วันต่อมา
09:00น.
ห้องประชุมใหญ่ บริษัทKA
เอริ ฐิติมน…..
พรึบ
“สวัสดีค่ะ….”
“ท่านคณะกรรมการและผู้ถือหุ้น…..ที่เคารพทุกๆท่าน”ฉันกล่าวคำทักทายคณะผู้บริหารและผู้ถือหุ้นของบริษัทKAทุกๆคนที่มีไม่ต่ำกว่าสามสิบท่านในห้องประชุมขนาดใหญ่นี้ โดยมีฉันนั่งอยู่ที่นั่งตรงด้านหน้าของคณะกรรมการทุกคนที่นั่งหันหน้าชนกับฉัน ข้างกายฉันมีรองประธานบริษัทนั่งอยู่ คุณจอมพลจะคอยเป็ผู้นั่งฟังแบบนี้ตลอดในเวลาที่ไม่ขุนศึก เขาจะให้ฉันเป็คนพรีเซนต์งานทั้งหมดเพราะเขาจะไม่ก้าวก่ายและทำเกิดหน้าที่ของตัวเองเพราะคุณหญิงนฤมิตรไม่ค่อยชอบคุณจอมพลสักเท่าไหร่ เพราะคุณพ่อของคุณจอมพลรักคุณแม่ของคุณจอมพลมากกว่าท่าน ฉันรู้คร่าวๆมาเพียงเท่านี้
“ดิฉัน…ในฐานะเลขาธิการของท่านประธานบริษัทKA…ขอเป็ผู้ดำเนินการประชุมในครั้งนี้ค่ะ…”ฉันพูดเป็ภาษาไทยและต่อด้วยภาษาอังกฤษเพราะคณะกรรมการของบริษัทขุนศึกมีทั้งคนไทยคนอังกฤษและคนหลายๆประเทศมารวมตัวกันโดยจะแบ่งหุ้นกันไปแค่ไม่กี่เปอร์เซ็นต์ หุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็ของขุนศึกผู้ดำรงตำแหน่งท่านประธานบริษัทKA บริษัทKAของขุนศึกเป็บริษัทแม่ของทุกๆสาขาทำการธุรกิจห้างสรรพสินค้าทั้งในและต่างประเทศรวมๆแล้วไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยประเทศทั่วโลกทำให้เขาผู้เป็ท่านประธานและผู้ถือหุ้นเยอะที่สุดมีเงินปันผลในแต่ละเดือนเหยียบหลักพันล้านล้านบาทเลยล่ะ
“มีท่านไหนคัดค้าน….โปรดแสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ…”ฉันกล่าวเป็ภาษาไทยก่อนและตามด้วยภาษาอังกฤษพร้อมกับยิ้มบางๆอย่างให้ความเคารพในการตัดสินใจของคณะกรรมการและผู้ถือหุ้นทุกๆคน
“ไม่มีครับ….พวกเราเชื่อมั่นในตัวคุณ…คุณฐิติมน”ผู้ถือหุ้นชาวสิงคโปร์เป็ตัวแทนของทุกๆคนตอบคำถามของฉันเป็ภาษาอังกฤษทำให้ฉันลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและโค้งตัวให้คณะกรรมการทุกๆคนและผู้ถือหุ้นทุกๆคนอย่างเคารพ เพราะทุกครั้งที่จัดการประชุม ผู้ดำเนินการประชุมจะเป็ฉันแค่คนเดียวเท่านั้น โดยบางครั้งก็มีขุนศึกนั่งร่วมประชุมอยู่ด้วยหรือบางครั้งก็ไม่มี ซึ่งวันนี้ขุนศึกก็ไม่ได้อยู่ด้วยทั้งๆที่ฉันบอกเขาแล้วเเท้ๆ
“ขอบพระคุณทุกๆท่านที่ให้โอกาสดิฉันค่ะ^_^”ฉันยกมือขึ้นไหว้คณะกรรมการที่เป็ทั้งชาวไทย และลุกขึ้นยืนก้มศีรษะให้ผู้ถือหุ้นและคณะกรรมการที่เป็คนต่างชาติ ทุกคนก็ลุกขึ้นยืนและก้มศีรษะตอบฉันกลับมา
พรึบ
“ดิฉันจะขอเปิดการประชุมในครั้งนี้เลยนะคะ…”ฉันเอ่ยเปิดประเด็นขึ้นทันทีที่นั่งลงประจำตำแหน่งของคุณขุนศึกแล้ว และหันไปมองยังจอมอมิเตอร์ขนาดใหญ่ที่อยู่ติดผนังในห้องประชุมและเปิดกราฟขึ้นลงของตัวเลขของยอดขายที่อยู่ภายในห้างที่ต่างประเทศเทียบกับประเทศไทยซึ่งกราฟยอดขายที่ต่างประเทศขึ้นสูงและเพิ่มทุกเดือนผิดกับประเทศไทยเป็อย่างมากที่ตอนนี้ยอดตกเอาตกเอาเลยล่ะ
“ยอดที่ต่างประเทศยังคงดีและเพิ่มขึ้นตลอด…ซึ่งผิดกับประเทศของเราในตอนนี้มากค่ะ….”
“ดิฉันในฐานะเลขาของท่านประธานจึงอยากจะขอความคิดเห็นจากคณะกรรมการและผู้ถือหุ้นทุกคนค่ะ”
“ว่ามีความคิดเห็นและมีข้อเสนออย่างไรบ้างคะ…”ฉันพูดภาษาไทยเสร็จก็ตามด้วยภาษาอังกฤษ คณะกรรมการและคณะผู้ถือหุ้นทุกคนต่างพากันพยักหน้าเข้าใจและหันไปพูดคุยกันเพื่อปรึกษาหารือ ถ้าทุกคนไม่มีข้อเสนอซึ่งฉันเองก็เตรียมข้อเสนอมาแล้วเหมือนกัน
“ไอ้ขุน…ไปไหน?”คุณจอมพลขยับใบหน้าเข้ามาเอ่ยถามฉันเสียงแ่เบา
“ไม่ทราบค่ะ…”ฉันตอบคุณจอมพลไปด้วยท่าทางสุภาพ เขาก็มองหน้าฉันด้วยแววตาเรียบเฉย ฉันก็ละสายตาจากเขามาก้มหน้าจดรายงานการประชุมต่อ ฉันต้องทำหน้าที่บันทึกการประชุมในตำแหน่งเลขาและทำหน้าที่แทนท่านประธานที่ป่านนี้คงจะไปนอนกกผู้หญิงที่ไหนสักที่นั้นแหละ
“มิสฐิติมน….”
“ค่ะ^_^”ฉันเงยหน้าขึ้นมาทันทีที่มีเสียงเรียกชื่อฉัน เขาคือคุณจอนเทเลอร์ผู้ถือหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ประจำสาขาที่ลอสแอนเจลิสในเมืองของแคลิฟอร์เนียที่มียอดขายพุ่งกระฉูดขึ้นทุกเดือน
“พวกเราพูดคุยกันแล้ว….ทุกคนไม่มีความคิดเห็นอะไรหรือข้อเสนอใดๆ…แต่พวกเราคิดว่า…”คุณจอนเทเลอร์เอ่ยขึ้นเป็ภาษาอังกฤษ ฉันก็ยิ้มและพยักหน้ารับรู้คำพูดของเขา
“คุณฐิติมนคงมีข้อเสนอดีๆเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมาเสนอให้พวกเราฟัง^_^”ฉันยิ้มกว้างพลางก้มศีรษะให้คุณจอนเทเลอร์เพื่อเป็การน้อมรับคำชม
“ขอบคุณสำหรับการไว้วางใจที่ทุกๆท่านมีให้ดิฉันนะคะ….”ฉันลุกขึ้นยืนอีกครั้งและโค้งตัวทำความเคารพคณะกรรมการและผู้ถือหุ้นทุกๆท่านอย่างเคารพและดีใจที่ทุกคนเชื่อมั่นและไว้วางใจในตัวของฉัน
“ด้วยความยินดีครับ^_^”ท่านคณะกรรมการและผู้ถือหุ้นต่่างพากันกล่าวคำยินดี ฉันก็นั่งลงและเริ่มเปิดจอมอมิเตอร์การวางแผนตลาดขึ้นมาอีกรอบ เพื่อให้ผู้ถือหุ้นและคณะกรรมการได้มองเห็นเส้นทางการตลาดใหม่
“และนี้คือเส้นทางการตลาดใหม่ในประเทศไทยค่ะ….”
“ดิฉันคิดว่า…ที่ห้างของเราไม่เป็ที่นิยมเพราะมีแต่ของแบรนด์เนมยี่ห้อดังและสินค้ามีราคาที่แพง….”
“ทำให้มีแต่ลูกค้าระดับสูงที่เข้ามาใช้บริการ…”
“ทั้งทางด้านอาหาร….เครื่องดื่ม…เสื้อผ้า…และสินค้าต่างๆที่ในห้างเราจัดจำหน่าย…”
“ซึ่งดิฉันคิดว่า…เราควรจะทำให้ของในห้างติดตลาดและเป็ที่สนใจแก่ลูกค้าระดับกลางและระดับต่ำด้วยค่ะ”ฉันอธิบายเป็ภาษาอังกฤษก่อนและถึงจะอธิบายเป็ภาษาไทยต่อ คณะกรรมการและผู้ถือหุ้นต่างพากันตั้งใจฟังและพยักหน้าเห็นด้วยกับแนวทางความคิดของฉันที่ทำการบ้านมาอย่างดี ฉันเรียนบริหารและยังเรียนการตลาดควบด้วยฉันเลยมีความรู้เกี่ยวกับธุรกิจมากพอตัวเลยล่ะ
“ดิฉันเลย….จะขอความเห็นความสมควรแก่คณะผู้ถือหุ้นและคณะกรรมการทุกๆท่านเื่เสนอให้ทางห้าง ของเราเปิดรับสินค้าระดับกลางและระดับต่ำเข้ามาขายให้ห้างค่ะ..”ฉันอธิบายจบ ฉันก็ลุกขึ้นยืนและเดินแจกจ่ายเอกสารประเมินการความเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยจากคณะกรรมการและผู้ถือหุ้นทุกๆคน
“ดิฉันจะนัดสรุปอีกทีเป็อาทิตย์หน้านะคะ…..”ฉันเอ่ยบอกคณะกรรมการและผู้ถือหุ้นทุกคนไปในขณะที่ฉันพาร่างตัวเองเดินมาถึงเก้าอี้ของฉันแล้วและพร้อมกับนั่งลง โดยมีสายตาของคุณจอมพลมองฉันอยู่
“ครับ…..”ผู้ถือหุ้นและคณะกรรมการขานรับเเละทั้งหมดก็นั่งอ่านเอกสารการประเมินที่ฉันแจกไปอย่างตั้งอกตั้งใจ
“ฉันล่ะ….อิจฉาไอ้ขุนจริงๆ…ที่มีแฟนทั้งเก่งและสวยแบบเธอ….”คำพูดทุ้มนุ่มที่ดังออกมาจากผู้ชายคนข้างๆฉันทำให้ฉันหันไปมองเขาทันที
“คุณจอมพล…..”ฉันเอ่ยเรียกชื่อคุณจอมพลอย่างใที่เขากำลังพูดชื่นชมฉันแต่แววตาของเขาที่มองฉันมันดูแปลกๆชอบกล
“ถ้าเธอเป็แฟนฉัน….ฉันจะดูแลเธออย่างดีเลย…”
“จะไม่ทำให้เธอต้องทุกข์ใจแบบนี้…”
“ฉันจะไม่ยอมปล่อยเธอไป…เอริ….”
“คุณจอมพล”ฉันพึมพำชื่อเขาออกมาเสียงแ่เบาพลางจ้องมองหน้าตาที่จริงจังและแววตาที่ลึกซึ้งที่มีความเสียดายปะปนอยู่ของคุณจอมพลที่เขาเองก็จ้องฉันไม่วางตาเหมือนกัน เขากำลังทำให้ฉันอึดอัดใจ….เพราะตอนนี้ขุนศึกก็ไม่ค่อยชอบหน้าเขาอยู่แล้ว ถ้าเขาแสดงออกว่าสนใจฉันไปมากกว่านี้ มีหวังสองคนพี่น้องทะเลากันเพราะฉันแน่….