ภายในห้องนั่งเล่น น้องแพรที่กำลังร้องไห้งอแงเพราะคิดถึงพลอยนรินที่หมอแพทให้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลมา 8วัน ทำให้น้องแพรไม่เจอแม่พลอยหรือแม่แพทเลย อยู่แต่พี่เลี้ยงและคุณตากับคุณแม่
“แม่พลอย แง้ๆๆๆ น้องแพรจะไปหาแม่พลอย แม่พลอยอยู่ไหน”
น้องแพร ร้องไห้อย่างหนักจนแม่ของหมอแพทต้องโทรศัพท์ไปหาหมอแพท
“แพท ลูกเอาเมียไปอยู่ไหน รีบพากลับมาเลยนะ น้องแพรงอแงใหญ่แล้ว พ่อกับแม่ก็เอาไม่อยู่แล้วตอนนี้”
“ค่ะ คุณแม่ แพทฝากน้องแพรก่อนนะค่ะ ให้พี่เลี้ยงจัดกระเป๋าให้น้องแพรด้วย เดียวแพทจะเข้าไปรับ แพทจะพาลูกกับเมียไปเที่ยวสักอาทิตย์ ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยดูแลน้องแพรให้ ตอนนี้น้องพลอยรักษาตัวอยู่โรงพยาบาล แพททำร้ายน้องไว้รนแรงมากตลอด 1 เดือนกว่า จนน้องาเ็ แพทกลัวน้องพลอยจะติดเชื้อเลยต้องดูแลเองที่โรงพยาบาล แพทไม่อยากให้ใครมาจ้องมองนอกจากแพทคนเดียวที่จะมองได้”
“แม่ขอโทษนะแพท ที่ตอนนั้นแม่ดูถูกเมียของแพทไปแบบนั้น และเอาชีวิตพ่อของหนูพลอยมาบังคับให้เลิกกับแพท ตอนนั้นแม่คิดแค่ว่า หนูพลอยอยู่คนละระดับกับเรา แม่ถึงใช้ทุกวิธีให้หนูพลอยเลิกกับแพท แม่ขอโทษนะลูก”
พอหมอแพทได้ยินแบบนั้น ก็เข้าใจพลอยนรินทันทีว่าทำไมถึงพูดไม่ได้และบอกว่าสักวันหมอแพทจะรู้เอง เพราะคำสัญญาที่ให้กับแม่ของตัวเอง
“แม่จะบอกว่าเพื่อแพทงั้นหรือคะ ถึงให้น้องพลอยออกไปจากชีวิตแพท ทั้งที่น้องพลอยกำลังท้อง เราสองคนคบกันมานานเกิบ 10 ปี แพทต้องอดทนมากแค่ไหนที่จะไม่ร่วมรักกับน้องพลอย ครั้งแรกเพราะแพทอยากผูกมัดน้องพลอยเอาไว้ตอนเธออายุเพียง 16 ปี แพทถึงข่มขืนน้องพลอยให้เป็ของแพท นับั้แ่นั้นแพทก็รอและตามจีบน้องพลอย จนน้องพลอยอายุครบ 20 ปีเป็ผู้ใหญ่เต็มตัว แพทถึงพยายามทำให้น้องพลอยท้อง เพื่อที่จะผูกมัดเธอไว้กับแพทตลอดชีวิต แม่รู้มั้ยวันที่น้องพลอยท้อง แพทดีใจมากแค่ไหน ถึงได้พาน้องพลอยไปจดทะเบียนด้วย แต่คุณแม่กลับพรากคนสำคัญของแพทไปถึง 3 ปี ทำให้แพทกับน้องพลอยเ็ปถึง 3 ปี จนเรากลับมาเจอกัน แพทก็ยังทำร้ายน้องพลอยหนักหนาเพราะคิดว่าน้องพลอยคบชู้จริงๆ และน้องแพรไม่ใช่ลูกของแพท แต่ขอบคุณนะค่ะคุณแม่ที่กล้าบอกความจริงกับแพท แพทเคยถามน้องพลอย น้องพลอยบอกแค่ว่าสักวันจะรู้เอง ขอแค่เชื่อใจน้องพลอยว่าไม่เคยมีใครนอกจากแพทคนเดียว คุณแม่ค่ะ แพทขอฝากน้องแพรสัก 2-3 ชั่วโมงได้มั้ย แพทอยากกอดแม่ของน้องแพร”
“พอรู้ความจริง หื่นเลยนะลูกแม่ ได้ตอนนี้ก็ร้องไห้จนหลับไป น่าจะนอนไป 3-4 ชั่วโมง รีบมาก่อนลูกตื่นละกัน”
พอวางสายหมอแพทรีบลุกขึ้นออกจากห้องตรวจที่มีพยาบาลนั่งอยู่ 2 คน และได้ยินที่หมอแพทคุยโทรศัพท์ทำให้หมอแพทอายจนหน้าแดง จึงรีบเดินออกไปเพื่อที่จะไปกอดพลอยนรินตามที่บอกคุณแม่ เมื่อมาถึงภายในห้องก็เห็นพลอยนรินยังคงนอนหลับอยูภายในห้องพัก ด้วยชุดของทางโรงพยาบาลแค่ไม่ได้ไปนอนรักษาภายในห้องของทางโรงพยาบาลก็เท่านั้น
หมอแพทเดินตรงไปหาพลอยนรินอย่างเร็วและถอดเสื้อผ้าของตัวเองลงไปกองบนพื้นห้องหมดแล้ว หมอแพทขึ้นไปบนที่นอนและจับเมียของตัวอ้าขาออกอย่างเร็วก่อนที่จะฝังหน้าลงไปดูดเลียร่องรักด้วยความโหยหาที่อดทนรอมาเป็อาทิตย์เพื่อรักษาแผลที่ฉีกขาดจนหาย ทำเอาพลอยนรินยกสะโพกขึ้นด้วยความเสียวซ่านที่หมอแพทกำลังมอบให้
“อ้างงงงงง พี่แพท รู้สึกดีจัง อื้อออออ”
หมอแพทยิ้มและยังคงดูดเลียต่อไปจนแน่ใจว่าช่องทางรักของเธอพร้อมเมื่อมีน้ำรักไหลออกมา หมอแพทก็ไม่รออะไรอีกเลื่อนตัวเองขึ้นไปดึงเธอให้ลุกขึ้นนั่งและถอดเสื้อผ้าออกจนหมดก่อนที่จะจับสะโพกของเธอขึ้นมาเพื่อที่จะกดลงไปสอดใส่แท่งสวาทเข้าไปในช่องทางรักของเธอด้วยความนุ่มนวลและยั้งแรงไม่บังคับฝืนดันจนเธอต้องเจ็บอีก
เมื่อเห็นเมียรักเริ่มฝืนหมอแพทก็หยุดกดสะโพกของเธอ
“ยังเจ็บอยู่หรือคะ”
“อือ นิดหน่อยคะ จุกมากกว่าแต่ไม่เป็ไหร พลอยทนได้”
เมื่อเธอพูดจบก็กดสะโพกลงไปจนแท่งสวาทหายเข้าไปในช่องทางรักของเธอจนมิดลำ หมอแพทก็เห็นว่าหน้าตาของเธอยังหลับตาไว้สนิทและแสดงอาการเจ็บเล็กน้อย จึงช่วยเธอด้วยการดูดไปยังหัวนมของเธอทำให้พลอยนรินเสียวซ่านไปทั้งตัว
“อ้า..... เสียวจัง พี่แพทจ๋า อื้ออออออ”
“น่ารักจัง พร้อมมั้ยคะ หายเจ็บหรือยัง จะให้พี่ช่วยหรือทำเองคะ”
“อื้ออออ ช่วยพลอยหน่อย ขาพลอยสั่นไปหมดแล้ว”
หมอแพทยิ้มหวานก็จริงอย่างที่เธอบอก ก็หมอแพทเล่นรุกเธอมาจากด้านล่าง มันก็ไม่แปลกที่เธอจะสั่น หมอแพททำตามที่เมียคนสวยขอ จึงค่อยๆ มอบความรู้สึกดีๆ ด้วยความถนอมต่อร่างกายของเธอที่หมอแพทค่อยเฝ้าถนอมมาตลอด 10 ปีที่คบกัน
“อร๊างงงงง พี่แพท พี่แพทจ๋า”
“อ้า.... เสียวที่สุด เมียจ๋า พี่ชอบจัง กระแทกลงมาอีก อ้างงงง”
หมอแพทพอใจมากที่เมียรักกลับมาตอบสนองทุกลีลาร่วมกับหมอแพท ด้วยการตอบรับจังหวะของหมอแพทด้วยการกระแทกตอบหลับ ทำให้หมอแพทเสียวไม่น้อยและเธอเองก็รู้สึกดี
“อื้อออออ พี่แพทจ๋า พลอยจะเสร็จแล้ว อ๊ะ... อือออ”
“อ้างงงงงงง / อร๊างงงงงงงง” เสียงครางยาวของคนทั้งสองต่างก็รู้ว่าได้นำพาคนรักไปถึงจุดหมายร่วมกันด้วยความเต็มใจที่จะทำให้แก่กันด้วยความรัก หมอแพทล้มตัวลงไปนอนกกกอดเธอเอาไว้ใต้ร่างของตัวเองก่อนที่จะมอบบทรักให้เธอต่อไปก็บอกเธอว่า
“พี่รัก หนูนะ น้องพลอยคนดีของพี่หมอ นับจากนี้ ไม่ว่าน้องพลอยจะขออะไรจากพี่แพท พี่แพทจะยอมทำให้ทุกอย่าง เพื่อชดเชยตลอดเวลา 1 เดือนกว่าที่พี่แพททำร้ายน้องพลอยลงไปด้วยควาอติของตัวเองที่ไม่เคยไว้ใจน้องพลอยเลย พี่แพทรู้ความจริงหมดแล้ว แม่เล่าให้พี่ฟังหมดแล้ว”
“รู้แล้วหรือคะ พลอยขอโทษนะ ที่ต้องทำแบบนั้น แม่ของพี่แพทดูถูกพลอยทุกอย่าง บังคับให้พลอยหย่ากับพี่แพท และบอกให้พลอยบอกพี่แพทว่าแต่งงานใหม่ ถ้าพลอยไม่ทำตาม แม่ของพี่แพทก็จะไม่ผ่าตัดเนื้องอกในสมองของคุณพ่อให้ พลอยไม่มีทางเลือก คุณแม่บอกคุณพ่อรอไม่ได้อีกแล้วถ้าไม่รีบผ่าตัดคุณพ่ออาจจะเสียชีวิต พลอยไม่มีทางเลือกจริงๆ ได้แต่ฉีกหัวใจของตัวเองและของพี่แพท เชื่อเถอะ พลอยเองก็แทบใจจะขาด ถ้าไม่ติดว่าพลอยยังมีลูกของเราอยู่ในท้องของพลอย พลอคงทนไม่ได้ถึงทุกวันนี้”
“ถ้าน้องพลอยบอกพี่ตรงๆ เราคงไม่เ็ปแบบนี้ถึง 3 ปี และน้องพลอยก็ไม่ต้องโดนพี่แพท ข่มขืนทุกคืนตลอด 1 เดือนกว่าแบบนี้ หมอที่จะผ่าตัดสมองได้ ไม่ใช่มีคุณแม่ของพี่แค่คนเดียว คุณพ่อของพี่ก็ทำได้ แค่พี่โทรกลับมาขอคคุณพ่อ ท่านก็ยินดีช่วย เราก็จะไม่ต้องเสียใจ”
“พลอยไม่ทราบ ในตอนนั้น คุณแม่ของพี่แพทยื่นข้อเสนอแบบนั้น และบอกว่าพีแพทต้องแต่งงานกับคนที่คุณแม่ของพี่หาให้เท่านั้น คนที่คุณแม่ของพี่แพทหมั้นไว้ให้ั้แ่เด็ก”
“แล้วเธอก็เชื่อ พี่ไม่เคยหมั้นกับใครทั้งนั้น เมียของหมอแพทมีคนเดียวก็คือเธอ เข้าใจผิดพี่มากขนาดนั้น แบบนี้ต้องทำโทษนะคะ”
“อ๊ะ!... พี่แพท เบาหน่อยสิคะ ไม่อยากมีลูกแล้วหรือไง”
“หือ พูดแบบนี้ หรือว่า.....”
พลอยนรินทำตาหวาน แล้วชี้ไปบนโต๊ะทำงานของหมอแพท
“บนโต๊ะคะ พลอยไปตรวจมาแล้วเมื่อเช้า พลอยรู้สึกแปลกๆ แลรอบเดือนก็ไม่มาเดือนกว่าแล้วจนตอนนี้มันชนเดือนใหม่ก็ยังไม่มาเลยไปตรวจดู พี่แพท ผูกมัดพลอยได้อีกครั้งแล้วนะ”
หมอแพทลุกขึ้นออกจากตัวพลอยนรินตรงไปยังโต๊ะทำงาน ก็หันกลับมายิ้มหวานด้วยความดีใจ นั้นก็คือั้แ่แรกที่มีอะไรกันหมอแพทฝากเชื้อเอาไว้ก็ทำสำเร็จั้แ่แรก ถึงตอนนั้นจะไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอท้องก็ตาม แต่เพราะไม่เคยร่วมเพศกลับใครอีกเลย เชื้อของหมอแพทก็เลยแข็งแรงมาก
หมอแพทเดินกลับไปนอนทับเธออีกรอบและสอดใส่กลับเข้าไปอย่างเร็วก่อนที่จะกระแทก
“ไม่ทำโทษแล้วนะคะ แต่จะให้รางวัล ขอบคุณนะที่มีลูกให้พี่อีกคน พี่ดีใจที่สุดเลย ท้องนี้ขอลูกชายนะ”
“อ๊ะ!.... พี่แพทจ๋า อื้อออออ เสียวจัง”
“เด็กดี เรียกพี่แพทจ๋าอีกสิคะ หวานหูจัง พี่ชอบเสียงเธอที่สุด”
“อร๊างงงงงงง พี่แพทจ๋า เสียวที่สุดเลย อ้างงงง”
เมื่อเมียรักครางเสียงหวานไม่ขาด่ยิ่งทำให้หมอแพทคลั่งใคลมากยิ่งขึ้น เร่งความเร็วจนเธอครวญครางสั่นสะท้านด้วยความเสียวไปทั้งร่างด้วยแรงกระแทกของหมอแพท หมอแพทได้ทำให้เธอมีความสุขไปอีกเกิบ 3 ชั่วโมง จนมีสายเรียกเข้าแต่หมอแพทไม่สนใจ เพราะยังคงค้างคาอยู่กับพลอยนรินและหมอแพทไม่้าให้เมียรักอารมณ์ค้างจึงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป
“อื้อออ พี่แพท รับสายก่อน”
“ช่างเถอะ เดียวเสร็จแล้ว พี่จะไปรับลูกมาหานะ ขอให้เสร็จก่อนนะ คนดี”
เมื่อหมอแพทพูดจบก็เร่งความเร็วขึ้น จนปลายสายโทรกลับมาครั้งที่สอง หมอแพทก็ยังไม่ยอมรับสาย ทำให้พลอยนรินเอื่อมมือไปกดรับสายเอง แต่ไม่ทันได้พูดอะไร เธอก็ถึงกับมือไม้อ่อน เมื่อหมอแพทกระหน่ำใส่ไม่ยั้งทำเอาเธอครางเสียงหลง ทำให้ปลายสายได้ยินเสียงครวญครางของคนทั้งสอง น้องแพรที่ไม่รู้เื่อะไร ได้ยินเสียงแม่พลอยก็เรียกแม่ของตัวเอง
“แม่พลอยจ๋า น้องแพรอยากเจอแม่พลอย”
แต่พลอยนรินก็ไม่ได้ยินเสียงลูกร้องเรียก เพราะเสียงภายในห้องมันดังกว่า ทำให้ปลายสายต้องรีบกดวางสาย เพราะและทุกคนก็พากันอายแทน
"4 ชั่วโมงกว่าเลยหรือแพท อะไรจะหื่นได้ขนาดนี้ คงลืมไปแล้วมั่งว่าต้องมารับลูก”
“ตั้ง 3 ปีเลยนะคุณ ที่คุณพรากหนูพลอยไปจากลูกของเรา ทั้งๆ ที่คุณก็เห็นว่าลูกของเรารักหนูพลอยมากแค่ไหน เฝ้าจีบ เฝ้ารอมาเป็ 10 ปี ถึงจะมีลูกกับหนูพลอยทันที ที่หนูพลอยอายุครบ 20 ปี เพราะคงคิดว่า พอ 20 ปี หนูพลอยเป็ผู้ใหญ่เต็มตัว คงไม่มีใครมาจับแยกกันได้อีก ถึงได้พากันไปจดทะเบียนเพื่อผูกมัดหนูพลอยไว้อีกชั้น แต่ลูกเราคงคิดไม่ถึง ว่าคนที่พรากทุกสิ่งไปก็คือคุณ แม่ที่แพทไว้ใจที่สุด แล้วไงละ หาผู้หญิงให้แพทกี่คน มันเท่าแต่ฟันแล้วทิ้งหมด ไม่จริงจังด้วยสักคน ถึงบางคนที่คุณหาให้จะท้องขึ้นมา แพทมันก็ไม่สนใจสักคน ยังคงยืนยันเสียงแข็งว่าไม่ใช่ลูกของมัน เพราะอะไรคุณรู้มั้ย แพทมันบอกผมว่า มันไม่เคยปล่อยน้ำเชื้อไว้ในร่างกายผู้หญิงคนไหนอีกเลยทีคุณหามาให้มัน คนเดียวที่มันจะฝากรักและพยายามทำให้ท้องคือหนูพลอยที่เป็เมียแต่งของมันคนเดียว”
“ถึงว่าละ นอนแค่ครั้งเดียวและถีบหัวส่งหมด บางคนก็บอกท้องกับแพทฉันก็เชื่อนะตอนนี้ฉันก็ยังส่งเสียหลานอยู่เลย สรุปหลานที่ฉันคอยเลี้ยงดูมาตลอดเพราะคิดว่าเป็ลูกของแพท สรุปคือไม่ใช่ มันไม่เคยฝากเชื้อไว้กับใคร ยกเว้นเมียของมัน”
“ก็ใช่นะสิ หลานแท้ๆ ของเรามีคนเดียว ลูกของหนูพลอย หนูแพรคนสวยของคุณตา”
“3 ปี ฉันเฝ้ารัก ลูกกาฝากอยู่หรือนี่ แต่ทำไงได้ ฉันรักไปแล้วนี่ ถึงจะไม่ใช่หลานในไส้”
“ถ้ารักก็ลองไปขอจากแม่ของเด็กดูสิ บอกว่าหมอแพทมันจะเอาแค่ลูกของมัน แต่ไม่เอาแม่ ผู้หญิงแบบนั้นผมไม่รับเข้าตระกูลหรอกนะ ถ้ายอมตกลงก็ให้เป็ลูกอีกคนของหนูพลอยกับหมอแพทไป”
“ได้ฉันจะลองคุยดู น้องรดาจะได้มีทั้งพ่อและแม่ เพราะฉันก็ไม่อยากได้ผู้หญิงแบบนั้นมาเป็สะใภ้ ไม่มีอะไรสู้แม่แท้ๆ ของน้องแพรไม่ได้สักนิด เที่ยวกลางคืน กินเหล้าเป็น้ำ ยังดีที่ฉันจ้างพี่เลี้ยงให้ดูแลน้องรดา ไม่งั้นเด็กคนนั้นได้ถูกทิ้งไว้ในคอนโดคนเดียวทุกคืน”
“งั้นไปคุยเลยคุณ ตอนนี้เลย เอาน้องแพรมา เสนอเงินให้มันไปสัก 30 ล้าน แลกกับห้ามกลับเข้ามายุ่งกับน้องรดาอีก”
เมื่อคุยกันจบ แม่ของหมอแพทก็ขับรถออกไป ทางด้านหมอแพทเมื่อรักกับพลอยนรินเสร็จก็พาเธอกลับบ้านพร้อมกันเพื่อมารับน้องแพร ภายในบ้านพอน้องแพรเห็นแม่พลอยของเธอก็รีบวิ่งไปะโใส่พลอยนริน
“แม่พลอยหายไปไหนมา แม่พลอยไม่รัก ไม่้าน้องแพรแล้วหรือคะ”
พลอยนรินรับลูกสาวเอาไว้ แต่ก็ถึงกับทำหน้าตาเ็ป จนน้ำตาไหล และเอามือไปจับท้องของตัวเองเอาไว้
“เจ็บ....” พลอยนรินพูดสั้นๆ ด้วยเสียงที่สั่นเทา หมอแพทก็รีบรับน้องแพรมาอุ้ม แต่น้องแพรก็ทำฤทธิ์ร้องโวยวายจะไปหาแม่พลอยของเธอ หมอแพทจึงบอกพี่เลี้ยง
“เธอนะ มาพาคุณพลอยไปนั่งพักหน่อยสิ โดนน้องแพรกระแทกท้องไปแรงขนาดนั้น รีบมาประคองเร็วๆ สิ อยากให้ลูกของฉันไหลออกมาหรือไง”
หมอแพทขึ้นเสียงใส่ทำให้พี่เลี้ยงต้องรีบลุกขึ้นมาประคองพลอยนรินไปนั่งและเธอก็เริ่มสั่นไม่น้อยเพราะเจ็บพอสมควร
“พี่แพท พลอยเจ็บ ลูกจะเป็อะไรมั้ย”
“แม่พลอย แม่พลอยจ๋า แม่แพทปล่อยหนู หนูจะไปหาแม่พลอย”
หมอแพทกอดรัดลูกสาวคนสวยไว้แน่นและบอกว่า
“ไม่ได้นะคะ น้องแพรทำให้แม่พลอยเจ็บมากเลยรู้มั้ยที่หนูะโใส่ท้องแม่พลอยแบบนั้น หนูรู้มั้ย ตอนเด็กๆ หนูก็เคยอยู่ในท้องแม่พลอยนะ ถ้าแม่แพทเอาเข่าไปถีบท้องแม่พลอย หนูจะเจ็บมั้ยคะ”
“เจ็บคะ แต่หนูไม่ได้อยู่ในนั้นแล้วนี่คะ หนูก็ไม่เจ็บแล้ว ปล่อยหนู ปล่อยจะกอดแม่พลอย”
“อย่าดื้อสิคะ น้องแพร ฟังแม่แพทก่อน หนูจะกอดแม่พลอยก็ได้แม่แพทจะปล่อย แต่ฟังแม่แพทก่อน ถึงหนูจะไม่ได้อยู่ในท้องแม่พลอยแล้ว แต่น้องของหนูก็อยู่ในท้องแม่พลอย น้องแพรอยากให้น้องเจ็บหรือคะ”
“ไม่คะ แต่หนูไม่เข้าใจ”
“ไม่เข้าใจตอนนี้ก็ไม่เป็ไร แต่น้องแพร ถ้าแม่แพทให้หนูไปกอดแม่พลอย สัญญากับแม่แพทได้มั้ย ห้ามะโใส่แม่พลอยอีก ห้ามทำอะไรที่ท้องของแม่พลอยอีก ได้มั้ยลูกสาวคนดีของแม่แพท”
“ได้คะ น้องพลอยสัญญา แต่แม่แพทกับแม่พลอยก็ต้องสัญญา อย่าทิ้งน้องแพรไปไหนอีกได้มั้ย ไม่รักน้องแพรแล้วหรือคะ ถึงทิ้งน้องแพรไป หรือเพราะมีน้องอยู่ในท้องแม่พลอย แม่แพทกับแม่พลอยถึงทิ้งน้องแพรไป”
น้องแพรกอดหมอแพทและร้องไห้อย่างหนักทำให้พลอยนรินที่รู้สึกดีขึ้นก็ลุกขึ้นมากอดน้องแพรที่หมอแพทกำลังอุ้ม
“แม่พลอยจะไม่รักหนูได้ยังไงละคะน้องแพร แม่พลอยกับแม่แพทมีน้องแพรขึ้นมาด้วยความรัก ความ้าที่จะมีลูกด้วยกัน เราสองคนจะไม่รักลูกได้ยังไง น้องแพรที่เป็สายใยรัก ทำให้แม่กลับมาร้อยเรียงความรักของแม่สองคนให้ยังรักกันมั่นคงตลอดมานะคะ ถ้าไม่มีน้องแพร แม่สองคนคงไม่รักและไม่กลับมาอยู่ด้วยกันแบบนี้อีก น้องแพร ลูกคือทุกอย่างของเรา”
น้องแพรกอดรอบคอแม่ทั้งสองคนไว้ และหอมแก้มไปคนละที
“สัญญานะ ไปไหนจากหนูไปด้วย”
“สัญญาคะ ไม่ว่าแม่แพทจะพาแม่พลอยไปไหน นับจากนี้ไป เราจะพาน้องแพรไปด้วย แม่แพทขอโทษนะคะทีคิดน้อย คิดว่าน้องแพรอยู่กับคุณตาคุณยายก็คงไม่เป็อะไร แม่แพทไม่รู้ว่าน้องแพรจะไม่ชอบ”
“ชอบคะ แต่ต้องมีแม่พลอยกับแม่แพทด้วย”
“ได้คะ พวกเราจะอยู่ด้วยกันทุกคนนะคะ”
พอคุยกันเสร็จไม่นาน พลอยนรินก็รับน้องพลอยมาอุ้มไว้เองก่อนที่จะพาไปนั่งลงบนโซฟา ก็เห็นคุณแม่ของหมอแพทเดินอุ้มเด็กน้อยวัย 3 ขวบเข้ามาพร้อมพี่เลี้ยง ทำให้พลอยนรินมองตาหมอแพทและถามว่า
“นี่มันอะไรกันคะ พี่แพท ไหนบอกว่าไม่เคยมีใครนอกจากพลอย แล้วเด็กที่คุณแม่อุ้มมานั้นหมายความว่าอะไร”
ไม่ทันที่หมอแพทจะพูดอะไร ก็เดินตรงไปที่พลอยนรินและวางน้องรดาลงบนตักของพลอยนรินและบอกว่า
“ลูกสาวของเธอนั้นและหนูพลอย นับั้แ่วันนี้ น้องรดาจะเป็ลูกของเธอสองคน เด็กคนนี้น่าสงสาร แม่ก็ไม่รัก พ่อก็ไม่มี แม่เลยไปขอซื้อขาดมาจากแม่แท้ๆ ของน้องรดา ตอนแรกแม่คิดว่าเป็ลูกของแพท ถึงได้ส่งเสียเลี้ยงดูแทนมาตลอด ่ปีแรกที่แพทกลับมา แม่ก็หาผู้หญิงให้แพทมันเพื่อจะให้แพทมีหลานให้สักคน แต่แม่ก็พึ่งรู้จากคุณพ่อของแพทเมื่อครู่ว่า แพทมันเท่าแต่ฟันแล้วทิ้งทุกคนเพียงเพื่อให้ลืมเธอ แต่ก็ไม่เคยฝากรักไว้กับใครสักคน มันดึงออกก่อนเสร็จทุกคน หลังจากนั้น มันไม่เคยนอนกับใครอีกตลอด 3 ปีที่ผ่านมา”
หมอแพทหลบสายตาของพลอยนริน เธอก็ถามว่า
“กี่คน พี่แพท แอบไปทำแบบนี้กี่คน”
“เอ่อคือ.... ก็แค่ ตลอด 1 ปีก็ 20 กว่าคน แต่ส่วนมากเสนอมาให้พี่เอง พี่ไม่ได้ไปหามานะน้องพลอย และตอนนั้น เราก็เลิกกันแล้วด้วย พี่ก็เลยเอานะ แต่พี่สาบานได้ รดาไม่ใช่ลูกของพี่ พี่ไม่เคยฝากเชื้อไว้กับใครสักคนนอกจากน้องพลอย แต่ทุกคน พี่ก็จับฉีกยาคุมก่อนทุกครั้งที่จะเอา ไม่มีวันท้องกับพี่แน่นอน”
“ใจร้ายที่สุด ถึงกับต้องฉีดยาคุมให้พวกเธอเลยหรือคะ แค่ฟันแล้วทิ้งก็เจ็บมากพอ”
“ก็พี่ไม่ได้รักและมานอนอ้าขาให้พี่เอาเองถึงห้อง จะให้พี่รับเป็เมียได้ยังไงละคะ เมียของพี่ พี่ต้องไปหามาเองและเลือกมาเอง ก็คือเธอคนเดียวนะน้องพลอย พี่จีบเธอมา 10 ปี เลยนะ ตอนเธออายุ 16 ปีพี่ถึงหมดควาอดทนและข่มขืนเธอลงไปเพราะพี่หึงยังไงละ อุส่าเฝ้าจีบมา จะมีคนอื่นมาแย่งไป พี่ก็ถึงต้องยอมพรากผู้เยาว์”
“ใจร้ายจริงๆ นั้นแหละ ไม่เชื่อใจกันนิด โหดร้าย ป่าเถื่อน รุนแรง พลอยอายุ 16 ปีเอง พี่แพทตั้ง 22 แล้ว ไม่คิดหรือคะว่าพลอยจะเจ็บแค่ไหน ข่มขืนนะคะ ไม่ได้เต็มใจ”
“พี่ขอโทษ อย่าพูดถึงอีกเลยนะ ว่าแต่รดา ลูกของใครคะ อยู่ๆ จะให้มาเป็ลูกของน้องพลอย”
“ลูกของ เดือนสิบ เด็กคนที่แม่ แนะนำให้แพทรู้จักตอนพึ่งกลับมาถึงวันที่เลี้ยงตอนรับนั้นแหละ”
“แต่เด็กคนนั้น แพทไม่ได้แตะต้องนะคะ ไม่เคยสักครั้งเดียว และถึงจะแตะต้องก็ท้องไม่ได้เพราะก่อนจะเอาแพทจับฉีดยาคุมหมด”
“อ่าว ก็เห็นคราบเืบนที่นอน แม่ก็คิดว่าแพทพรากพรหมจรรย์ของน้อง แม่ถึงได้คิดว่ารดาเป็ลูกของแพทยังไงละ”
“เดียวนะคุณ เดือนสิบ ลูกสาวของเพื่อนคุณ ที่อายุยังไม่ถึง 18 นั้นนะหรือ หนูพลอย เอารดามาหาพ่อหน่อยสิ”
พลอยนรินอุ้มรดาไปหาคุณพ่อ เมื่อคุณพ่อมองดูให้ชัดๆ
“อืม แบบนี้เอง คุณดูนี่”
ปานแดงที่หลังของรดา มันคือตำแหน่งเดียวกันกับของหมอแพท พ่อก็บอกว่า
“ไม่ใช่ลูกของแพทหรอก รดาเป็ลูกของผมเอง คืนนั้นแพทมันเมานอนอยู่บนโซฟา เดือนสิบเองก็เมาไม่น้อยผมเลยพาไปนอนห้องนอนแขก แต่เดือนสิบก็อ้วกจนเปื้อนไปหมด ผมเลยทำความสะอาดให้ จนผมเองแหละที่หมดความอดทนถึงได้มีรดาขึ้นมา ผมไม่คิดว่าแค่ครั้งเดียวจะทำให้เดือนสิบท้อง”
พอทุกคนฟังก็ใไม่น้อย เพราะพ่อไม่ใช่คนเ้าชู้ หรือนอนกับใครแม้แต่คนใช้ในบ้าน แต่กลับมาลักหลับเดือนสิบจนท้อง
“คุณ สรุปก็คือ คนที่พรากพรหมจรรย์ของเดือนสิบก็คือคุณ รดาก็คือลูกสาวของคุณกับเดือนสิบ”
“ใช่ ที่ผมไม่เคยบอก เพราะไม่คิดว่าจะท้อง และผมก็ไม่ได้ตั้งใจ ถึงได้ไม่รับผิดชอบอะไรปล่อยให้คุณจัดการ เพราะตอนนั้นเดือนสิบคุณหามาให้แพท”
“งั้นแสดงว่า ตลอดเวลาที่เดือนสิบทำตัวเหลวไหลมาตลอดเพราะรู้มาตลอดว่าถูกคุณข่มขืน แต่ไม่กล้าบอกฉัน บอกแค่ว่าเป็ลูกของหมอแพท”
“ผมคิดว่ารู้นะ ถึงตอนแรกจะลักหลับ แต่พอสักพักเดือนสิบก็ตื่นและเห็นว่าเป็ผม เดือนสิบก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรจากผม กลับขอให้ผมลืมและต่างคนต่างอยู่ ผมก็ตกลง”
“คุณนี่นะ ทำไมถึงทำอะไรแล้วไม่รับผิดชอบ รู้มั้ยฉันมองหน้าแม่ของเดือนสิบไม่ติดเลยนะ ยิ่งเห็นเดือนสิบทำตัวผิดจากที่เคยเป็ ก็เพราะคุณไปทำลายหัวใจของเด็กนี่เอง งั้นจะเอายังไง รดาก็ลูกของคุณเดือนสิบก็เมียคุณ คุณคิดจะทำยังไง”
“ไปรับเดือนสิบมา ผมทำผิดลงไปก็ต้องรับผิดชอบ ในเมื่อรดาเป็ลูกสาวผม ผมก็ต้องเลี้ยงดูเอง ไม่ใช่ปัดภาระไปหาหมอแพทกับหนูพลอย เพราะหนูพลอยเองก็กำลังท้องลูกอีกคนให้ดูแลเด็กที่เดียว 2 คนก็หนักเกินไป”
“ฉันเอาเงินฟาดหัวไปตามที่คุณสั่งแล้ว เดือนสิบก็ดูเหมือนจะโกรธมากด้วยโยนเงินทิ้งไว้ในคอนโดและออกไป ถ้าคุณอยากรับผิดชอบ ไปตามหาเอาเองก็แล้วกัน เด็กดีๆ โดนคุณทำเสียหมด ยังดีที่ไม่ได้คิดจะเอารดาออก”
หลังจากที่คุยกันจนเข้าใจ คุณพ่อก็ฝากให้เมียของตัวเองดูแลรดาไปก่อน และออกไปตามหาเดือนสิบ ทางด้านหมอแพทก็พาลูกกับเมียไปเที่ยวทะเล
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้