ในวังหลวง ฮ่องเต้หรงถือชามใบหนึ่งเอาไว้ เช่นเดียวกับยามที่เสวยพระกระยาหารในยามอื่นๆ เขาจัดการอาหารตรงหน้าด้วยความตั้งใจ ความอยากอาหารของเขามีมากเหลือเกิน ดังนั้นเพียงไม่นาน ถ้วยในมือก็เหลือเพียงความว่างเปล่า    เขาถือชามเปล่าเอาไว้ คิดอยากเติมข้า...