บรรยากาศในบ้านไม้เก่าที่เต็มไปด้วยเงามืดเริ่มเต็มไปด้วยความตึงเครียด ลี่ฮวาเอ๋อร์ยืนอยู่ข้างๆ เซียวเหวินหลงที่ดูเหมือนจะครุ่นคิดอย่างหนัก ขณะที่หลี่เสวี่ยยังคงยืนเงียบอยู่ด้านหลัง ทั้งสามคนมองไปที่เย่หลิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา โดยรอบมีเพียงเสียงลมหวิวๆ ที่พัดผ่านเข้ามา
“แผนที่เ้าจะเสนอนั้นเป็อย่างไร?” ลี่ฮวาเอ๋อร์ถามด้วยความสงสัย หลังจากที่ตัดสินใจจะร่วมมือกับเย่หลิง นางก็้าทราบรายละเอียดของแผนการนี้มากขึ้น
เย่หลิงยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะพูดอย่างนิ่งเฉย “เราต้องจับตามองทุกการเคลื่อนไหวของพวกจอมยุทธ์เทพ พวกเขาจะไม่รอให้เราเตรียมตัวดีนัก เพราะการล่าหมูปิ้งสูตรลับนั้นเป็สิ่งที่พวกเขา้ามากที่สุด หากเราคอยระวังทุกทางแล้ว ก็มีโอกาสที่จะหยุดยั้งพวกเขาได้”
ในขณะนั้นเอง เซียวเหวินหลงที่ยืนอยู่ข้างๆ ลี่ฮวาเอ๋อร์ สังเกตเห็นบางอย่างในมือของเย่หลิง มันคือ ไม้เสียบหมู อันหนึ่งที่ดูเหมือนจะไม่ได้มีความสำคัญมากนัก แต่ท่าทางของเซียวเหวินหลงบ่งบอกว่าเขามองเห็นบางสิ่งที่ลึกซึ้งไปกว่านั้น
“ไม้เสียบหมู?” เซียวเหวินหลงเอ่ยขึ้นอย่างสงสัย
เย่หลิงหันไปมองไม้เสียบหมูในมือและยิ้มบางๆ “เ้าคงไม่คิดว่าอาวุธที่พวกเรามักใช้ในยุทธภพจะมีความหมายแค่การใช้ในการกินใช่ไหม? บางครั้ง สิ่งที่ดูธรรมดาอาจซ่อนอยู่ในตัวมันเอง… การใช้มันให้เป็อาวุธก็เป็สิ่งที่ข้าเคยเรียนรู้”
เซียวเหวินหลงขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ “เ้าหมายความว่าไง?”
เย่หลิงยิ้มกว้างขึ้น “ไม้เสียบหมูนี้ไม่ใช่เพียงแค่เครื่องมือสำหรับการกิน แต่มันยังสามารถกลายเป็อาวุธที่ทรงพลังได้ หากเ้ารู้วิธีใช้”
คำพูดของเย่หลิงทำให้ทั้งสามคนรู้สึกทึ่งไปพร้อมๆ กัน เซียวเหวินหลงมองไม้อย่างใกล้ชิด และในขณะเดียวกันลี่ฮวาเอ๋อร์ก็รู้สึกถึงการซ่อนเร้นของความลับบางอย่างที่ไม่สามารถมองเห็นได้ในตอนนี้
“เ้าเคยใช้มันในการต่อสู้หรือ?” หลี่เสวี่ยถาม
เย่หลิงพยักหน้าอย่างช้าๆ “การฝึกฝนยุทธ์ที่ข้าเรียนรู้ไม่ใช่แค่ทักษะการต่อสู้ด้วยอาวุธที่เห็นได้ชัด แต่การใช้สิ่งของธรรมดาให้เป็อาวุธเป็การฝึกฝนที่สามารถช่วยชีวิตได้ในบางสถานการณ์”
เซียวเหวินหลงยิ้มเล็กน้อย “อาวุธธรรมดาที่สามารถพลิกสถานการณ์ได้ หรืออาจจะเป็แค่ไม้เสียบหมูก็ไม่รู้...”
เย่หลิงหันมองไปที่เซียวเหวินหลงด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความลึกซึ้ง “บางทีสิ่งที่เ้าคิดว่าไร้ค่า อาจเป็สิ่งที่มีค่าสำหรับการรอดชีวิตในยุทธภพนี้ ขึ้นอยู่กับว่าเ้าจะเลือกใช้มันอย่างไร”
เซียวเหวินหลงพยักหน้าและไม่พูดอะไรเพิ่มเติม เขารู้ดีว่าหากจะมีการต่อสู้ในอนาคต สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการใช้สิ่งที่มีอยู่ให้คุ้มค่า ไม่ว่าจะเป็อาวุธหรือแม้แต่ไม้เสียบหมูที่ดูเหมือนจะธรรมดา
“เราจะต้องเตรียมตัวให้พร้อม” เซียวเหวินหลงพูดเสียงต่ำ ขณะหันไปมองลี่ฮวาเอ๋อร์และหลี่เสวี่ย
ลี่ฮวาเอ๋อร์พยักหน้าและตัดสินใจ “ข้าจะไม่ยอมให้สูตรหมูปิ้งของข้าตกไปอยู่ในมือของพวกจอมยุทธ์เทพ พวกเขาจะต้องหยุดที่นี่”
เย่หลิงยิ้มเล็กน้อยและยืนขึ้น “ดี ข้าจะพาเ้าไปยังที่ที่เราจะเริ่มแผนการนี้ได้”
ทั้งสี่คนออกเดินทางไปยังที่หมายใหม่เพื่อดำเนินแผนการของพวกเขา ทุกย่างก้าวที่พวกเขาก้าวไปยังเต็มไปด้วยความท้าทาย แต่พวกเขารู้ดีว่าหากพวกเขาไม่ทำอะไรสักอย่าง สมาคมเงาจะไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ
การเดินทางของลี่ฮวาเอ๋อร์และกลุ่มของนางเริ่มคืบหน้าไปอย่างช้าๆ ภายใต้แสงจันทร์ที่ทอแสงอ่อนๆ พวกเขามุ่งหน้าสู่จุดหมายที่เย่หลิงได้บอกไว้ และทุกๆ ก้าวที่พวกเขาก้าวไปดูเหมือนจะนำพาพวกเขาไปสู่การเผชิญหน้าที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
ขณะที่พวกเขากำลังเดินไปตามเส้นทางที่เต็มไปด้วยเงามืด เซียวเหวินหลงก็ยังคงจ้องมองไม้เสียบหมูในมือของเย่หลิงอยู่ เขาเริ่มคิดถึงคำพูดของเย่หลิงเกี่ยวกับการใช้สิ่งที่ดูเหมือนจะธรรมดาให้กลายเป็อาวุธ
"เ้าพูดถึงการใช้ไม้เสียบหมูเป็อาวุธ ก็ไม่ใช่เื่ที่ข้าเคยได้ยินมาก่อน" เซียวเหวินหลงพูดเบาๆ ขณะก้าวไปข้างหน้า
เย่หลิงหันมายิ้มและตอบ “ทุกสิ่งที่เราถือในมือสามารถกลายเป็อาวุธได้ หากรู้วิธีใช้ ไม้เสียบหมูนี้อาจดูไม่สำคัญ แต่มันสามารถกลายเป็อาวุธที่ทรงพลังในมือที่ถูกต้องได้”
ลี่ฮวาเอ๋อร์ซึ่งเดินอยู่ข้างๆ รู้สึกทึ่งกับคำพูดของเย่หลิง แต่ก็ยังไม่ค่อยมั่นใจนัก “ข้าก็เห็นว่ามันเหมือนแค่ไม้ธรรมดาๆ สักอัน แต่หากเ้าใช้มันเป็อาวุธจริงๆ ข้าคงต้องหาวิธีเรียนรู้มันด้วย”
“ไม่ต้องห่วง” เย่หลิงพูดเบาๆ “ข้าจะสอนเ้าเอง”
ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางไปในเส้นทางที่มืดมิดนั้น พวกเขาเริ่มรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติในอากาศ เสียงของเท้าผู้คนที่เดินตามมาจากข้างหลังทำให้ทุกคนหยุดก้าวทันที
เซียวเหวินหลงมองไปยังทางที่มืด และในขณะเดียวกันก็ชักดาบจากเอวอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางความเงียบสงัด เขากระซิบเบาๆ “พวกมันมาแล้ว…”
ลี่ฮวาเอ๋อร์และหลี่เสวี่ยรีบหันไปมอง ขณะที่เย่หลิงยิ้มบางๆ และยกไม้เสียบหมูขึ้นมาในมืออย่างมั่นใจ “อย่าห่วงไปเลย พวกเขาคิดจะทำอะไรก็ได้ แต่พวกเราเองก็มีอาวุธที่ซ่อนอยู่เช่นกัน”
ไม่นานก็มีเงาร่างมืดๆ ปรากฏขึ้นจากท่ามกลางต้นไม้ ปรากฏเป็กลุ่มคนในชุดดำ พวกเขาคือสมาชิกของ จอมยุทธ์เทพ ที่ตามล่าหาสูตรหมูปิ้งของลี่ฮวาเอ๋อร์
หนึ่งในนั้นเดินออกมาอย่างช้าๆ และพูดด้วยเสียงเรียบๆ “เ้าคือเย่หลิง... สมาคมเงาของเ้า? พวกเราได้ยินข่าวลือมาว่าเ้าเริ่มหันมาช่วยคนอย่างลี่ฮวาเอ๋อร์แล้วหรือ?”
เย่หลิงยิ้มเล็กน้อยและตอบกลับ “ถ้าเ้ามาที่นี่เพื่อขโมยสูตรหมูปิ้งของนาง ข้าขอบอกเลยว่าเ้ามาถูกที่แล้ว แต่มันจะไม่ง่ายขนาดนั้น”
เซียวเหวินหลงค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้า โดยที่ดาบของเขาอยู่ในมืออย่างมั่นคง “หากพวกเ้าคิดจะทำอะไรกับสูตรของลี่ฮวาเอ๋อร์ ก็ต้องผ่านพวกเราไปก่อน”
เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นจากกลุ่มของจอมยุทธ์เทพ “พวกเ้าคิดว่ามีความสามารถมากพอที่จะหยุดพวกเรา? บอกได้เลยว่า พวกเ้ากำลังหลงทางแล้ว”
ในขณะที่คำพูดของพวกเขากำลังสร้างความตึงเครียดอยู่ ลี่ฮวาเอ๋อร์ก็จับไม้เสียบหมูที่เย่หลิงยื่นให้และเริ่มเตรียมตัวอย่างมั่นใจ แม้ว่านางจะไม่เคยคิดว่าจะต้องใช้มันเป็อาวุธ แต่ตอนนี้ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้แล้ว
เย่หลิงกล่าวเสียงต่ำ “อย่ากังวล ทุกคนจะได้เห็นแล้วว่า ไม้เสียบหมูนี้มีอะไรที่พิเศษ”
การต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้น ความตึงเครียดในอากาศเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน จอมยุทธ์เทพทั้งหลายเตรียมที่จะโจมตี ขณะที่ลี่ฮวาเอ๋อร์และกลุ่มของนางเตรียมตัวรับมืออย่างเต็มที่
เซียวเหวินหลงยิ้มให้ลี่ฮวาเอ๋อร์และพูดด้วยความมั่นใจ “เราจะต้องทำให้พวกเขารู้ว่าแม้แต่ไม้เสียบหมู ก็สามารถเป็อาวุธที่ทำให้พวกเขาผิดหวังได้”
อากาศในค่ำคืนเต็มไปด้วยความตึงเครียด กลุ่มของลี่ฮวาเอ๋อร์ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มจอมยุทธ์เทพที่ตั้งใจมาทวงสูตรหมูปิ้ง ด้วยความมั่นใจจากการฝึกฝนในยุทธภพ เซียวเหวินหลงและเย่หลิงจับจ้องไปที่ศัตรู ขณะที่ลี่ฮวาเอ๋อร์เตรียมตัวรับมือด้วยไม้เสียบหมูในมือ
“เ้าจะทำอะไรกับไม้ธรรมดานี้?” หนึ่งในจอมยุทธ์เทพที่ยืนอยู่ข้างหน้า หัวเราะหยัน ดูถูกไม้เสียบในมือของลี่ฮวาเอ๋อร์
เย่หลิงยิ้มอย่างมีเลศนัย และกล่าวเสียงต่ำ “ในมือของนักยุทธที่เชี่ยวชาญ ไม้เสียบนี้ไม่ใช่แค่เครื่องมือกินหมู แต่มันสามารถกลายเป็อาวุธที่ทรงพลังได้”
เสียงหัวเราะจากฝ่ายตรงข้ามหยุดลงทันทีเมื่อเย่หลิงพูดจบ ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ในกลุ่มของจอมยุทธ์เทพยิ้มเยาะ “ดี! ข้าจะดูว่าเ้าจะทำอะไรกับไม้เสียบหมูนี้”
ทันใดนั้น ฝ่ายของจอมยุทธ์เทพเริ่มเคลื่อนไหว พวกเขาปรี่เข้าหาอย่างรวดเร็ว โดยใช้ดาบและกระบี่ในมือ เซียวเหวินหลงไม่รีรอ เขาวาดดาบของตนเองออกมาในท่ารวดเร็ว และดาบของเขาก็ปะทะกับกระบี่ของศัตรูทันที เสียงเหล็กกระทบกันดังก้องไปทั่วบริเวณ
ลี่ฮวาเอ๋อร์ยืนอยู่ข้างๆ เซียวเหวินหลง สายตาของนางจับจ้องไปที่ศัตรูที่กำลังเข้ามาใกล้ ไม้เสียบหมูในมือของนางถูกยกขึ้นอย่างระมัดระวัง ท่ามกลางการต่อสู้ที่กำลังดุเดือด ร่างของนางก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
“แปะ!” เสียงไม้เสียบหมูกระทบกับจุดที่สำคัญของหนึ่งในจอมยุทธ์เทพ การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและแม่นยำทำให้ศัตรูไม่สามารถหลบหลีกได้ทัน
ชายที่โดนไม้เสียบหมูถูกกระแทกลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง เขาสะดุ้งและหันมามองด้วยความใ “นี่... นี่มันอะไรกัน? ไม้เสียบหมูทำอะไรข้าไม่ได้!”
ลี่ฮวาเอ๋อร์ยิ้มเ็า ขณะก้าวถอยหลังเพื่อรักษาระยะห่างจากศัตรู “มันไม่ได้เป็แค่ไม้เสียบหมูธรรมดา แต่เป็อาวุธที่สามารถเจาะจุดอ่อนของพวกเ้าทุกคนได้ หากรู้วิธีใช้”
เสียงปะทะกันระหว่างเซียวเหวินหลงและกลุ่มจอมยุทธ์เทพยังคงดังกึกก้องไปทั่วลานป่า เสียงกระบี่และดาบชนกันเป็ระยะๆ จอมยุทธ์เทพที่เหลือพยายามเข้าปะทะกับลี่ฮวาเอ๋อร์อีกครั้ง แต่ท่าทางการเคลื่อนไหวของนางนั้นเกินความคาดหมาย
ไม่นาน นางก็ฟาดไม้เสียบหมูเข้าไปที่จุดสำคัญอีกครั้ง ศัตรูที่โดนไม้เสียบเข้าที่กลางอก ก้มลงไปคุกเข่าก่อนที่จะล้มลงไปกองกับพื้น
“เ้าทำได้ดีมาก” เย่หลิงกล่าวชมลี่ฮวาเอ๋อร์ด้วยรอยยิ้ม “ไม้เสียบหมูที่ดูเหมือนจะธรรมดา แต่ในมือที่เชี่ยวชาญ มันสามารถเป็อาวุธที่ยอดเยี่ยมได้”
เซียวเหวินหลงที่กำลังต่อสู้กับจอมยุทธ์เทพคนหนึ่ง หันมายิ้มให้ลี่ฮวาเอ๋อร์ “ข้าคิดว่าเ้าจะไม่สามารถทำได้ แต่ตอนนี้ ข้าคิดผิดไปแล้ว”
เมื่อศัตรูเห็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้น พวกเขาก็เริ่มลังเล กลุ่มของพวกเขาเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติเมื่อพบว่ามีผู้หญิงธรรมดาอย่างลี่ฮวาเอ๋อร์ที่สามารถใช้ไม้เสียบหมูในมือเป็อาวุธทรงพลังได้
ชายคนหนึ่งจากกลุ่มจอมยุทธ์เทพยิ้มเยาะ “พวกเ้าอาจจะโชคดีในครั้งนี้ แต่เราจะไม่ปล่อยพวกเ้าไปง่ายๆ”
เย่หลิงยิ้มบางๆ และพูดอย่างมั่นใจ “ทุกสิ่งที่ดูเหมือนจะธรรมดา อาจเป็สิ่งที่พวกเ้าคาดไม่ถึง อย่าประเมินความสามารถของพวกเราเกินไป”
ขณะที่ศัตรูยังคงคำนึงถึงสถานการณ์ พวกเขาก็ต้องหยุดลงเมื่อเซียวเหวินหลงยืนขวางอยู่กลางทาง ปากของเขากล่าวด้วยความมั่นใจ “ไม่ว่าจะเป็พวกเ้าหรือใครก็ตาม เราจะปกป้องสูตรหมูปิ้งนี้ไว้ให้ถึงที่สุด”
การต่อสู้ยังคงดำเนินไป แต่ครั้งนี้ ศัตรูก็เริ่มเห็นแล้วว่า การใช้สิ่งที่ดูธรรมดาอย่างไม้เสียบหมูอาจทำให้พวกเขาต้องผิดหวังอย่างยิ่ง
การต่อสู้ยิ่งทวีความดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ เสียงกระบี่และดาบที่ปะทะกันดังสนั่นไปทั่ว ป่าลึกที่เต็มไปด้วยความเงียบสงัดเริ่มกลายเป็สนามรบที่เต็มไปด้วยพลังยุทธภพ ความเคลื่อนไหวของลี่ฮวาเอ๋อร์นั้นรวดเร็วและแม่นยำ นางใช้ไม้เสียบหมูในมือเหมือนกับอาวุธที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี
หนึ่งในจอมยุทธ์เทพที่ถูกโจมตีจากไม้เสียบหมูของลี่ฮวาเอ๋อร์หันมามองด้วยความใ “เ้าทำได้อย่างไร? มันเป็แค่ไม้เสียบหมู!”
ลี่ฮวาเอ๋อร์ยิ้มเย็น “ไม้เสียบหมูอาจจะดูธรรมดา แต่มันสามารถกลายเป็อาวุธที่ทรงพลังได้ ถ้าเ้ารู้วิธีใช้มัน”
เสียงของเย่หลิงดังขึ้นจากด้านหลัง “ทุกสิ่งสามารถกลายเป็อาวุธได้ หากรู้วิธีใช้ ทั้งพลังและความคิดสร้างสรรค์เป็สิ่งที่สำคัญ”
การต่อสู้ในครั้งนี้มีความตึงเครียดมากขึ้น เมื่อเซียวเหวินหลงที่กำลังต่อสู้กับกลุ่มจอมยุทธ์เทพรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ ท่าทางของศัตรูเริ่มเปลี่ยนไป พวกเขากำลังพยายามรวบรวมพลังเพื่อโจมตีอย่างรุนแรง
“พวกเขากำลังเตรียมใช้ท่ารวมพลัง!” เซียวเหวินหลงะโออกไปเสียงดัง
“เร็วเข้า!” เย่หลิงร้องเตือน ขณะที่เขากำลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วไปข้างหน้า
ทันใดนั้น ศัตรูที่เหลือทั้งหมดเริ่มรวมพลังด้วยท่าที่ทรงพลัง จากมือของพวกเขา ปล่อยพลังยุทธที่รุนแรงออกมา ในขณะเดียวกันที่เซียวเหวินหลงพยายามปัดป้องการโจมตีที่เข้ามา
ลี่ฮวาเอ๋อร์ไม่รอช้า นางเตรียมไม้เสียบหมูในมือและใช้มันปัดพลังที่วิ่งตรงเข้ามา ด้วยการเคลื่อนไหวที่แม่นยำและรวดเร็ว ไม้เสียบหมูของนางปะทะกับพลังยุทธของศัตรูอย่างไม่ลังเล
“แปะ!” เสียงการปะทะดังขึ้นอย่างดังกึกก้อง เส้นแสงพลังยุทธสะท้อนออกไปอย่างรุนแรง
ศัตรูที่เห็นการต่อสู้แบบนี้เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ พวกเขาพยายามเพิ่มความรุนแรงในการโจมตี แต่ทว่า ลี่ฮวาเอ๋อร์ยังคงยืนหยัดด้วยความมั่นใจ ขณะไม้เสียบหมูในมือของนางยังคงเคลื่อนไหวอย่างว่องไว
“พวกเ้าคิดว่าพวกเ้าจะชนะได้ง่ายๆ หรือ?” ลี่ฮวาเอ๋อร์พูดอย่างเ็า ขณะยกไม้เสียบหมูขึ้นมาใหม่
ในขณะเดียวกัน เซียวเหวินหลงก็โจมตีอย่างไม่ลดละ เขาใช้ทักษะกระบี่อย่างเชี่ยวชาญ และปัดป้องการโจมตีจากจอมยุทธ์เทพคนหนึ่งก่อนที่จะสวนกลับด้วยการแทงดาบเข้าไปในท้องของศัตรูอย่างรวดเร็ว
การต่อสู้ยังคงดุเดือด และไม่สามารถบอกได้ว่าใครจะเป็ผู้ชนะในที่สุด แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือ ลี่ฮวาเอ๋อร์และกลุ่มของนางกำลังใช้สิ่งที่ดูธรรมดาอย่างไม้เสียบหมูในการต่อสู้กับศัตรูที่มีความสามารถสูง นี่ไม่ใช่แค่การต่อสู้เพื่อปกป้องสูตรหมูปิ้ง แต่ยังเป็การพิสูจน์ว่าแม้แต่สิ่งที่เรียบง่ายก็สามารถมีพลังที่เหลือเชื่อได้
ไม่นาน ศัตรูก็เริ่มเห็นว่าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะลี่ฮวาเอ๋อร์และกลุ่มของนางได้ง่ายๆ เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและการป้องกันที่ทนทาน พวกเขาจึงเริ่มถอยกลับไป
“เ้า... เ้าคงไม่คิดว่าจะชนะพวกข้าได้ง่ายๆ หรอกนะ” ชายคนหนึ่งในกลุ่มจอมยุทธ์เทพพูดเสียงแข็ง
เย่หลิงยิ้มบางๆ “ยังมีอีกหลายสิ่งที่พวกเ้ายังไม่รู้จักในโลกนี้ อย่าคิดว่าทุกอย่างจะเป็ไปตามที่พวกเ้าคาดหวัง”
การต่อสู้เริ่มคลี่คลายไปในทางที่กลุ่มของลี่ฮวาเอ๋อร์จะเป็ผู้ชนะ ศัตรูที่เหลือถอยหลังอย่างรวดเร็ว ขณะที่เซียวเหวินหลงและเย่หลิงยังคงระมัดระวังไม่ให้พวกเขาได้โอกาสกลับมาโจมตีอีกครั้ง
เมื่อทุกอย่างสงบลง ลี่ฮวาเอ๋อร์หันมายิ้มให้กับกลุ่มของนาง “ไม่ว่าจะเป็การใช้ไม้เสียบหมูหรือดาบ เราทุกคนก็พร้อมที่จะสู้ในทุกๆ สถานการณ์”
“พวกเรายังมีสูตรหมูปิ้งที่จะต้องปกป้อง” เซียวเหวินหลงพูดอย่างมั่นใจ
เย่หลิงพยักหน้าและกล่าว “และที่สำคัญที่สุดคือ พวกเราได้แสดงให้เห็นว่า แม้แต่สิ่งที่ดูธรรมดา ก็สามารถเป็อาวุธที่ทรงพลังได้”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้