเหงื่ออันเย็นเยียบสำหรับเกล็ดวารี์ในมือของเขาเหลือโอกาสอีกแค่เพียงสองครั้งเท่านั้น
จะมีจุดเปลี่ยนอยู่จริงๆ หรือเปล่า...ถ้าหากว่ามีแท้ที่จริงแล้วมันอยู่ตรงไหน!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้