คนกว่าสามร้อยคนซึ่งรวมถึงิอวี่ด้วย หลายคนไม่เคยเจออสูรระดับาามาก่อนเลย หลายคนที่คิดว่าการได้เจออสูรระดับสิบและฆ่ามันได้ถือเป็เกียรติอันสูงสุดแล้ว คุ้มค่าแก่การคุยโว
ตอนที่พวกเขาสังหารอสูรระดับสิบก็เสียพลังไปไม่น้อย แม้กระทั่งพลังจิตแห่งความเป็ความตายก็ถูกนำมาใช้เพื่อสังหารอสูรระดับสิบให้ได้ ด้วยเหตุนี้ พวกเขาถึงได้รู้สึกว่าตนเองนั้นประสบความสำเร็จแล้วและยังมีความภูมิใจอย่างมากด้วย
แต่ว่า ถังเฉินคือชายหนุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งยุค เขาใช้เวลาแค่ห้านาทีก็สามารถสังหารอสูรระดับาาได้!
เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!
ความรู้สึกประสบความสำเร็จและความภาคภูมิใจนั้นมันแตกสลายหายไปพร้อมกับภาพที่ถังเฉินสังหารอสูรระดับาา!
“เ้าหนุ่มนี่ ไม่เลวเลย”
เิเวยจ้องไปที่ถังเฉิน สายตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม ผู้าุโอีกสามคนที่เหลือเองก็พยักหน้าเช่นกัน
ในการต่อสู้เมื่อครู่ อสรพิษลายจุดมีความแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว กำลังการต่อสู้ของมันเมื่อะเิออกมาจึงมหาศาล แต่มันกลับไม่มีโอกาสได้แสดงความสามารถเลย เพราะถังเฉินหาจุดอ่อนของมันจนเจอแล้วทำการโจมตีโดยไม่ให้มันตั้งตัว
พูดได้เลยว่า เ้าอสรพิษลายจุดยังไม่ทันได้แสดงความสามารถของมันออกมาเลยแม้แต่นิดเดียวก็ถูกถังเฉินโจมตีจนล่าถอย และสุดท้ายก็ต้องจ่ายชีวิตเป็ค่าตอบแทน
ถังเฉินถือเป็ยอดฝีมือด้านอาวุธลับ การปล่อยอาวุธลับของเขานั้นไม่เพียงมีกำลังแต่ยังแม่นยำด้วย เขาสามารถควบคุมจังหวะและโอกาสได้เป็อย่างดี หากไม่ใช่เพราะเขาโจมตีไล่จี้อย่างต่อเนื่องแล้วยัดไข่มุกะเิเม็ดนั้นเข้าไปสังหารอสรพิษลายจุด เกรงว่าการต่อสู้ในรอบนี้คงยากลำบากน่าดู
แต่ชนะเป็เ้าแพ้เป็โจร ในที่สุดถังเฉินก็ชนะ ถึงแม้จะเป็การใช้เล่ห์เหลี่ยม แต่ก็ถือเป็วิธีการต่อสู้อย่างหนึ่งเหมือนกัน
ดังนั้น ถังเฉินจึงถือเป็เมล็ดพันธุ์ชั้นดี แม้แต่ผู้าุโอย่างพวกเิเวยยังรู้สึกประทับใจ
แต่หลังจากนั้น ปฏิกิริยาของพวกเิเวยก็คือพร้อมใจกันเหลือบไปมองซ่งหยวนหยวนที่นั่งอยู่ด้านข้าง พวกเขาพบว่าใบหน้าของนางไม่มีแสดงอารมณ์ใดๆ นางเพียงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และสูดลมหายใจเข้าเบาๆ ดวงตาที่เป็ประกายจ้องไปที่ถังเฉินแล้วหยุดอยู่อย่างนั้น ไม่ละสายตาไปไหนเลย
“จบแล้ว ... ”
แล้วคำนี้ก็ปรากฏขึ้นมาในใจของผู้าุโทุกคน
ถึงแม้ซ่งหยวนหยวนจะไม่มีสีหน้าท่าทางอะไร แต่การเคลื่อนไหวเล็กๆ ของนางก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่านางชื่นชม นั่นก็หมายความว่า ถังเฉินเป็ที่ถูกใจและซ่งหยวนหยวนก็น่าจะเลือกเขาแล้ว!
ปวดใจจัง!
ทั้งที่การคัดเลือกเด็กใหม่ในครั้งนี้มีผู้าุโตั้งเยอะแยะมากมาย และผู้าุโใหญ่ทั้งสิบคนก็สุ่มเลือกรอบการทดสอบมาดูเพื่อเลือกรับศิษย์ของตัวเอง แต่ครั้งนี้ซ่งหยวนหยวนกลับสุ่มมาเจอกลุ่มของพวกเขา และยังแย่งคนที่พวกเขาเล็งเอาไว้ไปอีก ...
มันเหมือนการชิงเอาเนื้อในร่างกายของพวกเขาไปเลย ทรมานสุดๆ !
แต่พวกเขาก็ทำได้แค่ไม่พอใจโดยไม่กล้าพูดอะไร คนที่ถูกใจถังเฉินเป็ใคร? ซ่งหยวนหยวนนะ หนึ่งในสามอันดับแรกของผู้าุโใหญ่ พูดได้เลยว่า คนที่ซ่งหยวนหยวนถูกใจ พวกเขาไม่มีสิทธิเข้าไปยุ่งเลย
แล้วคนที่ซ่งหยวนหยวนถูกใจนั้นก็จะสามารถกางปีกบินสูงได้ สูงไปถึงเก้าหมื่นลี้ ฝีมือก็จะห่างชั้นจากคนทั่วไป และกลายเป็คนสำคัญในสายเลี่ยนเหยียนเลย!
ดังนั้น พวกเขาจึงไม่กล้าแย่ง และไม่มีความสามารถอะไรจะไปแย่งด้วย
พวกของเิเวยอดส่ายหน้าไม่ได้ พวกเขาทำได้แค่แอบปวดใจ ส่วนอีก้าลานหินวงกลม คนที่เหลือไม่ถึงร้อยคนกำลังเดินออกมาจากเกราะแสง ลู่เฟิงใช้แหวนเก็บของเก็บศพเ้าอสรพิษลายจุดและจัดการพื้นที่อย่างรวดเร็ว
ไม่นานนัก บนลานวงกลมก็มีแสงสว่างขึ้นมาใหม่
“ต่อไป เราจะเข้าสู่การต่อสู้ในกลุ่มที่สอง คราวนี้อสูรระดับาาที่พวกเ้าจะต้องเจอก็คือ ปีศาจเสือดวงตาเื!”
เมื่อลู่เฟิงพูดจบ หลุมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นมาตรงกลางลาน มันมีเสียงคำรามที่รู้สึกเหมือนจะทนไม่ไหวอยากจะหลุดจากพันธนาการ พริบตาเดียวก็มีร่างขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากหลุม!
ร่างของเ้าปีศาจเสือดวงตาเืเหมือนจะสู้อสรพิษลายจุดไม่ได้ แต่วินาทีที่มันออกมา ก็ไม่ต่างอะไรกับูเาลูกเล็กมาตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าของทุกคน
ดวงตาสีเืขนาดใหญ่ที่ราวกับกระดิ่งทองเหลือง ทั่วทั้งตัวมีแต่ขนสีน้ำตาลและมีลายสีดำพาดตัว ที่ประหลาดที่สุดก็คือ ตัวของมันเหมือนจะมีวงแหวนสีม่วงแผ่ออกมาเป็ระยะ
วงแหวนสีม่วงนั้นคือตัวแทนอารมณ์ของเ้าปีศาจเสือดวงตาเื หากว่ามันเปลี่ยนเป็สีม่วงทั้งหมดเมื่อไหร่ นั่นก็หมายความว่ามันโกรธถึงขีดสุดแล้ว ถึงเวลานั้นมันจะคลั่งมาก กรงเล็บสีดำของมันก็จะแข็งแกร่งดั่งหินทองคำ ฟันทุกซี่ก็จะสามารถกัดทุกอย่างจนละเอียด!
ดังนั้น ปีศาจเสือดวงตาเืถึงได้มีคำว่า “ปีศาจ” อยู่ในชื่อด้วย เพื่อสื่อถึงนิสัยปีศาจที่กระหายเื!
เมื่อมองเห็นปีศาจเสือตัวใหญ่ ในใจของทุกคนก็แทบอยากจะถอยหนีกันหมด ถึงแม้ถังเฉินจะโชคดีที่รอดมาได้ แต่ก็เป็เคราะห์ดีเคราะห์ร้าย ภาพของผู้กล้าอีกสิบคนที่ตายไปเขายังจำมันได้ขึ้นใจ!
พวกเขาไม่กล้ารับประกันกับคนที่กำลังจะขึ้นทดสอบเป็คนต่อไปอย่างเิหยูเยียนเลย เมื่อมองไปที่เรือนร่างอันบอบบางของเิหยูเยียนและเรือนร่างปีศาจเสือดวงตาเืแล้ว ทุกคนก็ไม่กล้าจะไปคาดหวังให้เิหยูเยียนช่วยเลย
เพราะหากเลือกผิด ก็อาจจะต้องเผชิญหน้ากับความตาย!
พริบตาเดียวก็มีคนกว่าสามสิบคนขอถอนตัวออกไป
“ท่านผู้ดูแล ถึงตาข้าแล้วใช่หรือไม่เ้าคะ?”
เสียงอันสดใสของเิหยูเยียนดังขึ้น ลมปราณพุ่งไปทั่วร่าง ผมของนางปลิวไสว ชุดสีแดงที่แนบไปกับเรือนร่างของนางทำให้ผิวพรรณขาวผ่องโผล่ออกมา ทำให้คนเกิดความคิดอะไรได้หลายอย่าง
คำพูดเดียวก็ทำให้นางกลายเป็จุดสนใจ
สำหรับการทักทายที่มีมารยาทของเิหยูเยียน ลู่เฟิงยิ้มรับแล้วพยักหน้าพูดว่า “ถูกต้อง เ้าคือกลุ่มที่สอง เข้าไปเถอะ”
เิหยูเยียนมองไปที่ลู่เฟิงแล้วยิ้ม จากนั้นก็เก็บสายตากลับมาแล้วเดินไปยังเกราะแสง ตามมาด้วยคนอีกไม่ถึงเจ็ดสิบคน
พอเข้าไปในเกราะแสง ทุกคนก็ล้อมเ้าปีศาจเสือดวงตาเืเอาไว้และมองมันอย่างระมัดระวัง
เมื่อมีบทเรียนมาแล้ว ทุกคนก็เข้าใจดีว่าต้องกระจายตัวกันออกไปเท่านั้น ถึงจะทำให้เ้าปีศาจเสือดวงตาเืไม่สามารถโจมตีไปที่จุดใดจุดหนึ่ง แล้วพวกเขาถึงจะสามารถอยู่รอดปลอดภัยได้!
ในเวลานี้เอง เ้าปีศาจเสือดวงตาเืก็ส่งเสียงคำรามดังก้องออกมา ขนของมันมีแสงสีม่วงวนอยู่อย่างบ้าคลั่ง นั่นก็หมายความว่าภายในใจของมันกำลังโกรธ มันพุ่งตัวเข้าโจมตีเิหยูเยียนด้วยพลังทั้งขาสี่ข้าง
เิหยูเยียนเป็ที่สะดุดตาเพราะเป็คนแรกที่เข้ามาด้านใน ดังนั้น จึงเป็คนแรกที่ปีศาจเสือดวงตาเืสังเกตเห็น และตอนนี้นางคือเป้าหมายแรกของปีศาจเสือดวงตาเืที่คิดจะฉีกนางออกเป็ชิ้นๆ !
เมื่อเห็นปีศาจเสือดวงตาเืพุ่งเข้าใส่ เิหยูเยียนกลับไม่ได้ดูตื่นตระหนกแต่อย่างใด
หลังจากนั้น ปีศาจเสือดวงตาเืก็ใช้กรงเล็บโจมตีใส่เิหยูเยียน ... กรงเล็บตะปบเข้าตัวของนางอย่างต่อเนื่อง!
ทุกคนที่ได้เห็นต่างก็ตะลึง เิหยูเยียนไม่เคลื่อนไหวอะไรเลย เหมือนกับกำลังรอให้ปีศาจเสือดวงตาเืใช้กรงเล็บข่วนให้ตาย?
... เดี๋ยวนะ!
ทันใดนั้นเองทุกคนก็พบว่า ถึงแม้ร่างของเิหยูเยียนนั้นจะถูกกรงเล็บของปีศาจเสือดวงตาเืโจมตี แต่กลับไม่มีเืไหลออกมาแม้แต่น้อย ร่างกายของนางไม่ได้ถูกแยกออกเป็ส่วนๆ เลย
กรงเล็บปีศาจเสือดวงตาเืมันแค่ผ่านร่างของเิหยูเยียนไป จากนั้นเงาของนางก็สลายหายไป ...
มันเป็แค่เงา!
ทุกคนตกตะลึง ที่แท้เิหยูเยียนนั้นใช้ทักษะวิชาเวทลวงตา หลบการโจมตีถึงตายของปีศาจเสือดวงตาเื
ปีศาจเสือดวงตาเืโกรธหนักกว่าเดิม มันแผ่พลังจิตของมันออกไปโดยรอบ ถึงได้พบว่าลมปราณที่แท้จริงของเิหยูเยียนนั้นที่จริงแล้วอยู่ด้านหลังของมันเอง
ปีศาจเสือดวงตาเืหันหลังกลับมา ก็เห็นเิหยูเยียนกำลังยืนอยู่ เสื้อสีแดงของนางปลิวไสวยืนอยู่ตรงหน้าของมัน!
ทันใดนั้นเอง ดวงตาที่แวววาวของเิหยูเยียนก็จ้องปะทะไปกับสายตาของปีศาจเสือดวงตาเื!
“ภวังค์ฝัน”
เิหยูเยียนพูดออกมา สายตาของนางไม่มีหวาดหวั่นเลย ดวงตาสีดำเป็ประกายยิงแสงสีชมพูออกไป และดึงดูดสายตาของปีศาจเสือดวงตาเืมา!
ปีศาจเสือดวงตาเืขนลุกทันที มันรู้สึกว่าหลังจากสบตาของเิหยูเยียนแล้วไม่อาจละสายตาไปได้เลย
ประกายสีชมพูของดวงตาคู่นั้นงดงามราวกับมีแรงดึงดูดอย่างมาก ทำให้ปีศาจเสือดวงตาเื้าเฝ้าจับตาดูผ่านทุกสิ่งที่อยู่เื้ัประกายสีชมพูด้วยตาของมันเอง
มันค่อยๆ มองทะลุผ่านเข้าไป มันเหมือนกับเห็นสิ่งที่งดงามสมบูรณ์แบบ โลกอีกใบที่สวยงาม เห็นทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่ ท้องฟ้าสีคราม กลิ่นหอมของดอกไม้ อสูรนับหมื่นยอมสยบต่อมัน เคารพยกย่องมัน เห็นมันเป็าา!
ทุกอย่างนี้ทำให้มันตกอยู่ในภวังค์
ปีศาจเสือดวงตาเืส่งเสียงคำรามออกมาจากลำคอ มันค่อย ๆ หลุดเข้าไปในโลกที่มันเคยจินตนาการเอาไว้ สัญชาตญาณการสังหารที่รุนแรงของมันย้ำเตือนมันว่าทุกอย่างนี้เป็ภาพลวงตา ทุกอย่างเป็เพียงจินตนาการ!
ปีศาจเสือดวงตาเืลืมตาขึ้นมาและเริ่มขัดขืน แต่มันกลับพบว่าลมปราณของผู้กล้าโดยรอบล้วนหายไปหมดแล้ว รอบตัวของมันมีแต่ต้นไม้ใบหญ้า ตรงหน้านั้นมีแต่อสูรนับหมื่นซึ่งกำลังทำความเคารพมันอยู่ ...
ทุกอย่างมันเหมือนจริงมาก นี่มัน ... มันเป็แค่ภาพลวงตาอย่างนั้นหรือ?
ไม่ มันเป็ความจริง ทุกอย่างนี้มันคือความจริง คนกลุ่มเมื่อครู่นั้นคือภาพลวงตา!
ปีศาจเสือดวงตาเืราวกับติดในบึงโคลน มันพยายามดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นมันก็ยิ่งถูกดูด ยิ่งรู้สึกว่าทุกอย่างนั้นคือเื่จริง!
ในนาทีนี้ ปีศาจเสือดวงตาเืที่อยู่บนลานวงกลมยืนนิ่งๆ เงียบๆ มันค่อยๆ ก้มหน้าลง ั์ตาสีเืคู่หนึ่งจับจ้องไปที่หญิงสาวชุดแดงที่งามอย่างหาที่สุดมิได้
สาวงามกับอสูร เป็ภาพของความดุร้ายและความงาม!
