'บำเพียรคู่' เป็คำที่ซีซวนได้ยินแล้วทำให้นางรู้สึกเย็นะเืยิ่งกว่าอากาศหนาวของฤดูกาล ควันจากไอน้ำอุ่นที่ลอยคลุ้งยังไม่ช่วยให้นางรู้สึกอบอุ่นขึ้นได้ กระทั่งลงแช่ในบ่อน้ำร้อนก็ยังรู้สึกวูบวาบในกายไม่จาง
ทั้งที่นางเพิ่งอาบน้ำก่อนออกไปดูการคัดเลือกลูกศิษย์ใหม่ ในระยะเวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วยาม นางยังไม่ทันได้มีเหงื่อไคลหรือถูกสิ่งสกปรก แต่กลับถูกสั่งให้อาบน้ำชำระกายอีกครั้ง โดยที่ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธใด ๆ
ซีซวนประวิงเวลาอยู่ในห้องอาบน้ำอยู่พักใหญ่ ทว่าสุดท้ายนางก็ไม่สามารถอยู่ในนั้นได้ตลอดไป จำต้องออกมายืนอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มอยู่ดี
"ศิษย์พี่ใหญ่ เมื่อคืนเราเพิ่งฝึกไปเองมิใช่หรือเ้าคะ" หญิงสาวไม่อยากจะบอกว่านางยังมีอาการปวดเคล็ดเอวไม่หาย หากต้องทำต่ออีก เอวนางมีหวังได้หักจริง ๆ เป็แน่
วิชาบำเพียรคู่ ไม่ว่าฝึกกี่ครั้ง คนที่ได้รับผลดี เห็นทีจะมีแต่ศิษย์พี่ใหญ่คนเดียวกระมัง
"เดี๋ยวนี้ดื้อไม่เชื่อฟังกันแล้ว"
"ไม่ใช่แบบนั้นเ้าค่ะ แต่.."
"ถ้าเ้าไม่อยากฝึก หลังจากนี้ก็ไม่ต้องฝึกกันอีก"
"ฝึกเ้าค่ะ ฝึก" ซีซวนรีบเข้าประชิดกอดลำแขนร่างหนาที่ทำท่าลุกขึ้นพร้อมจะจากไปไว้
หากใบหน้าสวยที่ซุกอยู่ตรงต้นแขนชายหนุ่มเงยขึ้นมอง คงได้เห็นใบหน้าหล่อเหลาที่มักนิ่งเฉยไม่แสดงอารมณ์ ยามนี้มุมปากกลับกำลังยกยิ้มที่เต็มไปด้วยความเล่ห์เหลี่ยม ก่อนจะกลับมาสงบนิ่งเหมือนไม่มีอันใดเกิดขึ้นดังเดิม
ลู่เฟยอวี่ยอมนั่งลงที่เดิม แต่ครั้งนี้ไม่ลืมที่จะดึงร่างบางให้ขึ้นมานั่งอยู่บนตักแกร่งด้วย ั์ตาสีนิลมองใบหน้าขาวที่เริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อ ก่อนจะยื่นฝ่ามือลูบผ่านลำคอระหงขึ้นหากรอบใบหน้าสวยแ่เบา หลังจากนั้นถึงจับโน้มหลังท้ายทอยเล็กให้หญิงสาวขยับเข้าแนบชิด กระทั่งเขาได้จุมพิตริมฝีปากบางหวานละมุน
เรียวลิ้นร้อนไล่เลียริมฝีปากบางอย่างมีชั้นเชิง ก่อนจะดุนแทรกเข้าโพรงปากหญิงสาว เพื่อตวัดเกี่ยวเรียวลิ้นเล็กที่หลบซ้อนอยู่ภายใน ชักนำให้ตอบรับพัวพัน เปลี่ยนจุมพิตนุ่มนวลเป็ดูดดื่มเร่าร้อน
"อื้มม อืออ" ซีซวนตอบรับชายหนุ่มเป็อย่างดี เพราะเขาเคยบอกว่าทั้งหมดนี้เป็ส่วนหนึ่งของการฝึกวิชา หากได้เริ่มต้นแล้วไม่อาจขัดขืน ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็อันตรายต่อการฝึกได้
หญิงสาวรู้สึกได้ถึงกระแสอุ่นไหลเวียนอยู่ในกาย หัวสมองนางมึนเบลอขาวโพลน ร่างกายขยับขึ้นนั่งคร่อมร่างหนา ใช้สองลำแขนโอบกอดลำคอขาว ทั้งที่ริมฝีปากยังโรมรัมจุมพิตไม่ถอยหนีโดยไม่รู้ตัว
เฟยอวี่คลี่รอยยิ้มพึงใจขณะผ่อนจังหวะให้ร่างบางได้พักหายใจ ก่อนจะเริ่มดูดดึงริมฝีปากบางอย่างเอาแต่ใจ กลืนกินลมหายใจหญิงสาวประหนึ่งปีศาจร้ายดูดิญญาอีกครั้ง
ฝ่ามือร้อนช่วยประคองร่างบางไม่ให้หงายหลัง พร้อม ๆ กับการถอดเสื้อคลุมที่นางสวมใส่ออก เผยให้เห็นผิวกายขาวผ่องดุจน้ำนมบริสุทธิ์ ที่ถูกเขาบรรจงแต่งเติมไปด้วยรอยกุหลายสีแดงช้ำทั้งเก่าและใหม่
ชายหนุ่มละจากริมฝีปากบางที่บวมเจ่อจากการถูกจุมพิตดูดดื่ม เพื่อมองความงามแสนเย้ายวนตรงหน้า ครานี้นิ้วเรียวไล้ลูบจากกรอบใบหน้าสวยลงหาลำคอระหงจนถึงก้อนเนื้อกลมกลึงคู่สวย
เขาััผ่านยอดถันสีชมพู บีบขยี้ให้มันตั้งแข็งเป็ไตสู้มือ ก่อนจะช้อนดวงตาเรียวดุจเหยี่ยวขึ้นมองใบหน้าสวยที่กัดเม้มปากไว้แน่นเพราะความเสียว
"อย่าเก็บไว้ ปล่อยมันออกมา" เฟยอวี่วาดคาถาเก็บเสียงและป้องกันคนภายนอกไว้ก่อนหน้า เพื่อให้หญิงสาวได้ส่งเสียงหวานครางกระเส่าได้อย่างเต็มที่ ให้นางได้ปลดปล่อยตามความรู้สึกที่มี
หรืออาจจะเพื่อเขาด้วยเช่นกัน
"อะ อ่าา อื้มม ศิษย์พี่ใหญ่ อืออ"
สองฝ่ามือใหญ่โอบโกยปทุมถันอวบอิ่มเข้าไว้ด้วยกัน ก่อนจะส่งเรียวลิ้นหยาบเลียยอดถันสีสวย ขบกัดให้ร่างบางได้กระตุกเสียว จากนั้นถึงดูดดึงเข้าปากร้อน ฝั่งใบหน้าแนบชิดจมหายเข้าไปในเนื้อนิ่ม
มุมปากหยักคลี่รอยยิ้มเ้าเล่ห์ ขณะยังใช้เรียวลิ้นปรนเปรอความความสุขให้แก่ร่างบาง เสียงครวญครางด้วยความเสียวของนาง ดุจเป็ตัวกระตุ้นสัญชาตญาณบางอย่างในกายชายหนุ่มให้ลุกโชน
ฝ่ามือร้อนลูบแผ่นหลังขาวเนียวลงต่ำถึงก้นกลมกลึง บีบขย้ำรุนแรงด้วยความมันเขี้ยว จากนั้นถึงจัดการยกร่างบางขึ้น เพื่อจัดการกางเกงตัวบางที่นางสวมใส่ติดกายเป็ชิ้นสุดท้ายออก
"เ้าอยากอยู่ข้างบนหรือข้างล่างเล่า"
"ขะ ข้างล่างเ้าคะ" เสียงทุ้มต่ำกระซิบถามข้างใบหู ทำให้ซีซวนรู้สึกขนอ่อนลุกชันไปทั้งกาย ก่อนจะตามด้วยความเสียววูบวาบ เมื่อถูกเรียวลิ้นหยาบเลียรอบกรอบใบหูจนได้ยินเสียงชื้นแฉะ
ความจริงซีซวนไม่จำเป็ต้องตอบด้วยซ้ำว่าอยากอยู่ข้างบนหรือล่าง เพราะสุดท้ายนางก็ถูกเขาจับผลัดเปลี่ยนอยู่ตลอดอยู่แล้ว
"ได้ตามที่เ้า้า" เฟยอวี่จับประคองร่างบางให้ลงนอนกับพื้นเตียงนุ่ม โดยที่มีเขาแทรกกลางอยู่ระหว่างสองขาเรียว
ชายหนุ่มจับมือเรียวเล็กที่ปิดบังส่วนสัดทั้งบนล่างรวบไว้เหนือศีรษะร่างบาง เพื่อให้เขาได้มองสำรวจความงามแสนเย้ายวนตรงหน้าได้ครบทุกสัดส่วน
ฝ่ามือร้อนอีกข้างที่เว้นว่าง ไล้ลูบผ่านปทุมถันอวบอิ่มที่เขาบรรจงปั้นเคล้นจนขึ้นทรงสวย ลงต่ำหาหน้าท้องแบนราบ หยอกเย้าแอ่งหลุมกลางกายให้ร่างบางได้หดเกร็งสั่นเทา
ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้เลื่อนฝ่ามือลงหาจุดสำคัญของหญิงสาว คาถาที่วาดไว้กลับส่งสัญญาณเตือน ขัดจังหวะไม่ให้เขาได้กระทำอย่างที่ตั้งใจไว้
"มีอันใดเ้าคะ" ซีซวนเตรียมตัวเตรียมใจอยู่นาน แต่ฝ่ามือร้อนที่อยู่ใกล้จุดล่อแหลมกลับไม่ยอมขยับ ทำให้นางจำต้องฝืนลืมตาขึ้นมอง
"เ้าแต่งตัวเถอะ"
ซีซวนถูกชายหนุ่มจุมพิตหน้าผากมนก่อนเขาจะลุกจากไปอย่างมึนงง กว่านางจะตั้งสติได้ ร่างสูงโปร่งก็เดินหายออกไปจากห้องแล้ว
หลังจากหญิงสาวแต่งกายเรียบร้อย ถึงรู้จากศิษย์พี่คนอื่นว่าศิษย์พี่ใหญ่ถูกอาจารย์เรียกให้ไปรวมตัว เพื่อทำพิธีต้อนรับลูกศิษย์ใหม่ที่ผ่านการคัดเลือก
และช่วยอาจารย์คัดเลือกลูกศิยษ์ที่จะเข้ามาอยู่ภายในปกครอง กว่าขั้นตอนทุกอย่างจะแล้วเสร็จ คงต้องใช้เวลานานพอดู ศิษย์พี่ใหญ่จึงฝากบอกให้นางเข้านอนก่อนได้เลย
พอได้รู้เช่นนั้น ทำให้ซีซวนไม่รู้ว่านางควรรู้สึกเช่นไรดี โล่งใจหรือเสียดาย ที่ไม่ได้ฝึกวิชาบำเพียรคู่กับชายหนุ่มต่อ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้