เิหยูเยียนเป็ที่รู้จักกันในฐานะผู้หญิงที่มีพร์ั้แ่ยังเล็ก นางไม่เพียงสามารถฝึกฝนวิชาได้อย่างรวดเร็ว แต่ยังมีความสามารถในการทำความเข้าใจในทักษะการต่อสู้ที่สูงมาก ไม่มีใครสู้นางได้เลย
ต่อให้มาถึงที่สำนักเทพอัคคีแล้ว เิหยูเยียนก็ยังไม่พบว่ามีใครที่มีพร์เหนือกว่านางเลย
สำหรับในด้านนี้นางไม่เคยแพ้ใครมาก่อน มันทำให้นางมีความมั่นใจและภูมิใจ และในเวลานี้ก็กำลังรู้สึกแบบนั้นอยู่
ถูกต้อง ิอวี่เสแสร้งแกล้งทำตัวเป็คนสูงส่ง แต่เิหยูเยียนไม่จำเป็ต้องใช้วิธีการแบบนี้มาระบายความคับแค้นใจ นางสามารถใช้ความสามารถในการเรียนรู้ทำความเข้าใจมาเล่นงานิอวี่ได้
ที่ผ่านมาเิหยูเยียนไม่เคยคิดที่จะไปทำอะไรที่ไร้สาระแบบนี้เลย แต่ในเวลานี้นางกลับรู้สึกว่าเื่นี้มันน่าสนุกมาก นางรู้สึกอยากเห็นสีหน้าท่าทางต่ำต้อยของิอวี่ เพราะมันทำให้นางรู้สึกดีมาก
พอคิดได้แบบนี้ เิหยูเยียนก็เริ่มทำสมาธิและเริ่มฝึกะเิเพลิง
สำหรับผู้มีความสามารถคนหนึ่งแล้ว คำพูดของคนอื่นพวกเขาสามารถจดจำได้อย่างขึ้นใจ เมื่อเิหยูเยียนเข้าถึงสมาธิ สิ่งที่ซ่งหยวนหยวนอธิบายและสอนก่อนหน้านี้ทั้งหมดก็ผุดขึ้นมาในความทรงจำ
เิหยูเยียนทำตามที่ซ่งหยวนหยวนบอก เดินลมปราณไปตามจุดชีพจร พลังงานเปลวเพลิงจะเริ่มก่อตัวขึ้นบนฝ่ามือ เห็นเปลวไฟลุกโชนขึ้นจนใกล้สำเร็จ แต่สุดท้ายกลับสลายหายไป
แต่เิหยูเยียนก็ไม่ได้ย่อท้อ ความยากแค่นี้มันทำอะไรนางไม่ได้แน่นอน
ในเมื่อพลาดในจุดนี้ ถ้าอย่างนั้นก็ถือว่าเป็ประสบการณ์ และลุกขึ้นมาอีกครั้งในจุดที่พลาด!
เิหยูเยียนลองซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนลืมกินลืมนอน ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง จนเวลาล่วงเลยไปหนึ่งชั่วยาม สองชั่วยาม ...
จนเวลาผ่านไปหนึ่งวันเต็ม นางก็ยังคงฝึกก่อพลังงานะเิเพลิงอยู่!
ในเวลานี้เอง เิหยูเยียนก็สามารถสร้างพลังงานะเิเพลิงขนาดเท่ากำปั้นขึ้นมาบนฝ่ามือได้แล้ว นั่นก็หมายความว่านางจับทางได้แล้ว หลังจากนี้สิ่งที่นางจะทำนั้นก็ง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ และความเร็วในการฝึกก็จะเร็วมากขึ้นไปอีก!
หากคนปกติทั่วไปได้เห็นพลังงานะเิเพลิงในมือของเิหยูเยียนจะต้องตกตะลึงมากแน่
เพราะะเิเพลิงนั้นถึงแม้จะเป็ทักษะการต่อสู้อานุภาพปานกลางในบรรดาทักษะการต่อสู้เสวียนระดับต้น แต่สำหรับผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่สองแล้ว มันต้องใช้เวลาเรียนรู้กว่าห้าถึงสิบวันถึงจะเริ่มจับทางได้
ทำไมใครหลายคนถึงได้ไม่เคยฝึกทักษะการต่อสู้นี้ล่ะ?
ไม่ใช่แค่เพราะมันมีทักษะการต่อสู้เยอะเกินไป หากไม่มีสมาธิ มันยากมากที่จะฝึกทักษะการต่อสู้ให้สำเร็จได้และยังใช้เวลานานด้วย
เพราะทักษะการต่อสู้สำหรับผู้ฝึกแล้ว มันเป็วิชาที่ละเอียดอ่อน และเป็ความรู้ที่จะต้องศึกษากันไปตลอดชีวิต
แต่เิหยูเยียนนั้นแตกต่างออกไป นางใช้เวลาแค่วันเดียวก็สามารถจับทางได้แล้ว นั่นก็หมายความว่า พลังการเรียนรู้ของนางเหนือกว่าคนทั่วไปห้าถึงสิบเท่าตัว แล้วจะไม่ให้เรียกนางว่าผู้มีความสามารถและพร์ได้อย่างไรกัน?
เิหยูเยียนยิ้มอย่างมั่นใจและยกมือขึ้นมา สายตาก็เหลือบไปมองิอวี่ นางพบว่าในมือของิอวี่นั้นก็มีพลังงานเปลวไฟขนาดเท่ากำปั้นอยู่เหมือนกัน
พลังงานนั่น มันคือลักษณะของะเิเพลิงนี่!
“หือ?”
เิหยูเยียนคิดว่าตนเองตาลาย นางจ้องมองไปที่ิอวี่อีกครั้งก็พบว่าสิ่งที่นางเห็นนั้นมันไม่ใช่เื่โกหก ิอวี่ใช้เวลาแค่หนึ่งวันในการจับทางะเิเพลิงเหมือนกัน!
ดวงดีจริงๆ เลย!
เิหยูเยียนหน้านิ่งไป คิดไม่ถึงเลยว่าผลลัพธ์จะกลายเป็แบบนี้ นางรู้สึกอารมณ์ไม่ดีทันที
นางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และเริ่มทำการฝึกอีกครั้ง
นางไม่หลับไม่นอน พริบตาเดียวเวลาก็ผ่านไปแล้วอีกวัน ในคืนวันนี้ บนฝ่ามือของเิหยูเยียนที่นั่งขัดสมาธิอยู่ พลังงานเปลวไฟที่เท่ากับกำปั้นก็ได้เปลี่ยนเป็ขนาดเท่ากับหัวคนแล้ว!
เย้ สำเร็จแล้ว!
เิหยูเยียนถอนหายใจเบาๆ หัวใจเต้นแรงมาก ที่ผ่านมานางทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แต่ในเวลานี้กลับอยากที่จะแข่งกับิอวี่ให้เขาดูต่ำต้อยลงไป แค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย
เิหยูเยียนมองไปที่ิอวี่ แต่ก็พบว่าะเิเพลิงของิอวี่นั้นยังคงมีขนาดเท่ากำปั้นอยู่ดี แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้มีพลังการเรียนรู้เหนือนาง
แต่เิหยูเยียนยังดีใจได้ไม่ถึงนาที ก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้น
ที่แท้ พลังงานะเิเพลิงในมือของิอวี่นั้นมันกำลังเพิ่มขึ้น และก็เปลี่ยนไปเป็ขนาดเท่าหัวคนเหมือนกัน!
เวลาสองวัน เิหยูเยียนทำความเข้าใจพื้นฐานของะเิเพลิงได้แทบจะทั้งหมดแล้ว ถึงแม้ิอวี่จะตามมาทีหลัง แต่ก็ถือว่าเรียนรู้สำเร็จแล้วเหมือนกัน!
บังเอิญหรือ?
เิหยูเยียนขมวดคิ้ว ไม่ชินกับความรู้สึกแบบนี้เลย เพราะที่ผ่านมาไม่ว่านางจะทำอะไรก็ชนะหมด ดังนั้นนางถึงไม่เคยมีความรู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย แต่วันนี้กลับมีความรู้สึกว่าไม่ยอมรับ
“เ้าคอยดูเถอะ อีกสามวันข้าจะฝึกะเิเพลิงขั้นที่สองออกมาให้ได้”
เิหยูเยียนคิดแบบนี้และตั้งสมาธิอีกครั้ง จากนั้นก็เริ่มทำการเพิ่มความหมายที่ลึกซึ้งของ “กระชับรัดกุม” เข้าไปในะเิเพลิง และเริ่มลองในระดับที่สูงขึ้นกว่าเดิม
ในฐานะผู้มีความสามารถคนหนึ่ง เิหยูเยียนมีความสามารถในการตัดการรบกวนที่แข็งแกร่งมาก นางไม่สนใจอะไรภายนอกเลย สงบใจเรียนรู้ตลอดเวลา ตอนนี้มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น คนที่ยืนหัวเราะได้เป็คนสุดท้ายต่างหากถึงจะเป็ผู้ชนะที่แท้จริง
พอเห็นเิหยูเยียนเริ่มฝึกอีกครั้ง ิอวี่ก็ค่อยๆ หยุดลง
“ตอนนี้ข้าฝึกพื้นฐานะเิเพลิงได้สำเร็จแล้ว หากตอนนี้ใส่ความหมายที่แท้จริงของ ‘กระชับรัดกุม’ เข้าไปอีก เกรงว่าน่าจะสามารถสร้างเปลวเพลิงสีแดงเข้มขั้นที่สองได้เลย แต่ว่า หลักสำคัญของะเิเพลิงที่ปรับปรุงนี้มันอยู่ที่การใช้พลังฝีมือกับความหมายลึกซึ้งของ ‘กระชับรัดกุม’”
ิอวี่คิดในใจว่า “พลังฝีมือของเิหยูเยียนนั้นคือขอบเขตอมฤตขั้นที่สองแล้ว ลมปราณของนางมีมากพอ ถ้าฝึกก็ไม่น่าจะมีปัญหา แต่พลังฝีมือของข้ายังไม่ถึงขั้น เื่เร่งด่วนในตอนนี้ก็คือการฝึกเพื่อเลื่อนระดับ หลังจากที่ไปถึงขอบเขตอมฤตขั้นที่สองเมื่อไหร่ ทักษะการต่อสู้ก็จะประสบผลสำเร็จ”
พอคิดได้แบบนี้ ิอวี่เองก็ไม่ได้ลังเลใจ เขาหยิบเอายาจูหยวนตันออกมาจากเกราะแขนเฮยจินแล้วกินเข้าไปทีละเม็ดเหมือนกับกินถั่ว
ยาจูหยวนตันห้าร้อยเม็ดค่อยๆ ทยอยลงไปในท้องของิอวี่!
มันเป็ปริมาณที่ผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่สองจะรับได้ แต่ร่างกายของิอวี่มันวิปริต เขาเลยสามารถกินมันเข้าไปได้มากมายขนาดนี้
ิอวี่ใช้เวลาหนึ่งวันเต็ม ในการดูดซับพลังงานจากยาจูหยวนตัน
ส่วนในวันต่อๆ มา เขายังคงกินยาจูหยวนตันเข้าไปวันละห้าร้อยเม็ด ภายในสามวันที่เหลือเขากินยาจูหยวนตันไปถึงหนึ่งพันห้าร้อยเม็ดและถูกเขาดูดซับไปจนหมด
ิอวี่แอบรู้สึกว่าในดวงจิตเทวะของเขานั้นมีพลังงานเต็มเปี่ยม ในตับของเขาเหมือนมีเม็ดกลมๆ ปรากฏขึ้นมาแล้ว มันเป็ตัวอ่อนของตับเทวะ!
ตอนนี้ขอแค่เขาได้รับพลังงานบริสุทธิ์จำนวนมากถ่ายเข้าไปในตับเทวะ ก็จะสามารถไปถึงขอบเขตอมฤตขั้นที่สองได้!
ตามที่ิอวี่ประเมิน เขาแค่กินยาจูหยวนตันอีกสองพันเม็ดก็จะสามารถทะลวงระดับได้แล้ว!
ดวงจิตเทวะ ตับเทวะ มันคือเทวะสองสาย!
รอบดวงจิตเทวะมีสัจธรรมเพลิงหมุนเวียนอยู่ หากคิดอยากจะให้สัจธรรมเพลิงไร้เทียมทานมีอานุภาพแข็งแกร่งกว่าเดิมก็จะต้องสร้างสัจธรรมเพลิงที่ตัวเทวะเช่นกัน!
ซึ่งแน่นอนว่า ตอนนี้สำหรับิอวี่แล้วมันยังเป็เส้นทางอีกยาวไกล เพราะเขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าขอบเขตอมฤตขั้นที่สองนั้นมันเป็อย่างไร
ในเวลานี้ิอวี่กำลังใช้พลังจิต เขารู้สึกว่ามีลมปราณกำลังเข้ามาใกล้เลยลืมตาขึ้นมา แล้วก็พบว่าเิหยูเยียนนั้นกำลังเดินมาหาเขา
“มีอะไรหรือ?” ิอวี่ถาม
เิหยูเยียนยืนอยู่ห่างจากเขาประมาณหนึ่งเมตร นางเช็ดเหงื่อบนหน้าผากแล้วชี้ไปที่ิอวี่และออกคำสั่ง “เ้าลุกขึ้นมา”
“มีเื่อะไร เ้าว่ามาเลย”
ถึงแม้ท่าทีของเิหยูเยียนจะเ็ามาก แต่ิอวี่เองก็ชินแล้ว และเขาก็เพิ่งดูดซับพลังงานจากยาจูหยวนตันไปหนึ่งพันห้าร้อยเม็ดจนเสร็จพอดี เขาเลยยืนขึ้นมาและถามกลับไป
“วันนี้วันที่ห้าแล้ว เ้าฝึกะเิเพลิงเป็อย่างไรบ้าง?” เิหยูเยียนก็ไม่พูดมาก เข้าประเด็นเลย
ิอวี่ก็ยักไหล่ “ก็ธรรมดา ทำไมหรือ?”
“ในฐานะที่ข้าเป็ศิษย์น้องของเ้า ข้าอยากจะดูว่าหลายวันที่ผ่านมาเ้าฝึกเป็อย่างไรบ้าง จะได้แลกเปลี่ยนเคล็ดลับการฝึกกับเ้า” เิหยูเยียนพูดอย่างไร้อารมณ์
“ก็ได้”
ิอวี่พลิกข้อมือแล้วเปลวไฟก็ลุกโชนขึ้นมา พลังงานะเิเพลิงขนาดเท่าหัวคนปรากฏขึ้นมาในมือ พลังงานความร้อนรอบตัวเขาก็เพิ่มสูงขึ้น
ถึงแม้ิอวี่จะรู้สึกว่าเิหยูเยียนนั้นงี่เง่าไปบ้าง แต่ว่า ในเมื่อนางมีข้อสงสัยในการฝึกอยากจะแลกเปลี่ยน เขาก็ควรจริงใจแสดงให้ได้เห็น
จากนั้นเขาก็เริ่มอธิบาย “ตอนที่ข้าเรียนรู้ ข้าเริ่มจากชีพจรแล้วหาจุดสำคัญ แล้วก็ ... ”
“ ... พรึ่บ!”
ิอวี่ยังพูดไม่ทันจบก็เกิดเสียงดังขึ้น เิหยูเยียนแบมือออกและสร้างพลังงานะเิเพลิงออกมา
ลูกไฟะเิเพลิงในมือของนางค่อยๆ ลอยขึ้น แต่สิ่งที่แตกต่างกันนั้นก็คือ มันมีสีเข้มมากกว่า และอยู่ในระดับสีแดงเข้มด้วย
ระดับที่ขั้นที่สอง ะเิเพลิงที่แข็งแกร่งมากขึ้น!
“ข้าว่าไม่ต้องแลกเปลี่ยนเคล็ดลับกันแล้วล่ะ”
เิหยูเยียนยิ้มอย่างประชดประชัน “พลังการเรียนรู้ของเ้าก็ไม่เท่าไรนี่”
พูดจบนางก็เก็บพลังงานะเิเพลิงไปแล้วมองิอวี่แบบมองต่ำ ตอนที่นางเงยหน้าขึ้นมามองิอวี่อีกครั้ง สายตาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง จากนั้นนางก็หันตัวแล้วก็เดินออกไป เพื่อเว้นระยะกับเขาอีกครั้ง
ในเวลานี้เิหยูเยียนนั้นอารมณ์ดีมาก อารมณ์ไม่ดีของนางก่อนหน้านี้สลายหายไปหมดแล้ว พร์ของนางยังไม่มีใครเทียบได้ ิอวี่เองก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง
วันนี้มันทำให้นางรู้ว่าตนเองกับิอวี่นั้นยังมีความห่างชั้นกันอยู่ ไม่แน่ว่าิอวี่อาจจะรู้สึกแล้วว่าตัวเองต่ำต้อย และมันก็เป็สิ่งที่นางอยากเห็น
ถึงแม้มันจะเป็คำพูดง่ายๆ แค่ไม่กี่คำ แต่เิหยูเยียนก็รู้สึกสะใจเหมือนได้ตบหน้าของิอวี่!
“ ... ”
ิอวี่รู้สึกงงมาก ตอนนี้เขาถึงได้รู้ว่าที่แท้นั้น เิหยูเยียนไม่ได้อยากจะแลกเปลี่ยนเคล็ดลับอะไรกับเขาหรอก นางก็แค่อยากจะทำให้เขาเสียหน้า
พอนึกเชื่อมโยงไปกับสายตาที่เย่อหยิ่งของเิหยูเยียนเมื่อครู่ ิอวี่ก็ถึงกับปวดหัว “ต่อไปอย่าเล่นอะไรไร้สาระแบบนี้อีกได้ไหม?”
“เ้าอย่ามาคุยกับข้า”
เิหยูเยียนไม่ได้มองิอวี่เลย แค่พูดตัดบทออกมาแบบนี้
“เหอะๆ ”
ิอวี่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ผู้หญิงคนนี้ฮึกเหิมแล้ว
ในเวลานี้เอง ประตูใหญ่ของตำหนักเมฆาเพลิงก็ค่อยๆ เปิดออก แสงแดดส่องลอดเข้ามาจากทางประตูใหญ่ เงาของหญิงสาวที่เรือนร่างเร่าร้อนก็ปรากฏตัวขึ้น
ซ่งหยวนหยวนยืนอยู่หน้าประตูแล้วมองมาที่ิอวี่กับเิหยูเยียน นางพูดอย่างจริงจังว่า “ได้เวลาแล้ว พวกเ้าเตรียมตัวพร้อมแล้วหรือยัง?”
ิอวี่เห็นว่าซ่งหยวนหยวนมาก็ปรับอารมณ์จากเมื่อครู่ลง แล้วยิ้มให้กับนาง “เตรียมตัวพร้อมแล้วขอรับ อาจารย์”
“ข้าเตรียมตัวพร้อมมากกว่าเขาเ้าค่ะ” เิหยูเยียนตอบกลับตามมาติดๆ
ิอวี่หันไปมองเิหยูเยียนและขมวดคิ้ว
“มีใจคิดก้าวหน้าเป็เื่ดีนะ”
ซ่งหยวนหยวนพูดว่า “ข้าจะไม่พูดอะไรมากอีก รีบตามข้ามาเถอะ ใกล้เวลานัดแล้ว ครั้งนี้ผู้าุโใหญ่ของสายหรงเหยียนและสายเลี่ยนเหยียนจะมาพร้อมกับศิษย์ด้วย หากไปช้า ข้าจะเสียหน้าได้”
