"เฮีย เฮียเจ็บมากไหม?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ขึ้น ตอนนี้เราวิ่งเข้ามาในป่าเขาวงกตแล้ว เราเข้ามาลึกพอสมควร ฉันจึงปล่อยมือเฮียคาร์แล้วหันไปมองเฮียคาร์ที่ฉันลากเขามา ก็เห็นเฮียคาร์เอามือข้างที่ไม่ได้ถือปืนกุมแขนข้างที่ถือปืนไว้ ฉันจึงยื่นมือไปจะจับแขนเฮีย แต่เฮียคาร์ก็ถอยหนีฉัน
"เฮีย หนูไม่ได้สกปรกขนาดนั้น"ฉันเอามือเท้าเอวแล้วชี้หน้าเฮียคาร์
"แต่เธอสำส่อน ยัยแรด!"เฮียคาร์ก็ชี้หน้าฉันกลับ ฉันจึงยกปืนของฉันที่ยังมีแม็กกาซีนอยู่จ่อไปที่หน้าเฮียคาร์
"ถ้าเฮียดื้อ หนูจะเอาปืนยิงหัวเฮีย!"ฉันบอกเฮีย แล้วชักแม็กออกมาให้เฮียดูว่ามันยังยิงได้อยู่ ซึ่งปืนของเฮียลูกมันหมดแม็กแล้วไงล่ะ เฮียคาร์ก็ทำหน้าฟึดฟัดๆ อย่างหงุดหงิด แต่มองหน้าเฮียแกซีดมากเลยอ่ะ
"หนูขอดูแผลหน่อยนะเฮียคาร์"ฉันเอ่ยบอกเฮีย แล้วจะเดินเข้าไปหาเขา
"ฉันไม่เป็ไรหรอก ะุแค่ถากๆ"เฮียคาร์บอกฉัน แต่ฉันไม่เชื่อ เพราะเฮียใส่เชื้อเชิ้ตสีขาวไง แล้วเืของเฮียก็ไหลออกมาติดเสื้อขาวๆของเฮียหมดเลย
"หนูแค่ขอดู นะๆๆ"ฉันยังคงเซ้าซี้เฮียคาร์ต่อ จนเฮียคาร์รำคาน เขานั่งลง บนขอนไม้ ฉันก็ไปนั่งลงข้างๆเขา
แกร๊กกกกก แกร๊กกก
ฉันฉีกแขนเสื้อของเฮียแกออก เผยให้เห็นแผลที่ถูกยิงของเฮียคาร์ ตอนนี้ ะุฝังอยู่ในแขนเฮียคาร์ ไหนเฮียบอกแค่ถากๆไง ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเฮีย ที่ตอนนี้เฮียคาร์ก็มองหน้าฉันอยู่เหมือนกัน
"ไหนเฮียบอกแค่ถากๆไง ถากบ้านเฮียสิ ฝังอยู่เนี่ย!"ฉันโวยใส่เฮีย เฮียคาร์ก็พลิกแขนเขาไปดู
"ต้องผ่าเอาะุออกนะเฮีย ไม่งั้นเฮียจะปวดมากกว่านี้แน่ๆ"ฉันบอกเฮียคาร์ไป เพราะตอนนี้ะุฝังอยู่ต้องรีบเอาออก
"ทนเดินอีกหน่อยนะเฮีย ข้างหน้ามีกระท่อมกับลำธารอยู่ ไปกันเถอะเฮีย"ฉันบอกเฮีย แล้วยื่นมือไปให้เฮียจับมือฉันเพื่อเป็ที่ยึดให้เขายืนขึ้น แต่เฮียเขาไม่จับมือฉันค่ะ เขาเอาปืนยันตัวขึ้น เก่งได้เก่งไป ฉันสะบัดผมใส่หน้าเฮียคาร์แล้วเดินนำหน้าเฮียคาร์ จนมาถึงกระท่อมที่เฮียๆฉันมาสร้างไว้ เมื่อก่อนฉันจะชอบมาเล่นที่นี้กับเฮียมาก มาฝึกต่อสู้กันน่ะ
"เฮียนั่งรอหนูอยู่ตรงนี้ หนูจะไปล้างมือ เราจะทำการผ่าตัด"ฉันบอกเฮียแล้ว รีบเดินไปที่ลำธาร ล้างมือให้สะอาด แล้วฉันเดินกลับมาหาเฮียคาร์ที่นั่งรอฉันอยู่ที่กระท่อม เขานั่งดูแผลของเขาอยู่ ฉันจึงเดินไปเปิดกระเป๋าพยาบาลของเฮียซันดูว่าในนั้นมีอะไรบ้าง ในนั้นแอลกอฮอล์ล้างแผลขวดใหญ่ สำลีถุงใหญ่ นำ้ยาฆ่าเชื้อขวดใหญ่ และปากคีบ มีดผ่าตัด แต่ไม่มีเข็มฉีดยา มียาแก้ปวด ยาแก้อักเสบ ยาฆ่าเชื้อ ยาลดไข้ ทิงเจอร์ไอโอดีน เบตาดีน มีขวดนำ้เปล่าด้วย และมีกล่องใบยาวๆอยู่ในนั้น ฉันจึงหยิบมาเปิดออกก็พบกับเข็มเย็บแผล กับไหมเย็บแผล
"โชคดีจัง ที่เอากระเป๋าพยาบาลของเฮียซันมาด้วย^_^"ฉันพูดขึ้นแล้วหันไปยิ้มให้เฮียคาร์
"หนูจะเริ่มแล้วนะคะเฮีย เราคงต้องผ่ากับเย็บสดเฮียไหวไหมคะ หรือว่าเฮียป๊อด?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ไป เขาก็มองหน้าฉันเหมือนไม่เชื่อว่าฉันจะทำได้ แหม่รู้จักอีซนซนน้อยไปล่ะบอกแล้วชอบอะไรที่ท้าทายหึๆๆ
"หนูเคยเย็บแต่แผลหมา ไม่เคยเย็บแผลคนเลยคะเฮีย"ฉันบอกเฮียคาร์ไปในขณะที่ใส่สำลีจุ่มไปในแอลกอฮอล์เช็ดไปรอบๆแผลของเฮีย
"ยัยแรด!นี้เธอเอาฉันไปเปรียบกับหมาหรอว่ะ โอ้ยย!"เฮียคาร์ด่าฉัน ฉันจึงเอาสำลีที่จุ่มแอลกอฮอล์เช็ดไปโดนปากแผลเขา เฮียคาร์ก็ร้องออกมา ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปหาเฮีย เฮียคาร์เขาก็ไม่ได้หลบหน้าฉัน
"หนูชอบเฮียนะ^_^"ฉันบอกเฮีย แล้วจูบปากเขา แล้วผละออกมาทำแผลให้เฮียแกต่อ ทำไมเฮียไม่ด่าว่ะ
"หนูจะผ่าแล้วนะเฮีย เฮียจะเอาผ้าไปอุดปากไหม?"ฉันเอ่ยถามเฮีย แล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าของฉันที่อยู่ในเสื้อช็อปส่งไปให้เฮีย แต่เฮียคาร์ไม่เอาค่ะ
"ฉันไม่ได้สำออยเหมือนเธอยัยแรด!"เฮียแกยังด่าฉันได้อยู่ งั้นแสดงว่าเขาไม่ได้เป็อะไร ฉันถอดเสื้อช็อปออก แล้วมัดผมตัวเอง ฉันก็รู้สึกเหมือนมีใครมอง ฉันจึงมองไปก็เจอเฮียคาร์มองฉันอยู่
"มองอะไรเฮีย?"
"มองแรด! แรดหลุดออกมาจากป่า!"เขาบอกฉัน ด่าเจ็บมากค่ะ
" ทำไมเฮียไม่โดนยิงที่ปากว่ะ หมาในปากเฮียมันจะได้ตายๆให้หมด แล้วหนูก็จะได้เย็บปิดปากเฮีย เฮียจะได้ไม่ต้องพูด แต่ถ้าเฮียด่าหนูอีกทีหนึ่งนะ หนูจะจับเฮียปลำ้กลางป่านี้แหละ!"ฉันบอกเฮียไปด้วยนำ้เสียงว่าฉันเอาจริง เฮียแกก็ยังคงด่าฉันแหละ แต่แกทำปากขมุบขมิบ ฉันจึงหยิบมีดผ่าตัดขึ้นมาอีกมือถือปากคีบเอาไว้คีบะุฉันเทนำ้ยาฆ่าเชื้อลงไปบนมีดผ่าตัดและปากคีบ แล้วเทไปที่แผลเฮีย เฮียแม่งโคตรอึดไม่ร้องเลย เดี๋ยวมาดูตอนเย็บเถอะหึๆๆ ฉันเริ่มกีดมีดไปตรงแผลเฮีย แล้วแหวกแผลออกเพื่อจะเอาลูกะุออกมา เอาผ้าก๊อซซับเืให้เฮีย ฉันใช้ที่คีบหยิบลูกะุฉันใช้เวลาไม่นานก็เอาลูกะุออกมาได้ ฉันคีบลูกะุออกมาให้เฮียคาร์ดู
"ะุปืนไรเฟิล ยิงมาจากระยะไกล เฮียนี้เก่งเนอะ หลบลูกะุปืนกลได้ด้วย^_^"ฉันบอกเฮียแล้วยิ้มให้เขา เขาก็ยังคงมองหน้าฉันอยู่ สงสัยเพิ่งรู้ว่าฉันสวย ฉันหยิบถุงมาใส่ลูกะุ แล้วหันมาล้างแผลให้เฮีย พร้อมเยฺ็บ
"อื้มมมม"เสียงเฮียคาร์กัดฟันร้องขึ้นมา ฉันจึงยื่นมือไปลูบแก้มเฮีย
"ทนหน่อยนะคะ จะเสร็จแล้ว"ฉันบอกเฮีย แล้วยิ้มให้เขา ฉันก็กลับมาเย็บแผลต่อ จนเสร็จ
"เสร็จแล้วค่ะเฮีย^_^"ฉันบอกเฮีย แล้วใช้เบตาดีนชุมสำลีเช็ดไปที่แผลเฮียที่ฉันเพิ่งเย็บเสร็จ
"เดี๋ยว หนูมานะหนูจะเอาผ้าไปชุบนำ้มาเช็ดเืให้เฮีย"ฉันบอกเฮียเสร็จแล้วรีบวิ่งไปที่ลำธาร เพื่อเอาผ้าเช็ดหน้าของฉันไปเช็ดเืที่เลอะอยู่ตามแขนเฮีย พอฉันวิ่งกลับมาก็เห็นเฮียคาร์นั่งชะเง้อคอมองทางที่ฉันวิ่งไป
"หนูมาแล้วเฮีย"ฉันะโบอกเฮีย เฮียคาร์สะดุ้งเลย55น่ารักอ่ะ ฉันเอาผ้าที่เปียกนำ้ไปเช็ดเืที่เลอะแขนเฮียออกจนหมด
"ไม่มีผ้าก็อซพันแผล ไม่เป็ไรเอาเสื้อหนูก็ได้"ฉันหาผ้าก็อซเพื่อจะเอามาพันแผลให้เฮีย แต่มันไม่มี ฉันเอาเสื้อช็อปของฉันมาพันรอบๆแผลของเฮียพอพันเสร็จฉันก็มองหน้าเฮีย ขนาดเจ็บยังหล่ออ่ะ
"เฮียกินยาแก้ปวดนะ ยาแก้อักเสบ ยาลดไข้ด้วย ยาฆ่าเชื้อด้วย กินเร็วๆเลยเฮีย ยาจะได้ออกฤทธิ์ไวๆ"ฉันยื่นเม็ดยาที่ฉันจัดไว้แล้วพร้อมกับนำ้ในขวดยื่นไปให้เฮียคาร์ เฮียคาร์ก็รับยากับนำ้ ไป แล้วเฮียก็โยนยาใส่ปากเขาตามด้วยนำ้ ฉันก็ยืนมองเฮีย แล้วก็เก็บพวกอุปกรณ์ทำแผลลงไปในกระเป๋าพยาบาลของเฮียซัน พอเสร็จฉันก็ถอดรองเท้าผ้าใบชึ้นไปนั่งบนกระท่อมข้างๆเฮียคาร์
"เฮ้ออ เหนื่อยจัง"ฉันพูดขึ้น แล้วเอนหัวซบไปที่ไหล่ข้างที่เฮียไม่ได้โดนยิง แต่เฮียก็ไม่ได้ผลักหัวฉันออกหรอกน่ะ ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม
"ทำไมไม่เรียนหมอว่ะ?"เฺฮียคาร์เอ่ยถามฉันขึ้น
"ไม่ชอบอ่ะ เกียจหมอ"ฉันก็บอกเฮียคาร์ไป
"พี่ชายเธอก็เป็หมอ"
"ก็ชุดมันไม่เท่อ่ะ หมอเ้าชู้นิสัยไม่ดีเกียจมัน!"ฉันบอกเฮียไปพร้อมหลับตาลง เฮียแกก็เขยิบตัวไปเอนหลังพิงพนังไม้ที่เป็ฝา กระท่อมที่นี้เป็กระท่อมสี่เหลี่ยมเล็กๆมีฝาแค่สามข้างเท่านั้น ยนพื้นสูง มีฝาแค่ข้างซ้ายข้างขวาข้างหลัง แต่ข้างหน้าไม่มีฝา แต่ตอนนี้ฉันกับเฮียคาร์นอนอยู่พิงอยู่ที่ฝาข้างขวา
"เธอก็แรด มั่วเอาไปทั่ว ยังจะไปว่าคนอื่นเ้าชู้"เฮียคาร์บอกฉัน ฉันก็หัวเราะหึๆให้เฮียแก
"หนูไม่ได้แรด หนูไม่ได้มั่ว หนูไม่ได้เอาไปทั่ว หนูก็แค่เจ็บแล้วจำ"ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเฮียคาร์
"หนูชอบเฮียนะ ถึงจะเจ็บอีกครั้งหนูก็ยอม"ฉันบอกเฮียคาร์แล้วเอนหัวซบลงไปตรงไหล่เขา
"เฮ้อออ แต่ฉันไม่ชอบผู้หญิงสำส่อนว่ะ"เฮียคาร์แกก็พูด ฉันจึงยกมือขึ้นไปแตะปากแก เพื่อไม่ให้แกพูด
"เฮียนอนเถอะ ตรงนี้พวกนั้นเข้ามาไม่ถูกหรอก ป่านนี้พวกมันคงเดินหลงอยู่ในเขาวงกต"ฉันพูดแล้ว เเล้วขยับตัวออกจากเฮียคาร์
"ไม่ปวดแผลหรอ?"ฉันถามเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็มองหน้าฉัน
"ปวดดิ โดนเย็บกับผ่าสดเนี่ย ใครไม่เจ็บก็บ้าแหละ ยัยโง่!"เฮียแกโวยวายใส่ฉันอีก แต่ฉันไม่มีแรงจะทะเลาะกับเฮียแล้วอ่ะ
"เฮีย หนูเหนื่อย หนูไม่มีแรงทะเลาะกับเฮียแล้วอ่ะ"ฉันบอกเฮียไปด้วยนำ้เสียงเหนื่อยๆ พลางขยับตัวเข้าไปหาเฮียคาร์ที่ตอนนี้แกนอนเอาหลังพิงฝาพนังอยู่
"หนูขอกอดเฮียหน่อยนะ หนูง่วง"ฉันพูดเสร็จ แล้วขยับตัวเข้าไปชิดตัวเฮียคาร์ แล้วยื่นมือไปโอบกอดจากข้างหลังเฮียคาร์ แล้วฉันก็จับมือเฮียให้มากอดเอวฉัน ฉันจับมือเฮียไว้ เพื่อไม่ให้เขาปล่อยกอดจากฉัน
ตึกๆๆตักๆๆ
หัวใจของฉันเต้นแรงอีกแล้ว แต่ฉันไม่เคยใจเต้นแรงแบบนี้กับผู้ชายคนนั้นเลยนะ แต่ทำไมฉันยังเจ็บเวลาที่นึกถึงเขา นำ้ตาของฉันค่อยๆไหลออกมา ฉันก็กระชับกอดเฮียคาร์ให้แน่นขึ้น อบอุ่นจังเฮีย หนูเริ่มจะชอบเฮียขึ้นมาจริงๆแล้วล่ะ ถ้าเฮียจะทำให้หนูเจ็บ เจียนตายอีกครั้ง หนูก็ยอม แล้วฉันก็หลับไป
เอคาร์ อัครวินท์
ตึกๆๆตักๆๆ
ผมเป็โรคแน่ๆเลย โรคหัวใจ หัวใจผมเต้นแรงผิดปกติผมไม่เคยเป็แบบนี้เลย สงสัยกลับไปต้องไปให้ไอหมอตรวจสักหน่อยแล้ว ผมมองไปยังยัยแรดที่ตอนนี้นอนกอดผมแน่นเลย ผมใมากที่เธอยิงปืนเป็ แถมรู้จักชื่อปืนอีก รู้แม้กระทั้งลูกะุของปืนอะไร เด็กผู้หญิงตัวเท่าลูกหมารู้ได้ไงว่ะ ผมมองไปที่มือผมที่ตอนนี้ยัยนั้นจับอยู่
"หอมจังว่ะ"ผมพูดขึ้น ก็ตอนนี้หัวยัยแรดอยู่ตรงหน้าอกผมไง เห้ยๆบ้า ไอคาร์บ้า ยัยนี้สำส่อน ผมนอนมองยัยนี้ไปเรื่อยๆกระโปรงนักศึกษาที่สั้นมากๆของเธอโชว์เรียวขายาวๆขาวๆ แล้วไหนจะเสื้อนักศึกษาที่ตัวเล็กมาก ตรงหน้าอกกระดุมแทบปริออกอยู่แล้ว
"ทำไมเธอต้องแรดด้วยว่ะ"ผมพูดขึ้น แต่ยัยแรดนั้นก็ยังคงหายใจสมำ่เสมออยู่ ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย ผมไม่ชอบอ่ะ พวกผู้หญิงน่าเบื่อจะตาย แต่ทำไมผมไม่เบื่อยัยนี้ว่ะ ผมกลับตื่นเต้นทุกครั้งที่อยู่กับเธอด้วยซำ้ เธอเถียงผมทุกคำ เถียงได้เถียงดี รู้ทันผมทุกเื่ ชอบยั่วให้ผมโมโห อย่างวันนี้ที่เธอหาว่าผมจูบไม่เป็เธอแม่งเสือกรู้อีก ไม่มีใครกล้ายอกย้อนผมแบบนี้เลยสักคน แล้วเธอเป็ใครว่ะแม่ง ก็แค่คู่หมั้นตัวเล็กๆของผม ที่เพิ่งจะรู้จักกันได้เดือนเดียว ทำกับข้าวอร่อย ห้องผมสะอาดมาก จนแม่บ้านใว่าทำไมเขาไม่ต้องทำอะไรเลย ยัยแรดนี้ทำหมด เช็ดโมเดลปืนให้ผม เก็บที่นอนให้ผม หาเสื้อผ้าให้ผมใส่ ทำกับข้าวให้ผมกิน แถมทำให้ผมทะเลาะกับเธอทุกๆวัน พอไม่ได้ยินเสียงจ่อยๆของยัยนี้ชีวิตผมก็เงียบเหมือนปกติแบบเมื่อก่อน ซึ่งเมื่อก่อนผมชอบแบบนั้น ชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ ชอบปืน ชอบคาสิโน ชอบไปยิงคน ชอบไปญี่ปุ่น ชอบไปเที่ยวที่อื่นๆที่ไม่ใช่อยู่แต่ในคอนโดชอบไปคนเดียว ผมไปเที่ยวผมก็ไปคนเดียว ผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายในชีวิตสักเท่าไร ผมชอบเอาชนะคนอื่น ชอบอยู่เหนือกว่าคนอื่น แต่ทำไมยัยนี้กลับเหนือกว่าผมว่ะ ผู้หญิงตัวเล็กๆเหมือนหมากระเป๋า ยกผู้ชายอย่างผมทุ้มได้ ยัยนี้ไม่กลัวปืนที่ผมยิงจ่อไปที่เธอ ถ้าเป็คนอื่นคงกอดขาผมร้องไห้อ้อนวอดร้องขอชีวิต ผมมองไปตามใบหน้าที่เหมือนตุ๊กตาของยัยแรด ปากนิดจมูกหน่อย ตาโตๆแก้มชมพู ปากสีเชอร์รี่
"ทำไมน่ารักจังว่ะ?"ผมเอ่ยขึ้นเมื่อมองใบหน้าของยัยแรดที่ตอนนี้กำลังหลับสบายบนอกผมเนี่ย เออดีให้คนเจ็บนั่งเฝ้าคนไม่เจ็บหลับ
"ฉันเกียจนาย ไนท์"ยัยแรดละเมออะไรว่ะ ผมชะโงกหน้าไปมองหน้ายัยแรดก็เห็นยังคงหลับตาอยู่ แต่นำ้ตาซึมๆออกมาจากตาของเธอ
"ร้องไห้หรอ ร้องไห้ทำไม?"ผมยกแขนข้างที่เจ็บที่ยัยแรดเป็คนทำแผลให้ผม ยื่นไปเช็ดนำ้ตาให้เธอ
"อึก ไนท์รู้ไหม ว่าซนรักไนท์ รักมากแค่ไหนอึกแต่ทำไมไนท์กลับนอกใจซนอึกทำไมล่ะไนท์ทำไม"ยัยนั้นยังคงพรำ้เพ้อละเมอร้องไห้ ถึงผู้ชายคนอื่น
" ฉันจะตอบเธอได้ไหม ฉันไม่ใช่มัน! เมื่อกี้ เธอเพิ่งจะบอกชอบฉันไม่ใช่หรอยัยแรด มาพรำ่เพ้อบอกรักผู้ชายคนอื่นต่อหน้าฉันอีก แรดจริงๆ"ผมพูดกับยัยแรดนั้น เหอะผู้หญิงสำส่อนแบบเธอ ก็พูดไปเรื่อย เฝ้าบอกชอบบอกรักคนนู้นคนนี้ไปทั่วไม่มีความจริงใจ
"แล้วทำไมเธอต้องเข้ามาในชีวิตของฉันด้วยว่ะ!"ผมพูดขึ้นแล้วมองไปที่ใบหน้าหวานที่ตอนนี้ มีนำ้ตาไหลออกมาไม่ขาดสาย
"จะเสียใจอะไรหนักหนาว่ะ รักมันมากหรอ"ผมเอ่ยถามยัยนั้นไป แต่เธอก็ละเมอไงครับ ก็เหมือนผมพูดคนเดียวอ่ะ
ตื๊ดดด ติ๊ดดดด
เสียงโทรศัพท์ผมนี้หว่า ในนี้มีสัญญาณหรอว่ะ ผมกัดฟันแล้วเอามือข้างที่โดนยิงล้วงเข้าไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงย์ของผมออกมา ชิบตรงโดนเอามีดกีดสดๆโดยไม่ได้ฉีดยาชานี้แหละครับ เพราะปกติไอหมอมันผ่าเอาะุออกให้ผม มันฉีดยาชาไง แต่นี้ยัยแรดไม่ได้ฉีดเย็บกับผ่าแม่งสดๆๆ
"ไอปอน"
ไอปอนโทรมาได้จังหวะพอดีเลย
"ไอปอน มึงเอาคนของเรามาเยอะๆเลยสัส กูโดนรอบฆ่า "ผมเอ่ยบอกไอปอนไปทันทีที่รับสายมัน
(เห้ย! แล้วนายเป็ยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนรึป่าวครับ)ไอปอนก็ถามผมกลับ
"มึงไม่ต้องถามมาก รีบๆเอาคนมาฆ่าพวกแม่งให้หมด เอาะเิมาให้กูด้วย มึงตามGPSรถกูมา กูอยู่ในป่าดิบชื่น เข้ามาลึกมาก มึงเอาคนมาเยอะๆน่ะสัส ฆ่าพวกแม่งให้หมด"ผมบอกไอปอนเสร็จก็วางสายมัน แล้วหันกลับมามองหน้ายัยแรดที่หลับอยู่
"เฮ้อ ฉันเผลอมองผู้หญิงอย่างเธอน่ารักได้ไงว่ะยัยแรด!"ผมตะโ
กนใส่หน้าเธอ แล้วเอนหัวลงมาพิงซบกับหัวยัยแรด และก็หลับไปเพราะฤทธิ์ยา
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้