จอห์นมองหน้าหญิงสาวด้วยความตะลึงไม่ต่างกัน แก้วตาในวัยยี่สิบสองปีช่างดูสะสวยสะดุดตา ใบหน้ารูปไข่สวยหวานภายใต้กรอบเรือนผมสีดำสลวย ยาวสยายลงมาถึงบ่า ดวงตาคมกริบมีแววเ้าชู้ซ่อนเร้นจนจอห์นรู้สึกได้ หล่อนสวยเหลือเกิน... สวยกว่าลีนาผู้เป็พี่สาว
‘โอ้ว… ไม่คิดว่าน้องเมียจะสวยเซ็กซี่ขนาดนี้’
จอห์นอุทานอยู่ในใจ จ้องหน้าหญิงสาวไม่วางตา ใบหน้าของหล่อนสวยเฉี่ยว จมูกโด่งเป็สัน เค้าโครงหน้าแตกต่างไปจากลีนาผู้เป็พี่สาวโดนสิ้นเชิง แต่จอห์นก็ไม่แปลกในที่สองพี่น้องคู่นี้หน้าตาไม่เหมือนกัน เพราะเคยรู้มาจากลีนาว่าแก้วตาไม่ใช่น้องสาวร่วมสายเื แต่เป็ลูกที่ติดมากับเมียใหม่ของพ่อ
“พี่จอห์นกับพี่ลีนาจะไปกี่โมงคะ… ไว้คราวหลังแก้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่นะคะ”
หลังจากนั่งคุยกันพักใหญ่ๆ ในห้องรับแขก แก้วตาก็เอ่ยถามพี่สาว เพราะรู้วันนี้ลีนากับจอห์นกำลังจะพากันไปเที่ยวที่วังน้ำเขียว
“อีกสักพักจะออกเดินทางจ้ะ… โธ่ น่าเสียดายจังยัยแก้ว ก่อนมาน่าจะบอกพี่ก่อน”
ลีนาทำหน้าเสียดาย จอห์นที่กำลังนั่งมองใบหน้าสะสวยของน้องเมียเพลิน เกิดความคิดบางอย่างวาบเข้ามาในสมอง จึงรีบเอ่ยออกมาว่า
“ไหนๆ ยัยแก้วก็มาถึงแล้ว อุตส่าห์มาไกลถึงเชียงใหม่ ทำไมเราไม่ชวนไปเที่ยวด้วยกันเสียเลย”
จอห์นกล่าว
“นั่นสิ… ตอนแรกพี่ก็คิดอย่างนั้น ว่าแต่แก้วล่ะ สะดวกไหมที่จะไปเที่ยวกับพี่”
ลีนาถามน้องสาว
“สะดวกค่ะ… ่นี้แก้วปิดเทอมพอดี ที่มานี่ก็กะว่าจะมาค้างที่บ้านพี่นาสักสามคืน”
แก้วตารีบตอบ
“งั้นดีเลย… ตกลงเราไปเที่ยวด้วยกันนะ”
ลีนารีบสรุป เป็โอกาสดีที่พี่สาวกับน้องสาวจะได้ใช้เวลาร่วมกันให้หายคิดถึง
