ดวงตาของิอวี่ในเวลานี้มีแสงยิงออกมา กระบี่หวงฉวนในมือพุ่งแทงออกไปราวกับจะดับทำลายทุกสิ่ง ฆ่าสังหารทุกอย่าง!
ถูกต้องแล้ว ท่ามกลางความกดดันต่อเนื่อง ในที่สุดิอวี่ก็เข้าใจความหมายที่แท้จริงของกระบวนท่าสุดท้ายของกระบี่หวงฉวน กระบี่ยมโลกสังหาร!
“ตู้ม!”
เงาโครงกระดูกสีขาวจับจ้องไปที่หยามู่จนเกิดระลอกคลื่นะเิ ท่ามกลางฝุ่นควันเ่าั้ เงาโครงกระดูกสีขาวก็ซัดกรงเล็บที่แหลมคมใส่หมัดขวาของิญญาอสูรหยามู่อย่างต่อเนื่อง แล้วพยายามใช้กรงเล็บโจมตีไปที่หน้าอกด้านซ้ายของหยามู่ เมื่อโดนเข้าก็ทำให้มันฉีกลึกลงไปถึงเอว!
ิญญาอสูรหยามู่ถูกฉีกขาดเป็สองท่อน
หยามู่ส่งเสียงร้องโหยหวนและสลายกลายเป็ควันสีดำหายไป
ิอวี่ใช้กระบี่ค้ำไว้ก่อนคุกเข่าลงกับพื้นแล้วหายใจหอบอย่างรุนแรง
เขามีเืท่วมตัวและมีาแเต็มไปหมด และมีหลายจุดที่าแลึกจนเห็นกระดูก การโจมตีครั้งสุดท้ายเขาได้ใช้กำลังที่มีจนหมดแล้ว
ิอวี่ไม่มีแรงอีกแล้ว ก่อนหน้านี้เขาใช้แค่พลังจิตคอยเป็กำลังให้เขา แต่ในเวลานี้แม้แต่กระดิกนิ้วเขายังทำได้ลำบาก เขาอยู่ที่เดิมอย่างนั้นราวกับก้อนหิน ขยับตัวไม่ได้เลย
“ในที่สุด ... ก็ทำได้แล้ว”
สีหน้าของิอวี่มีรอยยิ้ม เพราะความพยายามตลอดสามเดือน ในที่สุดก็แลกมาซึ่งชัยชนะ
ไม่รู้ว่าาาอสูรที่สวมเสื้อคลุมสีดำลงมาจากกลางอากาศแล้วมาอยู่ข้างกายิอวี่ั้แ่เมื่อไหร่ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความยินดีปรีดาและรู้สึกซาบซึ้งใจ!
าาอสูรมีความภูมิใจมากที่สร้างบททดสอบแบบนี้ออกมาได้ แต่กลับไม่มีใครสามารถผ่านมันไปได้เลย ที่จริงเขารู้สึกหมดหวังไปแล้ว เขารู้ว่าไม่มีใครสามารถผ่านขีดจำกัดสูงสุดของเขาได้
แต่การปรากฏตัวของิอวี่ทำให้เขากลับมามีความหวังอีกครั้ง เพราะในที่สุดก็จะมีคนมารับ่สืบทอดต่อจากเขาแล้ว!
เพราะผ่านการทดสอบแล้ว การสืบทอดจึงถูกปลดผนึก ิญญาของเขาสามารถดึงมันออกมาได้ าาอสูรยกมือขวาขึ้นไปบนท้องฟ้า พลังงานทรงกลมพุ่งลงมาตรงหน้าเขาราวกับดาวตก
าาอสูรมอบพลังงานลูกไฟที่แข็งแกร่งนี้ไปยังหน้าอกของิอวี่แบบที่เรียกได้ว่าทนรอไม่ได้แม้แต่นาทีเดียว
ทันใดนั้นเอง ิอวี่ก็รู้สึกว่ามีพลังงานปริมาณมหาศาลพุ่งเข้าสู่ร่างกายของเขาและทำการรักษาอาการาเ็อย่างต่อเนื่อง และเขายังััได้ว่ามีจิตสำนึกของิญญาอสูรจำนวนมากแฝงอยู่ด้วย มันส่งเสียงร้องอยู่ภายในร่างกายของเขา ิญญาเ่าั้ตัวสั่นราวกับว่ากำลังสะท้อนจิติญญาของิอวี่อยู่
เมื่อััมันอย่างละเอียด ิอวี่พบว่าอารมณ์นั้นถูกปรามลงและจากนั้นทั้งหมดก็พุ่งเข้าไปในบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ของเขา
มันทำให้พลังจิตที่เสียไปของิอวี่ได้รับการเติมเต็ม
เสียงของาาอสูรดังขึ้นมาในหูของิอวี่ “นี่คือปราณหมื่นอสูร มันสร้างมาจากพลังบริสุทธิ์ของอสูรหนึ่งหมื่นตัวที่ข้าควบคุมได้ตอนยังมีชีวิตอยู่ ก่อนหน้านี้เ้าเอาชนะิญญาอสูรได้ทั้งหนึ่งหมื่นตัว พวกมันยอมรับในตัวเ้า ดังนั้นปราณหมื่นอสูรจะไม่ปฏิเสธเ้า และยังจะหลอมเข้ากับร่างกายของเ้าด้วย ไม่ว่าจะเป็พลังร่างกายหรือพลังจิตของเ้าจะแข็งแกร่งขึ้น แม้แต่อายุขัยของเ้าเองก็จะได้รับการเติมเต็มด้วยเช่นกัน”
ปราณหมื่นอสูรแฝงไปด้วยพลังงานที่บ้าคลั่งอย่างมาก แต่เพราะมีจิตสำนึกของิญญาอสูรหมื่นตัว ต่อให้คนทั่วไปได้มันไปก็ไม่อาจดูดซับได้ แต่ก่อนหน้านี้ิอวี่เอาชนะพวกมันมาได้ ดังนั้นเขาถึงมีสิทธิที่จะดูดซับพลังงานจากปราณหมื่นอสูร
ั้แ่วินาทีที่ิอวี่ทำบททดสอบสำเร็จ ปราณหมื่นอสูรก็เป็ของเขาอย่างแน่นอนแล้ว
“ขอบคุณท่านผู้าุโ” หมิวอวี่ยกมือคำนับ ถึงแม้จะทำได้อย่างยากลำบากหรือปวดเนื้อปวดตัวก็ตาม เขาก็ยังนั่งขัดสมาธิลงกับพื้นและเริ่มทำการดูดพลังจากปราณหมื่นอสูร
“ช้าก่อน เ้าหนูิอวี่ เ้ายังไม่ได้รับการสืบทอดจากข้าเลย รับการสืบทอดของข้าก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวค่อยฝึก”
เห็นิอวี่กำลังจะเริ่มดูดปราณหมื่นอสูรเข้าสู่ร่างกาย าาอสูรก็รีบดึงพลังงานทรงกลมขาวออกมาเหมือนกลัวิอวี่จะติดปีกบินหนีเขาไป เลยคิดจะรีบถ่ายทอดทุกอย่างให้กับิอวี่
การสืบทอดของาาอสูรไม่ว่าใครในราชวงศ์ต้าิก็ล้วนแต่อยากได้ ต่างคิดแย่งชิงกันทั้งนั้น ต่อให้เป็ิเฉินเหยียนเองก็อยากจะได้มันเช่นกัน
แต่การสืบทอดที่ล้ำค่าเช่นนี้ าาอสูรกลับยินดีที่จะมอบให้ิอวี่คนเดียวเท่านั้น ราวกับว่าหากิอวี่ไม่รับมันไปเขาจะต้องขาดทุนยับแน่นอน ...
ที่จริงมันก็แปลกอยู่ สำหรับเขาแล้วิอวี่ก็เหมือนลูกหลานสืบทอดวงศ์ตระกูลเลย เขาเห็นิอวี่เป็สมบัติอันล้ำค่าของเขา!
ในเวลานี้เอง เมื่อเห็นพลังงานลูกไฟพุ่งเข้าไปในหัวของิอวี่ าาอสูรก็รู้สึกเหมือนยกูเาออกจากอก
ิอวี่รู้สึกได้ว่ามีอะไรมากมายพุ่งเข้ามาในหัว แต่ก็พบว่าในเวลานี้เขาเหมือนจะยังไม่สามารถเข้าถึงพลังงานทรงกลมนี้ได้เลย
เห็นิอวี่มีความสงสัยาาอสูรก็พูดขึ้นมาว่า “มันคือหนึ่งในการสืบทอดของข้า ความสามารถของเ้าในเวลานี้มันยังไม่มากพอ ยังไม่สามารถอ่านทักษะการต่อสู้ที่แฝงอยู่ภายในความทรงจำเหล่านี้ได้ เมื่อไหร่ก็ตามที่เ้าไปถึงขอบเขตอมฤต ก็จะสามารถดึงบางส่วนออกมาได้ และจะเพิ่มมากขึ้นตามความสามารถที่เพิ่มขึ้นของเ้า และทักษะการต่อสู้เหล่านี้เ้าก็จะได้รับมันไปทั้งหมด”
ิอวี่พยักหน้า เขารู้ว่าตอนที่าาอสูรยังมีชีวิตอยู่นั้นมีความสามารถล้ำลึกจนยากที่จะประเมินได้ น่าจะเกินกว่าขอบเขตอมฤต การสืบทอดที่าาอสูรทิ้งเอาไว้ให้มันจะต้องแข็งแกร่งอย่างมากแน่นอน!
เพียงแต่เื่พวกนี้ไม่ใช่สิ่งที่ิอวี่ต้องคิดถึง สิ่งที่เขาต้องคิดในเวลานี้ก็คือการดูดพลังงานจากปราณหมื่นอสูร
ตอนนี้ิอวี่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์เก้าพันแปดร้อยตัว เหลืออีกแค่สองร้อยตัวก็สามารถมีพลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวในระดับขั้วพลังสูงสุด!
สายตาของิอวี่มีความมั่นใจอยู่มาก กระบวนท่าที่เก้าของเคล็ดวิชาหยินหยางขั้นสูงก็ค่อยๆ ถูกดึงออกมาจากความทรงจำของเขา ...
ิอวี่นั่งขัดสมาธิอยู่ท่าทางมุ่งมั่นมาก าาอสูรยิ้ม เขาพอใจในตัวของิอวี่มากจริงๆ ผ่านการต่อสู้อย่างหนักมา ได้พลังจากปราณหมื่นอสูร ิอวี่น่าจะสามารถมีพลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวในระดับขั้วพลังสูงสุดได้แน่!
ทำให้สายตาของาาอสูรที่มองมาที่ิอวี่นั้นเริ่มเป็การตั้งตารอ
ิอวี่เข้าสู่สมาธิแล้ว การต่อสู้ตลอดสามเดือนโดยไม่ได้หยุดพักก่อนหน้านี้ทำให้เขาเรียนรู้อะไรได้มากมาย แต่ในเวลาเดียวกันก็เหมือนจะได้รับมามากเกินไป
ในปราณหมื่นอสูรไม่เพียงมีพลังเืที่หนาแน่น แต่ยังมีพลังชีวิตที่แข็งกร้าว พลังชีวิตเ่าั้แผ่กระจายไปตามแขนขาของิอวี่และซึมลึกเข้าไปถึงในกระดูก
พลังงานที่รับเกินมาทั้งหมดตลอดสามเดือนและาแลับที่ยากเกินจะเยียวยา ถูกลมปราณชีวิตที่อยู่ในปราณหมื่นอสูรซ่อมแซม และทำให้พลังชีวิตของิอวี่สูงมากกว่าเดิมด้วย
รอบตัวของิอวี่เกิดลมโหมขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
ภายในพายุลมนี้เห็นิญญาอสูรลอยขึ้นมาจำนวนมาก พวกมันยินดีปรีดากันอย่างมาก ะโโลดเต้นและพุ่งเข้าไปในร่างกายของิอวี่ ทำให้ร่างกายของเขานั้นแข็งแกร่งขึ้น!
และพลังของิอวี่เองก็แข็งแกร่งขึ้นด้วยเช่นกัน!
เมื่อสองเดือนก่อน ิอวี่มีขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่แปดระดับประสานเป็หนึ่ง มีพลังเทียบเท่าราชสีห์เก้าพันตัว ภายในระยะเวลาสองเดือน พลังของเขาก้าวะโอย่างมาก คือเพิ่มขึ้นมาอีกถึงแปดร้อยตัว และตอนนี้การเพิ่มเติมแบบนี้ก็ยังเหมือนไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงเลย
เพราะปราณหมื่นอสูรมีพลังที่แข็งแกร่งมาก พลังของิอวี่ในวันที่สามจึงพุ่งสูงขึ้นเทียบเท่าราชสีห์เก้าพันเก้าร้อยตัวแล้ว!
เหลือพลังราชสีห์ตัวสุดท้าย คิดอยากจะเพิ่มขึ้นอีกนับว่ายากยิ่งกว่ายาก าาอสูรเห็นลมปราณของิอวี่แข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง เขาเองก็รู้สึกลุ้นไปด้วย!
ในที่สุดก็ล่วงเลยมาจนถึงสิบวัน พลังของิอวี่ก็ทะลุเพิ่มขึ้นอีก เขามีพลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัว!
“สำเร็จแล้ว!”
สายตาของาาอสูรนั้นดีใจมาก ถึงแม้เขาจะคิดเอาไว้แล้วว่าิอวี่มีพร์สูงมากอย่างไรก็น่าจะสามารถมีพลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวได้แน่ แต่พอเขาได้เห็นมันด้วยตาตัวเอง ในใจของเขาก็อดดีใจแทนิอวี่ไม่ได้
เพราะาาอสูรได้มอบการสืบทอดทุกอย่างให้ิอวี่ไปแล้ว ความหมายแฝงของเขาก็คือเห็นิอวี่เป็ลูกของเขาแล้ว ดังนั้นความสำเร็จของิอวี่จึงทำให้เขาดีใจมากขนาดนี้
พอเห็นิอวี่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวแล้วก็ยังไม่ได้รีบลุกขึ้น ยังเลือกที่จะนั่งทำสมาธิต่ออย่างหนักแน่น มันยิ่งทำให้าาอสูรยิ่งรู้สึกยินดีมากขึ้นกว่าเดิม
ความคิดนิสัยใจคอของเ้าลูกชายคนนี้นั้นไม่เลวเลย!
าาอสูรรู้สึกได้ว่ายังมีพลังในปราณหมื่นอสูรอีกจำนวนมากที่ร่างกายของิอวี่ยังไม่ได้ดูดซับเข้าไป เขากำลังดูดซับพลังงานเ่าั้อยู่เพื่อทำให้พลังฝีมือของเขามั่นคง ทำรากฐานให้หนักแน่น ถือเป็การเลือกที่ถูกต้องอย่างมาก
เป็อยู่อย่างนี้จนเวลาล่วงเลยไปหนึ่งวัน ิอวี่ก็ยังคงฝึกฝนพลังฝีมืออยู่
วันต่อมาิอวี่ก็ยังทำอยู่อย่างนั้น ในเวลานี้สีหน้าที่ยินดีกลับถูกความสงสัยเข้ามาแทนที่แล้ว
เมื่อถึงวันที่สามิอวี่ก็ยังไม่ลืมตาขึ้นมา าาอสูรนิ่งต่อไปไม่ไหวแล้ว
ผ่านไปสามวัน ตามหลักแล้ว การทำให้พลังฝีมือมั่นคงใช้เวลาแค่วันเดียวก็น่าจะพอ แต่ผ่านไปสามวันแล้วทำไมิอวี่ถึงยังไม่ตื่นขึ้นมาอีกนะ?
าาอสูรอยากจะปลุกิอวี่ให้ตื่นขึ้นมา แต่เขากลับไม่ได้รู้สึกว่าลมปราณภายในร่างกายของิอวี่นั้นปั่นป่วนเลย เหมือนหลุมลึกที่มองไม่เห็นก้นบ่อ พลังของิอวี่เหมือนไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย แต่ปราณหมื่นอสูรกลับยังคงถูกิอวี่ดูดอยู่อย่างต่อเนื่อง!
พลังงานพวกนั้นไปไหนหมดนะ?
ต่อให้าาอสูรจะมีความรู้กว้างขวางก็ยังอดสงสัยไม่ได้
เป็อยู่อย่างนี้จนผ่านแล้วอีกห้าวัน ั้แ่ิอวี่ดูดซับปราณหมื่นอสูรเวลาก็ผ่านไปแล้วครึ่งเดือน พลังงานปราณหมื่นอสูรก็ถูกิอวี่ดูดซับไปจนหมดแล้ว
ทันใดนั้นเอง จุดที่ิอวี่นั่งอยู่ก็เกิดรอยแยก ในพื้นที่ดินแดนสีเืเหมือนกำลังเริ่มเกิดรอยแตก เหมือนโลกทั้งใบของเขามันกำลังถล่ม!
“ตู้ม!”
ด้านนอกดินแดนสีเื ป่าที่หยามู่ยืนหลับตาอยู่ก็เริ่มเกิดเมฆหมอกและเริ่มหมุน จากนั้นก็แผ่กระจายออกไปจนทั่วบริเวณ
“เปรี้ยง ... เปรี้ยง!”
ฝนตกลงมาอย่างหนักและเกิดเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าขึ้นมา เมฆหมอกทำให้เกิดสายฟ้าแลบ และค่อยๆ รวมตัวขึ้น
“ปรากฏการณ์แห่งฟ้าดิน!”
าาอสูรััได้ถึงบรรยากาศภายนอกดินแดนสีเื เขาััได้ว่าถึงแม้จะมีเมฆฝน แต่สายฟ้าที่อยู่ในเมฆหมอกเหมือนจะก่อตัวขึ้นเหนือศีรษะขอิอวี่!
ทันใดนั้นเอง าาอสูรก็นึกขึ้นมาได้ว่าเขาลืมปัญหาสำคัญไปอย่างหนึ่ง นั่นก็คือ ผู้กล้าขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้วที่ไปถึงจุดสูงสุดนั้น มักจะเกิดปรากฏการณ์แปลกๆ ขึ้น เช่น มีเปลวเพลิงรอบตัวหรือไม่ก็เกิดลมพายุโหมกระหน่ำ
แต่ตอนที่ิอวี่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัว มันกลับไม่มีปรากฏการณ์เ่าั้!
ตอนนั้นเพราะาาอสูรเห็นว่าิอวี่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวจึงดีใจมากเกินไปจนทำให้ลืมเื่พื้นฐานเหล่านี้ไป เพราะในความคิดของเขานั้น พลังเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวนั้นคือระดับที่สูงสุดแล้ว
แต่ตอนนี้าาอสูรกลับพบว่า ิอวี่กำลังถูกพลังงานบางอย่างดึงออกไปไกลกว่าดินแดนสีเืของเขา!
ดินแดนอสูรว่านโซ่วใหญ่กว่าดินแดนสีเืของเขามาก ปรากฏการณ์ฟ้าดินที่ิอวี่สร้างขึ้นมานั้นไม่ได้เกิดอยู่ในดินแดนสีเืแต่เกิดในดินแดนอสูรว่านโซ่ว นั่นก็หมายความว่าปรากฏการณ์ที่ิอวี่ทำให้เกิดขึ้นมานั้นใหญ่มาก มีแค่ในดินแดนอสูรว่านโซ่วเท่านั้นที่สามารถรองรับปรากฏการณ์ที่น่ากลัวของิอวี่ได้!
ปรากฏการณ์ฟ้าดินที่มีอานุภาพมากขนาดนี้ อาจทำให้ดินแดนสีเืถล่มได้!
าาอสูรตกตะลึงและััได้ว่า ลมปราณภายในร่างกายของิอวี่นั้นกำลังเพิ่มขึ้นอีกครั้ง มันเหมือนมีพลังราชสีห์ถึงหนึ่งหมื่นหนึ่งตัว!
ถึงแม้จะเกินมาแค่ตัวเดียว แต่มันก็ถือว่าเกิดจุดสูงสุดของพลังราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวแล้ว และมันก็กำลังเพิ่มขึ้นอีก!
ทันใดนั้นเอง าาอสูรก็หน้าซีด เขาพบว่าิอวี่ยังไม่ได้ไปถึงขั้วสูงสุด ...
“เขาคิดจะ ... ทำลายระดับสูงสุด!”