หนึ่งชั่วยามไม่ขาดไม่เกินแม้แต่วินาทีเดียวเกาหนิงซินกำลังนอนเงยหน้ามองคนรูปงามที่กำลังนั่งเอนตัวพิงต้นไม้มือข้างหนึ่งถือตำราอ่านอ่านอย่างตั้งใจ ส่วนมืออีกข้างลูบไล้เส้นผมของเธอเล่นอย่างเพลิดเพลิน แม้จะถูกปลุกจากการนอนหลับแต่เธอก็ไม่ได้หงุดหงิดแม้แต่น...