“...”
“38”
“39”
“40”
ทันใดนั้น
เหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นผ่านกล้ามเนื้อไหล่และหลัง
ความรู้สึกที่กระตุ้นอย่างรุนแรงทำให้เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์อยู่ได้
[คำเตือน! คุณกำลังใช้พลังกายเกินกำลัง โปรดพักผ่อนและปรับสภาพร่างกายให้ทันเวลา]
[คำเตือน! คุณกำลังใช้จิติญญาเกินกำลังเล็กน้อย สภาพร่างกายย่ำแย่ โปรดพักผ่อนให้เพียงพอ]
ข้อความสองข้อความปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาติดต่อกัน
ดวงตาของฟางเฉิงกะพริบเล็กน้อย ถูกบังคับให้ออกจากสภาวะ สมาธิ
ความเหนื่อยล้าทางกายเป็เื่รอง
สิ่งสำคัญคือความอ่อนล้าทางจิตใจ ทำให้เขาไม่สามารถใช้ทักษะต่อไปได้
คลื่นความเ็ปถาโถมเข้ามาเหมือนกระแสน้ำ ปกคลุมทั่วทั้งร่างกายของเขา
ราวกับเข็มเล็กๆ นับไม่ถ้วนทิ่มแทงอย่างโหดร้าย แขนและไหล่ของเขาสั่นสะท้านอย่างเห็นได้ชัด
อาจเป็เพราะการฝึกซ้อม การทำงาน การทดสอบร่างกาย และการต่อสู้ที่เข้มข้นใน่ไม่กี่วันที่ผ่านมา
ทำให้การฟื้นตัวของพลังงานช้าลง
ผลของการฝึกทักษะเริ่มปรากฏ แต่ร่างกายของเขาก็เกือบถึงขีดจำกัดแล้ว
ฟางเฉิงกัดฟันและฝืนตัวเองให้ทำอีกหนึ่งครั้ง
ไหล่ของเขารู้สึกหนักอึ้ง ราวกับมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นหลายเท่าอย่างกะทันหัน
การดึงข้อ 41 ครั้ง ซึ่งถือเป็ระดับสูงสุดในหมู่นักออกกำลังกายสมัครเล่น
แต่ก็ยังห่างไกลจากเป้าหมายที่ตั้งไว้มาก เป้าหมายของฟางเฉิงคือ 50 ถึง 60 ครั้ง หรือมากกว่านั้น
หลังจากคุณภาพทางกายภาพดีขึ้นแล้ว ระดับขั้นในการปลดล็อกทักษะการออกกำลังกายก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย
ดวงตาของฟางเฉิงกะพริบเล็กน้อย ััได้ว่าเขาอยู่ห่างจากการเริ่มต้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เพียงแต่... เขารู้สึกหมดแรง
เขาห้อยแขนใต้บาร์โหน หอบหายใจพลางปรับสภาพร่างกาย
เริ่มสว่างแล้ว
เมฆสีเทากดทับอยู่เหนือศีรษะ ราวกับจะััพื้นดิน
ฟ้าผ่าส่องแสงเลือนราง แต่ฟางเฉิงไม่ได้ยินเสียงฟ้าร้องใดๆ
ความเหนื่อยล้าอย่างรุนแรงทำให้เขารู้สึกเหมือนหูหนวกไปแล้ว
มองลงไป เท้าที่ห้อยอยู่ในอากาศดูเหมือนจะกลายเป็เหว
เขาคล้ายนักปีนเขาที่เหนื่อยล้า เกาะอยู่กับหน้าผาสูงชัน
ฝนที่ตกหนักและน้ำป่าไหลหลากชะล้างร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง
หากปล่อยมือ ก็จะต้องกระดูกแหลกละเอียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ด้วยความคิดสุดขีดในจินตนาการนี้ ฟางเฉิงกระตุ้นร่างกายไม่ให้ยอมแพ้
“ขีดจำกัดของฉันไม่น่าจะแค่นี้...”
ใบหน้าของเขาตึงเครียด ดวงตาของเขากลับมาสงบนิ่งอีกครั้ง
แม้จะไม่สามารถใช้ทักษะสมาธิได้ เขาก็ยังพยายามทำให้สภาพของตัวเองสงบและตั้งมั่น
บางทีอาจเป็เพราะเขาไม่ได้ยิน เสียงโลกทั้งใบจึงตกอยู่ในความเงียบ
เม็ดฝนที่กระทบเข้าที่ร่างกายให้ความรู้สึกเหมือนกำลังชะล้างเหงื่อ
ลมเย็นที่พัดปะทะใบหน้าให้ความรู้สึกเหมือนปลายนิ้วกำลังััิัอย่างแ่เบา
ฟ้าผ่าที่เกิดขึ้นเป็ครั้งคราวทั่วท้องฟ้าก็เหมือนแสงแรกของรุ่งอรุณ
ค่อยๆ การหายใจและจังหวะการเต้นของหัวใจของฟางเฉิงก็สงบลงอย่างน่าอัศจรรย์
ร่างกายของเขาทั้งหมดผ่อนคลายอย่างผิดปกติ เข้าสู่สภาวะมหัศจรรย์บางอย่าง
ความคิดไหลไม่หยุดหย่อน ผสมผสานกับสายฝน ต้นไม้ และธรรมชาติรอบตัวเขา
สายฝนที่เทกระหน่ำนี้ดูไม่เหมือนอุปสรรคที่ยากลำบากอีกต่อไป แต่เป็พลังชีวิตที่พลุ่งพล่าน
หลายพันล้านปีที่แล้ว ชีวิตถือกำเนิดขึ้นท่ามกลางสายฝนที่มืดมิดและรุนแรงเช่นนี้...
ฟางเฉิงหายใจเข้าลึกๆ เงยหน้ามองท้องฟ้า
สายฝนทำให้การมองเห็นของเขาพร่ามัวในทันที
เขาหลับตาลง ััอย่างเงียบๆ
ราวกับกำลังได้รับการชำระล้างจากพลังชีวิตนั้น
เม็ดฝนที่ใสสะอาดตกลงมาจากฟ้าอย่างช้าๆ ผ่านสายฝนนับพันสาย กระทบเข้าที่หว่างคิ้วของเขาพอดี
คิ้วของฟางเฉิงผ่อนคลายลง และเขาก็เบิกตาโพลงขึ้นมาทันที
กล้ามเนื้อที่ไหล่และหลังของเขาพลันออกแรง ร่างกายของเขาก็ยืดตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว
“42”
“43”
“44”
“...”
ฟางเฉิงเริ่มดึงข้ออีกครั้ง
ราวกับลืมความเ็ปทางกายและความอ่อนล้าทางจิตใจไปโดยสิ้นเชิง
ท่าทางของเขากลับมาว่องไวและเบาราวขนนก การยกตัวแต่ละครั้งที่พ้นบาร์ดูเหมือนจะตอบสนองต่อพลังมหัศจรรย์ที่หล่อเลี้ยงชีวิตนั้น
ดวงตาของเขาลุกโชนราวเปลวไฟ ฝนที่ตกหนักก็ไม่อาจดับมันได้ ดูเหมือนจะยิ่งเติมเชื้อเพลิงให้มัน
ทันใดนั้น ข้อความแจ้งเตือนที่ไม่ได้เห็นมานานก็ปรากฏขึ้น
[การกระตุ้นศักยภาพ คูลดาวน์สิ้นสุดลงแล้ว เงื่อนไขการใช้งานครบถ้วน]
ฟางเฉิงไม่ได้ใส่ใจ ยังคงจมอยู่ในสภาวะมหัศจรรย์นั้นอย่างเหลือเชื่อ
สติของเขาดูเหมือนจะัักับชั้นลึกของโลกอย่างเลือนราง ได้รับข้อความที่บริสุทธิ์ที่สุดจากท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล
ว่างเปล่า แต่ไม่ว่างเปล่า
ท่ามกลางความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุด มีเสียงดังมากมาย แสงที่เจิดจรัสมากมาย ล่องลอยและสั่นะเืราวกับสายดนตรี
ราวกับว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ทั้งนก สัตว์เดรัจฉาน ปลา และแมลง สติของชีวิตทั้งหมดอาศัยอยู่ในสถานที่แห่งนี้
[คุณเข้าใจความลับของการทำสมาธิบางอย่าง จิติญญาเพิ่มขึ้น 0.001]
[คุณเข้าใจความลับของการทำสมาธิบางอย่าง จิติญญาเพิ่มขึ้น 0.001]
[คุณเข้าใจความลับของการทำสมาธิบางอย่าง จิติญญาเพิ่มขึ้น 0.001]
.........
ข้อความแจ้งเตือนใหม่ๆ พร่างพรูเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับม่านฝน
หลังจากขยับร่างกายและหายใจหลายครั้ง
แผงสถานะก็ส่องแสงเจิดจ้า ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว
[คุณฝึกการดึงข้อ จนถึงระดับหนึ่ง และได้รับความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง]
[ปลดล็อกทักษะ: การดึงข้อ Lv0 (0/100)]
อย่างไรก็ตาม
ข้อความแจ้งเตือนเหล่านี้ไม่ได้ทำให้ฟางเฉิงหยุดลง
เขาไม่รู้ว่าตัวเองทำไปกี่ครั้งแล้ว
เพียงแค่สีหน้าสงบ การหายใจสม่ำเสมอ รักษาระดับจังหวะการเคลื่อนไหว
ราวกับกำลังเต้นรำอย่างสง่างามท่ามกลางสายฝนพร้อมกับบทเพลงแห่งชีวิต
ขณะที่ก้าวข้ามขีดจำกัดทางกายภาพ จิติญญาของเขาก็กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างเงียบๆ
[คุณเข้าใจความลับของการทำสมาธิบางอย่าง จิติญญาเพิ่มขึ้น 0.001]
[คุณเข้าใจความลับของการทำสมาธิบางอย่าง จิติญญาเพิ่มขึ้น 0.001]
.........
บนแผงสถานะ คุณสมบัติ จิติญญา ได้เพิ่มขึ้นจาก 18 เป็ 19 จุด
และแถบความคืบหน้ายังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
เข้าใกล้กำแพง 20 จุดอย่างไม่ลดละ พุ่งทะยานขึ้นไป...
ตูม!
ฟ้าผ่าเป็แฉกที่เจิดจ้าพุ่งออกมาจากเมฆดำ ทอดยาวลงมา
ฟ้าร้องสะท้านฟ้า ทำให้การได้ยินของฟางเฉิงกลับคืนมา
ในชั่วพริบตา มันก็ทำให้เขาออกจากสภาวะจิติญญาที่ไม่รู้จักนั้นด้วย
การแจ้งเตือนการเพิ่มขึ้นของจิติญญาก็หยุดลงอย่างกะทันหันเช่นกัน
ความเหนื่อยล้า ความเ็ป ความรู้สึกเ็ปราวกับฉีกขาดถาโถมเข้ามาอีกครั้ง
กล้ามเนื้อของเขากระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ แข็งแกร่งกว่าเดิมเป็สิบเท่า
แขนของฟางเฉิงสั่นสะท้าน และเขาก็ะโออกมาอย่างทันท่วงที:
“การกระตุ้นศักยภาพ เริ่มต้น!”
ขณะที่เขาปล่อยมือและร่วงลง พลังใหม่ที่พลุ่งพล่านก็พลันปรากฏขึ้นจากบริเวณไหล่และหลังของเขา พยุงเขาไว้
หลังจากนั้นทันที มือของเขาก็จับบาร์อีกครั้ง นิ้วทั้งสิบกำเหล็กที่ลื่นอย่างมั่นคง
ร่างกายของเขาแกว่งไปมาเล็กน้อยกลางอากาศ แต่ก็กลับมาทรงตัวได้อีกครั้งโดยไม่เป็อันตราย
ในขณะนี้ เขากลายเป็เหมือนนักปีนผามืออาชีพอย่างแท้จริง
เมื่อรู้สึกว่าแขนขากลับมาเต็มไปด้วยพลังชีวิตอีกครั้ง ฟางเฉิงก็เงยหน้ามองท้องฟ้าพลางยิ้มกว้าง
จากนั้น เขามองไปที่แผงสถานะที่แสดงข้อความแจ้งเตือนมากมายไม่หยุดหย่อน มุมปากของเขาก็กว้างขึ้นยิ่งกว่าเดิม
เม็ดฝนยังคงตกลงมาในปากของเขา ทำให้ลำคอที่แห้งและมีกลิ่นควันชุ่มชื้น
และยังมอบประสบการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนให้เขาด้วย
ราวกับเขาสามารถลิ้มรสพื้นดินและพืชพรรณในน้ำฝนได้
ไม่เพียงแต่รสััเท่านั้น การมองเห็นและการได้ยินของเขาก็ประสบกับการเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นมากเช่นกัน
ข้ามแม่น้ำ อาคารที่พักอาศัยสูงหลายชั้นก็มีแสงไฟสว่างขึ้นไม่กี่จุด
แม้จะอยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร แต่เขาก็สามารถมองเห็นผู้คนเคลื่อนไหวอยู่ภายในได้อย่างเลือนราง
ดวงตาของฟางเฉิงเป็ประกาย จากนั้นก็หันกลับมาดูคุณสมบัติของตัวเอง
จิติญญา พุ่งสูงขึ้นถึง 20 จุด
เมื่อนึกถึงสภาวะมหัศจรรย์ที่เขาเคยเข้าถึงมาก่อน ฟางเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะคาดเดา
อะไรคือความลับของการทำสมาธิกันแน่?
หลังจากเข้าใจแล้ว มันกลับทำให้คุณสมบัติ จิติญญา ของเขาพุ่งทะยานขึ้นอย่างไม่คาดคิด
แต่... ทำไมมันถึงไม่ปลดล็อกทักษะที่เกี่ยวข้องล่ะ?
ตอนนี้ ฟางเฉิงไม่มีเวลาคิดต่อไป เมื่อเห็นว่าฝนตกหนักขึ้น ท้องฟ้าก็เริ่มสว่างเล็กน้อย
ยืดเอวตรง ไหล่ออกแรง
ด้วยแขนทั้งสองข้างที่ง่ายดายและสบาย เขาก็นั่งอยู่บนยอดบาร์
ในขณะนี้
เขาคล้ายกับนักปีนเขาที่พิชิตยอดเขา ได้มองดูตึกระฟ้าที่อยู่ไกลออกไปได้อย่างอิสระซึ่งดูเล็กจิ๋ว
เมฆดำเคลื่อนที่ราวกับหมึก ก่อตัวเป็ม่านน้ำขนาดใหญ่ ชะล้างทั่วทั้งเมือง
ฟ้าผ่าผ่ากลางท้องฟ้า ราวกับภาพวาดอันตระการตาที่น่าทึ่ง แต่ละฉากทำให้คนต้องกลั้นหายใจ
นี่คือฉากที่คนธรรมดาที่คุ้นเคยกับความสบายไม่สามารถชื่นชมได้เลย
“แม้ว่าแผงสถานะจะหมดหน้าที่ ทักษะทั้งหมดจะหายไป ฉันก็จะไม่เป็คนอ่อนแออีกต่อไป...”
ฟางเฉิงนั่งอยู่บนบาร์โหน เงียบๆ เพลิดเพลินกับโลกที่เป็ของเขาเพียงผู้เดียว
ภายใต้สายฝนที่เทกระหน่ำ ทั้งร่างกายและจิติญญาดูเหมือนจะได้รับการชำระล้างสองเท่า
หลายนาทีต่อมา
เขาสงบจิตใจลง แตะผมสีดำที่เปียกชื้นบนหน้าผากเบาๆ
เขาย้ายสายตาไปยังแถบทักษะที่เพิ่งปลดล็อกใหม่
[การดึงข้อ Lv0 (6/100)]
สายตาของเขากวาดผ่านไป กำลังจะหดกลับ แต่ก็สังเกตเห็นความผิดปกติ
ด้านหลังทักษะการออกกำลังกายทั้งสี่อย่าง วิดพื้น, สควอทลึก, ยกขา และ การดึงข้อ มีลูกศรเล็กๆ เรืองแสงจางๆ
ปรากฏขึ้นดูเหมือน... จะเชื่อมโยงทักษะการออกกำลังกายทั้งสี่เข้าด้วยกัน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้