ดวงตาเบิกกว้างตะลึงมองภาพอันเหลือเชื่อที่เห็นอยู่เบื้องหน้า เงือกสาวเกือบสิบตัวกำลังแหวกว่ายอยู่ในธารา
พวกนางพากันเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานอยู่ในเวิ้งน้ำโอบล้อมไว้ด้วยโขดหินท่ามกลางแสงจันทร์สาดลงมาอาบเรือนร่างสุดเย้ายวน
“โห… นี่กูไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม… โอ๊ววววว… งดงามเหลือเกิน… ”
ลุงเดชจ้องมองอย่างตื่นเต้น ร้องอุทานออกมาเบาๆ ราวกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“ไม่คิดว่าตำนานที่ผู้คนร่ำลือจะมีจริง… ว้าว… งดงามเหลือเกิน… ”
เปลวหมายถึงเรือนร่างของเงือกสาว…
่บนที่โผล่พ้นขึ้นมาจากผิวน้ำก็คือภาพของมนุษย์ผู้หญิงเปลือยกาย จะรู้ว่าหญิงสาวเหล่านี้ไม่ใช่คนก็ตอนที่ส่วนหางของพวกนางตวัดขึ้นมาแหวกว่ายตีน้ำ
ภาพของเต้านมมหึมาทั้งอวบทั้งใหญ่ทำเอาเปลวกับลุงเดชจ้องมองด้วยหัวใจเต้นระทึก ราวกับถูกสะกดเอาไว้ด้วยภาพตรงหน้า
“อู้ววว… แม่คุณเอ๊ย… ”
ด้วยระยะที่ซุ่มดูอยู่นี้ห่างเพียงไม่กี่เมตรเพราะมีพุ่มไม้กำบังเอาไว้
ทำให้ลุงเดชเห็นทุกอย่างกระจ่างตา สองเต้าขาวเนียนและปลายหัวนมที่ยังเป็สีชมพูของเงือกสาวชูชันชี้ฟ้า ทำเอาลุงเดชมองแล้วเกิดอารมณ์คึกคะนองขึ้นมาอย่างประหลาด
“เงือกสาวเหล่านี้พากันมาอาบแสงจันทร์แค่นั้นหรือครับลุง… ”
มีความตื่นเต้นอยู่ในน้ำเสียงของเปลวที่กระซิบถามเบาๆ
“ตามที่ลุงได้ฟังมาตำนานบอกเอาไว้ว่าสาเหตุที่เงือกสาวขึ้นมาอาบแสงจันทร์ในคืนพระจันทร์สีเืนั้นเป็เพราะว่ามันจะทำให้พวกนางกลายร่างเป็มนุษย์… ”
ลุงเดชเฉลยสิ่งที่หลานชายกำลังสงสัย
“อะไรนะ… เงือกพวกนี้จะกลายเป็มนุษย์”
สิ่งที่ลุงเดชกล่าวยิ่งกระตุ้นความอยากรู้ของเปลว
“ใช่… แต่คงต้องรอให้พระจันทร์เปลี่ยนเป็สีเืเสียก่อน… ”
หลังจากที่ลุงเดชกล่าวได้ไม่นาน…
แสงจันทร์สีเหลืองนวลก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็สีส้มอมแดงเข้ามาแทนที่ เมื่อเงาสีดำกลมโตเคลื่อนเข้ามาบดบังทาบทับดวงจันทร์เมื่อถึงเที่ยงคืนอันเป็จุดเปลี่ยนของกาลเวลา แม่นยำตามที่นักดาราศาสตร์กล่าวเอาไว้
“นั่นไง… ดูนั่นสิพระจันทร์ค่อยๆ เปลี่ยนเป็สีแดงแล้วจริงๆ ด้วย… ”
ลุงเดชกล่าว…
สีหน้าไม่อาจระงับความตื่นเต้นเอาไว้ได้ ครั้นเมื่อลดสายตาจากผืนฟ้าลงมาที่เวิ้งน้ำเบื้องหน้าก็เห็นบรรดานางเงือกพากันว่ายขึ้นจากน้ำ กระเสือกกายที่ท่อนล่างเป็ปลาขึ้นมานอนหงายบนลานหินโผล่พ้นผิวน้ำขึ้นมาเป็ลานกว้าง
“อู้ววว… นั่นพวกมันกำลังจะทำอะไรครับลุง”
เปลวตะลึงมองสองเต้าอวบใหญ่ที่ปลายยอดชูชันขึ้นมาเป็ทรงสวย เส้นผมสีดำสลวยเปียกน้ำดูราวกับแพรไหมของพวกนางสยายอยู่บนลานหินเมื่อทอดกายลงนอน สองแขนกางออกจากกัน
“พวกมันกำลังอาบแสงจันทร์… ว้าว… สวย… สวยเหลือเกิน… ”
ลุงเดชพึมพำเบาๆ…
ราวกับว่าในชีวิตของแกก็ยังไม่เคยเห็นอะไรน่าตื่นตาตื่นใจเช่นนี้มาก่อนแม้ว่าทำอาชีพประมงมานาน
ใบหน้างดงามของเงือกสาวแหงนเชิดขึ้นมองพระจันทร์ พากันทอดร่างเอิบอิ่มอาบแสงจันทร์สีเืได้เพียงชั่วอึดใจครีบและหางก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็ขาสองข้าง เมื่อมีขามีเท้าพวกนางก็ดูไม่ต่างจากมนุษย์ผู้หญิงแสนงามและเปลือยเปล่า
“โห… นี่มันนางฟ้านาง์ชัดๆ… ”
ลุงเดชอุทานออกมาเบาๆ ด้วยความใ…
และตอนนั้นเอง…
บังเอิญมือข้างหนึ่งเผลอไปโดนไม้พายที่ยกขึ้นมาพาดเอาไว้บนกราบเรือ
