19
หลังจากกำจัดหมูป่าลายเสือได้สำเร็จ เหยาเหยาจึงนำซากศพของมันมาให้เ้าหน้าที่สมาคมสัตว์อสูรเพื่อยืนยัน
“ฟันในดาบเดียว เ้าคงจะมีทักษะในการใช้ดาบสินะ”
หญิงสาวร่างบางซึ่งเป็เ้าหน้าที่ของสมาคมสัตว์อสูรพูดขึ้น
“ไม่หรอกเ้าค่ะ ข้าเป็แค่นักผจญภัยมือใหม่”
“ช่างเถิด นี่เงินรางวัล”
“ขอบคุณมากเ้าค่ะ”
เหยาเหยาได้รับเงินจากเ้าหน้าที่หลังจากทำภารกิจเสร็จจำนวน 20 หยวน บวกกับที่มีติดตัวอยู่ 4 หยวน รวมเป็ 24 หยวน เธอสามารถพักอยู่โรงเตี๊ยมได้อีก 4 วัน กว่าจะถึงตอนนั้นเธอต้องทำภารกิจทุกอย่างให้ขาดและต้องทำภารกิจให้สำเร็จ
หลังจากเหยาเหยารับเงินรางวัลมาเรียบร้อย เธอยังพอมีเวลาเดินสำรวจในเมืองชิงอินก่อนกลับเข้าโรงเตี๊ยม เหยาเหยาเธออยากลองเดินไปสำรวจบริเวณตลาดที่มีการซื้อขายวัตถุดิบว่ามันเป็อย่างไร
“ที่นี่น่ะเหรอ”
เบื้องหน้าของเหยาเหยาเป็ตลาดซื้อขายวัตถุดิบสัตว์อสูร มีวัตถุดิบแปลกหน้าแปลกตาอยู่หลายอย่าง หนึ่งในนั้นมีเขาสว่านของกระต่ายเขาสว่านและเขี้ยวดาบของหมูป่าเขี้ยวดาบด้วย แล้วราคารับซื้อก็เอาเื่
“ท่านลุง ข้าขอถามอะไรท่านหน่อย”
“อะไรรึแม่หนู”
“เขาสว่านกับเขี้ยวดาบเอาไปทำอะไรได้รึเ้าคะ”
“มันเอาไปทำได้หลายอย่างน่ะ ส่วนใหญ่จะเอาไปทำเป็อาวุธมากกว่า”
“งั้นรึเ้าคะ ข้ามีเขาสว่านและก็เขี้ยวดาบ แต่ข้าไม่รู้จะเอาไปทำอันใดดี”
“ถ้าหากเ้าสนใจทำอาวุธ เ้าก็ต้องไปร้านขายอาวุธ จากตรงนี้เดินไปไม่ไกลหรอกนะ แต่ถ้าหากว่าเ้าไม่สนใจที่จะทำอาวุธ เ้าเอามาขายให้ข้าก็ได้ ข้ารับซื้อ”
“ข้าขอคิดดูก่อน ขอบคุณท่านลุงมากนะเ้าคะ”
การจะทำอาวุธจะต้องใช้วัตถุดิบในการสร้างมันขึ้นมา ส่วนใหญ่อาวุธทำจากเหล็กที่มีประสิทธิภาพสูง ดาบผ่ากะโหลกที่เหยาเหยาได้รับมาจากระบบเองก็ด้วย
เหยาเหยาเกิดความสนใจทำอาวุธที่มีความแข็งแกร่ง เธออยากได้อาวุธที่ไม่หักและถูกทำลาย ตอนนี้สู้กับหมูป่าเขี้ยวดาบ กระบี่เหล็กดำของเธอพังและแตกออกมาเป็เสี่ยงๆ ถ้าหากว่าตอนนั้นหมูป่าเขี้ยวดาบไม่ตาย คนที่จะตายก็คงจะเป็เธอ
การมีอาวุธที่แข็งแกร่งมันจึงเป็สิ่งสำคัญสำหรับนักผจญภัย ไม่ใช่แค่เหยาเหยาที่คิดเช่นนี้ นักผจญภัยคนอื่นก็คงจะคิดเหมือนกันเธอนั่นแหละ
เมื่อเดินมาตามเส้นทางที่ลุงคนนั้นบอก เหยาเหยาก็เดินมาถึงร้านขายอาวุธในเมืองชิงอิน ข้างหน้าร้านอาวุธติดป้ายเขียวเอาไว้ว่าร้านอาวุธ เหยาเหยาก็เลยเดินเข้าไปในร้านขายอาวุธทันที
...
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้