บทที่ 10 าจิตวิทยา
ข้อความขยะจากจางเหว่ยถูกลบทิ้งไปราวกับมันไม่เคยมีตัวตนอยู่ หลินซูเม่ยไม่แม้แต่จะเสียเวลาให้กับความพยายามอันน่าสมเพชของเขาแม้แต่วินาทีเดียว เพราะเป้าหมายของเธอในตอนนี้ใหญ่กว่านั้นมาก... การสรรหา ั ตัวแรกมาเข้าร่วมอาณาจักรของเธอ
วันรุ่งขึ้น ณ อาคารภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์
หลินซูเม่ยเดินไปตามทางเดินที่เต็มไปด้วยโปสเตอร์วิชาการและสมการที่ซับซ้อน บรรยากาศของที่นี่แตกต่างจากคณะบริหารธุรกิจอย่างสิ้นเชิง มันเต็มไปด้วยกลิ่นอายของตรรกะ เหตุผล และเทคโนโลยี เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อเข้าเรียน แต่มาเพื่อตามหา สวี่ เจี๋ย ตามข้อมูลที่เธอมี
เธอรู้ว่าทุกวันอังคารและวันพฤหัสบดีใน่บ่าย สวี่ เจี๋ย จะมาที่ห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์เพื่อทำงานวิจัยส่วนตัวของเขา เธอจึงไปดักรอที่ร้านกาแฟเล็กๆ ตรงข้ามตึก ไม่นานนัก เธอก็เห็นเป้าหมายของเธอเดินออกมา ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง สวมแว่นตากรอบหนาเตอะ ผมเผ้ายุ่งเหยิงเล็กน้อยเหมือนคนที่ไม่ได้ใส่ใจรูปลักษณ์ภายนอกนัก ในมือของเขาหนีบหนังสือเกี่ยวกับการเรียนรู้ของเครื่องเล่มหนาเตอะ
เขาเดินตรงไปยังร้านกาแฟและสั่งอเมริกาโน่เย็นแก้วใหญ่ที่สุดเหมือนเป็กิจวัตร หลินซูเม่ยรอจนเขาได้กาแฟและกำลังจะหาที่นั่ง เธอจึงลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหาอย่างเป็ธรรมชาติที่สุด
"ขอโทษนะคะ... คุณคือรุ่นพี่สวี่ เจี๋ย รึเปล่าคะ?" เธอถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ
สวี่เจี๋ย ที่กำลังจะยกกาแฟขึ้นดื่มชะงักไปเล็กน้อย เขาหรี่ตามองเธอผ่านเลนส์แว่นหนา "ใช่ครับ... มีอะไรรึเปล่า?" เขาถามด้วยท่าทีระแวดระวังและไม่คุ้นเคยกับการถูกทักทายโดยคนแปลกหน้า โดยเฉพาะผู้หญิงที่ดูโดดเด่นอย่างเธอ
"พอดีหนูชื่อหลินซูเม่ย มาจากคณะบริหารธุรกิจค่ะหนูได้ยินชื่อเสียงของรุ่นพี่มานานแล้วว่าเก่งเื่ Data Scienceมากพอดีหนูมีเื่อยากจะปรึกษาเกี่ยวกับโปรเจกต์ที่ทำอยู่ไม่ทราบว่ารุ่นพี่พอจะมีเวลาสักสิบนาทีไหมคะ?" เธอแนะนำตัวและเข้าเื่อย่างตรงไปตรงมา
สวี่เจี๋ย ลังเลเล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินคำว่า "Data Science" แววตาของเขาก็เปลี่ยนไป มันเป็ประกายของความสนใจที่ปิดไม่มิด "โปรเจกต์เกี่ยวกับอะไรล่ะ?"
"เกี่ยวกับ การวิเคราะห์ความเชื่อมั่นของตลาด โดยใช้ข้อมูลจากโซเชียลมีเดียค่ะ" ซูเม่ยตอบ
คำตอบนี้เหมือนกับรหัสผ่านที่ถูกต้อง!แววตาของสวี่เจี๋ยเปลี่ยนจากความสนใจเป็ ความตื่นเต้นในทันทีนี่คือหัวข้อที่เขากำลังหลงใหลและทำวิจัยส่วนตัวอยู่!
"เชิญนั่งก่อนสิ" เขากล่าวพลางผายมือไปยังโต๊ะว่างใกล้ๆ
นี่คือการเปิดประตูที่สมบูรณ์แบบ หลินซูเม่ยเริ่มอธิบายแิของเธอ โดยจงใจใช้ศัพท์เทคนิคและทฤษฎีที่เธอรู้มาจากอนาคตซึ่งเป็แิที่ล้ำหน้าเกิน กว่าสิ่งที่คนในยุค 2013 จะคิดได้
"หนูเชื่อว่าเราสามารถสร้างโมเดลเพื่อคาดการณ์การเคลื่อนไหวของราคาหุ้นในระยะ สั้นได้ โดยการวิเคราะห์ข้อมูลมหภาคจาก เวยป๋อ (Weibo) และฟอรัมการลงทุนต่างๆ ค่ะ เราสามารถใช้เทคนิค การประมวลผลภาษาธรรมชาติ เพื่อแยกแยะอารมณ์ของข้อความว่าเป็บวก ลบ,หรือเป็กลาง จากนั้นก็ให้คะแนนความเชื่อมั่น แล้วนำไปหาค่า สหสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงของดัชนีตลาดค่ะ"
"แต่มันซับซ้อนกว่านั้น" เธอพูดต่อ "เราต้องสร้าง อัลกอริทึมกรองสัญญาณรบกวน ด้วย เพื่อแยกแยะระหว่างความคิดเห็นของนักลงทุนรายย่อยทั่วไปกับ ผู้นำทางความคิด ที่มีความน่าเชื่อถือสูง และยังต้องระวัง แอคเคาท์ปลอม ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อปั่นกระแสโดยเฉพาะ"
สวี่เจี๋ย ถึงกับอ้าปากค้าง เขามองเธอราวกับเห็นตัวประหลาด! ทุกสิ่งที่เธอพูดออกมาคือปัญหาและแนวทางการแก้ไขที่เขากำลังขบคิดอยู่คนเดียวมาเป็แรมเดือน! เด็กสาวคณะบริหารคนนี้รู้เื่พวกนี้ได้อย่างไร!?
"คุณ... คุณไปเอาแิพวกนี้มาจากไหน?" เขาถามเสียงสั่น
"หนูแค่...ชอบอ่านเปเปอร์จากต่างประเทศน่ะค่ะ" ซูเม่ยใช้ข้ออ้างเดิม "แต่ปัญหาคือ หนูมีแค่แิทางทฤษฎีแต่ไม่มีความสามารถทางเทคนิคที่จะสร้างมันขึ้นมาได้จริง"
เธอหยุดไปครู่หนึ่ง จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วยิงหมัดเด็ดออกไป "และหนูก็รู้มาว่า รุ่นพี่เองก็กำลังทำโปรเจกต์ที่คล้ายๆ กันอยู่ แต่ยังขาดแคลน ทรัพยากรที่สำคัญที่สุดสองอย่าง... นั่นคือ พลังการประมวลผลของคอมพิวเตอร์และ เงินทุน"
สวี่เจี๋ย นิ่งเงียบไปทันที คำพูดของเธอแทงใจดำเขาอย่างจัง โปรเจกต์ของเขาต้องใช้เซิร์ฟเวอร์ GPU ที่มีประสิทธิภาพสูงในการเทรนโมเดล ซึ่งมีราคาแพงมหาศาลและนั่นคือเหตุผลที่คณะกรรมการมหาวิทยาลัยปฏิเสธที่จะให้ทุนวิจัยแก่เขา
"ฉันมีเงินทุน" หลินซูเม่ยพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนเป็จริงจัง "และฉันพร้อมที่จะจัดหาเซิร์ฟเวอร์ที่ดีที่สุดให้คุณ...แลกกับการที่คุณมาเป็หัวหน้า ฝ่ายเทคโนโลยี (CTO) ให้กับบริษัทของฉัน"
สวี่ เจี๋ย ถึงกับผงะ "บริษัท? บริษัทอะไรของคุณ?"
"ฟีนิกซ์แคปปิตอล... บริษัทจัดการกองทุนที่กำลังจะก่อตั้งขึ้น" ซูเม่ยยื่นข้อเสนอ "ฉัน้าให้คุณสร้างเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลที่ดีที่สุดในโลกให้เรา และเพื่อเป็การพิสูจน์ความจริงใจ... นี่คือข้อเสนอของฉัน"
เธอยื่นเอกสารที่เตรียมมาให้เขาดู มันคือสัญญาว่าจ้างงานชั่วคราว พร้อมกับเงินเดือนเริ่มต้นที่สูงกว่าเงินเดือนของศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยถึงสอง เท่า!และที่สำคัญที่สุด... มีการระบุถึงงบประมาณในการจัดซื้ออุปกรณ์คอมพิวเตอร์และเซิร์ฟเวอร์เป็จำนวน เงินเจ็ดหลัก!
สวี่ เจี๋ย มองตัวเลขนั้นด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ นี่มันเหมือนฝันที่เป็จริง!
"ทำไม... ทำไมถึงเป็ผม?" เขาถามอย่างไม่เข้าใจ
"เพราะคุณคือคนที่เก่งที่สุด" ซูเม่ยตอบอย่างเรียบง่ายแต่ทรงพลัง "และฉัน้าทำงานกับคนเก่งที่สุดเท่านั้น"
เธอทิ้งเอกสารไว้บนโต๊ะ "ให้เวลาคุณตัดสินใจสามวัน แต่จำไว้ว่า... โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆ" พูดจบเธอก็ลุกขึ้นเดินจากไป ทิ้งให้สวี่ เจี๋ยนั่งนิ่งอยู่กับข้อเสนอที่อาจจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาไปตลอดกาล
ในขณะที่หลินซูเม่ยกำลังวางหมากบนกระดานแห่งอนาคต าจิตวิทยาสกปรกของจางเหว่ยก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ข้อความข่มขู่ระลอกแล้วระลอกเล่าถูกส่งมายังโทรศัพท์ของเธอ เขาเริ่มจากภาพถ่ายเก่าๆ แล้วตามด้วยข้อความที่อ้างถึง ความลับ ที่พวกเขารู้กันสองคน พยายามทำให้เธอรู้สึกอับอายและหวาดกลัว แต่หลินซูเม่ยกลับไม่ตอบสนองใดๆ ทั้งสิ้น เธอเพียงแค่บล็อกเบอร์ของเขาทิ้งไป
เมื่อการข่มขู่ทางตรงไม่ได้ผล จางเหว่ยก็เปลี่ยนไปใช้แผนที่เลวร้ายกว่า... การปล่อยข่าวลือในมหาวิทยาลัย
เขาและหลินซูซานเริ่มปล่อยข่าวซุบซิบในฟอรัมออนไลน์ของมหาวิทยาลัยและใน กลุ่มเพื่อนฝูง โดยใช้แอคเคาท์ปลอมเป็ส่วนใหญ่ เนื้อหานั้นถูกบิดเบือนอย่างร้ายกาจ
"ได้ยินไหมว่าหลินซูเม่ยที่ชนะการแข่งขันน่ะ ที่จริงแล้วเธอไม่ได้เก่งอะไรเลยนะ แต่เธอไปนอนกับกรรมการ!"
"จริงเหรอ! มิน่าล่ะ ถึงชนะได้"
"ฉันได้ยินมาอีกอย่างนะ ว่าที่เธอมีเงินใช้ฟุ่มเฟือย่นี้ เพราะเธอไปเป็ เสี่ยวซาน (เมียน้อย) ให้กับเศรษฐีแก่ๆ คนหนึ่งต่างหาก!"
ข่าวลือแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วราวกับไฟลามทุ่ง ชื่อเสียงที่หลินซูเม่ยเพิ่งสร้างขึ้นมาด้วยความสามารถ เริ่มถูกกัดกร่อนด้วยคำโกหกอันโสโครก หลี่น่าที่ได้ยินข่าวเหล่านี้ร้อนใจจนทำอะไรไม่ถูก
"ซูเม่ย! พวกมันปล่อยข่าวทำลายเธอใหญ่แล้ว! เราต้องทำอะไรซักอย่างนะ! ฟ้องพวกมันเลยดีไหม!?" หลี่น่าพูดอย่างเดือดดาล
แต่หลินซูเม่ยกลับสงบนิ่งอย่างน่าประหลาด เธอนั่งจิบชาอยู่ในห้องทำงานของเธอ ราวกับว่าเื่ทั้งหมดที่เกิดขึ้นไม่ได้เกี่ยวกับเธอเลย
"ใจเย็นๆ หลี่น่า" เธอกล่าว "การสาดโคลนกลับไป ไม่ได้ทำให้เราสะอาดขึ้นหรอก มีแต่จะยิ่งทำให้สกปรกกันไปใหญ่"
"แล้วจะให้เราอยู่เฉยๆ ให้พวกมันใส่ร้ายแบบนี้เหรอ!?"
"ใครบอกว่าฉันอยู่เฉยๆ ล่ะ?" ซูเม่ยยิ้มมุมปากอย่างเ็า "ในาจิตวิทยา... ผู้ที่ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ก่อน คือผู้ที่พ่ายแพ้จางเหว่ยคิดว่าการกระทำแบบนี้จะทำให้ฉันโกรธ, อับอาย, และยอมเจรจากับเขา... เขาคิดผิด"
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์โทรออก "การแก้ปัญหาที่ดีที่สุด ไม่ใช่การปฏิเสธข่าวลือ... แต่คือการสร้าง ข่าวใหม่ที่ใหญ่กว่ามากลบมันต่างหาก"
ปลายสายที่เธอโทรไปคือเบอร์ของนักข่าวสายเศรษฐกิจจากสำนักพิมพ์ชื่อดังที่เคยมา ขอสัมภาษณ์เธอหลังจบการแข่งขัน แต่เธอปฏิเสธไปในตอนนั้น
"สวัสดีค่ะคุณจาง นี่หลินซูเม่ยนะคะ... เื่บทสัมภาษณ์พิเศษที่เคยเสนอมา ไม่ทราบว่าตอนนี้ยังสนใจอยู่รึเปล่าคะ?พอดีฉันมีเื่ราวที่น่าสนใจอยากจะแบ่งปัน... เป็เื่ราวเกี่ยวกับแรงบันดาลใจในการสร้าง ฟีนิกซ์พอร์ตโฟลิโอ และ...วิสัยทัศน์ของฉันที่มีต่ออนาคตของนักลงทุนรุ่นใหม่ค่ะ"
เธอจงใจเน้นคำว่า "แรงบันดาลใจ" และ "นักลงทุนรุ่นใหม่"
จากนั้นเธอก็โทรหาศาสตราจารย์หวัง เจี้ยนกั๋ว "ศาสตราจารย์คะ... หนูอยากจะบริจาคเงินรางวัลทั้งหมดห้าแสนหยวนที่ได้จากการแข่งขัน เพื่อจัดตั้งเป็ กองทุนเพื่อสนับสนุนงานวิจัยด้านนวัตกรรมการเงิน ให้กับภาควิชาค่ะ หนูอยากให้โอกาสนี้แก่นักศึกษาคนอื่นๆที่มีความคิดสร้างสรรค์แต่ยังขาดแคลนทุน ทรัพย์"
การเคลื่อนไหวสองครั้งนี้คือการตบหน้าจางเหว่ยอย่างฉาดใหญ่!
ในขณะที่เขากำลังพยายามทำลายเธอด้วยเื่อื้อฉาวส่วนตัว เธอกลับกำลังสร้างภาพลักษณ์ของตัวเองให้สูงส่งขึ้นไปอีก! เธอเปลี่ยนจาก "ดาวรุ่ง" ให้กลายเป็"ไอดอล",เป็ผู้สร้างแรงบันดาลใจ,และเป็ผู้ใจบุญที่อุทิศตนเพื่อการศึกษา!
ไม่กี่วันต่อมา บทสัมภาษณ์พิเศษของหลินซูเม่ยพร้อมรูปภาพที่ดูสง่างามและเปี่ยมด้วยสติปัญญาก็ได้ขึ้นหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจชั้นนำ ข่าวการบริจาคเงินห้าแสนหยวนของเธอกลายเป็หัวข้อที่ถูกพูดถึงไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย ภาพลักษณ์ของเธอกลายเป็หญิงสาวที่ทั้งเก่ง, ทั้งสวย, และทั้งจิตใจดี!
ข่าวลือโคมลอยที่จางเหว่ยพยายามสร้างขึ้นมาถูกคลื่นข่าวดีลูกใหญ่นี้ซัดหายไปใน พริบตา!ไม่มีใครสนใจเื่ไร้สาระพวกนั้นอีกต่อไปทุกคนต่างชื่นชมในความ สามารถและความมีน้ำใจของเธอ
จางเหว่ยที่เห็นข่าวถึงกับเืขึ้นหน้า! เขาทุ่มโทรศัพท์ลงพื้นจนแตกกระจาย "นังสารเลว! มันทำแบบนี้ได้ยังไง!"
เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมทุกครั้งที่เขาพยายามจะทำร้ายเธอ มันกลับกลายเป็การช่วยส่งเสริมให้เธอยิ่งดูดีขึ้นไปอีก! เขาไม่รู้เลยว่าเขากำลังต่อสู้กับคนที่อ่านเกมจิตวิทยาทะลุปรุโปร่ง
ที่ห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์ สวี่ เจี๋ย อ่านบทสัมภาษณ์ของหลินซูเม่ยในหนังสือพิมพ์ด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป เขามองเห็นวิสัยทัศน์และความมุ่งมั่นที่ยิ่งใหญ่ของเธอ เขาเดินไปหยิบเอกสารสัญญาที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา...แล้วเดินตรงไปยังตึกคณะบริ หารธุรกิจ