แม้เหล่าผู้ฝึกวรยุทธ์ต่างมีาาปะการังเป็เป้าหมาย แต่เมื่อมีเหตุการณ์เหนือความคาดหมายเกิดขึ้น พวกเขาก็สามารถร่วมมือกันได้ เมื่อาาปะการังถูกบุคคลอื่นแย่งชิงไป คนเหล่านี้จึงไม่สนใจสิ่งใดอีกและพร้อมใจกันเปิดไฟส่องสว่างทั่วบริเวณ
เป็ชายสวมหน้ากากคนนั้น!
ภายใต้แสงไฟสาดส่อง ร่างโปร่งแสงของเย่เฟิงถูกเปิดเผยต่อหน้าทุกคน!
เนื่องจากโดนหมัดกระแทกที่ไหล่อย่างรุนแรง ลมหายใจของเย่เฟิงเกิดติดขัด ทั้งยังมีเืไหลจากแผลบริเวณที่ถูกกระแทก ส่งผลกระทบต่อทักษะล่องหนของเขา ทำให้คนอื่นสามารถเห็นเป็ร่างโปร่งแสง!
“หมอนั่นเป็ตัวอะไรกันแน่ ทำไมสภาพถึงได้ดูเหมือนิญญาเลยล่ะ?”
“มันไม่ได้สวมชุดดำน้ำด้วย!”
“มันจะเป็ตัวอะไรก็ช่าง รีบกำจัดมันทิ้งเร็วเข้า!”
กลุ่มผู้ฝึกวรยุทธ์ต่างกระซิบกระซาบเพื่อหารือกัน ก่อนแหวกว่ายมาทางเย่เฟิงโดยไม่ต้องคิด ทุกคนเร่งความเร็วเพื่อตามไปสังหารชายสวมหน้ากาก!
ใต้น้ำทะเลเย็นะเื ด้านเย่เฟิงที่ถูกกลุ่มคนกระหายเืไล่ตาม ก็ไม่หวาดกลัวเลยสักนิด เขาเก็บาาปะการังไว้ในกระเป๋าเสื้อคลุม รวมกับปะการังต้นเล็กทั้งสิบสองต้น จากนั้นว่ายตามกระแสน้ำลงสู่ใต้ทะเลลึก การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วราวกับปลา เพียงชั่วพริบตาก็ห่างออกไปราวสิบเมตร
การเคลื่อนไหวใต้น้ำของเขาเร็วกว่าคนอื่นเป็สองเท่า!
น่าเสียดายที่ไหล่าเ็หนัก หมัดจากผู้าุโคนนั้นทำให้แขนขวาของเขาเกือบขาด เหลือเพียงกล้ามเนื้อบางส่วนที่ยังเชื่อมติดกันอยู่เท่านั้น
อาการาเ็ทำให้ความเร็วของเขาลดลงมาก เพื่อไม่ให้ถูกจับได้ ชายหนุ่มจึงต้องสร้างระยะห่างให้มากที่สุด เวลานี้เย่เฟิงไม่สนใจอะไรอีก เขาใช้เคล็ดแสงศักดิ์สิทธิ์เพื่อรักษาอาการาเ็!
จากการดูดซับพลังจากปะการังต้นเล็กก่อนหน้านี้ ทำให้เขาฟื้นฟูพลังชี่ได้อย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็สามารถฟื้นอาการาเ็ตรงไหล่ได้ครึ่งหนึ่ง อย่างน้อยก็ทำให้เขาเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระอีกครั้ง
เมื่อเห็นแสงสีทองสว่างวาบและาแตรงไหล่มีอาการดีขึ้น เหล่าผู้ฝึกวรยุทธ์ที่ไล่ตามมาต่างตกตะลึง เ้าเด็กนี่เป็สัตว์ประหลาดเหรอ?
“เพลงกระบี่บุปผาเหมันต์ฝ่าสายลมล้อมจันทรา กระบวนท่าพายุหมุนสลายเมฆา!”
ในเวลานั้นเสียงคำรามดังขึ้นจากด้านหลังกลุ่มคน จากนั้นรังสีกระบี่ก็พุ่งผ่านกระแสน้ำตรงมาทางเย่เฟิงอย่างรวดเร็ว!
เป็หลงโม่หราน พร้อมกับผู้คุ้มครองจากตระกูลหลงอีกสองคน เมื่อเห็นชายสวมหน้ากาก เขาก็ใช้เพลงกระบี่โจมตีทันที
เย่เฟิงมีจิตหยั่งรู้ สามารถรับรู้สถานการณ์รอบข้างได้ชัดเจน เขาไม่อยากหลบหลีกการโจมตีไปฝั่งใดฝั่งหนึ่ง จึงตัดสินใจดำลึกลงไปใต้ทะเล!
ทิศทางที่เขาเลือกเป็บริเวณที่มีก้อนน้ำแข็งกระจัดกระจายเต็มไปหมด แต่เมื่ออาศัยเคล็ดวิชาเต่าัอุดลมปราณ รวมทั้งมีจิตหยั่งรู้ สภาพแวดล้อมที่เลวร้ายเช่นนี้ สำหรับเย่เฟิงถือว่าเป็ทางสะดวกเลยทีเดียว
“บัดซบ ไอ้เด็กบ้านั่นมันรนหาที่ตายเหรอ?”
กระแสน้ำปั่นป่วนทำให้ทิศทางรังสีกระบี่ของหลงโม่หรานพลาดเป้าหมาย ในใจเขารู้สึกเดือดดาลมาก ชายวัยกลางคนคิดว่าเ้าหน้ากากนั่นช่างไร้สมองเสียจริง ไม่มีชุดดำน้ำ อุปกรณ์ดำน้ำอย่างอื่นก็ไม่มี ยังกล้าลงไปก้นทะเลอีกเหรอ โง่เง่า!
“มันกลับดำลึกลงไปยิ่งกว่าเดิมอีก” ยอดฝีมือตระกูลหลงคนหนึ่งพลันมีสีหน้ามืดครึ้ม
“ช่างรนหาที่ตายนัก แต่เราจะเสียาาปะการังไปไม่ได้ ตาม!” หลงโม่หรานออกคำสั่งอย่างไม่ลังเล จากนั้นก็กระอักเืออกมาสองรอบ ก่อนไล่ตามเย่เฟิงไปอย่างรวดเร็ว
ยิ่งดำน้ำลึกลงไปเท่าไร กระแสน้ำยิ่งปั่นป่วนมากขึ้นเท่านั้น รวมทั้งอุณหภูมิก็ลดต่ำลงมาก ก้อนน้ำแข็งจึงเยอะขึ้นไปอีก ราวกับปรากฏออกมาจากที่ใดสักแห่ง
กลุ่มคนที่ไล่ตามมาไม่มีใครยอมแพ้เลยสักคน
แม้หลายคนได้รับปะการังต้นเล็กไปแล้ว แต่มันเพิ่มระดับวรยุทธ์ได้เพียงสองปีเท่านั้น ต่างจากาาปะการังมาก
แต่คนเหล่านี้ประเมินความอันตรายของใต้ทะเลต่ำไป เพียงไล่ตามเป้าหมายได้ไม่ไกล ก็มีหนึ่งคนเคราะห์ร้ายถูกกระแสน้ำวนดึงลงไปใต้ทะเล แม้พยายามตะเกียกตะกายหนีเพียงใดก็ไม่อาจหลุดพ้น!
เศษก้อนน้ำแข็งนับไม่ถ้วนที่กระจัดกระจายในกระแสน้ำปั่นป่วนมีความคมราวใบมีด เพียงไม่นานชายคนนั้นก็ต้องทรมานจากการถูกเศษน้ำแข็งเฉือนร่าง จนร่างกายขาดเป็ชิ้นๆ อย่างรวดเร็ว...
อาศัยเพียงจิตหยั่งรู้ก็ทำให้เย่เฟิงเอาตัวรอดจากกระแสน้ำวนที่กำลังปั่นป่วนนี้ได้ แต่สำหรับคนอื่นไม่เป็เช่นนั้น ถึงจะมีไฟฉายคอยส่องสว่างใต้น้ำ แต่กระแสน้ำวนก็ทำให้พวกเขามองไม่เห็นอยู่ดี!
เย่เฟิงดำลึกลงใต้ทะเลได้อย่างคล่องแคล่ว เขาเคลื่อนตัวผ่านกระแสน้ำวนที่กำลังปั่นป่วนทั้งยังมีก้อนน้ำแข็งไปได้สบาย แต่ผู้ฝึกวรยุทธ์คนอื่น กลับต้องสั่นกลัว ทั้งยังเคลื่อนตัวอย่างยากลำบาก!
ไม่นานนัก เย่เฟิงก็สามารถทิ้งระยะห่างจากทุกคนไปไกล
ในเวลานี้หลงโม่หรานก็ออกคำสั่ง “เปิดใช้งานเครื่องใบพัดมอเตอร์ แล้วตามมันไป!”
“ท่านผู้นำ มันอาจไม่ค่อยเหมาะที่จะใช้เครื่องใบพัดมอเตอร์ใต้ทะเลที่มีกระแสน้ำปั่นป่วนเช่นนี้…” ปรมาจารย์คนหนึ่งในตระกูลหลงเอ่ยขึ้นด้วยความลังเล
เครื่องใบพัดมอเตอร์เป็เทคโนโลยีล้ำสมัยอย่างหนึ่งของจีน หากอยู่ในน้ำนิ่ง จะช่วยเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ของผู้ใช้ได้หลายเท่า แต่หากอยู่ในกระแสน้ำปั่นป่วนเช่นนี้ ถ้าใช้งานไม่ระวัง อาจถูกมันพาไปยังสถานที่ที่ไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก!
ตัวอย่างเช่น การพุ่งเข้าไปในกระแสน้ำวนที่กำลังปั่นป่วน จากนั้นถูกเศษน้ำแข็งอันแหลมคมเฉือนตามร่างกาย จะเป็การเพิ่มอันตรายให้ตัวเองเสียเปล่า
“มีอะไรไม่เหมาะสมกันล่ะ ทำตามที่สั่ง!”
หลงโม่หรานไม่คิดอะไรอีกแล้ว เขากดปุ่มบนชุดดำน้ำทันที
ชุดดำน้ำที่พวกเขากำลังใช้งาน เป็สินค้าเทคโนโลยีขั้นสูง เพียงกดปุ่ม เครื่องไอพ่นที่อยู่ด้านหลังทั้งสองอันก็จะถูกเปิดใช้งาน ความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว!
เมื่อปรมาจารย์ทั้งสองของตระกูลหลงเห็นเช่นนั้น จึงทำได้เพียงมองหน้ากันอย่างไร้หนทาง ก่อนจะเปิดใช้งานเครื่องใบพัดมอเตอร์และพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว!
ทั้งสามคนรีบพุ่งตัวตามเย่เฟิงไป เพียงไม่นานก็ตามหลังเย่เฟิงทัน
‘เ้าเด็กนี่มันกล้ามาที่แบบนี้ แสดงว่าทางที่มันไปย่อมเป็ทางสะดวก ขอเพียงเราตามมันไปคงไม่มีอันตรายอะไรแน่’ ความคิดของหลงโม่หรานเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขาไม่สงสัยอะไรอีก ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนโง่ที่จะยอมทิ้งชีวิตตัวเองเพียงเพื่อาาปะการังต้นเดียว ตอนนี้เขาสงสัยตัวตนของชายสวมหน้ากากมากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลาเดียวกันก็อดแปลกใจในความสามารถของอีกฝ่ายไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายมีระดับวรยุทธ์เพียงสิบปี แต่สามารถใช้กระบี่พลังปราณ อีกทั้งรับมือกลุ่มผู้ฝึกวรยุทธ์ระดับสูงได้อีกงั้นเหรอ?
‘หากจับมันได้เมื่อไร เราต้องทรมานมันเพื่อสอบสวนข้อเท็จจริง’ หลงโม่หรานตัดสินใจแน่วแน่ ในที่สุดตอนนี้เขาก็อยู่ห่างจากชายสวมหน้ากากไม่ถึงสิบเมตร!
เมื่อผู้ฝึกวรยุทธ์ที่เหลือเห็นหลงโม่หรานใช้เครื่องใบพัดมอเตอร์ไล่ตามอีกฝ่ายทัน พวกเขาจึงรู้สึกขลาดขึ้นมา จนไม่กล้าลงมือทำอะไรผลีผลาม
ท้ายที่สุดก็เริ่มมีคนถอนตัว เพราะตอนนี้ต่อให้เขาไล่ตามทัน าาปะการังก็ไม่ใช่ของพวกเขาอยู่ดี หากเป็เช่นนั้นพวกเขาจะเสี่ยงอันตรายไปเพื่ออะไรล่ะ? แทนที่จะเดิมพันด้วยชีวิต ไม่สู้ถอยกลับไปหาปะการังต้นเล็กที่ยังหลงเหลืออยู่ไม่ดีกว่าหรือ
แน่นอนปะการังต้นเล็กเหล่านี้ต้องรีบดูดซับพลังทันทีที่กลับไป มิฉะนั้นยิ่งพวกมันห่างจากาาปะการังมากเท่าไร พลังฟ้าดินก็จะเลือนหายไปเร็วเท่านั้น
…………
เย่เฟิงดำลึกลงไป เพียงไม่นานก็อยู่ห่างจากชายฝั่งมากกว่าสิบกิโลเมตร การที่ทั้งสามคนไล่ตามมาอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาพอใจ
ทำได้ดี! ตอนนี้เขากำลังดูดซับพลังฟ้าดินจากปะการังต้นเล็กพร้อมกับหลบหนี มันไม่เพียงช่วยรักษาาแที่ไหล่ได้เจ็ดสิบถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ยังช่วยฟื้นคืนพลังชี่ของเขาให้กลับมาเต็มเปี่ยมอีกครั้ง
ไม่ว่าจะเป็สมบัติ์ใดก็สามารถดูดซับพลังเพื่อเพิ่มระดับวรยุทธ์ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น หากดูดซับหลังจากนั้น มันจะทำได้เพียงช่วยฟื้นฟูพลังชี่ ถึงอย่างไรตอนนี้เย่เฟิงก็มีปะการังต้นเล็กอยู่หลายต้น เขาจึงไม่กลัวว่ามันจะสิ้นเปลือง เพราะสิ่งสำคัญคือการรักษาชีวิตตังเองต่างหาก
ขณะที่หลงโม่หรานไล่ตามมา ชายหนุ่มก็มีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัว
ฉัวะ!
เย่เฟิงไม่เสียเวลาคิดอีกต่อไป กระบี่พลังปราณสีทองปรากฏในมือ ก่อนจะพุ่งผ่ากระแสน้ำไปทางหลงโม่หรานทันที!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้