คุณภาพของดินในแปลงดอกไม้ห่างไกลจากคำว่าอุดมสมบูรณ์ แต่ก็เพียงพอสำหรับดอกไม้ใบหญ้า พวกดอกไห่ถัง ดอกพุทธรักษา ดอกกุหลาบจีน ต่างก็งอกงามดี กลิ่นหอมขจรขจายชำแรกแทรกเข้าไปในหัวใจ ส่วนบนต้นทับทิม ลูกทับทิมสีเหลืองทองที่สุกงอมอยู่นานแล้วนั้น ผิวปริแตกเผยให้เห็นเมล็ดทับทิมสีแดงฉ่ำข้างใน
ฉู่เฟิงคุกเข่าลง สุดท้ายถึงกับนอนแผ่ลงกับพื้นเพ่งแล้วเพ่งอีก แต่บนผิวดินกลับโล่งเตียน ไม่มีต้นอ่อนงอกออกมา
เขาผิดหวังอย่างแรง ทำไมถึงไม่งอกล่ะ?
วันนั้น เพื่อเป็การกระจายความเสี่ยง เขาแยกปลูกเมล็ดพันธุ์ทั้งสามไว้คนละมุม แต่สุดท้ายก็ไม่เกิดอะไรขึ้น แม้แต่หญ้าสักต้นก็ไม่มี
ฉู่เฟิงจนปัญญา โอกาสงอกของเมล็ดพันธุ์ทั้งสามมันฝ่อไปแล้วอย่างนั้นหรือ?
แต่ว่า เขารู้สึกว่าเมล็ดพันธุ์ทั้งสามนั้นไม่น่าจะธรรมดาแค่นั้น มันถูกเก็บอยู่ในกล่องหิน ถูกกลบฝังอยู่ที่เชิงเขาคุนหลุนมาไม่รู้กี่ร้อยกี่พันปี มันลึกลับซับซ้อนอย่างยิ่ง
เขาค่อนข้างขัดใจ ถ้ามีสักเมล็ดที่งอกก็ยังดี จะได้รู้ว่างอกออกมาเป็อะไร
หลายวันมานี้ เขาตามอ่านในเน็ต ค้นหาข้อมูลของพืชทุกประเภท เปรียบเทียบทุกชนิด หลากหลายสายพันธุ์ หากไม่มีสักชนิดที่เหมือนกับสามเมล็ดนั่น
นั่นยิ่งทำให้เขาคาดหวังว่า เมล็ดพันธุ์ทั้งสามนั้นไม่ใช่ของธรรมดา
“กร็อบ!
หวงหนิวเดินมา เชิดหัว งับผลทับทิมสีเหลืองในปาก น้ำทับทิมสีแดงไหลเยิ้มเต็มปาก มันหยีตาท่าทางปลื้มปริ่ม
“หนิวหมัวหวัง จะเข้ามาในแปลงดอกไม้ก็ระวังหน่อย อย่าเหยียบเมล็ดพันธุ์ของฉันล่ะ” ฉู่เฟิงเตือน
หวงหนิวได้ยินเข้าก็แสดงสีหน้าหยามเหยียด มันไม่เชื่อั้แ่แรกแล้วว่าเมล็ดพันธุ์เหี่ยวๆ สามเมล็ดนั่นจะยังงอกได้ มันยืนแยกเขี้ยวเคี้ยวผลทับทิมหอมหวานคำโตอยู่ตรงนั้น
ฉู่เฟิงขมวดคิ้ว เขากลุ้มใจจริงๆ นะ อยากให้มันงอกเสียที แต่ก็ไม่มีวี่แววอะไรเลย
เขาตัดสินใจลองขุดดูสักหน่อยว่าเป็อย่างไรบ้าง ไม่อย่างนั้นมันคันหัวใจ รังแต่จะอยากรู้ว่าผลจะออกมาเป็เช่นไร
“ขุดเมล็ดที่ดูกลมๆ นั่นก่อนก็แล้วกัน”
ฉู่เฟิงคุกเข่าลง ค่อยๆ ขุดดินชื้นแฉะอย่างระมัดระวัง ไม่กล้าหนักมือ ถ้าเกิดแตกยอดอ่อนขึ้นมาแล้ว เดี๋ยวจะหักไปเสียก่อน
เมล็ดพันธุ์เมล็ดที่เหี่ยวเล็กน้อยปรากฏสู่สายตา ครึ่งหนึ่งยังถูกฝังอยู่ในดิน ถึงแม้ยังไม่มีต้นอ่อนงอกออกมา แต่สีสันดูเหมือนกับมีชีวิตชีวา
“มีหวังแฮะ!” ฉู่เฟิงยินดี
เขาตรวจดูโดยละเอียด เห็นรอยย่นบนเมล็ดพันธุ์เหมือนกับจะเรียบตึงขึ้นเล็กน้อย มีรอยเขียวๆ เป็ริ้วบางๆ ดูลึกลับซับซ้อน
เมล็ดพันธุ์แลดูต่างจากก่อนหน้านี้อย่างมาก
ก่อนหน้านี้ เมล็ดพันธุ์นี้แห้งจนเหลือง ตอนนี้โดยรอบกลับมีริ้วรอยสีเขียว แลดูลึกลับอย่างประหลาด
ฉู่เฟิงแปลกใจ ยิ่งมองดูก็ยิ่งรู้สึกว่ามันไม่ธรรมดา
เขาพ่นลมหายใจอย่างโล่งอก ถึงจะนานไปหน่อย แต่เชื่อได้ว่าไม่ช้าก็เร็ว ต้นอ่อนต้องโผล่พ้นผิวดินขึ้นมาอย่างแน่นอน
สุดท้ายเขาชักลังเล หรือจะใส่ปุ๋ยให้เมล็ดพันธุ์เมล็ดนี้ดี เป็การเร่งการเจริญเติบโต?
ฉู่เฟิงจ้องหวงหนิวพลางยิ้มเ้าเล่ห์ พูดว่า “หวงน้อย น้องหวง คราวนี้ถึงจะไม่เต็มใจ แกก็ต้องช่วยฉันหน่อยล่ะ ไม่งั้นไปต่อไม่ได้จริงๆ”
หวงหนิวตัวสั่นเทิ้ม จากนั้นถอยหนี เบิ่งตาจ้องฉู่เฟิงอย่างหวาดระแวง แปลได้ว่ามีอะไรก็พูดมา อย่ามาทำท่าชวนขนลุกอย่างนี้!
“เื่สำคัญ ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียวเท่านั้น มูลวัว!”
“โครม!”
เท้าหน้าของหวงหนิวลอยพุ่งเข้ามา ทำเอาฉู่เฟิงรีบหลบเป็พัลวัน
เสียงฟุ่บดังขึ้น มันวิ่งกลับเข้าบ้าน เสียงปังดังอีกทีเป็เสียงกระแทกปิดประตู ั้แ่มาถึงที่นี่ มันไม่ได้ยึดแต่บ้านของเขาเท่านั้น แต่ยังยึดเตียงนอนของเขาด้วย
ทุกวันนี้ มันไม่เก็บอาการอะไรแล้ว นอนแผ่หราอยู่บนเตียงนอนของเขา
ฉู่เฟิงช้ำใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
หลังจากกลบดินฝังเมล็ดพันธุ์แล้ว เขาก็ฝึกมวยต่อ เนื่องจากเขามีลางบางอย่าง มนุษย์พิเศษก็มีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ละคนมีพลังพิเศษต่างกันไป อีกหน่อยโลกใบนี้คงเปลี่ยนแปลงไปอย่างใหญ่หลวง เขาต้องมีวิชาไว้ป้องกันตัว
อีกอย่าง เขาคิดจะขึ้นเขาไท่หังซานไปเสี่ยงดวงดูสักหน่อย บางทีอาจได้อะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง
แต่เหนือสิ่งอื่นใด เขาต้องแข็งแกร่งมากพอที่จะผ่านแนวเขาอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ให้ได้เสียก่อน ทั้งยังต้องไม่ถูกพวกสัตว์ร้ายที่กระโจนออกมาฆ่าตายอีกด้วย
ยังคงเป็หมัดปีศาจวัวกระบวนท่าแรก ฉู่เฟิงฝึกครั้งแล้วครั้งเล่า ออกหมัดชกลมวืดวาด ปะทะใบไม้ที่ร่วงหล่นในสวนปลิวกระจัดกระจายเกลื่อนท้องฟ้า
หลายวันก่อน เขาเกือบทำสำเร็จแล้ว ขณะนี้ในใจเกิดความรู้สึกพิเศษอย่างหนึ่ง นำพามาซึ่งพลังอันแปลกประหลาดคลี่คลุมอยู่บนหมัด
มอ!
ทันทีที่ออกหมัด เสียงร้องของวัวดังสนั่น พายุโหมแรง เสียงฟ้าร้องสะท้านะเื สวนทั้งสวนไหวเยือก
ตึง!
หวงหนิวแตกตื่น วิ่งพรวดออกมาจากตัวบ้าน ตาจ้องค้างไปทางสวน
เื้ัของฉู่เฟิงคือวัวสีดำสนิท ร่างกายสูงใหญ่บึกบึน ดวงตาโปนโต ทั่วทั้งตัวเปล่งแสงสีดำ มันเหมือนกับวัวจริงไม่ผิดเพี้ยน
พลังจากตัวของมันช่างน่าใ อย่างกับว่ามันข้ามผ่านเวลามาจากอดีตกาลอันยาวไกลสู่ยุคปัจจุบัน
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากหมัดที่ฉู่เฟิงปล่อยออกมา ปีศาจวัวสีดำสนิทที่ปรากฏกายเื้ัของฉู่เฟิงเหมือนกับจะทะยานออกมาจากหมัด
ฉู่เฟิงรู้ทันที นี่คือร่างเทพสูงสุดของหมัดาาปีศาจ กระบวนท่าแรกฝึกสำเร็จแล้ว!
นี่เป็พื้นฐานของหมัดปีศาจวัวอันทรงพลัง กระบวนท่าปีศาจวัวทั้งเก้าล้วนต่อยอดจากกระบวนท่าแรกนี้ ถือว่ายากที่สุดเมื่อเทียบกับวิชาต่อสู้แขนงอื่น
ขอเพียงสำเร็จกระบวนท่าแรก ที่เหลือก็ไม่ยากแล้ว!
แน่นอนว่า ต่อจากนั้นอีกสองวัน ฉู่เฟิงฝึกรวดเดียวก็ถึงกระบวนท่าที่ห้าแล้ว ทั้งหมดสำเร็จอย่างรวดเร็ว งดงาม
หวงหนิวจ้องเขาตาแทบถลน สองวันมานี้มันมีสีหน้าท่าทางแปลกๆ แถมยังเขียนตัวอักษรโย้เย้ถามเขาว่า บรรพบุรุษของเขาเป็พวกทอเรน1หรือเปล่า
ฉู่เฟิงโมโหปรี๊ด!
วันนั้น ตอนเขาเตรียมซี่โครงหมูให้หวงหนิว เลยโยนเนื้อวัวใส่ให้มันไปสองชิ้น
“พี่น้อง ไม่เจอกันนาน คิดถึงว่ะ ่นี้นายเป็อย่างไรมั่ง?” โจวเฉวียนโทรหาฉู่เฟิง
“ฉันสบายดี ว่าจะถามนายอยู่เหมือนกัน ตอนนี้เปลี่ยนแปลงไปเป็อย่างไร ่นี้มีแต่มนุษย์พิเศษ แล้วร่างกายนายเป็อะไรหรือเปล่า?” ฉู่เฟิงถามด้วยความเป็ห่วง
“ตอนนี้ฉันละลายทองหลอมหินได้ ยังใตัวเองอยู่เลย ก็ถือว่ารับได้อยู่ แต่ว่านะไอ้เขาวัวที่งอกอยู่บนหัวนี่มันดูไม่ได้จริงๆ” โจวเฉวียนคร่ำครวญ
่นี้เขาเซตผมตั้งแล้วเสยไปข้างหลังจะได้ซ่อนเขาวัวเสีย ปรากฏว่าคนในครอบครัวโวยวายว่าทรงนี้มันคืออันธพาลดีๆ นี่เอง ทำเอาเขาหดหู่
ฉู่เฟิงหัวเราะลั่นอย่างไม่เกรงใจ
ตาอ้วนโจวยิ่งโอดโอยหนักขึ้น
“เฮ้ จริงสิ จะว่าไปก็แปลก สองวันมานี้ไอ้หนิวหมัวหวังไม่ยักมาก่อกวนฉันเลย วันทั้งวันเงียบสงบอย่างนี้ ฉันชักไม่ชินแฮะ” โจวเฉวียนบอก
ฉู่เฟิงไร้คำพูด ก่อนหน้านี้หวงหนิวไม่แยกแยะเช้าค่ำ ขอเพียงมันอยากหาเื่ ก็จะจิ้มเครื่องมือสื่อสารไปรังควานตาอ้วนโจวให้ประสาทเสียเล่น
พอสองวันนี้ทำตัวดี เขากลับไม่ชินงั้นหรือ?
แต่แล้วฉู่เฟิงก็นึกขึ้นมาได้ สีหน้าใ พูดว่า “ไม่สิ สองวันนี้ฉันเห็นมันกอดเครื่องมือสื่อสารตลอดเลยนะ เดี๋ยวๆ ก็จิ้มหน้าจอ จากนั้นก็ร้องมอๆ ไม่หยุดเหมือนกำลังพูดกับใครอยู่”
“เป็ไปไม่ได้! สองวันมานี้ชีวิตฉันสงบสุขจะตาย กลางคืนไม่มีมันมาก่อกวน ฉันนอนไม่หลับเลยนะเนี่ย” โจวเฉวียนยืนยันว่าหวงหนิวไม่ได้โทรหาเขา
ฉู่เฟิงได้ฟัง สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที รีบจบบทสนทนา
ถ้าเ้าวัวนี่ไม่ได้ไปก่อกวนตาอ้วนโจว ก็ยากที่จะเชื่อได้ หรือว่ามันไปรังควานเพื่อนของเขา? ฉู่เฟิงรู้สึกหน้ามืด
หรือว่า ไอ้หมอนี่ฉลาดขึ้นทุกวัน เลยแอบบันทึกหมายเลขเอาไว้?
เขารู้สึกในหัวร้อนระอุจนควันแทบพุ่งออกมา ในใจกังวลเป็อย่างมาก เขาพุ่งตัวไปที่ห้องของหวงหนิว ะโลั่น “ไอ้หนิวหมัวหวัง ฉันเอาเื่แกแน่!”
ฉู่เฟิงพุ่งเข้าไปในห้อง ตะครุบหวงหนิวที่นอนแผ่หลาอ้าซ่าอยู่บนพื้น
หวงหนิวงุนงง ถลึงตาวัวมองเขาอย่างโกรธๆ
“แกไปก่อกวนคนรู้จักของฉันอีกใช่ไหม?” ฉู่เฟิงหน้าดำคร่ำเครียด
หวงหนิวสั่นหัวรัวๆ จากนั้น ยื่นกีบหน้าออกไปจิ้มหน้าจอ
ฉู่เฟิงสงสัย รับเครื่องมือสื่อสารมาดูอย่างรวดเร็ว จากนั้นถอนใจยาว ไม่เกิดเื่ที่เขากังวลแต่อย่างใด
แต่ว่าเขายังสงสัย หมายเลขที่ไม่คุ้นตานี้ของใคร ใครเป็คนดวงซวยที่ถูกไอ้วัวบ้านี่หมายหัวเข้านะ?
ที่คฤหาสน์ในอำเภอเมือง
จั่วจวิ้นใกล้เป็บ้า ั้แ่สองวันก่อนที่เขาฟื้นขึ้นมาก็ได้รับสายจากคนผู้หนึ่งตลอดเวลา ไม่ว่าเช้าสายบ่ายค่ำ โทรมาไม่จบไม่สิ้น
บางครั้งเป็ตอนเย็น บางครั้งเป็ตอนดึก บางครั้งเป็ตอนฟ้าใกล้สาง ทุกครั้งล้วนทำให้เขาเ็ปเจียนตาย ถูกก่อกวนอย่างนี้มันเลวร้ายสิ้นดี
เป็เพราะศีรษะของเขาถูกกระทืบเข้าไปหกกีบจนสูญเสียความทรงจำ ศีรษะยังบอบช้ำ จากเช้าจรดเย็นจำต้องนอนหลับพักผ่อน
แต่แล้ว กลับถูกเครื่องมือเช่นนี้ก่อกวนไม่หยุดหย่อน ทุกครั้งที่ใกล้จมลงสู่ห้วงฝัน เป็ต้องถูกเสียงเรียกเข้ากระชากออกมาอย่างโหดร้าย
แต่เขาก็ไม่กล้าปิดเครื่อง ในฐานะที่เขาเป็มนุษย์พิเศษ สิ่งนี้เป็วิธีเดียวที่เขาจะติดต่อกับเบื้องบนและเพื่อนร่วมทีมที่มายังเขาไท่หังซานได้
ที่น่ากลัวที่สุดก็คือ ไอ้คนที่โทรมาก่อกวนไม่หยุดหย่อนนี่จะเลียนเสียงวัว ร้องมอๆ รัวๆ เขาฟังเสียงแล้วกัดฟันกรอด แทบจะลุกไปฆ่าอีกฝ่าย
ศีรษะของเขาเ็ปเหลือแสน รู้สึกอย่างกับถูกวัวถีบ
ตอนนี้ พอได้ยินเสียงวัวร้อง เขาก็รู้สึกเหมือนกับถูกวัวกระทืบ ปวดศีรษะขึ้นเรื่อยๆ
บางครั้ง ยามที่ใกล้หมดความอดทน เขาแทบจะทุบเครื่องมือสื่อสารให้แหลกคามือ
จะอย่างไรก็ตาม นี่เป็เครื่องมือสื่อสารชนิดพิเศษ ถึงการทำงานจะเรียบง่าย แต่กลับมีประสิทธิภาพอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใดล้วนมีสัญญาณติดต่อเสมอ อีกทั้งยังผูกติดกับรายละเอียดที่ยืนยันตัวตนของเขา ไม่อาจทำหายได้
เมืองชิงหยาง ในบ้านของฉู่เฟิง
หวงหนิวบุ้ยใบ้ให้เขาวางเครื่องมือลงบนเตียง จากนั้นมันจิ้มหน้าจอสองสามที เหมือนกับมันรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น พอปลายทางรับสาย มันถอยฉากออกมาทันที
นั่นไง เสียงคำรามลั่นดังออกมาจากเครื่อง “ไอ้เฮงซวย อย่าให้ฉันจับตัวแกได้นะ ฉันจะ #￥%￥...”
คนในสายเปิดฉากด่ากราดสาดเสียเทเสีย หัวฟัดหัวเหวี่ยง
ฉู่เฟิงตะลึง รู้เสียทีว่าคนดวงซวยนั่นคือใคร จั่วจวิ้น! ซวยจริงๆ ที่โดนหวงหนิวหมายหัว
ฉู่เฟิงหัวเราะน้ำหูน้ำตาไหล วันนั้นตอนที่ค้นตัวจั่วจวิ้น หวงหนิวก็อยู่ข้างๆ ง่วนอยู่กับเครื่องมือสื่อสารของอีกฝ่าย ที่แท้ก็แอบบันทึกหมายเลขไว้นี่เอง
แล้วนี่มัน ’หลักการยิ่งใหญ่ เรียบง่ายที่สุด’ ที่ไหนกัน นี่มันก่อกวนไร้ที่สิ้นสุดต่างหาก!
ฉู่เฟิงกลั้นหัวเราะ เดินออกจากห้องไป
เหลือแต่หวงหนิวที่เล่นเครื่องมือต่ออย่างสนุกสนาน บางทีก็ร้องมอๆ เหมือนกำลังโต้ตอบกับจั่วจวิ้น
คืนนี้ ฉู่เฟิงฝึกมวยไม่หยุดพัก จนกระทั่งต่อกระบวนท่าที่หกและเจ็ดได้สำเร็จ!
เขายืนอยู่ที่ประตู คว้าแผ่นหินขนาดฝ่ามือขึ้นมา แค่ชกเบาๆ แผ่นหินแข็งกระด้างก็กลายเป็ฝุ่นผง ร่วงลงสู่พื้นดินในทันที
ฉู่เฟิงตะลึงงัน เขาก้มลงมองมือของตัวเอง มันมีพลังอันน่ากลัวขนาดไหนกันนะ?
ความก้าวหน้าในการฝึกหมัดปีศาจวัวรวดเร็วอย่างยิ่ง เขาเคยสงสัย ทั้งยังเคยถามหวงหนิว มันเขียนตัวอักษรตอบ
วิชาหมัดนี้คนบางคนฝึกชั่วชีวิตก็ไม่สำเร็จ แม้กระบวนท่าแรกก็ผ่านไปไม่ได้
ในขณะที่บางคนสามารถฝึกสำเร็จได้หลายกระบวนท่าภายในเวลาสิบวันถึงครึ่งเดือน แน่นอนว่า ขอเพียงผ่านด่านแรกได้ เนื่องด้วยความหมายอันลึกซึ้งที่ซ่อนอยู่ในกระบวนท่านั้นจำเป็ต้องค่อยๆ เรียนรู้ไป
“อย่างนี้แล้ว อีกไม่นานเราก็จะฝึกสำเร็จ” ฉู่เฟิงพูดกับตัวเอง
เขาไม่ได้ดึงดันฝึกต่อ คิดว่าค่อยๆ เป็ค่อยๆ ไปจะดีกว่า
ฉู่เฟิงอาบน้ำ แล้วเริ่มอ่านข่าวออนไลน์ จำนวนของมนุษย์พิเศษเพิ่มมากขึ้นทุกที ขณะเดียวกัน ผู้คนก็ค่อยๆ รับรู้ความร้ายกาจของคนเหล่านี้
ฉู่เฟิงตั้งใจอ่านข่าว แต่แล้วก็ถูกรายงานข่าวชิ้นใหม่ดึงความสนใจ
มีคนรายงานว่า มีต้นไม้ประหลาดหายากปรากฏขึ้นทีู่เาไท่หังซาน มนุษย์พิเศษมากมายต่างเร่งเดินทางไปที่นั่น เพื่อรอแย่งชิงผลที่สุกงอมของมัน
นี่มันก่อให้เกิดกระแสการเคลื่อนไหวอย่างใหญ่หลวง!
เป็เพราะมีข่าวลือว่า แทบจะทุกคนที่เป็มนุษย์พิเศษนั้นเป็เพราะกินลูกไม้จากต้นหญ้าประหลาด
แต่ว่าเทพปีกเงิน เทพวัชระ เทพอัคคี าาเสือขาวนั้นต่างออกไป ที่พวกเขากินคือลูกไม้จากต้นไม้พิสดารนั่น ดังนั้นพวกเขาจึงแข็งแกร่งอย่างยิ่ง
เมื่อข่าวนี้แพร่ออกไปก็ทำให้ผู้คนแตกตื่นกันอย่างมาก ทุกที่ต่างก็มีการเคลื่อนไหว ความหมายก็คือ ผู้ที่ได้กินลูกไม้จากต้นไม้พิสดารนี้จะกลายเป็ผู้แข็งแกร่งที่สุด สามารถกำราบมนุษย์พิเศษทั่วแผ่นดินนี้ได้!
บัดนี้ ูเาไท่หังซานถูกจับตามองจากทั่วทุกมุมโลก ไม่อาจสงบสุขได้อีกต่อไป
*************************************************************
1 ทอเรน เป็เผ่าพันธุ์ในเกมออนไลน์ ตัวละครมีศีรษะเป็วัว มีตัวเป็คน
