บทที่ 1016 กลืนกินวิญญาณ        เบื้องหลังต้นไม้โบราณที่สูงตระหง่านมีเสียงพึมพำแผ่วเบาดังออกมาจากร่มไม้        เสียงลมหายใจหอบถี่ เห็นได้ชัดว่าเจ้าของเสียงพยายามที่จะควบคุมไม่ให้เกิดเสียงดัง        "เหอะ! คิดไม่ถึงเลยจริงๆ"        ผ่านไปสักพักถึงได้ม...