ยามมองมู่จื่อหลิงที่ลื่นหลุดออกจากอ้อมแขนของเขาเร็วกว่าปลาเลน ได้เห็นรอยยิ้มอันสดใสของนางในยามนี้ที่น่าเกลียดยิ่งกว่าการร้องไห้ มุมปากที่สงบนิ่งของหลงเซี่ยวอวี่ก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกขึ้นอย่างงดงาม        แต่รอยยิ้มงดงามของเขากลับทำให้มู่จื่อหลิงซ...