“นายท่าน กระบี่เจินกังมีมูลค่าถึง 1,000 แต้มถ้านายท่านขายคืนระบบ นายท่านจะขายได้ครึ่งราคานายท่านสามารถเก็บหรือหยิบของจากระบบได้อย่างอิสระแต่มีข้อจำกัดคือไม่สามารถเก็บของจากโลกภายนอกได้” เ้าหมูน้อยพูดอย่างเกียจคร้าน
ฉินเฟิงตื่นเต้นสุดขีดกระบี่มีค่ามากกว่าเพลงหมัดพยัคฆ์คำรนเบื้องต้น มันมีมูลค่าถึง 1,000แต้ม แถมยังเก็บไว้ในระบบได้อีกด้วย ซึ่งมันสมบูรณ์แบบมากสำหรับเขาระบบนี้เป็ดั่งแหวนมิติที่ให้ความสะดวกสบายอย่างมาก
ฉินเฟิงโบกมือและกระบี่เจินกังก็หายไปเก็บไว้ในระบบ
เขามองดูระบบราชันเ้าสำราญอยู่พักหนึ่งเขาอยากจะใช้แต้มสำราญ 50 แต้มที่เหลืออยู่แต่หลังจากดูทุกอย่างแล้วก็ไม่เจออะไรที่คุ้มค่าพอให้ซื้อ
“คุณชายครับ งานเลี้ยงค็อกเทลที่โรงแรมหวงเจียกำลังจะเริ่มแล้ว” ลุงฝูเตือนฉินเฟิงเื่งานเลี้ยง
เมื่อคิดถึงเื่จ้าวหลิงเซียนฉินเฟิงก็ปวดหัวแต่พอนึกถึงบทลงโทษลดอายุขัยลง 3 ปีเขาก็รีบเปลี่ยนเป็ชุดสูทสีขาวหล่อเหลา และเดินออกจากห้องราวกับคุณชายเ้าเสน่ห์
ลุงฝูขับรถตู้เมอร์เซเดสเบนซ์ไปส่งฉินเฟิงที่โรงแรมหวงเจีย
โรงแรมหวงเจียเป็โรงแรมห้าดาวที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเว่ยเฉิงและเป็เ้าของโดยฉินหวง พ่อของฉินเฟิง
ฉินเฟิงเดินเข้าไปในโรงแรมหวงเจียคนเดียวเพราะยังมีภารกิจของจ้าวหลิงเซียนเขาไม่ให้ลุงฝูตามมาด้วยเพราะจะได้ไม่เด่นเกินไป
“นายน้อยฉินครับ งานเลี้ยงอยู่ชั้นบน ผมจะพาคุณไปส่งเองครับ!”
ใบหน้าของฉินเฟิงเป็เหมือนบัตรผ่านเข้าร่วมงานในสังคมไฮโซเมืองเว่ยเฉิงทุกคนรู้จักเขา คนเฝ้าประตูสองคนพาเขาขึ้นมาบนชั้นบนของโรงแรม
“นายน้อยฉิน คุณมาแล้ว!”
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกสาวสวยสูงยาวเข่าดีในชุดยูนิฟอร์มสีดำก็เดินเข้ามาทักทาย เธอคือผู้จัดการคนงามของโรงแรมไป๋ชิง
“ผู้จัดการไป๋ คุณยิ่งดูก็ยิ่งมีเสน่ห์จริงๆ”ฉินเฟิงมองเรือนร่างของไป๋ชิงั้แ่บนจรดล่างอย่างหยาบคายแทบอยากจะััเรือนร่างสุดเซ็กซี่ให้ทั่วทั้งตัวทำให้ดวงตาของไป๋ชิงฉายแววด้วยความเ็า แต่เธอก็รีบทำเป็ปกติทันทีเธอป้องริมฝีปากเย้ายวนสีแดงและยิ้ม “นายน้อยฉินอย่าล้อเล่นแถวนี้เลยคุณหนูจ้าวมาถึงแล้ว”
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปหลังจากที่ฉินเฟิงยกเลิกการหมั้นกับตระกูลจ้าวข่าวก็แพร่สะพัดในสังคมไฮโซเมืองเว่ยเฉิงแต่มีแค่พวกคนชั้นสูงเท่านั้นที่รู้เื่นี้ผู้จัดการโรงแรมอย่างไป๋ชิงย่อมไม่รู้เื่นี้นั่นจึงเป็เหตุผลที่ทำไมเธอถึงพูดแบบนี้ออกมา
“พาฉันไปหาคุณจ้าวหน่อยสิ!” เมื่อได้ยินไป๋ชิงกล่าวถึงจ้าวหลิงเซียนฉินเฟิงก็หน้าบึ้งทันทีและหมดความสนใจที่จะหยอกล้อไป๋ชิงต่อ
“เชิญทางนี้ค่ะนายน้อยฉิน!”
ไป๋ชิงพาฉินเฟิงไปยังโถงงานเลี้ยงชั้นบนสุดเมื่อเห็นฉินเฟิงเดินเข้าไปในห้องสีหน้าเย้ายวนก็หายไปจากใบหน้าของไป๋ชิงและกลายเป็สีหน้าเ็าทันทีในดวงตาเต็มไปด้วยความเ็าจากรังสีฆ่าฟัน
เมื่อฉินเฟิงผ่านประตูเข้ามาก็เห็นจ้าวหลิงเซียนกำลังนั่งอยู่หน้าแกรนด์เปียโนตัวใหญ่
เธอใส่ชุดกระโปรงจีบสีขาวยาวประเข่าแนบผิวเรือนร่างชัดเจนเปิดเผยเรียวขาคู่งามพร้อมกับคอวีคว้านลึกถึงหน้าอก
เธอเปรียบเสมือนองค์หญิงที่มีผู้ชายล้อมรอบแต่มันก็ไม่ได้ส่งผลต่อการแสดงของเธอเลย ด้านหลังเป็กระจกสไตล์ฝรั่งเศสบานใหญ่ภายใต้แสงจันทร์และแสงเทียน เธอเล่นเปียโนอย่างอ่อนช้อยด้วยนิ้วมือเพรียวบาง ดวงตาของเธอมองต่ำขนตาเรียวกับผมดำยาวเงางามกระทบลงบนไหล่ เพลงไพเราะเสนาะหูถูกบรรเลงออกมา
แปะๆ!
เพลง Kissthe Rain ที่เธอเล่นได้รับการยกย่องจากผู้ชายทุกคนในงานบางคนก็ใช้โอกาสนี้ทั้งประจบและชมเชยเธอ
เพราะจ้าวหลิงเซียนถูกฉินเฟิงยกเลิกหมั้นไปแล้วตอนนี้เธอจึงเป็เหมือนเทพธิดาผู้โดดเดี่ยวอีกครั้งเหตุผลที่คนส่วนใหญ่มางานเลี้ยงไฮโซในคืนนี้ก็เพื่อชนะใจจ้าวหลิงเซียนและสานความสัมพันธ์กับตระกูลจ้าว
จ้าวหลิงเซียนเป็ลูกสาวเพียงคนเดียวของจ้าวต้าไห่ประธานของหงเย่ากรุ๊ป ใครก็ตามที่แต่งงานกับเธอก็จะได้อุตสาหกรรมเภสัชภัณฑ์ตระกูลจ้าวไปด้วย
“คุณจ้าวทั้งสวยและมีพร์แบบนี้ คุณชายเฝิงผู้นี้ขอยกย่องน่าชื่นชมมาก!”
ทันใดนั้นก็มีหนุ่มหน้ามนปรากฏตัวขึ้นในฝูงชนเขาดูหล่อยิ่งขึ้นในชุดสูทสั่งตัดที่แสดงถึงสถานะ การเงินสูงส่งเมื่อเขาเดินมาถึงก็ทำให้ผู้ชายกว่าครึ่งรอบตัวจ้าวหลิงเซียนพร้อมใจกันถอยเดินออกไป
คนนี้คือเฝิงเทียนหัวพ่อของเขาคืออธิบดีกรมสันติบาลเมืองเว่ยเฉิง คนทั่วไปไม่มีใครกล้าหาเื่เขา
จ้าวหลิงเซียนแค่เงยหน้ามองเฝิงเทียนหัวครู่หนึ่งก่อนจะก้มหน้าลงเตรียมเล่นเปียโนอีกครั้งแต่เมื่อสายตาบังเอิญไปเห็นฉินเฟิงที่ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าดวงตาของเธอก็ลุกเป็ไฟทันทีและกัดฟันด้วยความโกรธ
สิ่งที่ทำให้จ้าวหลิงเซียนโกรธยิ่งกว่าเดิมคือหลังจากที่ฉินเฟิงเห็นเธอเขาก็ส่งรอยยิ้มให้และเดินกร่างเข้ามาหาเธอ
“ไอ้หยา! มือของคุณจ้าวนี่อย่างกับบุปผา แถมยังเล่นเปียโนเก่งด้วยนี่อาจจะเป็บทเพลงจากสรวง์ที่บรรเลงลงมายังบนผืนโลกคุณชายฉินผู้นี้อดที่จะเอ่ยคำชื่นชมไม่ได้เลยจริงๆ น่าชื่นชมนัก!”
ฉิงเฟิงยืนอยู่หน้าจ้าวหลิงเซียนและเยินยอเธอเป็บ้าเป็หลังทั้งปรบมือ ทั้งส่งรอยยิ้ม การเยินยอแบบจัดเต็มนี้กระทั่งฉินเฟิงเองก็อยากจะอ้วก
แต่เพื่อทำภารกิจให้เสร็จเขาต้องอดทน!
จ้าวหลิงเซียนงุนงงเธอไม่เข้าใจว่าฉินเฟิงคิดจะทำอะไร?
แม้เวลาจะผ่านมาสักพักจ้าวหลิงเซียนก็ยังสงสัย ฉินเฟิงประกาศยกเลิกการหมั้นต่อหน้าสาธารณชนจริงหรือ? หรือว่าเธอเพียงแค่ฝันไป?
มิเช่นนั้นทำไมเขาถึงต้องถ่อมาเอาอกเอาใจเธอถึงที่นี้ด้วย
แต่ในไม่ช้าใบหน้าที่ประหลาดใจของจ้าวหลิงเซียนก็หายไปและกลายเป็สีหน้าเยือกเย็นแทน เพราะเธอจำได้ชัดเจนถึงความอับอายเมื่อตอนที่ฉินเฟิงยกเลิกการหมั้นต่อหน้าสาธารณะนี่ไม่ใช่ฝัน แต่เป็ความจริง เป็เื่ที่เกิดขึ้นแล้ว
เธอมองฉินเฟิงด้วยความโกรธและอยากจะสับไอ้นายน้อยจอมเ้าชู้คนนี้เป็ลูกเต๋าสักพันชิ้น เธอกัดฟันพูด“นายน้อยฉินคะ ดูเหมือนอาการป่วยทางจิตของคุณจะกำเริบอีกแล้วคุณอยากจะกลับไปทานยาก่อนแล้วค่อยกลับมาใหม่หรือเปล่า”
“แค่กๆ!”
จ้าวหลิงเซียนมีผู้คนล้อมรอบอยู่เป็จำนวนมากและคนเหล่านี้ต่างก็เป็พวกผู้ดีมีสกุลของเมืองเว่ยเฉิงหลังจากถูกจ้าวหลิงเซียนกล่าวหาว่าป่วยทางจิตต่อหน้าผู้คนมากมายฉินเฟิงก็รู้สึกอึดอัดอย่างหลบเลี่ยงไม่ได้
หลังจากไอแห้งๆออกมา ฉินเฟิงก็เห็นเฝิงเทียนหัวกำลังยืนยิ้มเยาะอยู่ข้างๆเขาจึงรีบเดินเข้าไปหาและใช้มันเปลี่ยนหัวข้อเื่
“อ้าว เสี่ยวเฝิงจื่อไม่ใช่เหรอนั่น? มากับเขาด้วยเหรอเนี่ยแล้วพ่อนายเป็ยังไงบ้าง ยังไม่โดนเบื้องบนจับได้ใช่ไหม”
“โอ้ ถ้ายังไม่โดนจับได้ก็ดีแล้ว!”
ฉิงเฟิงหัวเราะและตบบ่าของเฝิงเทียนหัวราวกับว่ามองไม่เห็นใบหน้าอึมครึมของอีกฝ่ายเขาไม่มีโอกาสได้พูดจึงได้แต่เก็บงำความโกรธเอาไว้
จ้าวหลิงเซียนที่ทำหน้าเคร่งเครียดก็ยิ้มออกมาทันทีั้แ่ที่เธอเข้าโถงงานเลี้ยงมาก็ถูกเฝิงเทียนหัวตามตื๊อจนรำคาญทำให้เธอรู้สึกรังเกียจแต่เมื่อเห็นฉินเฟิงเยาะเย้ยเขาและเรียกเขาว่าเสี่ยวเฝิงจื่อที่เป็เหมือนชื่อเล่นของพวกขันทีต่อหน้าทุกคน
จ้าวหลิงเซียนก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าฉินเฟิงจะมีด้านตลกๆแบบนี้
“เชอะ! ตลกแล้วยังไง กล้าหยามฉันต่อสาธารณชน ฉันจะทำให้นายต้องเสียใจ!”
ความจริงพฤติกรรมเสเพลของฉินเฟิงเป็สิ่งที่เกือบทุกคนในเมืองเว่ยเฉิงรู้กันดีและเป็หัวข้อที่พูดถึงบ่อยๆ หลังอาหารเย็นคนมักจะพูดว่าใครยอมยกลูกสาวให้แต่งงานกับฉินเฟิงจะต้องมีตราบาปติดตัวไปแปดชาติแสดงให้เห็นว่าฉินเฟิงเ้าชู้ขนาดไหน
จ้าวหลิงเซียนควรจะรู้สึกโชคดีที่หลีกเลี่ยงการแต่งงานกับฉินเฟิงแต่เธอไม่้าให้ฉินเฟิงเป็คนประกาศยกเลิกการหมั้นต่อสาธารณชน
เธอสาบานในใจว่าจะต้องทำให้ฉินเฟิงชดใช้อย่างสาสม!
เมื่อเห็นฉินเฟิงกับเฝิงเทียนหัวแย็บคนละหมัดเพราะจ้าวหลิงเซียนคนอื่นๆ ก็ยอมแพ้ความคิดที่จะตามจีบจ้าวหลิงเซียนพวกเขาไม่สามารถหาเื่สองคนนี้ได้
ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้าประตูมาเธอใส่ชุดกี่เพ้าสีแดง หน้าอกคับแน่นเหมือนกับจะะเิออกมารวมถึงร่องอกเว้าลึกที่ดูไร้ที่สิ้นสุด และขาเรียวยาวไร้ด่างพร้อยทุกคนที่เห็นเธอเกือบจะเืกำเดาไหล
ผู้หญิงคนนี้มีผมสีทองเป็ลอนใบหน้าโค้งมนงดงาม คิ้วโก่งประณีตและผิวผ่องใสเธอปล่อยกลิ่นอายเย้ายวนที่ไม่อาจต้านทานได้
เมื่อเธอเดินเข้ามาก็เป็จุดสนใจของทุกคนในทันที
“สาวงามอันดับหนึ่งของเมืองจิ้นเฉิง หานอิ๋งอิ๋งมาแล้ว!
