บ้านคุณหญิงเฟื้องฟ้า
17:30น.
ศาลาหลังบ้าน
อลิซ อลิศา....
“ปิดเครื่องทำไมครับคนสวย”เสียงคุ้นหูดังเข้ามาทางข้างหลังฉันทำให้ฉันที่กำลังนั่งหย่อนขาลงไปในสระนำ้ขนาดใหญ่หลังบ้านฉัน ฉันต้องหันกลับไปมองเขา ฉันไม่ได้ปิดเครื่องฉันแค่เปลี่ยนเบอร์เฉยๆเอง รำคาญผู้ชายที่ชื่อเฮลอ่ะเบื่อมันไม่อยากให้มันโทรมา
“ไม่ได้เข้าเวรเหรอเฮีย?”ฉันหันไปมองเฮียเคที่เพิ่งเดินเข้ามาพร้อมเอ่ยถามเขาไปด้วย
“ไม่ได้เข้าครับ โรงพยาบาลป๊าเฮีย^_^”เฮียเคตอบฉันด้วยนำ้เสียงแจ่มใสพลางหย่อนก้นนั่งเอาขาหย่อนลงไปในสระนำ้ข้างๆฉัน
“อ๋อ เฮียเป็ลูกเ้าของนี้เนอะจะเข้าหรือไม่เข้าก็ได้ ปล่อยให้หมอคนอื่นๆเข้าแทน”ฉันบอกเฮียเคไปพลางหันกลับไปมองนำ้สีฟ้าใสในสระข้างหน้าฉัน
“ทำไมวันนี้น้องสาวเฮียดูแปลกๆไปล่ะ ไม่สนุกเลย”เสียงเฮียเคเศร้าลงแต่แต่แฝงไปด้วยนำ้เสียงเป็ห่วง
“ป่าวหนิเฮีย แล้วเฮียมาหาอลิซถึงที่นี้มีอะไร?”ฉันบอกเฮียไปและรีบชวนเฮียคุยเื่อื่นสักที ฉันไม่อยากนึกถึงเื่นั้นอีกแล้ว
“เฮียเห็นว่า่นี้ไม่ไปหาเฮียที่โรงพยาบาลมาเป็อาทิตย์แล้วโทรมาก็ไม่ติดเลยแวะมาดูน่ะ”
“อลิซปาตี้ทุกคืนเลยน่ะเฮีย ตอนกลางวันก็เลยหลับเป็ตายยย^_^”ฉันบอกเฮียเคไปพลางขยับตัวเข้าไปหาเขาแล้วเอนหัวซบไหล่กว้างของพี่ชายต่างพ่อและต่างแม่แต่ฉันรักเฮียเคเท่าๆเฮียคาร์เลยน่ะ เพราะฉันโตมากับเฮียเคและเล่นกับเฮียเคมาั้แ่เด็กๆส่วนเฮียคาร์ถึงจะเป็พ่อเเม่คนเดียวกันแต่เฮียฉันมีความเป็ผู้ใหญ่มากทำงานั้แ่เด็กไปๆมาๆประเทศญี่ปุ่นกับประเทศไทยปล่อยๆเลยไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร มีก็แค่่ไหนที่เฮียคาร์ไปทำงานที่อเมริกาเขาก็จะมาดูฉันบ้างเป็บางที
“เพลาๆลงบ้างก็ได้ครับ กินเหล้าทุกวันระวังโดนมอมเหล้าแบบที่เฮียทำกับเราน่ะ”เฮียเคเอาฝามือหนามาลูบผมฉันด้วยความเอ็นดู อยู่กับเฮียแล้วฉันสบายใจจัง
“ไม่มีใครกล้ามอมเหล้าอลิซหรอกค่ะ นอกจากเฮียน่ะ!”ฉันโวยใส่เฮียเคไปเขาก็หัวเราะพลางขอโทษฉัน เราสองคนคุยกันไปเรื่อยเปื่อยตามประสาพี่น้อง
“เอ่อ เกือบลืมน่ะ!”แต่เมื่อฉันกำลังจะเดินมาส่งเฮียเคที่รถสปอร์ตของเขา เฮียเคก็พูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเสียงดังจนฉันใ ฉันจึงมองหน้าเฮียเคด้วยสายตาใและสงสัยว่าอยู่ดีๆเฮียเคะโเสียงดังทำไม
“อะไรเหรอคะ?”
“เฮียจะมาชวนอลิซไปออกค่ายกับเฮียน่ะ ที่เฮียมาหาเราก็เพระาเื่นี้ด้วยแหละ”เฮียเคหันกลับมาคุยกับฉัน
“ออกค่ายอะไรคะ?”ฉันเอียงคอถามเฮียเคด้วยความสงสัย เฮียเคก็ยิ้มหัวเราะขึ้นมา
“ออกค่ายเป็กิจกรรมที่เฮียกับป๋าเฮียช่วยกันคิดขึ้นมาน่ะ ม๊าของเฮียท่านอยากจะไปช่วยเหลือเด็กบนดอยหมออาสาก็มีคบแล้วตอนนี้ขาดแค่ครูสอนหนังสือน่ะ”เฮียเคอธิบายร่ายยาวให้ฉันฟัง ฉันก็เข้าใจและพยักหน้าตามเฮียเค เฮียเคอมยิ้มไม่หยุดเมื่อพูดถึงบนูเาที่พวกเขากำลังจะไปกันและเด็กๆที่ขาดการศึกษา
“ก็ได้ค่ะ อลิซจะไปเป็คุณครูให้เด็กๆเอง^_^”ฉันตอบเฮียเคไป ทำให้เฮียเคร้องะโไชโยดีใจกอดฉันซะแน่นเลย
“ไปกี่วันคะ?”
“อาทิตย์หนึ่ง”
“โอเครอค่ะ เริ่มเดินทางวันไหนคะ?”
“อีกสองวันครับ เดี๋ยวเฮียให้รถตู้มารับเราที่นี้ตอน7โมงเช้านะครับ”
“โอเครค่ะ^_^”
“เฮียกลับก่อนนะ^_^”เฮียเคเอ่ยบอกฉันเมื่อเราชี้แจ้งวันเวลาในการเดินทางและสถานที่ที่เราจะต้องไปกัน เฮียเคก็ขึ้นไปบนรถสปอร์ตเปิดประทุนของเขาพลางเอ่ยบอกฉัน
“ค่า^_^กลับบ้านดีนะคะเฮียยยย”ฉันกวนประสาทเฮียเคไป เฮียเคก็เบะปากใส่ฉันและบึ้งรถออกไปจากบ้านฉันจนหายลับออกไปจากคฤหาสน์บ้านม๊าของฉัน บ้านเฮียเคถัดจากบ้านฉันไปแค่สองหลังเท่านั้นแหละฉันก็กวนอีเฮียเล่นๆไป
ผับH@H
23:30น.
เฮล ปรมะ....
“เอ่อนี้ ไอเฮล”
“อะไรวะ”ผมเลิกมองเพื่อนไอเคและหันไปมองหน้าไอเคที่อยู่ดีๆมันก็เรียกผม มันนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผมข้างๆตัวมันมีสาวๆหน้าอกตู้มๆนั่งขนาบข้างมันอยู่คนหนึ่งและถัดจากมันก็มีเพื่อนของมันที่เป็หมอคนที่น้องอลิซชอบและเป็คนเดียวกันที่ผมกำลังนั่งมองมันนัวเนียกับสาวหน้าอกตู้มๆอีกคนหนึ่งอยู่ วันนี้ไม่รู้ว่าผมเป็อะไรไม่มีอารมณ์มั่วสาวๆเลยั้แ่วันนั้น ที่ห้องนำ้ร้านนำ้หน้ามหาลัยของน้องมินนี่ลูกสาวของลุงพิภพหุ้นส่วนคนสำคัญของผม ผมมักจะไปรับเธอที่มหาลัยเป็ประจำได้กันแค่2ทีน่ะครับ และผมดั้นไปมองสบตากับน้องนักศึกษาสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆผม ผมหันไปยิ้มให้เธอ เธอก็มองผมด้วยสายตาเชื้อเชิญ แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืนเดินออกไปจากโต๊ะของเธอและผมก็รีบลุกเดินตามเธอไปจนไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องนำ้หญิง เธออ่อยผมหนิครับ อ่อยทุกท่าอ่ะ ผมอดใจไม่ไหวเลยลากเข้าห้องนำ้เลยน่ะสิครับ แต่ในจังหวะที่ผมกำลังทำกิจกรรมออกกำลังกายอยู่นั้นก็มีเสียงเล็กๆเหวี่ยงๆที่ผมแสนจะคุ้นหูะโด่ามาจากห้องนำ้ข้างๆห้องที่ผมกำลังเชยชมร่างกายของน้องนักศึกษาคนนั้นอยู่ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอชื่ออะไรและผมก็รีบจัดแจงใส่เสื้อผ้าของผมให้เรียบร้อยและรีบเปิดประตูออกมาจากห้องนำ้ก็เห็นหลังของผู้หญิงผมสั่นร่างเล็กกำลังเดินออกไปจากห้องนำ้ด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด ผมรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างไงอย่างนั้นเลย ไม่รู้สิมันเป็ความรู้สึกที่แปลกๆอ่ะ ที่จริงผมไม่จำเป็ต้องแคร์เธอหนิ
“เดี๋ยวพวกกูคงจะไม่ได้มาผับมึงอาทิตย์หนึ่งนะ”ไอเคเอ่ยบอกผมพลางยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก ผมก็มองทันและก็มองเพื่อนมันที่ไม่ใช่เพื่อนผม ผมก็เพิ่งเคยเห็นมันนี้แหละ ชื่ออะไรนะ อ้อชื่อไอกรูฟหน้าตามันก็ไม่ได้หน้าตามันก็ไม่ได้หล่ออะไร ผมหล่อกว่าตั้งเยอะและเื่ความรวยเนี่ย ไม่ต้องพูดถึงครับ ผมกินขาดมันแน่นอน
“อืม อึกๆๆ”ผมตอบไอเคพลางยกเเก้วเหล้าขึ้นกระดกมืออีกข้างก็เท้าผนังโซฟาตัวใหญ่ เสียงเพลงข้างล่างก็ดังกระหึ่มแต่ที่ผมอยู่นี้เป็โซนวีไอพีชั้นสองของผับเลยพอจะคุยกันรู้เื่
“น้องอลิซไปป่ะ”เสียงของคนที่ผมกำลังมองหน้ามันอยู่ อยู่ดีๆมันก็ชะโงกหน้าออกมาจากหน้าอกตู้มๆของคู่ขามันและหันไปถามไอเค
“ไปดิ กูเพิ่งไปชวนมาเมื่อเย็นนี่เอง”ไอเคตอบไอกรูฟไป พวกมันจะไปไหนกันว่ะ
“พวกมึงจะไปไหนกัน?”ผมถามไอเคไปทันทีเมื่อคิดว่าสองคนนี้จะได้ไปไหนด้วยกัน
“ไปค่ายน่ะ บนดอย”ไอเคตอบผม ไอกรูฟมองหน้าผมด้วยสีหน้าเฉยๆผิดกับผมที่มองมันด้วยความไม่เป็มิตร ไม่รู้ดิรู้สึกไม่ถูกชะตากับมันยังไงไม่รู้
“ไปเมื่อไหร่?”นำ้เสียงของผมคงจะดังจนไอเคแปลกใจมันมองหน้าผมสลับกับมองหน้าไอกรูฟเพื่อนของมัน
“วันมะรืนนี้”ไอเคตอบผม แล้วมันก็หันไปนัวเนียกับคู่ขามันต่อ
“มึงไปด้วย?”ผมมองไปที่ไอกรูฟที่มันนั่งมองหน้าผมอยู่ก่อนแล้ว มันก็พยักหน้าแทนคำตอบพลางยกแก้วเหล้าขึ้นมาชูให้ผม เหมือนทำนองขอชนแก้ว แต่ผมยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกเลย ทำไมผมต้องไปชนแก้วกับมันไม่สนิทกันขนาดนั้น
“แล้วทำไมต้องเอาอลิซไปด้วย?”ผมถามไอเคต่อ มันก็มองหน้าผมด้วยสีหน้างุนงงเหมือนสงสัยอะไร
“มึงรู้จักอลิซได้ยังไงว่ะ?”ไอเคถามผมด้วยสีหน้ามึนงงปนแปลกใจ นั้นน่ะสิมันยังไม่เคยแนะนำน้องอลิซให้ผมรู้จักอย่างเป็ทางการเลยหนิ
“ไม่รู้จักหรอก ก็กูเห็นเพื่อนมึงถามถึงคนที่ชื่อน้องอลิซอะไรนั้นอ่ะ กูก็เลยสงสัยนึกว่าพวกมึงจะไปแต่พวกหมอๆน่ะ”ผมเอ่ยตอบไอเคไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย โกหกเก่งอยู่แล้วผมอ่ะ สมัยเรียนน่ะแฟนผมเยอะมากผมสับรางเก่งมากเหมือนกันครับไม่มีใครจับได้สักคนอิอิ
“อ๋อ เดี๋ยวว่างๆกูจะพาอลิซมาแนะนำให้มึงรู้จักไอเฮล แต่ที่จริงกูไม่อยากให้อลิซรู้จักพวกมึงสักคนเลย”ไอเคพูดขึ้นทำให้ทั้งผมและไอกรูฟหันขวับกลับไปมองหน้ามันอย่างไว
“ทำไมว่ะ!/ทำไมว่ะ!”ทั้งผมและไอกรูฟต่างเอ่ยพูดขึ้นอย่างเสียงดัง ทำให้ผมหันไปมองหน้าไอกรูฟด้วยสีหน้าไม่พอใจมันก็หันหน้ากลับไปมองไอเคต่อ
“เพราะกูรู้สันดานพวกมึงดียังไงล่ะ กูขอล่ะเว้นๆน้องกูไว้สักคน ถือว่ากูขอ”ไอเคพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเชิงขอร้องและจริงจังสายตาของมันจริงจังมาก ผมรู้จักมันมานานแต่ก็ไม่เคยเห็นมันจริงจังขนาดนี้มาก่อนเลย
“อึกๆๆๆๆๆ”ผมยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกรวดเดียวหมดแล้ว ไอกรูฟเองก็ด้วย กูคงจะทำตามที่มึงขอไม่ได้ว่ะไอเค เพราะตอนนี้เธอคือของที่กูอยากได้มากที่สุด และกูต้องได้เธอหึๆๆๆๆ!