หวงเผยหรงถอนหายใจ มองเย่เฟิงที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ แววตาปรากฏความเศร้าใจ ชายหนุ่มที่มีพร์เช่นนี้ แต่กลับไม่สามารถรับเป็ศิษย์ได้ ช่างเป็เื่ที่น่าเศร้า อย่างไรก็ตามเย่เฟิงในตอนนี้ แม้แต่ตัวหวงเผยหรงเองยังต้องระวัง คิดจะรับเย่เฟิงเป็ศิษย์แน่นอนว่าเป็เื่เพ้อฝัน
นอกจากนี้เย่เฟิงยังมีเทพธิดาเป็ท่านอาจารย์อยู่แล้ว ได้ยินว่าที่แถบทะเลตะวันออกเธอสามารถเหาะเหินบนอากาศได้ด้วย ข่าวลือเื่นี้ หวงเผยหรงไม่ค่อยเชื่อนัก แต่ตอนนี้เมื่อเห็นความสามารถของเย่เฟิงและอาจารย์ที่น่ากลัวของเขา หากเปรียบเทียบกับตัวเขาหวงเผยหรง ก็เหมือนเม็ดทรายกับดวงดาว
หลังจากเหตุการณ์ที่แถบทะเลจีนตะวันออก หวงเผยหรงจึงรู้ว่าเย่เฟิงคือชายสวมหน้ากาก ่เวลานั้นเขาล้มเลิกความคิดที่จะรับเย่เฟิงเป็ศิษย์ แต่เขาไม่ยอมแพ้ แม้จะไม่สามารถรับเย่เฟิงเป็ศิษย์ แต่อย่างน้อยก็ต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีกับชายหนุ่ม เป็สาเหตุที่หวงเผยหรงปรากฏตัวที่นี่
“สหายเย่ไม่ได้พบกันนาน ั้แ่จากกันคราวที่แล้วสบายดีไหม?”
หวงเผยหรงยิ้ม ยืนถือถ้วยชาอยู่หน้าทางเข้า ท่าทางผ่อนคลายอย่างยิ่ง
“สบายดีครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ?”
เย่เฟิงยิ้มให้อย่างสุภาพ
“ดูเหมือนสหายเย่จะไม่ค่อยมีเวลานะ” หวงเผยหรงมองเย่เฟิงและสาวสวยชุดแดงด้านข้าง ก็แสดงท่าทาง ‘เข้าใจแล้ว’ “ตาเฒ่าคนนี้เข้าประเด็นเลยแล้วกัน เนื่องจากตาเฒ่าคนนี้สืบทอดวิชาจากเขาเทียนจู้มายี่สิบปีแล้ว มันถึงเวลาต้องหาศิษย์ผู้สืบทอดวิชาเขาเทียนจู้แล้ว แต่กลับไม่เจอใครที่เหมาะสมเลย เดิมทีตาเฒ่าคนนี้้ารับเ้าเป็ศิษย์ แต่ตอนนี้คล้ายจะเป็เื่น่าเสียดายยิ่งนัก”
หลังจากกล่าวจบก็หันมองหลี่จื้อปังที่อยู่ด้านข้าง
เย่เฟิงเห็นท่าทางก็เข้าใจเป้าหมายของอีกฝ่ายทันที ชายชรา้าทาบทามคนนี่เอง ชายหนุ่มหรี่ตามอง ครุ่นคิดเล็กน้อย เื่นี้ใช่ว่าจะเป็ความคิดไร้เหตุผล แม้วิลล่าชิงเฟิงมีคนเยอะมากแล้ว แต่มีความแข็งแกร่งเพียงภายนอก หนานฟาง หลงหว่านเอ๋อร์ และเตาปาล้วนกลายเป็คนในยุทธจักรแล้ว ถ้าพาหลี่จื้อปัวกลับไป อาจส่งผลกระทบมากมายได้ หรือจะให้เขาไปกับหวงเผยหรงดี? มีเพียงสิ่งเดียวที่กังวล เมื่อเขาส่งหลี่จื้อปัวใหู้เาเทียนจู้กับหวงเผยหรง ต่อไปเย่เฟิงจะไม่สามารถใช้งานเขาได้อีก
“สหายเย่ไม่ต้องกังวลไป” หวงเผยหรงคล้ายเห็นว่าเย่เฟิงกังวลก็พลันยกยิ้ม “ตาเฒ่าคนนี้เพียง้าผู้สืบทอดเท่านั้น ไม่จำเป็ต้องกังวล หลังจากเขาร่ำเรียนทุกอย่างแล้ว แน่นอนว่าจะต้องกลับไปอยู่ข้างกายนาย สหายเย่ไม่นานก็คงเก่งกาจกว่าตาเฒ่าคนนี้แล้ว เธอยังจะกลัวตาเฒ่าคนนี้หลอกอยู่อีกเหรอ?”
คำพูดนี้เห็นได้ชัดว่าเป็เพียงคำประจบสอพลอ แต่เย่เฟิงไม่สนใจนัก อย่างน้อยจากคำพูดนี้ เย่เฟิงก็เข้าใจเจตนาของอีกฝ่าย ตาเฒ่าเ้าเล่ห์ไม่เพียง้าหาผู้สืบทอดแต่สิ่งสำคัญที่สุดคือ้าสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเย่เฟิง!
“งั้นก็ดี...”
เย่เฟิงไตร่ตรองชั่วครู่ อีกไม่นานเขาต้องไปทะเลทรายแล้ว ถ้าพบจุดวาร์ปก็อาจกลับไปยังโลกเทวะได้ ถ้าหลี่จื้อปัวยังอยู่กับเขา เมื่อถึงเวลานั้นจะเป็ปัญหาเอาได้ เป็ทางที่ดีที่ปล่อยให้เขาไปอยู่กับหวงเผยหรงก่อน ด้วยวิธีนี้ กองกำลังของเย่เฟิงจะมีทั้งผู้ฝึกวิถีเซียนและผู้ฝึกวรยุทธ์วิชาอาวุธลับของสำนักอิ่นเซียน เคล็ดวิชาซิวหลัว และวิชาเขาเทียนจู้ ทั้งยังมีวิทยายุทธ์ของตระกูลเย่และตระกูลหลงอีก!
สามารถบอกได้เลยว่ามันเป็ความแข็งแกร่งอย่างไม่คาดคิดในยุทธจักร กระทั่งเย่เฟิงยังสามารถเข้าใจเพียงบางวิชาเท่านั้น ดังนั้นการเสริมสร้างความสามารถด้านการต่อสู้ด้วยวิชาของยุทธจักรและวิชาของเหล่าตระกูลเก่าแก่ จึงมีประโยชน์มากมายนัก
ชายหนุ่มคิดว่าต้องกลับไปถามความเห็นเย่เวิ่นเทียนสักหน่อย แท้จริงแล้วตระกูลเย่ยังมีวิชาอยู่อีกสองอย่างคือวิชาฝ่ามืออสูรคลั่งและเพลงกระบี่สุริยคราส หากได้ร่ำเรียนเอาไว้ เมื่อการเดินทางไปทะเลทรายมาถึง คงจะเป็ประโยชน์มาก
“หลี่จื้อปัว นายติดตามหวงเผยหรงไปและฝึกวิชาให้แข็งแกร่งขึ้น” เย่เฟิงหันไปหาหลี่จื้อปัวแล้วพูดปลุกใจ “แม้หลงเสียนจะตายไปแล้ว แต่ตระกูลหลงในยุทธจักรมีอำนาจมาก ถ้านาย้าล้างแค้นด้วยตัวเอง หากไม่พยายามมันก็ไร้ประโยชน์”
“ครับ!” หลี่จื้อปัวท่าทีมั่นใจ ตอบรับหนักแน่น
เขาลำบากใจเล็กน้อยกับการต้องแยกจากเย่เฟิง แต่เมื่อได้ยินเย่เฟิงพูดว่าฝึกวิชาให้แข็งแกร่งขึ้น และยังมีคำพูดเกี่ยวกับตระกูลหลงในยุทธจักรอีก มันทำให้เขาเืพุ่งพล่านทันที
เขาจะต้องกลายเป็คนที่แข็งแกร่งในยุทธจักรให้ได้!
ในอดีตเขาไม่เคยรู้จักสิ่งเหล่านี้เลย แต่เมื่อเจอเย่เฟิง ชีวิตของหลี่จื้อปัวราวกับก้าวสู่โลกใบใหม่
หลังจากหวงเผยหรงพาหลี่จื้อปัวจากไป เย่เฟิงก็ดึงมือเรียวนุ่มของเซียวเยว่พาร่างเมามายเดินออกจากผับชั้นหนึ่งแห่งนี้ ้าส่งเธอกลับหมู่บ้านตระกูลเซียว หลังจากพวกเขาเดินออกมา เหยาเป่าซานที่อยู่ในผับและคนอื่นแน่นอนว่าไม่มีความ้าจะทำร้ายเย่เฟิงอีก
เขารู้ว่าหลังจากอีกฝ่ายผ่านเหตุการณ์นี้ไปจะไม่สร้างปัญหาให้เขาอีกแน่
ปืนที่ยิงทำลายเพดานไปอาจทำให้สำนักงานความมั่นคงแห่งชาติรู้ตัวได้ แต่มันไม่ใช่เื่สำคัญ ถ้าอีกฝ่ายมีปัญหาก็แค่คืนปืนเลเซอร์ไปเท่านั้น ปืนอันนี้ไม่สำคัญอะไรกับเย่เฟิงเลย เพียงศรฝังดวงดาวอันเล็กๆ ก็รุนแรงกว่าปืนเลเซอร์นี้แล้ว กระทั่งความเร็วยังมากกว่าด้วย
“หมู่บ้านตระกูลเซียว”
เย่เฟิงโบกแท็กซี่ จากนั้นเปิดประตูรถ ้าส่งเธอกลับหมู่บ้านตระกูลเซียว
“เดี๋ยวก่อนสิ ฉันยังไม่อยากกลับเลย ดื่มไปแค่นิดเดียว ไม่อ้วกหรอก”
เซียวเยว่ขวางเย่เฟิงและรั้งประตูรถเอาไว้ มือทั้งสองข้างพลันโอบคอเย่เฟิง ั์ตามึนเมาคู่งามมองเย่เฟิง “ที่นั่นมีโรงแรม ฉัน้าพักสักหน่อย”
เย่เฟิงได้ยินก็ก้มมองสิ่งที่น่าตื่นตาใต้สร้อยคอของสาวชุดแดงคนนี้ อดไม่ได้ที่จะใจเต้นแรง
สาวน้อยคนนี้กำลังบอกใบ้อะไรกัน?
ไม่นะ ท่าไม่ดีแล้ว เขาเป็ผู้ชายที่มีครอบครัวแล้วนะ
“ทำไม นายไม่กล้าไปเหรอ?”
เซียวเยว่เห็นสีหน้าเย่เฟิงลังเล ั์ตาก็เปล่งประกายพร้อมยกยิ้มเ้าเล่ห์แล้วรัดเย่เฟิงแน่นขึ้น มือคู่นั้นลูบไล้แผ่นหลังของเขา
น้ำเสียงของอีกฝ่ายเหมือนยั่วยวน แต่เย่เฟิงยังคงอดกลั้น
คิดว่าเขาเป็ผู้ชายขี้ขลาดหรือไง!
ในเมื่ออีกฝ่ายเย้ยหยันเช่นนี้ เย่เฟิงก็ไม่กล้าที่จะไม่ไป ไม่งั้นเขาจะไม่ถูกตราหน้าว่าเป็ไก่อ่อนหรอกหรือ? ไม่จำเป็ต้องกล่าวว่าเซียวเยว่อยากพัก มันยังมีความหมายอะไรอีก?
เย่เฟิงส่ายหัวพาร่างเธอซวนเซเดินไปด้านข้างผับชั้นหนึ่งซึ่งเป็โรมแรมหรู คนบนถนนต่างมองเย่เฟิงอย่างดูถูก ใช้ประโยชน์จากความเมาเอาเปรียบสาวสวย ไร้มโนธรรมมาก! อย่างไรก็ตามพวกเขาจะรู้ได้อย่างไรว่าเซียวเยว่เป็คนเรียกร้องเอง
เพียงเย่เฟิงส่งเธอกลับหมู่บ้านตระกูลเซียวก็จบเื่ราว เขาคงกลับไปนอนกอดสาวสวยหลับสบาย
คนทั้งสองตรงเข้าโรงแรม
บนถนนเต็มไปด้วยรถตำรวจมากมายที่มาตอนจบ ล้อมรอบรอยัลคลับ ปืนที่ทำลายเพดานทำให้ทุกคนตื่นตระหนก ดังนั้นตำรวจเยี่ยนจิงจึงรีบมากันอย่างรวดเร็ว
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้