"ว๊ะก่ะก่ะ เห็นไหมล่ะ? ข้าบอกแล้วว่าเขาจะต้องเข้าที่หนึ่ง!"
หวงต้าเผยท่าทีของผู้มีชัย ส่วนผู้คนที่เล่นพนันกับมัน ต่างมีเส้นสีดำปรากฏบนหน้าผากของพวกเขา แต่ละคนขบฟันแน่น พวกเขาอยากฉีกเ้าหมานี่ให้เป็ชิ้นๆ
"เ้าสัตว์ประหลาดนี่มาจากไหนกัน? มันแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไรกัน?"
"ฮึ่ม มันต้องโกงแน่ๆ ! มิเช่นนั้นมันเป็ไปไม่ได้เลยที่จะยังคงใจเย็นและดูสบายๆเช่นนี้ได้"
"อย่ากังวลไป..! มันยังไม่จบเสียหน่อย าาปีศาจน้อยกับหลี่หวู่ซวงอีกเดี๋ยวก็ตามเขาทันแล้ว"
...........
เหล่าผู้คนที่ลงเดิมพันต่างผิดหวัง ยังมีบางคนพยายามที่จะปลอบใจพวกเขาเอง โดยหวังจนแทบจะหยุดหายใจว่าาาปีศาจน้อยและหลี่หวู่ซวงจะตามเจียงเฉินทัน และกำจัดมันไปซะ
เมื่อเจียงเฉินะโขึ้นไปบนขั้นที่แปดสิบ ใบหน้าของเขายังเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น
บนจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์ หนานเป่ยเฉา กับอัจฉริยะทั้งสามคนต่างมีท่าทีเปลี่ยนไป โดยเฉพาะเหลียงเซียว จากนิกายเทียนเจี้ยน ผู้สังเกตเจียงเฉินมาั้แ่เริ่มต้น เขามีสีหน้าตกตะลึง
"เ้าเด็กนั่นมันเป็ใครกัน? มันมาถึงขั้นที่แปดสิบภายใต้แรงกดดันของพวกเรา แถมยังแซงาาปีศาจน้อยและหลี่หวู่ซวงมาได้?"
เหลียงเซียวถามด้วยท่าทางตกตะลึง
"ช่างน่าสนใจเสียจริง ดูจากพลังหยวนของเขา เขาอยู่เพียงขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นต้นเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขามีความลับบางอย่างที่น่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว"
ไป๋หัวเตี๋ยเผยท่าทางอันทรงเสน่ห์ รูปร่างอรชรของนางให้ความรู้สึกยั่วยวนใจ เสียงอันสุดแสนเซ็กซี่ของนางมากพอที่กุมหัวใจทุกคน ดวงต่อที่สวยงามของนางจ้องลงไปยังเจียงเฉิน นางสนใจในตัวชายหนุ่มคนนี้เป็พิเศษ
"ปลดปล่อยแรงกดดันิญญาพร้อมกัน"
หนานเป่ยเฉาพูดอย่างเ็า พร้อมปลดปล่อยแรงกดดันิญญาอันทรงพลังออกมา แรงกดดันิญญาและพลังิญญา ทั้งสองอย่างแตกต่างกัน แรงกดดันิญญานั้นเป็อะไรบางอย่างที่ไม่สามารถมองเห็นได้ มันมาจากความแข็งแกร่งภายในของผู้ฝึกตน และใช้วิธีการที่พิเศษเพื่อดึงพลังออกมาใช้ มันไม่สามารถมองเห็นหรือจับต้องได้ มันจะส่งผลไปถึงิญญาโดยตรง
"เ้าพูดถูก เราจะให้เขาไปถึงขั้นที่เก้าสิบไม่ได้ แน่นอนว่าเราไม่มีทางปล่อยให้เขาขึ้นไปถึงจุดสูงสุดได้ มิฉะนั้นพวกเราทั้งหมดต้องอับอายขายหน้าเป็แน่"
เหลียงเซียว เอ่ย
อีกสามคนต่างเห็นด้วยกับเหลียงเซียว พวกเขาทั้งสี่ถือเป็ตัวแทนของผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่รุ่นเยาว์ ถ้าพวกเขารวมพลังกันแต่ไม่สามารถหยุดผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ขั้นต้นไว้ได้ พวกเขาต้องอับอายขายหน้าแน่แท้
ในเวลานี้ หนานเป่ยเฉาและอีกสามคนปลดปล่อยแรงกดดันิญญาของพวกเขาในทันที โดยที่มุ่งเน้นไปยังเจียงเฉิน ทันใดที่แรงกดดันเพิ่มขึ้น าาปีศาจน้อยกับหลี่หวู่ซวงถึงกับเป็อัมพาต พวกเขาอยู่บนชั้นที่เจ็ดสิบแต่พวกเขาไม่สามารถขยับขึ้นไปข้างหน้าได้แม้แต่ก้าวเดียว บางคนถึงกับถอยหลังลงไป
เจียงเฉินเริ่มโคจรพลังด้วยทักษะร่างแปลงั แรงกดดันรอบตัวเขาพลันหายไปในทันที พลังิญญาพวกนี้ เขาไม่สนใจมันแม้แต่นิดเดียว เขามีทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยน ทักษะนี้ช่วยให้จิติญญาของเขาทะลวงผ่านสู่ขอบเขตแก่นแท้์ ด้วยความช่วยเหลือของทักษะนี้ แรงกดดันิญญาจึงไม่ส่งผลต่อเขา
ที่สำคัญที่สุดเจียงเฉินได้ปลดปล่อยกลิ่นอายของนักบุญออกมาโดยไม่รู้ตัว เมื่อกลิ่นอายเ่าั้รวมเข้ากับสภาพแวดล้อม ต่อให้มีคนปลดปล่อยพลังหยวน หรือแรงกดดันที่มองไม่เห็น ก็ไม่ส่งผลกระทบใดๆต่อเขา
แม้ว่าเจียงเฉินในตอนนี้จะยังไม่ถึงขั้นนักบุญ แต่เขาไม่มีทางถูกสยบเพียงแค่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์อ่อนแอไม่กี่คน
"ในเมื่อพวกเ้าทั้งหมดอยากจัดการข้า งั้นข้าจะให้พวกเ้าต้องอับอาย"
ดวงตาของเจียงเฉินวาวโรจน์ ความตั้งใจเดิมของเขาเพียงแค่อยากจะเป็อันดับหนึ่ง เขาไม่เคยคิดจะขึ้นไปบนจุดสูงสุด อย่างไรก็ตาม หนานเป่ยเฉากับอีกสามคน ตั้งใจมาขัดขวางเขา พวกเขาทำให้จิติญญาการต่อสู้ของเจียงเฉินลุกโชนขึ้นมา
ในเส้นทางการฝึกตนนั้น แรงกดดันและจิติญญาการต่อสู้ เป็สิ่งสำคัญมาก อย่างเช่นตอนนี้ เมื่อเผชิญกับแรงกดดันของผู้เชี่ยวชาญทั้งสี่ หากเจียงเฉินยอมจำนนต่อพลังของพวกเขา ถ้าหากเกิดเช่นนั้นขึ้นใจของเขาจะจมปลักกับความล้มเหลว มันจะกลายเป็ปมในหัวของเขา ปมนั้นก็จะเป็อุปสรรค์ในการบ่มเพาะพลังในอนาคต
เพื่อที่จะคลายปมนี้ออกได้อย่างราบรื่น เจียงเฉินจำเป็ต้องขึ้นไปถึงจุดสูงสุดและไปยืนข้างพวกเขาทั้งสี่ ในจิตใจของเจียงเฉิน ไม่มีผู้ใดที่เหนือกว่าเขา และจะไม่มีทางให้มันเกิดขึ้น
เจียงเฉินไม่เคยมองขึ้นไป ในจิตใจของเขายังคงเป็ยอดนักบุญที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถนั่งในตำแหน่งผู้นำ คอยมองลงไปยังทุกคนจากจุดสูงสุด
ต่อหน้าเจียงเฉิน แม้แต่ัก็ต้องหมอบราบ พยัคฆ์ก็ต้องนั่งลง ไม่เว้นกระทั่งบุตรแห่งโชคชะตาอย่างหนานเป่ยเฉา ก็ไม่ควรหยิ่งทะนงต่อหน้าเจียงเฉิน
นี่คือเจียงเฉิน หลังจากที่เขากลับมาเกิดใหม่ เขา้าเดินไปยังเส้นทางของผู้ที่เหนือกว่า ปกครองทุกคน มีเพียง์เท่านั้นที่อาจเทียบกับเขาได้
"ดูนั่นสิ! ชายหนุ่มคนนั้นไปถึงขั้นที่แปดสิบ ได้ดึงดูดอัจฉริยะทั้งสี่ พวกเขาปลดปล่อยแรงกดดันที่แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ข้าว่าอีกไม่นานเขาต้องถอนตัวเพราะทนแรงกดดันไม่ไหวเป็แน่"
"ชายหนุ่มคนนั้นมาจากไหนกัน? เขาช่างกล้าจริงๆ"
"เขายังไม่ร่วงไปอีกรึ! ดูเหมือนเขาจะต้านทานแรงกดดันของยอดฝีมือทั้งสี่ได้ ช่างน่ากลัวเสียจริง เขาเป็แค่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์มิใช่หรอกรึ? เขากล้าดียังไงถึงได้ต่อกรกับสี่อัจฉริยะ มิใช่ว่าเขารนหาที่ตายหรอกรึ..? "
ไม่มีใครสามารถทนใจเย็นได้อีกต่อไป สายตาทุกคู่จับจ้องไปยังชายหนุ่มในชุดขาวที่กำลังยืนใกล้ถึงจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์ ผมดำยาวสะบัดตามกระแสลม และภายใต้แรงกดดันจากอัจฉริยะทั้งสี่ เขายังยืนอย่างมั่นคงดั่งขุนเขา
"ท่านพี่เจียงเฉินกำลังทำอะไรอยู่หรือเ้าคะ? ตอนนี้ท่านพี่อยู่อันดับหนึ่งแล้ว เหตุเขาต้องปีนขึ้นไปต่อด้วยละเ้าคะ?"
เยี่ยนเฉินหยวี่ถามขึ้นด้วยท่าทีงุนงง
"สาวน้อย เ้าไม่รู้อะไรเลยสินะ เ้าเด็กนั่นเป็เ้าของกลิ่นอายของผู้ที่ยืนเหนือทุกคน เขาไม่มีทางที่จะอนุญาตให้ผู้ใดก็ตามอยู่เหนือเขา เขาทำเช่นนี้ ปมภายในใจเขาก็จะคลี่คลายลงได้ เจียงเฉิน้าปีนขึ้นไปบนจุดสูงสุดและยืนข้างอัจฉริยะทั้งสี่ ด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องทำให้มันจบลง และจำต้องล่วงเกินสี่อัจฉริยะ อย่างน้อยก็ช่วยให้เขาคิดได้อย่างราบรื่น ช่วยให้การบ่มเพาะพลังของเขาง่ายยิ่งขึ้นในอนาคต เส้นทางการฝึกตนคือปาฏิหารย์ ทุกๆปาฏิหารย์คือโอกาสที่ดี มันเป็กระบวนการเรียนรู้ บางทีเ้าหนูเจียงเฉินอาจจะทะลวงผ่านขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางก็เป็ได้ "
ดวงตาของหวงต้าส่องประกาย ตลอดการเดินทาง เจียงเฉินได้พิสูจน์ตนเอง ว่าเขาเป็คนที่เตรียมการล่วงหน้าเสมอ เขาทั้งชาญฉลาดและมีความคิดสร้างสรรค์ เมื่อมองตามันจะรู้ได้ว่ามันมีอะไรมากกว่าทีคิด แม้ว่าเขาจะยังเยาว์วัยอยู่ แต่หวงต้าปฏิบัติต่อมันเฉกเช่นจิ้งจอกเฒ่าเ้าเล่ห์
ครืนน.....!
บนจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์ แรงกดดันของทั้งสี่ ก่อตัวเป็พายุ ทำให้เกิดลมกรรโชกแรงขึ้น เจียงเฉินเงยหน้าขึ้นมองไปยังคนทั้งสี่บนจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์ รอยโค้งปรากฏบนริมฝีปากของเขา แสดงถึงความหยิ่งยโส ในสายตาของเจียงเฉิน แรงกดดันเหล่านี้เป็ได้เพียงกระแสลมในฤดูใบไม้ผลิที่อันอบอุ่นเท่านั้น
ข้างหลังเขา าาปีศาจน้อย และหลี่หวู่ซวงมองไปยังเจียงเฉินยืนที่อยู่กลางแรงกดดันขนาดใหญ่ราวกับพายุ พายุได้โหมกระหน่ำในจิตใจของพวกเขา
ณ ตอนนี้ ไม่ว่าจะอยู่บนเส้นทางสู่์ หรือฝูงชนภายในลานกว้างเมืองเซียงหยาง พวกเขาทั้งหมดต่างกลั้นหายใจ และหยุดส่งเสียงดัง ทุกคนต่างอยากรู้จัก ม้ามืดที่พึ่งจะปรากฏตัวนี้ ชัดเจนว่าเขากำลังกระตุ้นศักดิ์ศรีของพวกเขา อัจฉริยะทั้งสี่?
ภายใต้สายตาคนกว่าสามแสนคน ในที่สุดเจียงเฉินะโไปข้างหน้า เขาะโขึ้นไปบนอากาศ เขาะโข้ามไปสิบขั้นในทันที ตอนนี้เขาอยู่ขั้นที่เก้าสิบแล้ว
"อะไรกันน่ะ?!"
ทุกคนพูดอย่างตกตะลึง พวกเขามองไปยังเจียงเฉินเหมือนมองเห็นผี เขายังถือว่าเป็มนุษย์อยู่อีกรึ? นั่นแรงกดดันของอัจฉริยะทั้งสี่เชียวนะ ภายใต้แรงกดดันนั่นเขายังข้ามสิบขั้นภายในครั้งเดียวเนี่ยนะ นี่มันบ้าชัดๆ..!
"บัดซบ ! เ้าหมาสีเหลืองนั่นมันรู้ถึงว่าเ้าหนุ่มนั่นเป็สัตว์ประหลาดอยู่ก่อนแล้วสินะ"
"เ้าหมาสีเหลือง เ้ามันหมาชั่วร้ายเสียจริง เอาเม็ดยามนุษย์หยวนของพวกเราคืนมาเร็วเข้า"
เหล่าคนที่ลงเดิมพันขบฟันของพวกเขาแน่น มองไปที่หวงต้า
สายตาของพวกเขาราวกับจะฆ่าคนได้ หวงต้าไม่สนใจ มันยกหัวของมันขึ้นและพูดว่า
"ดูใบหน้าที่น่าสงสารนั่นสิ เม็ดยามนุษย์หยวนเพียงแค่หนึ่งร้อย สองร้อยเม็ด มันเป็การพนันอย่างตรงไปตรงมาทุกคนก็รู้มิใช่รึไง บิดาเ้าผู้นี้เคยบังคับให้เ้าพนันรึไร ถึงได้มีคนมาโวยวายจะเอาเม็ดยาคืน? เ้าบ้าตัวไหนมัน้าจัดการบิดาผู้นี้เพราะไม่คืนให้? เ้าบ้าพวกนั้นอยู่ไหน? มาปรากฏตัวต่อหน้าบิดาเดี๋ยวนี้!"
หวงต้ายกอุ้งเท้าของมันขึ้นและตวาดออกไป คนเ่าั้ไม่อาจหักล้างคำพูดของมันได้ ทำได้เพียงหุบปากของพวกเขาลง
บัดซบ! น่าโมโหเสียจริง พวกเขาถูกหลอกโดยหมา แต่พวกเขาทำได้เพียงโทษแต่คนอื่น ช่างน่าขบขันเสียจิง
บนจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์ หนานเป่ยเฉา กวนอี้หยุน กับอีกสองคนมีท่าทีเปลี่ยนไปอีกครั้ง พวกเขาััถึงพลังหยวนของเจียงเฉินได้ชัดเจน ว่าเขาอยู่แค่เพียงแก่นแท้มนุษย์ขั้นต้น ด้วยระยะทางใกล้ขนาดนี้ ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์รุ่นเยาว์สามารถทนแรงกดดันิญญาของทั้งอัจฉริยะทั้งสี่ได้ ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ และนี่ยังห่างจากจุดสิ้นสุดของเขา
เจียงเฉินขยับตัวอีกครั้ง เขายกขาของเขาและข้ามไปอีกห้าขั้น ตอนนี้เขาอยู่ขั้นที่เก้าสิบห้า
"ผสานแรงกดดันิญญาของพวกเรา ข้าไม่เชื่อหรอกว่ามันจะทนได้นาน"
เหลียงเซียวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเ็า
อัจฉริยะทั้งสี่เพิ่มแรงกดดันขึ้นอีกครั้ง หวังให้เจียงเฉินถอยร่นไป และดูปฏิกิริยาของเจียงเฉิน เขา้าขึ้นมายังจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์เป็แน่ ไม่ต้องพูดถึงจุดสูงสุดแค่ขึ้นถึงขั้นที่เก้าสิบห้า ในปีที่ผ่านมาก็เป็อะไรบางอย่างที่เป็ไปไม่ได้
เจียงเฉินไม่เคยสนใจหน้าตาของอัจฉริยะทั้งสี่อะไรนั่น ในใจของเขานั้นถูกเติมเต็มไปด้วยความสุข โคจรพลังจากทักษะร่างแปลงัรวดเร็วยิ่งขึ้นและ เร็วขึ้นไปอีก เมื่อเป้าหมายของเขาสำเร็จ การบ่มเพาะพลังของเขาจะก้าวสู่ขอบเขตใหม่
ตึก!ตึก!ตึก!..
เจียงเฉินก้าวขึ้นไปอีกครั้ง ขึ้นไปเรื่อย บนขั้นที่เก้าสิบหก เก้าสิบเจ็ด เก้าสิบแปด จนมาหยุดที่ขั้นที่เก้าสิบเก้า อีกขั้นเดียวเขาก็จะได้ขึ้นไปยืนข้างๆสี่อัจฉริยะ
"์ !! เขาขึ้นไปถึงขั้นที่เก้าสิบเก้า ของยังเป็คนอยู่รึเปล่า?!"
"เขา้าจะทำอะไร? อย่าบอกนะว่าเขา้าขึ้นไปบนจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์? แค่ที่เขายืนอยู่ตรงนั้นก็ถือเป็การหักหน้าอัจริยะทั้งสี่แล้ว เขารนหาที่ตายรึไง"
"นี่มันช่างเร้าใจอะไรเยี่ยงนี้ มันตื่นเต้นมากเหลือเกิน สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้มันผิดคาดจริงๆ ข้าคิดว่าคนที่แข่งกันได้อันดับหนึ่งจะเป็าาปีศาจน้อย และหลี่หวู่ซวงเสียอีก แต่ไม่คิดว่าจะมีม้ามืดที่แข็งแกร่งขนาดนี้"
หลายคนต่างตกตะลึง ความสามารถของเจียงเฉินเป็ที่น่าตกตะลึง การแข่งขันประจำแคว้นฉีจัดขึ้นมาหลายปีก่อน แต่ไม่มีผู้ใดสามารถยืนบนจุดสูงสุดของเส้นทางสู่์มาก่อน วันนี้มีม้ามืดได้ทำลายสถิติที่เคยมีมา และได้สร้างปาฏิหารย์ให้เป็ที่ประจักษ์สู่สายตาผู้คน
าาปีศาจน้อยส่ายหัวของเขาและเผยรอยยิ้ม เขามองเจียงเฉินไม่ผิดเลยจริงๆ ั้แ่พบที่ภัตตาคารหยินเยว่ เขาก็รู้สึกได้ว่าเจียงเฉินนั้นไม่ธรรมดา แต่เขานึกไม่ถึงว่าเจียงเฉินจะน่าอัศจรรย์ถึงเพียงนี้
หนานเป่ยเฉา ผู้มีผมสีทอง มองไปยังเจียงเฉินด้วยสายตาคมกริบก่อนพูดอย่างเ็าว่า
"ลงไปซะ!!"
