เหล่ามือสังหารที่กลับมาพร้อมกับความล้มเหลวนิ่งเงียบไปตลอดทางพวกเขาพลาดเป็ครั้งที่สองแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่อาจทำร้ายเป้าหมายได้เท่านั้นยังสูญเสียชีวิตของนักฆ่าไปอีก 10 รายแม้ว่าพวกที่ถูกฆ่าจะเป็ฝีมือของไนติงเกล แต่นั่นก็นับว่าเป็ความสูญเสียเช่นกัน
เชื่อว่านักฆ่าเหล่านี้ไม่เคยพบกับความล้มเหลวอันน่าเศร้าเช่นนี้มาก่อนเลยั้แ่เข้าร่วมกับซากุระร่วงโรยมาในโลกของพวกเขา ด้วยทักษะที่พวกเขามี พวกเขาสมควรรั้งอยู่ในอันดับต้นๆ ได้อย่างสบายแต่กับเสิ่นิ พวกเขาช่างดูอ่อนแอเหมือนทารกแรกเกิด
ระหว่างทางกลับไนติงเกลสลดหดหู่ ท่าทางที่ดูเหมือนว่าผ่อนคลายเป็ธรรมชาติความจริงแล้วเขารู้สึกโกรธมากถึงมากที่สุด ตอนนี้ไม่มีใครกล้ายั่วโมโหเขาเพราะอาจจะถูกซ้อมจนตายได้
สิ่งที่ทุกคนกลัวไม่ใช่การที่เสิ่นิร่วมมือกับตำรวจแต่เป็ความรับผิดชอบภายในองค์กร ถึงแม้ว่าซากุระร่วงโรยจะถูกแบ่งออกเป็สองโลกอย่างไรก็ตาม ผู้บริหารระดับสูงให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของซากุระร่วงโรยมาโดยเสมอแม้ว่าพวกเขาจะเป็เพียงแค่นักฆ่าชั้นต้นก็ตาม หากแพ้บ่อยๆ หรือทำงานหละหลวมคงจบไม่สวยแน่ พวกเขารีบกลับไปที่ฐานทัพลับที่อ่าวโตเกียวนักฆ่าที่หลงเหลืออยู่กำลังตกอยู่ในอันตราย กำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ
ไนติงเกลซึ่งเดินนำหน้าคนของเขาพบได้ในทันทีว่ามีสิ่งที่ผิดสังเกตไปเขาเห็นเด็กสาวยืนอยู่ที่หน้ากระสอบทรายกลางโกดัง
ที่นั่นนอกจากจะเป็ที่ที่ไนติงเกลใช้เป็สถานที่สำหรับการปะาชีวิตแล้วเขายังใช้เป็กระสอบทรายในการฝึกซ้อม ไม่มีใครหน้าไหนกล้าเข้าไปในกระสอบทรายนั้นอัดแน่นไปด้วยทรายเปียก สูงถึงสองเมตร ต้องใช้คนถึง 2 คนโอบถึงจะมิด น้ำหนัก 250 กิโลกรัมมันเกือบจะเหมือนกับเสาคอนกรีตทั้งต้น
เหล่ามือสังหารณ ที่แห่งนั้นสามารถชกกระสอบทรายได้เพียงแ่เบามีเพียงสัตว์ประหลาดอย่างไนติงเกลเท่านั้นที่ชกมันจนสั่นะเือย่างแรงได้กระทั่งเกิดเสียงดังปั๊ก ปั๊ก
หญิงสาวผู้นั้นดูเหมือนอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับกระสอบทรายนี้มากเธอกำลังพยายามผลักมัน
“ไม่ทราบว่า เธอเป็ใคร?” ไนติงเกลถามเบาๆ
“เป็ถึงนักฆ่าชั้นกลางผู้เลื่องชื่อหนำซ้ำยังพาพี่น้องตัวน้อยจำนวนมากไปลอบฆ่าผู้หญิงคนเดียวถึงสองครั้งสองคราแต่ก็ยังผิดพลาดยังมีหน้ามาถามชื่อฉันอีกเหรอ?” หญิงสาวไม่แม้แต่จะหันศีรษะไปมองเธอยังคงดันกระสอบทรายต่อไป แม้ว่ามันจะไม่ขยับเลยก็ตาม
“เธอเป็ใครกันแน่?” ไนติงเกลแทบจะระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่แล้ว
“เบื้องบนไม่พอใจพวกคุณ พวกแกทุกคนนับว่าไม่ผ่านการทดสอบในครั้งนี้”หญิงสาวกล่าวต่อไป
“เธอไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้บ้างเลยหรือ? เป้าหมายจ้างผู้นิพพานมาเป็บอดี้การ์ดผู้ชายคนนั้นสามารถะโลงมาจากตึก 30 ชั้นได้ด้วยมือเปล่าโดยที่ไม่ตายมันเหมือนกับสัตว์ประหลาด!” ไนติงเกลไม่เคยแก้ตัวสำหรับความล้มเหลวของเขาและนี่เป็ครั้งแรก
“ไม่เข้าใจสถานการณ์หรือ?” หญิงสาวหยุดอยู่ที่หน้ากระสอบทรายเธอสูดลมหายใจเข้าและทำสมาธิ มือขวาที่ขาวซีดมีเส้นเืสีแดงสดปูดขึ้นมาจากเส้นเอ็นเธอออกหมัดชกกระสอบทรายที่แข็งเท่าเสาคอนกรีตตรงหน้า นอกจากความแข็งแกร่งแล้วความเร็วยังเหนือที่คนธรรมดาจะจินตนาการได้ นักฆ่าชั้นต้นหลายคนพากันตกตะลึงมันเหมือนกับการได้เห็นองค์เทพเ้าหรือไม่ก็ร่างของปีศาจ
“เสิ่นิ อายุ 26 ปี อยู่ในค่ายนิรวานมา 10 ปี เพิ่งกลับสู่โลกภายนอกได้แค่เมื่อไม่กี่เดือนเขาเป็หนึ่งในนักแม่นปืนที่ดีที่สุดในโลกท่าไม้ตายของเขาคือร่างรับแรงะเืเป็ศูนย์ ปฏิกิริยาตอบสนองว่องไวเก่งในทางกลยุทธ์ การต่อสู้ในระยะประชิดอยู่ในระดับปานกลาง การะเิพลังมีขีดจำกัดควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อได้ รู้เทคนิคการควบคุมกล้ามเนื้อคุณ้าข้อมูลเพิ่มเติมจากฉันอีกหรือไม่?” หญิงสาวหันไปยิ้มพร้อมกับดึงเรียวแขนออกจากกระสอบทรายทรายเปียกจำนวนมากไหลทะลักออกมาตามโพรงลงสู่พื้นดิน “ฉันอยู่กับผู้ชายคนนั้นมา 6ปี เขาเป็พี่ชายของฉัน ฉันเคยประมือกับเขาเมื่อไม่นานมานี้ ใช่เขาแข็งแกร่ง แต่นั่นคือเมื่อมีปืนอยู่ในมือเขา การจู่โจมลอบสังหารทั้ง 2 ครั้งของแกเป็ภารกิจในระยะประชิดทีนี้จะบอกว่าฉันไม่รู้สถานการณ์อีกหรือไม่?”
“เธอคือ...เหยี่ยวเหรอ?!” ในที่สุดไนติงเกลก็รู้ตัวเขาไม่เคยเจอเสิ่นหวั่น จู่ๆเธอก็ก้าวขึ้นสู่อันดับสุดยอดนักฆ่าภายในสองปีที่ผ่านมามันยากที่จะไม่เคยได้ยินชื่อของเธอ
“หนึ่งข่าวดีและหนึ่งข่าวร้าย แกอยากฟังเื่ไหนก่อน?” เหยี่ยวเมินคำทักทายจากไนติงเกลโดยสิ้นเชิง
“ข่าว...ร้าย” ไนติงเกลเหงื่อไหลเป็ทาง
“พวกแกยังมีโอกาสลอบสังหารอีกหนึ่งครั้ง ถ้าทำไม่ได้ซากุระร่วงโรยคงต้องเหนื่อยเช็ดล้างขยะที่น่าอับอายอย่างพวกแก”
“แล้วข่าวดีล่ะ?” ไนติงเกลสะกดความกลัวในใจไว้
“ข่าวดีก็คือ สำนักงานใหญ่จะเป็ผู้จ่ายค่าปลงศพให้พวกแกพวกแกไม่ต้องออกค่าใช้จ่ายเอง” เหยี่ยวยิ้มแล้วเดินไปที่ประตูเหล่ามือสังหารหน้าซีดกันเป็แถว “ฉันล้อพวกแกเล่นข่าวดีก็คือฉันจะช่วยพวกแกจัดการกับเสิ่นิชั่วคราว ถ้าโชคดีพวกแกก็ไม่ต้องเผชิญกับบอดี้การ์ดนั่นเลยจนกระทั่งทำงานสำเร็จ เตรียมตัวไว้รอฉันติดต่อมา”
เหยี่ยวมาและหายลับไปต่อหน้านักฆ่าชั้นต้นทั้งหลายผู้ที่เหนือกว่านั้นย่อมมีอำนาจเช่นนี้ พวกเขาเรียกตัวเองว่า“วงในของซากุระร่วงโรย” เป็บุคคลหลักในซากุระร่วงโรยเมื่ออยู่ต่อหน้านักฆ่าชั้นกลางและนักฆ่าชั้นต้นแล้วก็เป็เหมือนร่างอวตารของเทพเ้า
แค่คำคำเดียวก็สามารถตัดสินความเป็ความตายของผู้คนได้ปีศาจตนนั้นได้มากระซิบบอกไนติงเกลแล้วความฝันในการเลื่อนตำแหน่งของเขาดับวูบจนเป็เพียงแค่ฝันลมๆ แล้งๆ
งานรักษาความปลอดภัยต่อไปก็เหมือนกับการพักฟื้นร่างกายของเสิ่นิหลังจากออกจากตึกแฝดของกรมตำรวจนครบาลแล้วชินสุเกะเอมอนก็ตั้งทีมคุ้มกันอันล้ำสมัย
หน่วยตำรวจฉุกเฉินพิเศษ“SAT”จากกรมตำรวจนครบาล 30 นาย มีชื่อเต็มว่า “SpecialAssault Team” เป็หน่วยรบพิเศษของตำรวจในสังกัดกรมตำรวจนครบาลญี่ปุ่น
เ้าหน้าที่ทุกนายติดตั้งอุปกรณ์ต่อสู้ที่ทันสมัยยานยนต์ติดตั้งระบบ CNC แบ่งงานกันอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นถึงระดับความปลอดภัยในระดับโลกขั้นสูงเทียบได้กับการคุ้มครองในระดับรัฐมนตรีในปัจจุบัน
สำหรับซากุระร่วงโรยเป้าหมายที่มีระดับความคุ้มครองในระดับนี้ ถ้าจ่ายเงินไม่ถึง 100 ล้านเยนขึ้นไป พวกมันไม่มีวันออกโรงแน่และงานความยากระดับนี้ต้องใช้นักฆ่าชั้นกลางขึ้นไป
คานาโกะสวมเครื่องติดตามตัวและอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยขั้นสูงต่างๆเช่น ชุดเกราะเ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองนายอยู่ในชุดสูทและพกปืนพกยืนเฝ้าอยู่ที่ประตูตลอดเวลาสัญญาณกล้องวงจรปิดทั้งหมดในเมืองในรัศมี 500 เมตรจะถูกตรวจสอบโดยศูนย์ปฏิบัติการในยานยนต์เ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยปฏิบัติงานเป็ 3 กะเรียกได้ว่า...หมดหน้าที่ของเสิ่นิและเซี่ยวอี๋แล้ว
หลังจากกลับมาในวันนั้นคานาโกะก็เปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเสิ่นิ 180 องศาเหมือนคู่รักที่กำลังทะเลาะกัน เธอไม่อยากมองหน้าเขาด้วยซ้ำเมื่อชายคนนั้นเฝ้าติดตามเธอ เธอก็มองเขาเป็แค่อากาศธาตุอันน่าขยะแขยง
การรักษาความปลอดภัยระดับมืออาชีพของกรมตำรวจนครบาลทำได้ดีมากแทบจะไม่มีที่ให้เสิ่นิแทรกแซง การคุ้มภัยเช่นนี้ดูเหมือนจะเป็อุปสรรคจงใจเป็คู่แข่งกับเสิ่นิ เป็ผลให้เขาปฏิบัติงานด้วยความเคยชินลดความใส่ใจลงถึงขีดสุด
เสิ่นิไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรแย่ส่วนใหญ่เขาใช้เวลานั่งเงียบๆ ในรถ SMART คอยติดตามคานาโกะไปยังสถานที่ประชาสัมพันธ์ต่างๆ
ระหว่างนี้เสิ่นิก็มีการแจ้งเตือนเล็กๆน้อยๆ เช่นตอนที่คานาโกะยืนอยู่บนโพเดียม ต้องระวังให้แน่ใจว่ามีลมพัดแรงหลีกเลี่ยงการหันหน้าไปทางอาคารสูง เพราะจะเสี่ยงต่อการถูกซุ่มยิงอย่าพึ่งพาแผ่นกั้นโปร่งใสกันะุที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยเ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยSATสิ่งนั้นแข็งกว่าพลาสติกเพียงเล็กน้อยสู้ไม่ได้เมื่อต้องประจันหน้ากับอุปกรณ์สไนเปอร์ลำกล้องขนาดใหญ่
สำหรับความปรารถนาดีของเสิ่นิคานาโกะได้แต่ตอบ “อื้อ” หรือ “รู้แล้ว” อย่างเ็า
“เกิดอะไรขึ้นระหว่างนายและคานาโกะ? นายไปลักหลับหล่อนเหรอ?”ในวันที่ 7 ในรถติดตามขบวน เซี่ยวอี๋อดไม่ได้ที่จะถามชายข้างๆ
“เซี่ยวอี๋ คุณเห็นผมเป็คนเลวอย่างนั้นเหรอ?” เสิ่นิกล่าวอย่างอธิบายไม่ถูก
“เลวสิ! เลวมาก! ถ้าความเลวแบ่งออกเป็ 10 ระดับนายต้องเพิ่มเป็ระดับ 11 ขโมยอาหารของฉัน ยิงใส่ฉันให้ฉันโป๊ครึ่งท่อนวิ่งไปตามท้องถนน ทำลายภาพลักษณ์การเป็เด็กดีต่อหน้าแม่ของฉันและที่น่ารำคาญที่สุดก็คือ อยู่ๆ นายก็ทำให้ฉันตกอยู่ในสถานะเมียน้อยเกือบจะถูกภรรยานายฆ่าเอาดื้อๆ” ในที่สุดเซี่ยวอี๋ก็ได้โอกาสระบายความในใจเธอพ่นออกมาอย่างไม่รู้จบ
“ที่แท้คุณก็เกลียดผมมาก” เสิ่นิหดหู่ไม่น้อย
“แค่ล้อเล่นน่า ในสังคมสมัยนี้ คนที่มีความสามารถแบบนายผู้ชายที่ไม่มีเงินแต่ก็ยังเลือกที่จะกินหญ้าอย่างนายสูญพันธุ์ไปหมดแล้วนอกจากนี้นายยังมัดใจสาวๆ ได้มากมาย แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะปล่อยวางไม่ใช่ความบกพร่องของสมอง แค่เพราะนายเป็คนดี” เซี่ยวอี๋ประเมินตามที่เห็น
“เป็คนดี ที่เคยทำเื่ชั่วร้าย...” เสิ่นิไม่เคยสับสนขนาดนี้“ผมเป็บอดี้การ์ด พ่อผมสอนผมั้แ่ยังเล็กการเป็ผู้คุ้มกันต้องทำงานอย่างหนักเพื่อปกป้องนายจ้างให้นายจ้างห่างจากภัยอันตราย ไม่ว่าจะกันะุ หรือหลีกเลี่ยงภัยพิบัติแต่เพื่อที่จะได้พบซากุระร่วงโรย เพื่อตามหาน้องสาวผมกลับปล่อยให้นายจ้างละทิ้งโอกาสที่จะได้รับความปลอดภัยเลือกใช้เส้นทางที่อันตรายกว่า ผมขัดต่อคำสอนของพ่อสร้างความเสื่อมเสียให้แก่บริษัทรักษาความปลอดภัยตระกูลเสิ่น…ผมทำผิดพลาดไปแล้วใช่ไหม?”
“บางทีนายอาจจะผิด แต่ตราบใดที่เรายังเป็มนุษย์ เราก็ล้วนเคยทำผิดพลาดด้วยกันทั้งนั้นนายก็ไม่ได้เป็ข้อยกเว้น” เซี่ยวอี๋ปลอบใจ เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า“จริงสิ โอบาตะ ทาเคชิเ้าหมอนั่นน่าจะชอบฉันนะ?”
“จริงเหรอ?” เสิ่นิตอบกลับอย่างลวกๆ
“บ่ายนี้เป็วันหยุดของเขา เขาอยากชวนฉันไปดูหนังภาคภาษาอังกฤษ ฉันชอบหนังฝรั่งเื่Guardians of the Galaxy ของ Marvel มากว่ากันว่ารอบปฐมทัศน์เป็ระบบ 4DX และจะมีการแจกของที่ระลึกด้วย”เซี่ยวอี๋พยายามอย่างยิ่งเพื่อบอกกล่าวเสิ่นิถึงขั้นตอนการนัดเดททั้งหมดในครั้งนี้ขอแค่ได้เห็นว่าเสิ่นิแสดงสีหน้าหึงแม้เพียงเล็กน้อย เธอก็จะบอกปฏิเสธนัดในทันทีแต่…
“อ้อ ตอนนี้ไม่มีอะไร คุณอยากดูก็ไปดูเถอะ” เสิ่นิยังคงตอบสบายๆ
“ทราบแล้ว แล้วฉันจะเอาของที่ระลึกมาฝากนาย”ความทุกข์ของเซี่ยวอี๋ถูกเก็บซ่อนอยู่ในใจ เธอไม่อยากให้เสิ่นิรู้เมื่อเทียบกับการดูภาพยนตร์แล้ว การได้อยู่กับเขา เธอมีความสุขกว่ามาก
คานาโกะเป็บุคคลที่เหมือนดวงอาทิตย์กำลังขึ้นตารางงานของเธอแน่นกระทั่งเธอได้นอนแค่ 4 ชั่วโมงต่อวันกิจกรรมการพูดประชาสัมพันธ์ต่างๆ เกิดขึ้นอย่างไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุดการที่โอบาตะ ทาเคชิได้พักครึ่งวัน มันเป็โอกาสอันหรูหรามาก เวลาบ่ายสามโมงหญิงสาวเคลื่อนตัวไปยังจัตุรัสเพื่อเข้าร่วมการกล่าวสุนทรพจน์ในงานพบปะแฟนคลับในสวนสาธารณะขนาดเล็กมีแฟนๆ โอตาคุ 300 คน มารวมตัวกัน แฟนๆสวมเสื้อยืดขาวที่มีหัวการ์ตูนคานาโกะที่หน้าอกฉากนั้นเหมือนการพบปะของแฟนคลับดาราชั้นนำ
บรรยากาศอันมีชีวิตชีวาทำให้ผู้สมัครคนอื่นๆ รู้สึกละอายใจใครใช้ให้นักการเมืองญี่ปุ่นดูเหมือนคนแก่ที่โดนรังสีนิวเคลียร์ล่ะความอ่อนเยาว์และงามของคานาโกะ หญิงสาวหุ่นคัพ K เป็ไปไม่ได้เลยที่จะปรากฏตัวอย่างเงียบๆ
ช่างเป็ฉากอันวุ่นวายทีม SATหน่วยอารักขาวุ่นวายกันมาก แม้แต่พลซุ่มยิงก็ถูกจัดให้อยู่บนอาคารสูงไม่เปิดโอกาสให้เสิ่นิได้เคลื่อนไหว โอบาตะ ทาเคชิและเซี่ยวอี๋ไปกันแล้วตอนนี้เขาควรจะไปเดินชอปปิ้งหน่อยดีไหม?
เสิ่นิยืนอยู่ที่ด้านหลังของฝูงชนเขามองไปที่คานาโกะบนเวทีจากระยะไกลและทำงานของเขาต่อไป
แต่ในขณะนั้นหญิงสาวผมหยักศกสีดำได้เดินผ่านเขาไป...หัวใจของเขาในฐานะผู้คุ้มกันไม่มีความสงบอีกต่อไป