บรรยากาศในบ้านวิชิตอัครวรกุลเต็มไปด้วยความอบอุ่น เสียงหัวเราะของเด็กชายตัวน้อยที่วิ่งเล่นอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างสนุกสนาน
คุณหญิงอภิญญานั่งอยู่บนโซฟา จ้องมองหลานชายตัวเล็กที่วิ่งไปมาอย่างมีความสุข หลายชายคนแรกของบ้านทำให้คุณหญิงอภิญญาปลื้มเป็เป็อย่างมาก
เด็กชายอัครินทร์ หรือที่คุณย่าเรียกว่า น้องอิคคิว เพราะมีคิ้วที่คมเข้มสีดำ ตอนนี้อายุได้ 2 ขวบ 3 เดือนแล้ว
คุณย่ายินดีปรีดาเป็อย่างมาก บอกให้คุณปู่รับขวัญหลานชายคนแรกให้เต็มที่ด้วยที่เดิน เงินสด และทองใส่ทั้งข้อมือและข้อเท้า
ั้แ่แรกเกิดเด็กชายอัครินทร์ เป็เด็กที่เลี้ยงง่ายไม่งอแง จะร้องก็ต่อเมื่อหิวนมเท่านั้น แถมยังช่างพูดช่างคุยอ้อแอ้ได้ทั้งวัน ใครจะอุ้มก็ไม่ร้องแยมยิ้มโชว์เหงือกได้ทั้งวัน
คุณหญิงอภิญญาถือจานผลไม้ในมือเพื่อป้อนหลาน "น้องอิคคิว มากินผลไม้ครับ"
เด็กชายอัครินทร์วิ่งไปหาคุณย่าแล้วพยายามจะะโขึ้นโซฟา "ย่าย่า"
คุณหญิงอภิญญาแย้มยิ้มอบอุ่นก้มลงไปหอมแก้มนุ่มนิ่มฟอดใหญ่ เมื่อหลานชายเคี้ยวผลไม้แก้มตุ่ยทั้งสองแก้ม "เก่งมากครับ กินผลไม้จะได้แข็งแรง"
หลานชายยิ้มกว้างแล้วหันไปมองคุณหญิงย่า แววตากลมโตแวววาวเหมือนลูกแก้วร้องบอกคุณย่า “อีก อีก”
คุณหญิงอภิญญามองหลานด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก "อร่อยใช่ไหมลูก?"
หลานชายยิ้มแฉ่ง "ร่อย ร่อย"
“ไหนยิ้มหวานให้ย่าย่าหน่อย ยิ้มหวาน”
เด็กชายอัครินทร์ฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี่ตามคำขอของผู้เป็ย่า
เสียงหัวเราะของหลานชายกับคุณย่าดังไปทั่วทั้งห้อง หนูน้อยแก้มป่องวิ่งเล่นกับสาวใช้ในบ้านอย่างครึกครื้น ทุกคนต่างพากันเทียวมาเล่นเป็เพื่อนคุณชายน้อยของบ้านอย่างไม่ต้องกลัวว่าน้องอิคคิวจะเหงา
ด้านพ่อกับแม่ของน้องอิคคิวนั้น ตอนนี้ทั้งสองคนกำลังนอนอยู่บนเตียงริมหาดที่รีสอร์ตสุดหรูในมัลดีฟส์ ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบและวิวที่สวยงามเหมือนอย่างสบายใจ
ดวงอาทิตย์ยามเย็นคล้อยต่ำลง แสงสีทองสาดส่องกระทบผิวน้ำทะเลเป็ประกายระยิบระยับ อัคนีเดินจูงมือกิตติกาไปตามทางสะพานไม้
“ชอบไหม?” เสียงทุ้มเอ่ยถาม ขณะที่เขากระชับมือเธอแน่นขึ้น
กิตติกาหันมายิ้มบาง ๆ “ชอบค่ะ ที่นี่สวยมาก อาหารก็อร่อย”
อัคนียิ้มมุมปากดึงเธอเข้ามาใกล้ก่อนกระซิบเบา ๆ ข้างหู “พี่ดีใจที่กริ่งชอบ ตอนแรกนึกว่าจะไม่ยอมมาด้วยซะแล้ว”
“ก็กริ่งเป็ห่วงลูก”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้เ้าตัวเล็กน่าจะกระดี๊กระด๊าที่มีทั้งคุณย่าตามใจไหนจะเพื่อนเล่นเต็มบ้าน เล่นจนลืมพ่อกับแม่ไปแล้วแหละ”
“ดูพูดให้ลูก”
“เชื่อพี่เถอะ ทั้งย่าทั้งหลานมีความสุขสุด ๆ แน่นอน” กิตติกาหัวเราะเบา ๆ กับคำพูดที่เหมือนจะงอนให้ลูกชายของสามี แต่ก็เป็จริงอย่างที่เขาว่า
อัคนีและกิตติกาเดินมาเรื่อย ๆ จนมาถึงศาลากลางน้ำ พวงแก้มแต้มสีแดงระเรื่อ เธอปล่อยให้เขาจูงมือจนถึงโต๊ะที่จัดเตรียมไว้ มีเทียนที่กำลังส่องประกายทั่วทั้งบริเวณสะท้อนกับน้ำทะเลเหมือนแสงของหิ่งห้อยเต็มพื้นน้ำ
“พี่เตรียมไว้ให้กริ่งเหรอคะ?” เธอถามเสียงแ่ ดวงตาเป็ประกาย
อัคนีพยักหน้า “พิเศษสำหรับกริ่งคนเดียว” เขาดึงเก้าอี้ให้เธอนั่ง ก่อนจะรินไวน์ลงในแก้วอย่างนุ่มนวล
กิตติกาสบตาเขา มือบางเอื้อมไปแตะมือหนาของสามี “ขอบคุณนะคะ”
“ขอรางวัลให้พี่คืนนี้ได้ไหม” เขาบอกแววตาที่บอกความนัยอย่างชัดเจน กิตติกาตีมือเบา ๆ อย่างหมั่นไส้ท่าทางทะเล้นของสามี
หลังจากทานดินเนอร์อัคนีก็พาเธอกลับมาที่บ้านพัก แล้วพาเธอไปนอนดูดาวส่องประกายทั่วฟ้าอยู่ชานระเบียง เขาชอบพาเธอมานอนกอดไว้เพื่อดูดาวให้เธอซึมซับความอบอุ่นจากตัวเขา
อัคนียกมือขึ้นไล้เส้นผมที่ปลิวตามลมออกจากใบหน้าของเธออย่างแ่เบา “ถึงเวลาให้รางวัลพี่รึยัง?” เขากระซิบเสียงนุ่ม
กิตติกาหลบตาเขา อัคนียกยิ้มเมื่อเห็นแต่ความร้อนผ่าวบนแก้มทำให้เธอซ่อนความเขินไว้ไม่มิด ก่อนจะโน้มตัวเข้าใกล้แล้วจรดริมฝีปากลงบนหน้าผากของเธอแ่เบา
การมาเที่ยวครั้งนี้คนที่เขาต้องขอบคุณมากที่สุดก็คือคุณหญิงอภิญญาที่เป็ผู้สนับสนุนหลัก เพราะเขาเป็คนไปกระซิบบอกมารดาว่าตอนนี้เขาพร้อมที่จะผลิตหลานสาวที่น่ารักให้ท่านอีกคนแล้ว
คุณหญิงอภิญญาได้ยินลูกชายพูดแบบนั้นก็ตาลุกวาว นึกถึงความน่ารักน่าชังของเด็กหญิงตัวน้อย ๆ ที่มาวิ่งเล่นในบ้านอีกคนก็ออกตัวให้ว่าเดี๋ยวจะเป็คนดูแลหลานชายให้เอง
ให้ทั้งลูกชายและลูกสะใภ้ไปเที่ยวอย่างสบายใจไม่ต้องกังวลใด ๆ แล้วก็ไม่ต้องเป็ห่วงเื่งานเดี๋ยวท่านจะเป็คนจัดการให้ทั้งเื่หลานและเื่งาน
อีกด้าน ในห้องประธานของบริษัท Akarin Group นั้น เก้าอี้ของประธานบริษัทมีคนมานั่งแทนชั่วคราว เพราะประธานที่ดำรงตำแหน่งตอนนี้กำลังพักผ่อนอย่างมีความสุขกับภรรยาที่มัลดีฟส์อย่างสบายใจเฉิบ
เ้าสัวอดิศวรนั่งอ่านเอกสารหน้าเครียด เพราะแฟ้มงานที่รออนุมัตินั้นกองเทินกันอยู่เต็มโต๊ะรอให้เซ็นอยู่ตรงหน้า
คุณปู่ของน้องอิคคิวได้รับคำสั่งโดยตรง ให้มาทำงานชั่วคราวตามจำนวนวันที่ลูกชายและลูกสะใภ้ไปเที่ยวพักผ่อน คุณปู่จึงต้องเป็ผู้ร่วมขบวนการนี้ด้วยอีกคน เพื่อภารกิจผลิตหลานสาวของคุณหญิงอภิญญา เป็ภารกิจเร่งด่วนและเ้าสัวอดิศวรไม่สามารถปฏิเสธได้
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้