ทันทีที่หมางจ้งมารายงาน จวินจิ่วเฉินก็ได้ลุกขึ้นถามทันที “เกิดอะไรขึ้น? นางอยู่ที่ใด? ”
หมางจ้งตอบอย่างรวดเร็ว “แพทย์หญิงกูทะเลาะกับเ้าหน้าที่ประมูลในสนามประมูลทิศตะวันออกพ่ะย่ะค่ะ พวกเขาทะเลาะวิวาทรุนแรง ข้าน้อยห้ามไว้ไม่อยู่” จวินจิ่วเฉินไม่พูดอะไรอีก แต่ได้หันหลังก้าวเดินออกไปโดยได้ลืมเลือนต้นเฟิ่งหลีไว้ที่โต๊ะ
หานอวี๋เอ๋อร์รู้สึกประหลาดใจมาก คาดไม่ถึงเลยว่ากูเฟยเยี่ยนจะกล้าทะเลาะกับเ้าหน้าที่ประมูลในสนามประมูล กูเฟยเยี่ยนใจกล้าหรือว่าโง่กันแน่? นางคว้าไปที่ต้นเฟิ่งหลีทั้งสองต้นแล้วไล่ตามไป “เตี้ยนเซี่ย เตี้ยนเซี่ย…”
ครั้นจวินจิ่วเฉินมาถึงสนามประมูล เขายังไม่ทันจะได้เข้าไปก็ได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครมดังมาจากด้านใน ทันทีที่เขาเข้าไปก็เห็นถึงกลุ่มคนสองกลุ่มยืนอยู่บนแท่นประมูล
กูเฟยเยี่ยนได้รับความคุ้มครองจากองครักษ์ลับที่อยู่ด้านหลัง ทางด้านของเ้าหน้าที่ประมูลนั้นก็ได้รับความคุ้มครองจากทหารคุ้มกันด้านหลังหลายคน ทั้งสองกลุ่มเผชิญหน้าท่ามกลางบรรยากาศที่ตึงเครียด ด้านล่างของแท่นประมูลมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันจนแทบจะทลายฝ้าเพดานของสนามประมูลลงมาแล้ว
ระยะห่างค่อนข้างไกลทำให้จวินจิ่วเฉินได้ยินเสียงพูดคุย้าไม่ชัดเจน เขาจึงถามหมางจ้งด้วยน้ำเสียงเ็า “เกิดอะไรขึ้น? ”
หมางจ้งตะลึงตาค้างเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะออกไปแพทย์หญิงกูเพียงแค่โต้เถียงกับเ้าหน้าที่ด้านล่างแท่นประมูลเท่านั้น เหตุใดในตอนนี้ถึงได้วิ่งขึ้นไป้าแล้วเล่า? สถานการณ์เช่นนี้คือจะต่อสู้กันหรือ?
หมางจ้งอธิบายอย่างไม่รอช้า
ที่แท้ก็คือเมื่อสักครู่นี้สนามประมูลได้ออกประมูลดอกตงหยิ่นที่พบเจอได้ยากจำนวนหนึ่งต้น
ผู้เสนอราคาได้นั่งอยู่ด้านข้างของกูเฟยเยี่ยนพอดี เขาชนะการประมูลในราคาหนึ่งหมื่นสองพันเหรียญทอง ผู้เสนอราคาได้ชำระเงินและรับสมุนไพรเตรียมกลับไปแล้ว แต่กูเฟยเยี่ยนกลับขวางเอาไว้
กูเฟยเยี่ยนได้ตั้งข้อสงสัยถึงประสิทธิภาพของดอกตงหยิ่นขนาดใหญ่ท่ามกลางผู้คน นางตั้งข้อสงสัยว่าอาจารย์แพทย์ของสนามประมูลทิศตะวันออกตรวจสอบยาสมุนไพรไม่ผ่านเกณฑ์ และโน้มน้าวให้ผู้ประมูลคืนสินค้าพร้อมกับเรียกร้องค่าเสียหาย ดังนั้นจึงเกิดการถกเถียงกับเ้าหน้าที่ประมูลขึ้นมา
เดิมทีจวินจิ่วเฉินจะเข้าไปแล้ว แต่หลังจากที่มองอย่างจริงจังเขาก็จำหญิงสาวที่เป็เ้าหน้าที่ประมูลคนนั้นได้ทันที
หญิงสาวที่เป็เ้าหน้าที่ประมูลคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็หัวหน้าเ้าหน้าที่ประมูลที่มีชื่อเสียงโด่งดังของหุบเขาเสินหนงโดยมีนามว่าถังจิ้ง แม้ว่าจะเป็สนามประมูลสมุนไพร แต่หญิงสาวที่เป็เ้าหน้าที่ประมูลส่วนใหญ่ล้วนชื่นชอบแต่งกายอย่างเปิดเผยเพื่อดึงดูดลูกค้า ถังจิ้งนั้นแตกต่างจากคนอื่น นางมีอายุยี่สิบต้นๆ รูปร่างหน้าตาราวกับบุปผาแรกแย้มดั่งหยกเนื้อดี ทว่ามักจะปลอมเป็ผู้ชาย นางมีทั้งความสามารถและประสบการณ์ การกระทำและคำพูดล้วนตรงไปตรงมา
หากเป็เ้าหน้าที่ประมูลคนอื่นจวินจิ่วเฉินคงเข้าไปนานแล้ว แต่เมื่อเป็ถังจิ้งเขาก็วางใจลง
ถังจิ้งเป็คนที่ใส่ใจในสถานการณ์โดยรวมและเข้าอกเข้าใจผู้คน นางมีความพอดีไม่ก่อเื่สุ่มสี่สุ่มห้า การที่กูเฟยเยี่ยนกล้าตั้งข้อสงสัยในสมุนไพรของสนามประมูลอย่างเปิดเผยจะต้องมีเหตุผลอย่างแน่นอน
แน่นอนว่าเื่นี้จะเป็เื่ใหญ่ แต่กูเฟยเยี่ยนไม่ยอมเสียเปรียบแน่
จวินจิ่วเฉินกำชับหมางจ้งสองสามประโยคแล้วตัดสินใจสังเกตการณ์อย่างเงียบๆ จากนั้นเดินไปหาที่นั่งที่ใกล้กับแท่นประมูล ในขณะนี้หานอวี๋เอ๋อร์ก็ได้ไล่ตามมาถึง นางหาจวินจิ่วเฉินไม่เจอจึงหาที่นั่งคอยดูฉากสำคัญ
ทันทีที่จวินจิ่วเฉินเข้าใกล้แท่นประมูลเขาก็ได้ยินเสียงการพูดคุย้าอย่างชัดเจน
กูเฟยเยี่ยนโกรธแค้นมาก “ท่านลุงาุโท่านนี้ได้รวบรวมเงินมาประมูลสมุนไพรเพื่อไปช่วยชีวิต แต่พวกท่านกลับขายสมุนไพรคุณภาพต่ำในราคาแพง! ทั้ง้าเงินและ้าเอาชีวิต นี่จะ้าทรัพย์สินแล้ววางแผนทำร้ายคนอื่นเกินไปหรือ? ”
ถังจิ้งทุบค้อนประมูลเสียงดังแล้วพูดด้วยความโกรธเคือง “นังหนู หากเ้ายังพูดจาเหลวไหลและใส่ร้ายป้ายสีโดยไม่มีหลักฐานอีก เปิ่นเสี่ยวเจี่ยจะไม่เกรงใจแล้วนะ! ”
กูเฟยเยี่ยนต่อปากต่อคำไม่ยอมถอยให้สักก้าว “ข้าบอกแล้วว่าข้าสามารถพิสูจน์ได้ในตอนนี้เลยว่าดอกตงหยิ่นนี้มีปัญหา แต่เป็พวกท่านที่ไม่ให้ข้าทำการพิสูจน์ ท่านมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าข้าพูดลอยๆ โดยไม่มีหลักฐานยืนยัน? ”
ถังจิ้งถามกลับทันที “เ้ามีคุณสมบัติอะไรถึงจะมาตรวจสอบยาสมุนไพร? สนามประมูลสมุนไพรหุบเขาเสินหนงของพวกเราจะให้ใครก็ได้มาตรวจสอบสมุนไพรหรือ? ”
กูเฟยเยี่ยนพยักหน้าขึ้นลง “ได้ เช่นนั้นท่านกล้าเชิญอาจารย์แพทย์ท่านอื่นมาตรวจสอบยาสมุนไพรหรือไม่? หากว่าตรวจสอบแล้วไม่พบปัญหาใดๆ ท่านจะไม่เกรงใจอย่างไรข้าล้วนยอมรับ”
ถังจิ้งหรี่ตาลง แล้วพูดด้วยความโกรธเคือง “สนามประมูลมีกฎเกณฑ์ในการตรวจสอบยาสมุนไพร ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เ้าบอกว่าต้องตรวจสอบก็ต้องตรวจสอบ! ”
ถังจิ้งพูดแล้วหันไปมองผู้เสนอราคาที่อยู่ด้านล่างแท่นประมูลจากนั้นเอ่ยด้วยความสุภาพ “ท่านลุงาุโ ท่านรู้จักนางหรือไม่? ท่านเชื่อนางหรือเชื่อสนามประมูล? ”
ในขณะนี้เสียงวิพากษ์วิจารณ์ในสนามประมูลก็ได้ลดลง
ผู้เสนอราคาที่อยู่ด้านล่างเป็ชายชราที่มีอายุราวหกสิบปี ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยการผ่านโลกมาอย่างโชกโชน เขาสวมใส่เสื้อผ้าชุดธรรมดา เมื่อดูแล้วก็รู้ว่าเป็ครอบครัวที่ยากจนและรันทด ก่อนที่เขาจะมาที่นี่เขาหายืมเงินไปทั่วสารทิศเพื่อมาประมูลดอกตงหยิ่น
ในขณะที่ทุกคนคิดว่าชายชราจะเชื่อมั่นในสนามประมูล แต่ชายชรากลับลังเลอย่างคาดไม่ถึง เขาไม่ตอบคำถามถังจิ้ง ทุกคนล้วนเกิดความประหลาดใจ ถังจิ้งยิ่งรู้สึกแปลกใจมากขึ้นไปอีก
จากอำนาจบารมีของหุบเขาเสินหนงและความน่าเชื่อถือของสนามประมูล ชายชราไม่ถึงกับต้องไม่เชื่อสนามประมูลแล้วไปเชื่อข้อสงสัยของแพทย์หญิงตัวน้อยที่มีที่มาที่ไปไม่ชัดเจนสิ!
เมื่อเห็นเช่นนี้กูเฟยเยี่ยนจึงเอ่ยว่า “ท่านลุง ในเมื่อท่านสงสัยเหตุใดจึงไม่พิสูจน์ข้อเท็จจริงกันเล่า? ดอกตงหยิ่นเป็สมุนไพรที่สำคัญที่สุดในใบสั่งยาของท่าน หากว่าสมุนไพรชนิดนี้มีปัญหา การชดเชยเงินจะเป็เื่เล็ก แต่ชีวิตที่สูญเสียไปจะเป็เื่ใหญ่! ”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดนี้ชายชราก็ลังเลมากขึ้นจนไม่กล้ามองไปที่ถังจิ้งแล้ว
อันที่จริงเมื่อสักครู่นี้ชายชราได้พูดคุยกับกูเฟยเยี่ยนมาสักพักแล้ว ในตอนแรกเขาก็ไม่เชื่อกูเฟยเยี่ยน แต่หลังจากที่กูเฟยเยี่ยนพูดชื่อสมุนไพรในใบสั่งยาบนมือเขาออกมาแล้วยังพูดถึงความสำคัญของดอกตงหยิ่นในใบสั่งยาแผ่นนี้อีก เขาจึงได้รู้ว่ากูเฟยเยี่ยนไม่ใช่คนธรรมดา
ทว่าเขาไม่กล้าตั้งข้อสงสัยในสนามประมูล ดังนั้นจึงตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกและไม่รู้ว่าจะเชื่อฝั่งไหนดี
กูเฟยเยี่ยนไม่ได้ซักถามชายชราอีก ถังจิ้งก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเช่นกัน
ถังจิ้งเกิดความไม่สบายใจ นางเป็เ้าภาพการประมูลมานานหลายปี นี่เป็ครั้งแรกที่ได้พบสถานการณ์เช่นนี้
เป็ไปได้หรือไม่ว่ายาสมุนไพรตัวนี้มีปัญหา?
แต่หากมีปัญหาจริงๆ อาจารย์แพทย์ของสนามประมูลยังมองไม่ออก นังหนูตรงหน้าคนนี้มองออกได้อย่างไร?
นังหนูคนนี้แต่งกายเหมือนหญิงรับใช้ ทว่าใจกล้าเสียจริง อีกทั้งยังพากลุ่มองครักษ์ลับมาอีกด้วย นางเป็ใครมาจากไหนกัน?
ถังจิ้งคิดไปคิดมายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่านี่คล้ายกับการวางแผนร้าย!
นางมองไปที่ผู้คนมากมายด้านล่างที่ล้อมวงมาดูแล้วพิจารณาถึงผลกระทบอย่างรอบคอบ จากนั้นจึงตัดสินใจไม่ใช้พละกำลัง ต้องรู้ไว้ว่าสนามประมูลเป็สถานที่ที่มีผู้คนมากมาย หากเกิดปัญหาอะไรขึ้นเื่ราวก็จะแพร่กระจายออกไปทันที ในเมื่อผู้เสนอราคาเกิดความลังเลแล้ว เื่นี้หากดำเนินการไม่เรียบร้อย เมื่อเื่ราวได้แพร่กระจายออกไปจะต้องก่อให้เกิดความสงสัยเป็แน่
ในเมื่อเื่ราวได้กลายมาเป็เช่นนี้แล้ว นางจึงทำได้เพียงเจรจากันด้วย “เหตุผล” ก่อน หากล้มเหลวค่อยใช้กำลัง นางต้องทำให้นังหนูคนนี้หมดคำพูด จากนั้นค่อยจัดการพวกเขาเพื่อเชือดไก่ให้ลิงดู!
ถังจิ้งกระแอมเบาๆ แล้วกล่าวด้วยความจริงจัง “ได้ สนามประมูลยืนกรานในความยุติธรรมมาโดยตลอดและไม่เคยทำธุรกิจหลอกลวงเด็กหรือคนชรา! ในเมื่อผู้เสนอราคาเกิดความสงสัยแล้ว เปิ่นเสี่ยวเจี่ยก็จะให้โอกาสพวกเ้าหนึ่งครั้งในการตรวจสอบสมุนไพรใหม่! หากว่าสมุนไพรตัวนี้มีปัญหาจริง ตามกฎของสนามประมูลแล้วจะชดเชยให้สิบเท่า หากไม่พบปัญหาใดๆ พวกเ้าก็ต้องชดเชยสิบเท่าเช่นกัน เป็อย่างไร? ”
หลังจากที่คำพูดเหล่านี้ออกมาชายชราก็เงยหน้าขึ้นด้วยความใ
อย่างไรก็ตามกูเฟยเยี่ยนได้ตอบว่า “ตกลง หากว่าสมุนไพรมีปัญหาสนามประมูลต้องชดเชยให้ชายชราสิบเท่า หากว่าสมุนไพรไม่มีปัญหาเปิ่นเสี่ยวเจี่ยจะเป็ผู้ชดเชยเอง! ” หลังจากที่กูเฟยเยี่ยนเอ่ยคำพูดเหล่านี้ออกมาก็มีเสียงหัวเราะดังมาจากด้านล่างแท่นประมูลเป็ระยะๆ
“เ้าเอาอะไรไปชดเชย? ”
“เป็แค่หญิงรับใช้? นายเหนือหัวเ้าเป็ใครกัน? ”
“นังหนู เ้าก่อเื่เช่นนี้ นายเหนือหัวเ้าทราบหรือไม่? ”
……
จวินจิ่วเฉินนั่งอยู่ด้านข้างขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ถังจิ้งจึงฉวยโอกาสถาม “ข้าจะเชื่อเ้าได้อย่างไร? ”
กูเฟยเยี่ยนไม่้าทำให้เื่นี้เป็เื่ใหญ่มากกว่าใครๆ ทว่าปัญหาของสมุนไพรตัวนี้ยิ่งใหญ่มาก ในเื่นี้เกี่ยวเนื่องกับชีวิตผู้คน นางจึงทำได้เพียงสร้างปัญหาต่อไป หญิงสาวถอนหายใจออกมาแล้วแสดงบัตรสีดำของจวินจิ่วเฉิน…