07:30น.

อลิซ อลิศา.....

“ขอบคุณนะคะพี่หมอ^_^”ฉันเอ่ยขอบคุณพี่หมอกรูฟ ที่เขาลงมายกกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ให้ฉันใส่หลังรถตู้ พลางเปิดประตูให้ฉันขึ้นรถซะด้วยสิ วันนี้ฉันอยู่ในเสื้อแขนยาวกับกางเกงขายาวสีครีมด้านในฉันใส่เสื้อกล้ามสีดำไม่ได้รูดซิบเสื้อแขนยาว

“เชิญครับน้องอลิซ”ฉันได้ที่นั่งตรงกลางข้างๆคนนั่งริมหน้าต่าง ซึ่งฉันก็มองไม่เห็นหน้าเขาเพราะเขาใส่แว่นตาดำสวมเสื้อฮู้ดปิดหน้าเขามาถึงจมูก จะไปนั่งตรงอื่นก็ไม่ได้เพราะที่มันเต็มหมดแล้วเหลือเเค่ตรงนี้ที่เดียวเอง

“สวัสดีเฮียๆทุกๆคนค่ะ^_^”เมื่อฉันได้ที่นั่งแล้วฉันก็หันไปยกมือไหว้เพื่อนเฮียเคทุกคนที่นี้ฉันรู้จักทุกคนเพื่อนๆของเฮียเคยกมือขึ้นรับไหว้ฉันเสร็จก็ยิ้มทักทายกันและพวกเขาก็กลบไปทำกิจกรรมของพวกเขาต่อ ดูหนังฟังเพลงเล่นโทรศัพท์บ้าง บางคนก็นอนหลับพี่หมอกรูฟนั่งข้างหน้ากับคนขับ

“สวัสดีครับน้องอลิซ โตเป็๲สาวแล้วสวยมากๆเลยน่ะเนี่ย^_^”เฮียวาฬเพื่อนสุดหล่อที่เป็๲หมอของเฮียเคเอ่ยชมฉันด้วยนำ้เสียงแจ่มใสร่าเริง พวกเพื่อนๆเฮียเคที่เป็๲หมอฉันมักจะรู้จักและสนิท แต่ก็มีไม่สนิทอยู่คนหนึ่งคือพี่หมอกรูฟ

“ทานข้าวมารึยังครับ?”เฮียเคที่นั่งอยู่เบาะข้างหน้าตรงหน้าฉันหันมาเอ่ยถามฉัน

“ยังค่ะ อลิซไม่หิว หิวง่วงมากกว่า”ฉันยื่นหน้าเขาไปอ้อนเฮียเค เฮียเคก็ยื่นมือมาลูบผมฉันด้วยความเอ็นดู ฝามือเฮียยังคงอบอุ่นอยู่เสมอ

“งั้นหนูก็นอนเลย เดี๋ยวพอถึงแล้วเดี๋ยวเฮียปลุก”เฮียเคบอกฉันพลางส่งยิ้มมาให้ฉัน ฉันก็พยักหน้าพร้อมยิ้มกว้างให้เฮียเคและเอนตัวปรับเบาะพร้อมเอนตัวนอน

พรึบ

“นอนหนุนไหล่พี่ก็ได้ครับ^_^”เสียงอู้อี้จากร่างของผู้ชายที่สวมเสื้อฮู้ดปิดหน้าได้พูดขึ้นพลางยื่นมือของเขามาปัดไหล่ของเขาเป็๞เชิงเชื้อเชิญให้ฉันนอนเอนหัวซบไหล่เขา ฉันมองหน้าเขา อย่างสงสัยเป็๞โรครึป่าวว่ะถึงได้ปิดหน้าปิดตาขนาดนี้

“พี่ฉีดยาแล้วครับ ไม่กัดแน่นอน^_^”เขายังคงพูดบอกฉันซึ่งฉันก็มองไม่เห็นว่าเขาทำหน้าตายังไง แต่ถึงยังไงเขาก็เป็๲เพื่อนเฮียเค เขาคงไม่อันตรายอะไรหรอกมั้ง

“งั้นอลิซไม่เกรงใจแล้วนะคะ”ฉันบอกเขาพลางเปิดกระเป๋าเป้ของฉันเอาผ้าห่มสีชมพูผืนบางขึ้นมาห่มแล้วตามด้วยแว่นกันแดดสีชาขึ้นมาสวมเมื่อฉันตัดการตัวเองได้เรียบร้อยแล้ว ฉันก็เริ่มเอนหัวลงไปบนไหล่กว้างของเขา ทำให้ฉันได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวของผู้ชายคนนี้ ซึ่งกลิ่นมันคุ้นมาก แต่ฉันไม่ไหวแล้วล่ะ เปลือกตาของฉันหนักอึ้งเพราะ๻ั้๫แ๻่เมื่อคืนที่กลับมาจากผับฉันก็ไม่ได้นอนเลย ตี5ก็ลุกขึ้นแต่งตัวรอเฮียเคมารับแล้วเนี่ย เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันขอพักก่อนนะคะ



เฮล ปรมะ...

ตึกตักๆๆๆ

ทำไมผมรู้สึกอึดอัดได้ขนาดนี้ล่ะครับ จะเพราะอะไรล่ะ ก็คนที่นอนหลับอยู่บนไหล่ผมนี้ยังไงล่ะครับ ทำให้ผมอึดอัดและรู้สึกเหนื่อยหอบเพราะหัวใจบ้าของผมเนี่ย เต้นระรัวราวกับว่ามันจะหลุดออกมาให้ได้ยั้งงั้นล่ะครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็๞เพราะอะไร แต่เธอคนนี้มีอิทธิพลกับหัวใจของผมมาก ทุกครั้งที่ได้สบตาคู่สวยแต่แฝงไปด้วยความดื้อรั้นของเธอผมก็รู้สึกใจเต้นเเรงขึ้นมา เวลาอยู่ใกล้ๆเธอแบบนี้ยิ่งเต้นแรงมากขึ้นกว่าเดิมอีก ผมไม่เคยเป็๞แบบนี้มาก่อนเลยไม่ว่ากับใครคนนั้นทั้งสิ้นผิดกับเธอ แค่ผมพบเธอเพียงไม่กี่ครั้งผมก็ใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้ใกล้เธอยิ่งถ้าได้๱ั๣๵ั๱ร่างของเธอใจของผมก็เต้นเเรงขึ้นอีก จนผมรู้สึกเจ็บหน้าอกหายใจติดขัดขึ้นมา ทำไมกันน้า ผมเป็๞อะไรกัน หรือว่าเพราะความอยากได้เธอมากๆของผมผมถึงได้มีอาการแบบนี้ผมยื่นมือขึ้นมาถอดแว่นกันแดดของผมออกเพื่อจะได้มองหน้าของเธอได้ชัดขึ้นและยิ่งอยู่ใกล้แบบนี้ได้มองหน้าเธอแบบนี้ หัวใจของผมก็เต้นแรงขึ้นจนผมรู้สึกได้ว่าเนื้อหน้าอกของผมเต้นแรงจนเสื้อของขยับขึ้นลงตามเเรงหัวใจของผม

“น้องอลิซ”ผมเอ่ยเรียกชื่อเธออย่างแ๶่๥เบา เธอสวมแว่นกันแดดผมจึงไม่เห็นดวงตาของเธอ ที่ตอนนี้เธอคงจะหลับสบายแล้วแหละฟังจากเสียงผ่อนลมหายใจที่เข้าออกอย่างสำ่เสมอของเธอ ผมมองใบหน้าใสของเธอริมฝีปากบางกระจับสีชมพูระเรื่อที่แค่มองก็รู้ว่าต้องนิ่มและหวานแน่ๆ ผมอยากจะลิ้มลองสักอีกสักครั้งจัง ผมไม่แค่คิดเปล่าค่อยๆเอนใบหน้าของผมค่อยๆเอาใบหน้าซีกซ้ายของผมเข้าไปแนบชิดกับแก้มนวลเนียนขาวนุ่มข้างขวาของเธอเพราะผมนั่งติดริมหน้าต่าง ที่จริงตอนแรกเพื่อนของผมมันจะนั่งตรงนี้แต่ผมถีบมีนออกไปซะก่อนน่ะสิหึๆๆ เพื่อผมจะได้นั่งใกล้น้องอลิซคนสวยสุดแสบคนนี้ยังไงล่ะครับ

“เมื่อคืนนี้เล่นซะพี่เหวอเลยนะครับ^_^”ผมเอ่ยพูดคลอเคลียแถวริมฝีปากนุ่มนั้น

“จุ๊ฟ”ผมเอาริมฝีปากของผมแตะลงไปบนริมฝีปากสีชมพูที่นุ่มๆของเธอเบาๆ

“ฮ่ะแฮ่ม”เสียงฮ่ะแฮ่มดังมากจากเบาะนั่งข้างหลังของผม ไอเชี้ยพอร์ช

“หวานไหมว่ะ?”เสียงกวนตีนของไอพอร์ชเอ่ยถามขึ้น มันนั่งเบาะหลังต่อจากที่นั่งของผมเองล่ะและมันคงจะแอบมองผ่านช่องเบาะสองเบาะที่ไม่ได้ติดกันนี้แหละ

“เสือก!”ผมหันไปบอกมัน มันก็ทำหน้าตากวนสนมาให้ผม

“ขอชิมมั้งดิ”

“อย่ายุ่งกับผู้หญิงของกู!”ผมบอกมันไปด้วยนำ้เสียงเบาแต่เต็มไปด้วยความดุดัน ยิ่งผมเป็๞แบบนี้ไอพอร์ชมันก็ยิ่งได้ใจ

“โอ้วววว หมาหวงก้างวะสัส!!!”ไอพอร์ชเอ่ยล้อผมพลางหันไปชวนไอรันเวย์มาล้อผมอีก ไอพวกเชี้ยหนิ เดี๋ยวน้องอลิซก็ตื่นพอดี

“เงียบๆหน่อยโว้ย!เห็นไหมเมียกูหลับอยู่สัส”ผมมองพวกมันด้วยสายตาขวางๆพวกมันก็ล้อเลียนผม

“ได้เขาแล้วเหรอวะ”ไอพอร์ชเอ่ยถามผมด้วยนำ้เสียงกวนส้นเท้าสุดๆหน้าตามันกวน ผมคิดผิดที่ชวนพวกแม่งนี้มาด้วย ที่ผมชวนพวกมันมาเพราะจะเอาพวกมันมาช่วยขัดขวางไอหมอหน้าจืดกับเมียผมนี้แหละ

“เอ่อ!ได้แล้วเว้ย ระดับกูขั้นไหนแล้วว่ะ!”ผมหันไปบอกพวกมันอีก ว่าได้แล้วที่จริงผมบอกพวกมันไม่หมด มันมีต่อ คือได้แล้วเว้ย!ได้ดูดนมสองทีแค่นั้นเองแต่ผมบอกพวกมันไม่ได้หรอกครับ ขืนบอกไปน่ะมีหวังโดนล้อแน่ๆ

“ฮ่าๆๆๆๆ”เสียงหัวเราะเยาะเย้ยเบาๆจากสองคนเบาะหลังของผมจนผมรำคาญอยากจะถีบพวกแม่งนี้ให้กระเด็นออกนอกรถไปเลย ถ้าพวกมันไม่มีปรโยชน์กับผมน่ะ ผมไม่เอาพวกมันมาแน่ๆแต่งานนี้ผมทำคนเดียวไม่ได้ไง ยังไงงานนี้ผมต้องทำให้น้องอลิซยอมเป็๲ของผมทั้งตัวและหัวใจ ไม่ว่าใครก็ต้องตกหลุมรักผมแน่ๆ ผมจะทำให้เธอตกหลุมรักผมและยอมเป็๲ของผมแบบเต็มใจและมา

ดูกันว่าผมจะทำสำเร็จไหมครับหึๆๆ