ตั้มอุทาน จ้องมองแอนด้วยอาการตกตะลึง ตอนนี้ร่างกายของเธอมีเพียงผ้าเตี่ยวสีน้ำตาลบางๆ ผืนเดียวปกปิดกึ่งกลางกายเอาไว้
ทรวงอกคัพเอฟอวบใหญ่มหึมาไม่สิ่งใดปิดบัง จึงเห็นปลายหัวนมเป็สีชมพูสวย ประดับอยู่บนยอดปทุมสองข้าง โชคดีที่ยังมีมาลัยดอกไม้ร้อยคล้องรอบคอเอาไว้ ในบางจังหวะมันช่วยปิดบังหัวนมของแอนจากสายตาของผู้ชายซึ่งตั้มแอบสังเกตเห็นว่าแอบมองเรือนร่างสุดเซ็กซี่ของแอนด้วยความสนใจ บางคนถึงกับตวัดลิ้นเลียริมฝีปากแล้วกลืนน้ำลาย
“แอน… โอเคนะ… ”
ตั้มถามภรรยาเมื่อมาเจอหน้ากัน
“ค่ะ… ”
แอนมีอาการเขิน…
แต่ก็พยักหน้าตอบให้ตั้มสบายใจ มองตั้มที่ตอนนี้มีเพียงผ้าเตี่ยวผืนเดียวปิดบังอวัยวะเพศเอาไว้เช่นกัน
ก่อนจะพากันมานั่งล้อมวงบนขอนไม้ที่ผู้ชายในเผ่าช่วยกันเอามาวางรอบกองไฟ นั่งกินอาหารและดูการร่ายรำของผู้หญิงในเผ่าไปพลาง
“เ้ากินอาหารขอเราได้ไหม… ”
จาฟาร์ถามแอนอย่างให้ความสนใจ ตั้มแอบเห็นสายตาของจาฟาร์จับจ้องเต้านมของแอน ตะลึงในความขาวเนียนและอวบใหญ่ ขาวมากจนมองเห็นเส้นเืกระจายเป็สายรางๆ อยู่ภายใต้ผิวนวลเปล่งปลั่ง
“ได้ค่ะท่าน… ”
แอนตอบ อาหารที่วางอยู่ในจานตรงหน้านี้นอกจากจะมีเนื้อไก่ป่าย่างจนหอมกรุ่น ก็ยังมีผลไม้รูปทรงคล้ายขนุนที่เอามาผ่าแล้วแจกให้ทุกคน
“พวกเ้าอยากเต้นรำรอบกองไฟกับพวกเราไหม… ”
จาฟาร์ถามแอน
“ไม่เป็ไรค่ะ… ข้าขอนั่งดูดีกว่า… ”
แอนตอบ… เธอมองดูหญิงชายของเผ่าเต้นรำรอบกองไฟกันอย่างสนุกสนาน
จากนั้นแอนก็มีอาการแปลกๆ จ้องมองบรรดาชายฉกรรจ์ของเผ่าที่แต่ละคนเนื้อตัวกำยำไปด้วยมัด
แอนยิ่งมองก็เกิดความรู้สึกว่าใบหน้าร้อนวาบ เพราะว่าขณะที่เต้นอยู่นั้นพวกผู้ชายเหวี่ยงตัวไปมาจนเห็นลำเอ็นใหญ่ยาวราวกับท่อนแขนเด็ก โผล่ออกมาจากผ้าเตี่ยว
“โห… ”
แอนร้องอุทานพร้อมกับยกมือขึ้นปิดปาก เพราะว่าขนาดอวัยวะเพศของแต่ละคนที่ได้เห็น ทำเอาเธอรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมาอย่างประหลาด
“แอน… เป็อะไร… ”
ตั้มถามด้วยความเป็ห่วงเมียรัก
“ไม่รู้ค่ะ… คือมันรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ วูบวาบแปลกๆ… ”
แอนเริ่มบิดตัวไปมา… หนีบหน้าขาแน่น กลีบสาวขมิบบีบรัดตัวเองด้วยความกระสันอันประหลาด สองแขนโอบกอดไล้ลูบเต้านมของตัวเอง บีบเคล้นด้วยความลืมตัว… ก่อนจะทอดร่างลงนอนกับพื้น
“ซี้ดดดด… อูย… ”
แอนร้องครางครวญ ปลายเท้าสองเท้าถีบถูไปมาบนผืนเสื่อที่ปูรอง ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าทำให้ผู้เฒ่าจาฟาร์ต้องรีบลุกขึ้นมาดู
“ถ้าอาการแบบนี้… แสดงว่าเ้าคงกินกล้วยเข้าไปใช่ไหม… ”
ผู้เฒ่าจาฟาร์รู้…
หมายถึงกล้วยรูปทรงประหลาดริมน้ำตกที่แอนเด็ดกินเพราะความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เพราะอยากรู้ในรสชาติ
“ใช่ค่ะ… ”
แอนตอนเสียงกระเส่า
“ข้านึกแล้วเชียว… กล้วยที่เ้ากินเข้าไปไม่ใช่กล้วยธรรมดา… ชื่อของมันคือ ‘กล้วยกระสัน’ ใครที่เผลอกินเข้าไปร่างกายจะเกิดอาการกระสันหาการร่วมเพศอย่างรุนแรง อยากร่วมเพศทั้งวันทั้งคืน… กล้วยนี้จะทำให้ภายในอวัยวะเพศของเ้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ… ”
ผู้เฒ่าจาฟาร์กล่าวจนฟังดูน่ากลัว
“อะไรนะ… เอ่อ… แล้วมีสิ่งใดที่จะทำให้เมียผมหายจากอาการทรมานได้บ้าง… ”
ตั้มเป็ห่วงแอน
“สิ่งเดียวที่จะช่วยดับพิษร้อนได้ ก็มีแต่น้ำกามของบุรุษเพศเท่านั้น… ”
ผู้เฒ่าจาฟาร์บอกถึงวิธีการแก้พิษของกล้วยกระสัน
“งั้นผมจะช่วยเมียผมเอง… ผมต้องนอนกับเธอเพื่อช่วยเธอ… ”
ตั้มอยากทำให้แอนหายทรมาน
“ลำพังแค่น้ำกามของเ้าเพียงคนเดียวนั้นคงไม่มากพอ… ถ้าจะดับพิษได้ก็ต้องใช้น้ำกามของผู้ชายสามคนขึ้นไป… ”
ผู้เฒ่าจาฟาร์เสนอแนะหนทางแก้ไข
“ห๊ะ… เอ่อ… สามคนเชียวหรือครับท่าน”
ตั้มใ
“เอาเป็ว่าพวกข้าจะช่วยเอง… เพราะไหนๆ ข้าก็ต้องหลับนอนกับเมียของเ้าตามประเพณีต้อนรับแขกผู้มาเยือน… ”
ผู้เฒ่าจาฟาร์ก้มลงช้อนร่างของแอนขึ้นอุ้มไว้ในอ้อมแขน
“ไม่นะครับ… ”
ตั้มทำท่าจะห้าม แต่ผู้หญิงคนหนึ่งก็รี่เข้ามาดึงแขนของตั้มเอาไว้
“ปล่อยให้ผู้เฒ่ากับสามีของพวกเราช่วยกันดับพิษร้อนให้ภรรยาของเ้าเถอะนะ… เ้ามากับพวกเราดีกว่า ขืนชักช้าเมียของเ้าอาจตายได้ถ้าหากร่างกายของนางเร่าร้อนจนธาตุไฟแตก… เ้าจงมากับพวกเราแต่โดยดี ขอให้พวกเราได้ทำพิธีต้อนรับการมาเยือนของเ้า…”
หญิงร่างอวบกล่าว…
ดูจากเครื่องประดับบนศีรษะและสร้อยคอเขี้ยวหมูป่าคล้ายกับของหัวหน้าเผ่า ก็พอจะรู้ว่าหญิงร่างอวบคนนี้ คือเมียของผู้เฒ่าจาฟาร์
“มากับข้าแล้วเ้าจะมีความสุข… ”
ผู้หญิงอีกสามคนซึ่งเป็เมียของผู้ชายที่มีฐานะรองลงมาของเผ่า เข้ามารุมห้อมล้อมตั้มอย่างให้ความสนใจ ด้วยนานๆ จะมีผู้ชายหน้าตาจิ้มลิ้มผิวขาวจั๊วหลงเข้ามาให้เห็น จึงกรูกันเข้ามาจูงมือตั้ม รีบพาเข้ามายังกระโจมที่อยู่ด้านหลัง
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง
ภายในกระโจมที่จาฟาร์จัดเตรียมไว้ให้แอนกับตั้ม ร่างของแอนถูกอุ้มขึ้นมาวางลงบนเตียงที่ทำจากไม้ไผ่
“เ้าพร้อมแล้วใช่ไหม… ”
จาฟาร์จ้องมองเรือนร่างสุดเซ็กซี่ของหญิงสาวด้วยแววตากลัดมัน
“ค่ะ… ”
แอนพยักหน้า ด้วยฤทธิ์ของกล้วยกระสันที่กินเข้าไป ตอนนี้อารมณ์ของเธอกำลังพลุ่งพล่าน ข้างในปั่นป่วนจนลืมสิ้นความกระดากอาย
แอนจ้องมองผู้เฒ่าหัวหน้าเผ่าค่อยๆ ปลดผ้าเตี่ยวที่พันรอบเอว ก่อนจะร้องอุทานเมื่อเห็นความอลังการของความเป็ชายที่ซุกซ่อนอยู่ข้างใน
“โอ้ว… คุณพระช่วย… ”
แอนตะลึง ดวงตาเบิกโพลงจ้องมองแก่นกายยาวใหญ่ของจาฟาร์ที่มีขนาดมหึมาพอๆ กับท่อนแขนของเธอ หัวเอ็นสีม่วงถอกบานตั้งลำตระหง่านขึ้นมาขนานกับท้องแน่นไปด้วยลอนกล้าม แม้ผู้เฒ่าจาฟาร์จะอายุมากแล้ว แต่ร่างกายยังดูกำยำและแข็งแรงมาก
“ถ่างขาให้ข้าสิ… เ้าจะได้หายทรมาน… ”
จาฟาร์เอามือโอบเอวของแอน รั้งมาที่ขอบเตียง ค่อยๆ แกะผ้าเตี่ยวออกจากเอวเธอ ดันเข่าสองข้างแบะอ้าขึ้นมาขนานลำตัวเผยให้กลีบสวาทที่ยังเป็สีชมพูสวย แบะอ้าขึ้นมาเต็มง่ามขา สองกลีบโหนกนูนอยู่ท่ามกลางเส้นไหมดกดำ
“โอ้ว… ของเ้าสวยมาก… รูแดงน่ากระแทกสุดๆ… ”
ผู้เฒ่าจาฟาร์สุดจะทนไหว…
รีบจับลำเอ็นเข้ามาจ่อชิดปากรูสวาท ในท่าที่ตัวเองยืนอยู่กับพื้น ความสูงของเตียงไม้ไผ่กับง่ามขาของแอนได้ระดับองศาที่จะสอดใส่อวัยวะเพศได้อย่างพอดี
“โอ้ย… ใหญ่มาก รูฉีกแน่ๆ… ”