จุติจักรพรรดิเทพมังกร
ขนาดตัวอักษร
สีพื้นหลัง
พอเห็นเฟิงอวิ๋นลงมือ แม้แต่ผู้คนบนถนนก็ยังคิดว่าเ้าหลงอวี้ตายแน่ เฟิงอวิ๋นเป็ถึงประมุขคนปัจจุบันของตระกูลเฟิง แถมยังอยู่ในสิบอันดับแรกในบรรดาลูกศิษย์ระดับพิเศษของลัทธิสยบฟ้าด้วย!
หลงอวี้ที่ต้อง ‘พยายามอย่างหนัก’ กว่าจะชนะหลิงเลี่ยได้ หากต้องเผชิญหน้ากับเฟิงอวิ๋น ย่อมไม่มีทางรอด
“พลังของมันเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้นไม่เบา แต่กลับโง่งมเกินไป”
ภายในตระกูลเฟิง สีหน้าของเฟิงเหยาดูดีขึ้นเล็กน้อย นางเกิดความรู้สึกชื่นชมหลงอวี้ขึ้นมาบ้าง การที่สามารถโค่นหลิงเลี่ยได้ แปลว่าตอนนี้ความสามารถของหลงอวี้นั้นไม่ได้ด้อยไปกว่านาง
แต่มันกลับมาก่อเื่ที่ตระกูลเฟิงเช่นนี้ นับว่าโง่เขลาไปสักหน่อย ถึงอย่างไรก็มีเฟิงอวิ๋นอยู่ด้วย มีหรือที่เขาจะยอมปล่อยเ้าหลงอวี้ไป
“เหยาเอ๋อร์ ไม่ต้องไปสนใจไอ้สวะนั่น”
หลิ่วอวี้พูดอย่างไม่ยี่หระ
“บัดนี้บิดาเ้าได้เสียตำแหน่งประมุขตระกูลไปแล้ว ไม่มีตำแหน่งใดๆ ในตระกูลเฟิงอีก ลูกกลับไปที่ตระกูลหลิ่วในเขตพระราชฐานพร้อมกับแม่ดีกว่า เช่นนั้น เ้าจะได้ทรัพยากรสำหรับฝึกฝนมากกว่าเดิม”
พอได้ยินว่าต้องกลับไปที่ตระกูลหลิ่ว สีหน้าของเฟิงเหยาก็กลายเป็ไม่สู้ดี
ก็ที่นั่นมัน...
กลับมาที่นอกคฤหาสน์ตระกูลเฟิง บนถนนเมืองอวี้กวน
เฟิงอวิ๋นใช้วิทยายุทธ์สายท่าร่างขั้นพิเศษอย่างก้าวประชิดขอบฟ้า เคลื่อนตัวไปอยู่ด้านหลังของหลงอวี้ในพริบตา ในมือเขาถือยุทธภัณฑ์กระบี่ยาวเล่มหนึ่ง ปราณกระบี่สายหนึ่งถูกฟาดฟันออกมา
“นั่นมันวิชากระบี่ขั้นสูงของลัทธิสยบฟ้า เพลงกระบี่วายุคลั่ง!”
ผู้คนไม่น้อยส่งเสียงตะลึง
ไม่ใช่แค่วิชากระบี่ระดับสูงที่เป็ของลัทธิสยบฟ้าเท่านั้น กระบี่ยาวในมือของเฟิงอวิ๋นก็เป็ยุทธภัณฑ์ขั้นกลางที่ลัทธิสยบฟ้ามอบให้เฉพาะลูกศิษย์ระดับพิเศษสิบอันดับแรกด้วยเช่นกัน
ยุทธภัณฑ์ขั้นกลาง เมื่อใช้คู่กับเคล็ดกระบี่วายุคลั่งที่เป็วิทยายุทธ์ขั้นสูง จะสามารถแสดงอานุภาพได้มากแค่ไหน ผู้คนทั้งหมดต่างตั้งหน้าตั้งตารอชมกันทั้งสิ้น
“เพลงกระบี่วายุคลั่ง?”
หลงอวี้หันหลังกลับมาด้วยความรู้สึกประหลาดใจ คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอกับวิชากระบี่นี้อีก
ตอนที่เขาเพิ่งเข้าลัทธิสยบฟ้าและปะทะกับหานเจี้ยน หานเจี้ยนก็ใช้เพลงกระบี่วายุคลั่งที่บรรลุถึงขั้นสูง สร้างลมพายุอันเกรี้ยวกราดโจมตีเขา แต่ก็ถูกหลงอวี้สวนกลับเอาชนะมาได้
แต่เพลงกระบี่วายุคลั่งที่เฟิงอวิ๋นใช้ตอนนี้ มีอานุภาพทรงพลังกว่าของหานเจี้ยนไม่รู้กี่เท่า!
เฟิงอวิ๋นไม่เพียงแต่สามารถฝึกวิชาเพลงกระบี่วายุคลั่งจนสำเร็จถึงขั้นสมบูรณ์ได้เท่านั้น แต่ยังใช้พร้อมกับยุทธภัณฑ์กระบี่ยาวขั้นกลางด้วย เมื่อทั้งสองอย่างรวมพลังกัน แม้หลงอวี้จะฝึกวิชากายาพิชิตมารถึงขั้นสมบูรณ์ก็ไม่กล้าประมาท
เฟิงอวิ๋นได้ร่ายรำกระบี่ในมือไปมา ลมพายุนับสิบสายไถาโถมใส่หลงอวี้อย่างเกรี้ยวกราด
จากนั้นเงาร่างของเฟิงอวิ๋นก็ถูกห่อหุ้มในลมพายุ รวดเร็วราวกับวายุคลั่ง พริบตาเดียวก็เคลื่อนตัวไปอยู่อีกทิศทางหนึ่ง แทงกระบี่ใส่หลงอวี้สิบกว่าครั้ง!
“ม่านเหล็กพิชิตมาร!”
หลงอวี้โคจรลมปราณรวบรวมพลังจนเกิดประกายแสงสีทองอ่อนๆ ชั้นหนึ่งที่ผิวกาย จากนั้นก็พุ่งตัวไปยังจุดที่มีลมพายุน้อยที่สุด
ประกายแสงสีทองนั้น ปะทะเข้ากับลมพายุจนะเิเป็จุดประกายไฟสีทองหลายจุด เพียงแต่ว่า ลมพายุเ่าั้ไม่อาจเจาะทะลุม่านเหล็กพิชิตมารไปทำร้ายหลงอวี้ได้เลย!
วินาทีต่อมา หลงอวี้ก็ได้ฝ่าลมพายุเ่าั้มาอยู่ตรงหน้าเฟิงอวิ๋น
“ฝ่ามือพิชิตมาร!”
หลงอวี้สะบัดมือข้างหนึ่ง บนฝ่ามือทอประกายแสงสีทองบางๆ จากนั้นก็ซัดเข้าที่หน้าของเฟิงอวิ๋นหนึ่งฝ่ามือ!
“ลูกไม้ของเ้าใช้ได้กับแค่คนอื่นเท่านั้นแหละ!”
เฟิงอวิ๋นหัวเราะเ็า ใช้วิชาท่าร่างขั้นพิเศษก้าวประชิดขอบฟ้า พริบตาเดียวก็ถอยไปหลายก้าว ฉีกหลบฝ่ามือสีทองของหลงอวี้ไปได้
การปะทะกันของทั้งสอง ยังไม่อาจตัดสินผล
ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผู้คนไม่น้อยตื่นตะลึง
เ้าหลงอวี้ ฝีมือไม่เลว ถึงกับสามารถรับมือวิชากระบี่ขั้นสูงของเฟิงอวิ๋นได้ ดูท่าจะเป็ผลลัพธ์ที่เกิดจากการฝึกวิทยายุทธ์ประเภทฝึกกาย
วรยุทธ์ขั้นแปดกลับต่อกรกับเฟิงอวิ๋นได้เช่นนี้ แม้จะแค่ชั่วคราวแต่หลงอวี้ก็รู้สึกภูมิใจในตัวเองได้
“แต่น่าเสียดายที่เฟิงอวิ๋นแค่หยอกเล่นกับมันอยู่เท่านั้น”
“ใช่แล้ว พลังต่อสู้ที่เฟิงอวิ๋นใช้ตอนต่อสู้กับเฟิงฉางเกอและเฟิงเหยาเมื่อสองวันก่อนต่างหากที่เป็ความแข็งแกร่งที่แท้จริง”
“พวกเ้าจะไปเข้าใจอะไร เ้าหลงอวี้มันไม่คู่ควรให้เฟิงอวิ๋นใช้พลังที่แท้จริงด้วยซ้ำ”
ผู้คนทั้งหลายพูดคุยกันไปต่างๆ นานา ไม่ได้สนใจว่าใครจะเป็ผู้ชนะ
เพราะในสายตาของพวกเขา เฟิงอวิ๋นไม่มีทางพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!
บนถนนนั้น เฟิงอวิ๋นฉีกตัวถอยหลัง หลบฝ่ามือพิชิตมารของหลงอวี้ จากนั้นก็หัวเราะเย้ยหยัน
“ไอ้สวะ ความเร็วของเ้าไม่ต่างอะไรกับมดปลวก เมื่ออยู่ต่อหน้าข้า เ้าไม่มีโอกาสชนะอย่างสิ้นเชิง!”
“หากความเร็วของข้าเท่ากับมดปลวก แล้วเ้าเล่า?”
หลงอวี้พูดเสียงเ็า หลังจากนั้นก็ใช้วิชาิญญาเคลื่อนที่บรรลุขั้นกลาง เร่งเร้าพลังของรองเท้าเหมันต์คลั่ง!
ิญญาเคลื่อนที่บรรลุขั้นกลางแล้ว เมื่อเทียบกับก้าวประชิดขอบฟ้าของเฟิงอวิ๋นที่บรรลุถึงขั้นสูง แม้ความเร็วจะด้อยกว่าเล็กน้อย แต่เมื่อรวมกับพลังของรองเท้าศึกแล้ว ความเร็วของหลงอวี้ก็แทบจะไม่ต่างกับเฟิงอวิ๋นเลย
“ฝ่ามือพิชิตมาร!”
ฝ่ามือของหลงอวี้ที่เปล่งประกายแสงสีทองบางๆ เข้าประชิดเฟิงอวิ๋นอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า
“ก้าวประชิดขอบฟ้า!”
เฟิงอวิ๋นใช้วิชาท่าร่างอีกครั้ง เขาพลันเคลื่อนตัวไปด้านหลังของหลงอวี้ในพริบตา
หลงอวี้ก็เหมือนจะเตรียมพร้อมไว้ก่อนแล้ว เขาพลันขยับเท้า หันหลังกลับซัดไปหนึ่งฝ่ามือ! ขณะเดียวกันนั้น รองเท้าเหมันต์คลั่งก็ได้มีหิมะเย็นะเืพุ่งทะลักออกมา สาดโถมไปด้านหลังของเฟิงอวิ๋น
รองเท้าศึกขั้นผสานใจ ทำให้หลงอวี้สามารถกระตุ้นรองเท้าเหมันต์คลั่งให้ปล่อยหิมะไปก่อกวนอีกฝ่ายได้!
ฝ่ามือที่เปล่งประกายสีทองของหลงอวี้ฟาดลง หิมะที่ปล่อยไปนั้นได้สาดโถมใส่เฟิงอวิ๋นจากอีกทิศทางหนึ่ง!
แม้เฟิงอวิ๋นจะฝึกวิชาก้าวประชิดขอบฟ้าจนสำเร็จถึงขั้นสูง แต่เขาก็ยังหลบไม่ทัน ได้แต่สะบัดมือออกมา
“กำแพงขอบฟ้า!”
กำแพงกึ่งโปร่งใสชั้นหนึ่งถูกสร้างขึ้น ปรากฏรอบตัวเฟิงอวิ๋น หลงอวี้ที่คิดจะฝ่ากำแพงเข้าไปหาเฟิงอวิ๋นเกิดความรู้สึกราวกับว่าอีกฝ่ายอยู่ไกลหลายลี้!
“มันสร้างกำแพงขอบฟ้าได้ เ้าเฟิงอวิ๋นมันฝึกวิชาก้าวประชิดขอบฟ้าสำเร็จถึงขั้นสมบูรณ์แล้วเหรอเนี่ย!”
หลงอวี้ตื่นใ เพิ่งจะรู้ว่าเฟิงอวิ๋นยังมีความสามารถที่เก็บซ่อนไว้
ก้าวประชิดขอบฟ้าขั้นสมบูรณ์ เพลงกระบี่วายุคลั่งขั้นสมบูรณ์ คลื่น์ทะลวงขั้นสมบูรณ์!
สมกับเป็ลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับสิบของลัทธิสยบฟ้าจริงๆ ความสามารถในการบรรลุวิชาวิทยายุทธ์สูงกว่าผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไปหลายเท่า อายุยังไม่ถึงสามสิบปีก็บรรลุวิทยายุทธ์ระดับพิเศษถึงขั้นสมบูรณ์ได้สองวิชาแล้ว!
ฝ่ามือของหลงอวี้ที่ซัดออกไป พัดพาพายุหิมะของรองเท้าเหมันต์คลั่งไปััโดนกำแพงขอบฟ้า
พริบตานั้นประกายแสงสีทองพลันสลายไป หิมะหายไปอย่างไร้ร่องรอย เมื่ออยู่ต่อหน้ากำแพงขอบฟ้า การโจมตีของหลงอวี้ก็ไร้ประโยชน์!
‘เห็นหรือยัง? แค่วิชาก้าวประชิดขอบฟ้าวิชาเดียวก็ทำให้ข้าไร้พ่าย!’
เฟิงอวิ๋นเผยแววตาดูแคลน เขาสะบัดมือสลายกำแพงขอบฟ้า จากนั้นก็ยกมือขึ้น
คลื่น์ทะลวง!
วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษอีกวิชาที่เขาบรรลุถึงขั้นสมบูรณ์ได้แล้วถูกใช้ออกมา คลื่นลมปราณสีขาวสายหนึ่งวนล้อมรอบตัวเฟิงอวิ๋น จากนั้นก็พุ่งออกไปราวกับอสรพิษสีขาวตนหนึ่ง ยิงใส่หลงอวี้ไป!
“วิชานี้แหละที่เคยเจาะขาขวาข้าจนเป็รู ทำให้ข้าต้องนอนเตียงนานนับครึ่งเดือน แถมต้องใช้โอสถชั้นยอดของผู้เฒ่าขาวไปหนึ่งเม็ด!”
หลงอวี้เห็นเช่นนั้นก็นึกย้อนถึงคืนวันนั้น วันที่เฟิงอวิ๋นยังมีระดับวรยุทธ์ขั้นแปดลงมือทำร้ายเขาอย่างไร้ความปรานี!
เมื่อนึกถึงเื่นั้น ดวงตาของหลงอวี้ก็เป็ประกายเย็นะเื!
“ข้าล่ะอยากเห็นจริงๆ ว่าวิชานั้นของเ้าจะเจาะขาของข้าเป็รูได้อีกหรือเปล่า!”
ขาขวาของหลงอวี้พลันเปล่งแสงสีทอง ม่านเหล็กพิชิตมารถูกใช้ออกมา จากนั้นเขาได้ออกแรงตวัดขาไปทางคลื่นลมปราณสีขาวที่กำลังพุ่งมา
เปรี้ยง!
หลงอวี้เตะคลื่นลมปราณสีขาวของวิชาคลื่น์ทะลวงเต็มแรงจนคลื่นสีขาวแตกกระจาย โดยที่ขาขวาของเขาไม่เป็อะไรเลย!
เมื่อฝึกวิชากายาพิชิตมารถึงขั้นสมบูรณ์ ร่างกายของหลงอวี้ก็แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า หากเผชิญกับพลังที่มีระดับเดียวกันก็แทบจะทำอันตรายอะไรเขาไม่ได้
น่าเสียดายที่ลูกเตะของเขาไม่สามารถทำลายวิชาคลื่น์ทะลวงที่เป็วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษนี้ได้
แม้คลื่นลมปราณสีขาวจะถูกเขาเตะจนแตกกระจาย แต่วินาทีต่อมาคลื่นลมปราณสีขาวนั่นก็กลับมารวมตัวอีกครั้งอย่างง่ายดาย จากนั้นก็พุ่งตรงมาที่หลงอวี้ทันที
“วิชาฝึกกายขั้นสมบูรณ์จะไปมีประโยชน์อะไร?”
เฟิงอวิ๋นแสยะยิ้มเ็า
“ก็แค่ช่วยให้ทนมือทนเท้า การป้องกันของเ้าไม่ช้าก็เร็วอย่างไรก็ต้องแตกอยู่ดี!”
หลังจากพูดจบ เขาก็ควบคุมคลื่นลมปราณให้แยกตัวออกมาหลายสาย พุ่งโจมตีหลงอวี้หลายทิศทางที่แตกต่างกัน!
“ไอ้สวะจอมโอหังนี่ ในที่สุดก็จะแพ้แล้ว”
ภายในคฤหาสน์ตระกูลเฟิง ปู่ทวดตระกูลถานดูทั้งสองคนต่อสู้กันอยู่บนถนนพูดขึ้นเสียงเรียบ
“หึ ไอ้เด็กเวรนี่มันกล้ารังแกเยว่เอ๋อร์ของข้า ตอนนี้ยังมาก่อเื่ที่ตระกูลเฟิงอีก รนหาที่ตายชัดๆ”
ข้างๆ ประมุขตระกูลถาน ชายวัยกลางคนในชุดสีดำผู้หนึ่งก็ได้พูดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง
ชายวัยกลางคนชุดดำผู้นี้คือบิดาของถานเยว่และถานเจียน นามว่า ‘ถานเหิง’ เป็ประมุขตระกูลถานคนปัจจุบัน ระดับวรยุทธ์อยู่ที่ขั้นแปด!
“แต่เดิมข้าคิดจะลงมือด้วยตัวเอง แต่ในเมื่อเฟิงอวิ๋นจัดการให้แทนแล้ว ก็นับว่าไอ้เด็กเวรนั่นโชคดีไป”
ปู่ทวดตระกูลถานกระแทกเสียงเ็า
“หากปู่ทวดลงมือเองละก็ ไอ้เด็กเวรนั่นไม่มีทางรอดชีวิตเกินหนึ่งกระบวนท่าแน่ อย่างนั้นคงไม่มีอะไรน่าดูแล้ว”
ถานเฟิงหัวเราะอย่างลำพองใจ
ตระกูลถานนั้น มีปู่ทวดตระกูลถานอยู่ จึงสามารถยึดครองทรัพยากรส่วนใหญ่ในเมืองอวี้กวนไว้ได้ ลูกหลานของตระกูลถานจึงได้รับทรัพยากรในการฝึกฝนมากที่สุดไปด้วย!
ถานเหิงนั้นมีบิดาเฒ่าที่ยังแข็งแกร่ง ดังนั้นจึงใช้ชีวิตอย่างสุขสบายเป็อย่างมาก!
บนถนนที่อยู่ห่างไปไม่ไกล หลงอวี้ที่กำลังเผชิญหน้ากับการล้อมโจมตีของคลื่นพลังสีขาวก็รีบโต้กลับทันที
“แก่นสยบฟ้า!”
หลงวี้ปล่อยแก่นสยบฟ้าอันทรงพลังออกมาจากทั่วร่าง พริบตาเดียวก็ปกคลุมเฟิงอวิ๋นไว้ได้!
เมื่อแก่นสยบฟ้าปรากฏ คลื่นพลังสีขาวที่ล้อมโจมตีพลันเคลื่อนที่ช้าลง จากนั้นหลงอวี้ก็ซัดพลังฝ่ามือพิชิตมารออกไปฝ่ามือแล้วฝ่ามือเล่า
ตูม! ตูม! ตูม!
คลื่นลมปราณสีขาวหลายสายถูกหลงอวี้ทำลายจนหมด!
เมื่ออยู่ภายใต้แรงกดดันของแก่นสยบฟ้า แม้จะเป็วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษที่บรรลุขั้นสมบูรณ์แล้วก็ยังแสดงอานุภาพออกมาได้ไม่มาก หลงอวี้สามารถทำลายทิ้งได้อย่างง่ายดาย
“คิดไม่ถึงเลยว่าเ้าที่อายุแค่นั้นจะสามารถบรรลุถึงแก่นสยบฟ้าได้แล้ว นับว่าไม่ธรรมดาเลยนะ!”
เฟิงอวิ๋นเห็นดังนั้นก็กระแทกเสียง เขาเพียงยืนนิ่ง ปล่อยลมปราณทั่วร่างโคจรไหลเวียน เส้นผม เสื้อผ้าสีขาวปลิวไสวแม้ไม่มีลม!
จากนั้น แรงกดทับอันดุดันสายหนึ่งก็ได้ตกลงมาจากฟ้า ปะทะกับแก่นสยบฟ้าของหลงอวี้ทันที
“แต่น่าเสียดายที่ข้าเองก็บรรลุแก่นสยบฟ้าได้แล้วเช่นกัน หากคิดจะใช้มันมาต่อกรกับข้า เ้ายังตื้นเขินเกินไป!”
เสื้อผ้าสีขาวของเฟิงอวิ๋นปลิวไสว เขาดูสูงสง่าเปี่ยมบารมี เพียงโบกมือคลื่นลมปราณสีขาวก็อัดแน่นขึ้นมาอีกครั้ง คลื่น์ทะลวงที่เป็วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษ ข้อดีที่สุดของมันคือเป็วิชาที่เผาผลาญลมปราณน้อยมาก
ต่อให้จะถูกผู้อื่นทำลาย เขาก็ยังสามารถปล่อยมันออกมาได้อีกอย่างต่อเนื่อง ใช้ต่อสู้โรมรันศัตรูจนเหนื่อยตายไปเองในท้ายที่สุด!
“เ้าเฟิงอวิ๋นมันบรรลุแก่นสยบฟ้าได้แล้วเหมือนกันเหรอเนี่ย!”
หลงอวี้ขมวดคิ้วแน่น ดูท่าครั้งนี้เขาจำเป็ต้องใช้วิทยายุทธ์ที่ได้จากสัญลักษณ์ัปรภพวิชานั้นเสียแล้ว
‘หมัดัปรภพ แสดงให้ข้าเห็นหน่อยว่าเ้ามีอานุภาพมากแค่ไหน’
หลงอวี้คิดในใจ ดวงตาพลันฉายแววเ็าอำมหิต!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้
- ไทย
- English
© สงวนลิขสิทธิ์ 2022 Glory Forever Public Company Limited ( jinovel.com )
