" นี่มันอะไรวะเนี่ย ? " เชษเอ่ยถามขึ้น 

  ในร้านมีคนมากหน้าหลายตา หลายเชื้อชาติและหลายเผ่าพันธุ์ ? 

  เด็กเสิร์ฟ 3 คนที่ตอนแรกเดินเข้ามาด้วยชุดที่เคยเห็นเวลาดูหนังยุคกลาง ไหนจะจอมยุทธ 2 คนนั่งร่ำสุรากัน พร้อมคำพูดคำจาแบบโบราณ ครอบครัวชาวยุโรป สาวภารตะ คู่พี่น้องตะวันออกกลาง นักดาบชาวอาทิตย์อุทัย แล้วก็นินจา ? 

  " งานปาร์ตี้ธีมแฟนตาซีหรือไงวะ ? " วุดดี้พูดขึ้น 

  ส่วนเพื่อรุ่นน้องคนเดียวในกลุ่มนั้น ก็ได้แต่นั่งงง ๆ 

กริ๊ง ๆ !! 

  เสียงกระดิ่งที่ประตูดังขึ้น ทุกคนหันไปมองยังประตูที่เปิดโดยบุคคลหนึ่ง ยิ่งทำให้เพื่อนทั้ง 3 คนของวรางงงวยและตกอยู่ในภวังค์กันมากขึ้นกว่าเดิม

  คนผู้หนึ่งสวมชุดคลุมเดินเข้ามา เธอเอาฮู้ดคลุมหัวลง เผยให้เห็นผมยาวสลวยสีทอง และหน้าตาสวยสดงดงามระดับนางงามยังอาย แต่ที่สะดุดตาที่สุดเป็๲จะเป็๲หูอันแหลมยาวของเธอ 

  " สวัสดีค่ะ " เธอเอ่ยทักวรา พร้อมเดินไปนั่งยังโต๊ะตัวเดิม เมื่อเธอสังเกตุถึงสายตาของชายหนุ่ม 3 คนที่นั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์ครัวแบบโอเพ่นนั้น 

  เธอหันกลับไปมองอีกครั้งแล้วยิ้มให้ชายหนุ่มทั้ง 3 

  " โห ของจริงหรอวะเนี่ย " เชษหันกลับมาและเอ่ยขึ้น 

  " เออ ตอนแรกกูก็คิดว่าคนที่มาถ่ายหนังแถวนี้ " วราบอกเพื่อนของตนที่ยังคงทำหน้าสงสัยเล็กน้อย " แต่อย่างที่เล่าให้ฟังนั่นแหละ พอเกิดแอคซิเดนไปโผล่ฝั่งนู้นเลยเชื่อ " 

  เพื่อนทั้ง 3 หันกลับไปมองยังลูกค้าอีกครั้ง 

  " รอดูตอนจ่ายเงินดีกว่า " วราบอกเพื่อน ๆ 

  เมื่อถึงเวลาใกล้ปิดร้าน ลูกค้าก็ทักทายและจ่ายเงินเป็๲เหรียญเงินและเหรียญทองเหมือนที่วราเอามาให้พวกเขาดู วันนี้จาง กั๋วชิ่งก็ไม่จ่ายเป็๲เงินตำลึง เขาจ่ายด้วยเหรียญกลางเหมือนคนอื่น ๆ จ่าย 

  หลังจากเด็กทั้ง 3 คนกลับออกไป พวกเขาก็มานั่งคุยกัน " เอาไง เห็นไหมว่าวันเดียวกูก็จ่ายมึงได้แล้ว "

  ทั้ง 3 คนตอบตกลง " แต่ไม่ใช่เพราะเงินนะ " ทั้ง 3 คนพยักหน้าพร้อมกัน 

  " เพราะเอล์ฟ ! "

  " เออ งั้นลดเงินก็คงไม่ว่าอะไรกันซินะ " วราหยอกเพื่อน ๆ ทุกคนก็หัวเราะกันออกมา 

  เช้าวันต่อมา เพื่อน ๆ ก็กลับไปขนข้าวของที่จำเป็๲เพื่อย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ จับจองห้องกันเรียบร้อยแล้วก็ทำตามหน้าที่กัน ไฟซ้อลเป็๲ผู้จัดซื้อของเข้าร้านในทุกวัน ทำความสะอาดและคอยเป็๲ผู้ช่วยของเชษ เชษพอมีฝีมือในการทำอาหารบ้าง ก็เป็๲ผู้เตรียมร้านและเตรียมวัตถุดิบและเป็๲ผู้ช่วยของเชฟทั้ง 2 ส่วนวราและวุดดี้เป็๲เชฟ 

  และเมื่อตกลงค่าแรงและเริ่มทำงานกันแล้ว วราจึงบอกลูกค้าว่าเขาจะปิดร้านในทุกวันจันทร์และอังคาร แต่ร้านจะเปิด๻ั้๹แ๻่เที่ยงจนถึงเวลาเดิม แต่บางวันถ้าเขาไม่ไปไหนในวันหยุด เขาก็จะเปิดร้านให้ทุกคนเข้ามาใช้บริการได้ ซึ่งลูกค้าก็ดีใจกันอย่างมาก 

  หลังจากนั้นจึงเปลี่ยนป้ายหน้าร้านจากเปิดทุกวันเป็๲ปิดทุกวันจันทร์และอังคาร

  พอถึงเวลาทำจริง ๆ ทั้ง 4 ก็ช่วยกันทำอยู่ดี แต่ไฟซ้อลจะไปนอนก่อนใคร เพื่อตื่นมาซื้อของ ส่วนการทำอาหารวรากับวุดดี้ผลัด๰่๥๹กันทำอาหาร แต่ถ้าลูกค้ามาพร้อม ๆ กันก็จะช่วยทำกัน วุดดี้นั้นเขาขอทำ๻ั้๹แ๻่๰่๥๹เปิดร้าน๰่๥๹เที่ยงเลย๰่๥๹เย็นก็จะได้ช่วยวราด้วย เขาเกรงใจเพื่อนของตน 

  " เท่านี้ ถ้าเกิดวันหน้ามีลูกค้าเข้ามาพร้อมกันเยอะ ๆ ก็ไม่มีปัญหาแล้ว " วราคิดในใจ