หลังจากเอาวัตถุดิบออกมา ก็ล้างทำความสะอาด 

  หั่นเนื้อวัวเป็๲ชิ้นแนวขวาง ใส่หัวหอม กระเทียม ต้นหอม น้ำตาลทรายแดง พริกไทยป่น ซอสถั่วเหลืองและน้ำมันงาลงในเครื่องปั่นและปั่นให้ละเอียด เอาไว้ทำเป็๲ซอส ที่จริงต้องใส่สาลี่หิมะถึงจะเด็ดดวงดั่งต้นตำรับแต่ไม่มี ก็ละไว้ในฐานที่เข้าใจ

  นำซอสที่ได้เทลงไปในเนื้อ ใส่หอมใหญ่หั่นเสี้ยว คลุกให้เข้ากัน แล้วหมักทิ้งไว้ 

  ตั้งกระทะใส่น้ำมันลงไป รอน้ำมันร้อน แล้วใส่เนื้อที่หมักไว้ลงไปผัดจนหัวหอมใหญ่ใสและตัวซอสเปลี่ยนเป็๲สีเข้มขึ้น 

  โรยต้นหอมซอย งาขาวคั่ว ผัดให้เข้ากันเล็กน้อย ปิดเตาตักลงจาน

  หมักปีกกลางกับเกลือ ผงกระเทียม พริกไทย ผงปาปริก้า คลุก ๆ นวด ๆ ให้เข้ากัน แล้วหมักทิ้งไว้

  มาทำซอส โดยใส่โคชูจัง พริกป่นเกาหลี โชยุ มิริน น้ำเปล่าลงในหม้อ คนให้เข้ากันตั้งไฟอ่อนให้พอข้นเล็กน้อย แล้วยกขึ้นพัก

  นำไก่ที่หมักคลุกกับแป้งทอดกรอบให้เกาะผิว แล้วทอดจนสุกกรอบดี แล้วราดด้วยซอส

  หั่นคอหมู และหั่นเมนของวันนี้ที่เขาตั้งใจจะใช้นั่นคือ ' กิมจิ ' หั่นเป็๲ท่อน ๆ นำหอมใหญ่ สันคอหมูลงไปผัด เมื่อเริ่มสุกก็ใส่กิมจิที่หั่นไว้ลงไปผัด เทน้ำใส่ ใส่ต้นหอมญี่ปุ่น ตั้งไฟต้มในหม้อแรงดันประมาณ 10 นาทีแล้วใส่เต้าหู้ขาว ปรุงรส ต้มต่ออีกหน่อย ตักใส่ชาม โรยต้นหอม

  และตักกิมจิเป็๲เครื่องเคียง พร้อมกับตักข้าวสวย 

  " ซุปกิมจิ บุลโกกิ ไก่ทอดคลุกซอสเผ็ด เสิร์ฟพร้อมข้าวสวย มีเครื่องเคียงเป็๲กิมจิครับผม " วราแนะนำอาหารที่โรดี้นำมาวางต่อหน้านัมกุงซองชิล " ทานให้อร่อยนะครับ " พูดจบแล้วเดินออกไป

  " ลองเลย แล้วท่านจะติดใจ " จาง กั๋วชิ่ง เอ่ยขึ้น " ที่บ้านของข้าต้องให้ข้าซื้ออาหารกลับไปในทุกวันเลย แม้ข้าจะกลับไปดึกดื่นแค่ไหนก็ตาม ในตอนเช้าพวกเขาจะรีบตื่นขึ้นมาลิ้มรสกัน " 

  นัมกุง ซองชิล พยักหน้าให้ พร้อมกับหันมาหยิบไก่ทอดที่ราดด้วยซอสอะไรสักอย่าง 

กร้อบบ !!

  " หื้มมม !! " นัมกุง ซองชิล ถึงกับอุทานมาด้วยความประหลาดใจ " มีอาหารรสชาติเช่นนี้บนพื้นโลกด้วยหรือนี่ " แม้จะมีอาการชาที่ปาก แต่ก็ยิ่งกระตุ้นความอยากยิ่งขึ้น เขาหันไปหาจาง กั๋วชิ่ง " มันทำให้ข้าอยากร่ำสุรายิ่งขอรับ " 

  " ฮ่า ฮ่า เช่นนั้น " จาง กั๋วชิ่ง เอ่ยขึ้นพร้อมกับหันไปเรียกวรา " เฒ่าแก่ขอรับ " 

  วราได้ยินจึงเดินมาทางทั้ง 2 ทันที " ครับ ? "

  " จอมยุทธท่านนี้ อยากได้สุราที่เข้ากับเ๽้าสิ่งนั้นขอรับ " จาง กั๋วชิ่ง เอ่ยถามกับวรา " ท่านช่วยแนะนำให้เขาหน่อยขอรับ " 

  วราหันไปมองที่มือของนัมกุงซองชิล " อ๋อ ถ้าไก่คลุกซอส แนะนำเป็๲เบียร์เย็น ๆ เลยครับ " 

  " เช่นนั้นก็ตามที่ท่านว่าเลยขอรับ " นัมกุง ซองชิล บอกวรา พร้อมหันมาทางจางกั๋วชิ่ง " ขอบคุณท่านจางกั๋วชิ่งมากขอรับ " 

  " ขอบคุณอันใดกัน " จาง กั๋วชิ่ง ตอบ " ข้ามิได้ทำอันใดเลยขอรับ "

  โรดี้เอาเบียร์มาเสิร์ฟให้นัมกุง ซองชิล จาง กั๋วชิ่ง จึงเอ่ยขึ้นว่า " เบียร์ของท่านมาแล้ว มันอร่อยกว่าเอลของพวกตะวันตกของโลกเราอีกนะขอรับ รีบลิ้มรสเถอะครับ ทั้งอาหารและสุรารสเลิศ ข้ามิรบกวน๰่๥๹เวลาอันสุนทรีย์ของท่านแล้ว " 

  นัมกุง ซองชิล พยักหน้า แล้วหันไปลองเครื่องดื่มสีทองนั้น 

อึ่ก ๆ !! 

  " อ่าาาห์ !! " เขาคำรามด้วยความพอใจ แล้วก็จัดการชิมอาหารทุกจาน พร้อมกับอุทานว่ายอดเยี่ยม ๆ ในทุก ๆ คำที่เอาเข้าปาก

  วรามองลูกค้าของเขาที่บ้างก็นั่งกิน บ้างก็นั่งดื่ม บ้างก็นั่งอานหนังสือ แต่ใบหน้าทุกคนนั้น มีรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจและความสุขล้นเต็มใบหน้า เขาเห็นเช่นนั้นก็ยกยิ้มขึ้นตาม 

  " เฒ่าแก่ พวกข้าขอสุราเพิ่มขอรับ มีอะไรอย่างอื่นแนะนำหรือไม่ขอรับ " จาง กั๋วชิ่ง เรียกเขา วราจึงหันไปมอง 

  ปรากฏว่าหลังจากนัมกุง ซองชิล กินอาหารเสร็จเรียบร้อย จอมยุทธทั้ง 2 อาณาจักรก็ได้ร่วมโต๊ะกันแล้ว