เซว่โฉวถูนั้นรูปร่างสูงใหญ่ดวงตาดูเ็า ผิวค่อนข้างคล้ำ เพียงแค่มองดูท่าทางก็บ่งบอกได้เลยว่าไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ถ้าออกทีวีอย่างไรก็ต้องเล่นเป็ผู้ร้ายได้โดยไม่ต้องแต่งหน้าใต้ฝ่าเท้ามีขี้จิ้งจกเม็ดใหญ่ เดินหน้าเชิดยืดอกอยู่ด้านหน้าสุดของกลุ่มกลัวคนอื่นไม่รู้หรืออย่างไรว่าเป็หัวหน้า
"นายคือเมามายซบตักสาวงาม ที่สังหารคนของฉันใช่ไหม?" ดวงตาสามเหลี่ยมคู่นั้นของเซว่โฉวถูกวาดตามองไปยังผู้คนราวกับงูเห่า คนที่ได้เห็นสายตาคู่นั้นถึงกลับไม่กล้าสบตาก่อนจะรีบหันมองไปทางอื่นอย่างรวดเร็วในที่สุดดวงตาคู่นั้นก็จับจ้องมาที่ร่างของฉินโจ้ว เสียงของเซว่โฉวถูนั้นแหบพร่าแต่ก็ทรงพลังยิ่งนัก
"มีแต่เื่ไร้สาระรีบๆ ลงมือซะทีเถอะ" ฉินโจ้วมองไปทางเขาอย่างเฉยเมยและไม่ไยดี
เมื่อเซว่โฉวถูได้ฟังก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที ั้แ่เข้าเกมมาตั้งนาน ไม่เคยมีใครดูถูกเขาแบบนี้มาก่อนในแววตาปรากฏสีแดงก่ำ ดวงตาเต็มไปด้วยรังสีแห่งความอำมหิตราวกับเครื่องจักรสังหารดังนั้นจึงเลิกสนใจที่จะปะทะคารม ก่อนจะโบกมือและะโออกไปว่า "พวกเราลุยฉีกพวกมันให้เป็ชิ้นๆ"
ระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายอยู่ประมาณหนึ่งร้อยก้าวเมื่อกองทหารรับจ้างมือโลหิตได้รับคำสั่ง ต่างก็กู่ร้องคล้ายกับการหอนฝูงทหารม้าพุ่งทะยานเข้าใส่ทันที ถ้าไม่มีการจัดรูปแบบกองกำลังผู้คนเหล่านี้ก็คงเหมือนกับน้ำที่กำลังไหลบ่าอย่างรุนแรง รวดเร็วแต่ขาดประสิทธิภาพ
ฉินโจ้วถึงกับลอบส่ายหน้าเดิมทีคิดว่าต้องระมัดระวังไว้บ้างแต่จากที่เห็นความสามารถของกองทหารรับจ้างมือโลหิตแล้วดูท่าเขาคงไม่ต้องกังวลอะไรมากนักจึงได้ส่งะเิศพจำนวนห้าร้อยลูกให้กับทหารคุ้มกันทั้งสิบคน เอาไปแบ่งกันคนละ 50 ลูก และเตือนพวกเขาว่า เมื่อเห็นใครโผล่มาก็ขว้างใส่ได้เลยไม่ต้องเกรงใจ ส่วนสมาชิกของกลุ่มรวบรวมนั้นอ่อนแอเกินไป น่าจะขว้างไปได้ไม่ไกลนัก
โครมม...
เมื่อพื้นดินกลายเป็ที่ว่างเปล่าผู้เล่นกว่าร้อยคนที่อยู่ด้านหน้าจึงตกลงไปอย่างรวดเร็ว เสียงควบม้าพุ่งทะยานแต่แล้วจู่ๆ ก็หายไป เมื่อมองดูก็กลับพบว่าร่างกายนั้นเต็มไปด้วยหนามทิ่มแทงจนทะลุเกิดเสียงร้องโหยหวน ถ้าตายเลยโดยไม่ต้องทรมานก็ถือว่าโชคดีแล้วถ้าโชคไม่ดีพอก็่ถูกแทงจุดที่ไม่สำคัญ จึงไม่ทำให้ตายในทันทีได้แต่ส่งเสียงร้องโหยหวนไปเรื่อย ๆ คิดจะดึงออกก็ทำไม่ได้ในขณะที่มีไม้ไผ่เสียบทะลุก้นอยู่ คิดจะฆ่าตัวตายก็ทำไม่ได้อีก พวกเขาจึงอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ทันทีที่คนที่อยู่ด้านหน้าหยุดลงกะทันหันคนที่ตามมาก็หยุดไม่ทัน พวกเขาจึงชนกันเข้าอย่างจัง ซึ่งโชคไม่ดีเลยที่มีผู้เล่นจำนวนหนึ่งตกลงไปในหลุมนั้นเสียงร้องโหยหวนปนกับเสียงสาปแช่งดังขึ้นมากมาย เหตุการณ์จึงดูค่อนข้างวุ่นวายมาก
"ให้ะโข้ามไป" เซว่โฉวถูะโสั่งขึ้นด้วยเสียงอันดังส่วนตัวเขาเองในเวลานี้เหงื่อเย็นไหลท่วม เพราะว่าเขาเองเป็คนแรกที่จะต้องเผชิญหน้าแต่ก็ต้องขอบคุณการทรงตัวอันมั่นคงของกิ้งก่า จึงทำให้เขาไม่ตกลงไปในหลุมดักไม่อย่างนั้นแล้วถ้าไม่ตายก็คงต้องถลอกปอกเปิกกันบ้างเมื่อมองดูในหลุมที่หนาแน่นไปด้วยขวากหนามและไม้ไผ่ที่แหลมคมในใจถึงกับหนาวะเื เมามายซบตักสาวงามคนนี้ช่างโเี้เสียจริง
หลุมดักนั้นมีขนาดราวกับร่องคูน้ำกว้างประมาณ 5 เมตร ขอแค่ไม่ใช่คนอ้วน ก็ต้องข้ามไปได้อย่างไม่ต้องสงสัยแต่เพื่อความมั่นใจ ผู้เล่นของกองทหารรับจ้างมือโลหิตจึง้าจะวิ่งะโข้ามผ่านไป
"โยนะเิศพได้"ฉินโจ้วออกคำสั่ง
ฟิ้ววว...ะเิศพสิบลูกถูกโยนเข้าไปในค่ายของกองทหารรับจ้างมือโลหิต เมื่อััถูกตัวก็ะเิขึ้นทันทีโชคยังดีที่ะเิศพจำนวนครึ่งหนึ่งนั้นถูกผู้เล่นโดยตรงพลังทำลายจากแรงะเิก็ส่งพวกเขากลับไปยังจุดเซฟในทันที โดยยังไม่ทันแม้แต่จะส่งเสียงร้องมีะเิสี่ลูกะเิขึ้นในพื้นที่ว่างเปล่า ก๊าซสีเทาฟุ้งกระจายออกไปผู้เล่นที่โชคไม่ดีที่ได้ััถูกก๊าซดังกล่าวสีหน้าก็เริ่มเปลี่ยนเป็สีเขียวมันเยิ้ม พลังชีวิตลดลงจากการถูกโจมตีด้วยพิษ -400, -400, -400 ดูเหมือนว่าจะมีะเิเพียงลูกเดียวที่ขว้างเข้าไปได้ใกล้ที่สุดซึ่งอยู่ห่างจากศัตรูราวสิบเมตร สีหน้าของทหารคุ้มกันถึงกับซีดเผือดเกิดความรู้สึกละอายแก่ใจ กลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตนั้นอยู่ห่างจากพวกเขาราว70 เมตร พวกเขาเน้นที่ความว่องไว พละกำลังจึงน้อยไปเป็ธรรมดาแต่ฉินโจ้วกลับยิ้มและให้กำลังใจพวกเขา พวกเขาจึงเกิดความซาบซึ้งในสิ่งที่ฉินโจ้วมีให้
ฟิ้ววว...
ะเิซากศพอีกสิบลูกก็ะเิขึ้นทำให้ผู้เล่นกว่า 300 คนถูกพิษไปด้วย เซว่โฉวถูถึงกับสบถออกมาด้วยความโกรธ"เ้าโง่เอ๊ย... ก็วิ่งให้มันเร็วหน่อยสิ ทำไมมันช้าแบบนี้พวกนายเป็เต่าหรือไงกัน" จู่ๆ เสียงพูดของเขาก็หยุดลง
โครม...
ระยะทาง 10 เมตรจากกับดักโซนแรกซึ่งยังมีกับดักอื่นๆ อีก ตอนนี้มีผู้เล่นมากกว่าร้อยคนที่หล่นหายลงไปในหลุมดักพร้อมกับเสียงร้องโหยหวนที่ดังขึ้นอยู่เรื่อยๆเสียงแล้วเสียงเล่า หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นทำให้ผู้เล่นคนอื่นรู้สึกตื่นตระหนก และการเคลื่อนไหวเริ่มช้าลง
"วิ่ง... รีบวิ่งเข้าไปพวกเรามีกันตั้งเป็พันคน อยากรู้ว่าเขาจะขุดได้ซักกี่หลุมเชียว"เซว่โฉวถูพูดขึ้นมา สีหน้าเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อคนที่อยู่ใต้บังคับบัญชาได้ยิน พวกเขาก็ะโและวิ่งเข้าใส่ทันที
"หัวหน้านี่ไม่ดีแล้ว ก๊าซพิษที่รุนแรงเกินไป พวกพี่น้องเราทนไม่ไหวแล้ว"นักธนูคนหนึ่งรีบวิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
"ยาแก้พิษรีบใช้ยาแก้พิษเร็วเข้า" เซว่โฉวถูรู้สึกประหลาดใจก่อนจะรีบะโขึ้นมา
นักธนูเริ่มร้องโวยวายขึ้น "ยาแก้พิษมันแพงมากใครหน้าไหนจะเตรียมมากัน"
"รีบดื่มยาแก้ซะคนที่ยังมีชีวิตที่ยังมีแรงฉี่ได้อยู่ก็กลั้นใจตายไปซะ คิดหาทางแก้กันเอาเองบ้างสิ"เซว่โฉวถูพูดขึ้นมาอย่างกระวนกระวาย
นักธนูเองก็ไม่อยากที่จะพูดเยอะ...เดี๋ยวเจ็บคอ... ก่อนจะเริ่มถอยออกมา ในใจนั้นรู้สึกโล่งอก ผู้เล่นบางอาชีพก็รู้สึกโล่งใจตามไปด้วยแต่บางคนก็คิดว่าเมามายซบตักสาวงามนั้นมีะเิซากศพอยู่อีกเท่าไรกัน
หลังจากวิ่งมาได้ระยะทาง่หนึ่งกับดักที่สามก็ปรากฏขึ้น ในเวลานี้ผู้เล่นของกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตก็เริ่มระมัดระวังตัวกันมากขึ้นจึงทำให้ถูกสังหารไปราวห้าสิบคนเท่านั้น
เซว่โฉวถูะโขึ้นทันทีว่า"นักธนูเตรียมตั้งแถวเพื่อยิงคุ้มกัน ส่วนคนที่เหลือเตรียมบุกจู่โจม"
มีนักธนูเป็จำนวนไม่น้อยในกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตซึ่งดูแล้วไม่ต่ำกว่าสามร้อยคน ถึงอย่างไรก็ตามหลังจากที่เขาเริ่มจัดกระบวนทัพใหม่ะเิซากศพนับสิบก็ะเิขึ้นอยู่ด้านข้างของพวกเขาทำให้พวกเขาจำเป็ต้องย้ายตำแหน่ง ซึ่งพวกเขาเองก็ยังไม่ยอมแพ้ แต่ดูเหมือนว่าผึ้งเพชฌฆาตก็ไปอยู่รายล้อมพวกเขาเสียแล้วทำให้การโจมตีของนักธนูถูกฉินโจ้วทำลายลงได้อย่างง่ายดาย
ตามที่เซว่โฉวถูคาดการณ์เอาไว้หลังจากผ่านกับดักที่สามแล้วนั้นก็จะไม่มีกับดักอีกแล้ว ผู้เล่นของกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตก็ห้อม้าวิ่งเต็มฝีเท้าด้วยความรู้สึกที่้าสังหารฉินโจ้วอย่างแรงกล้า มีแต่เซว่โฉวถูเท่านั้นที่ดูจะไม่ค่อยมีความสุขเพราะเนื่องจากเขาต้องสูญเสียผู้เล่นไปเกือบสี่ร้อยคนจากการต่อสู้ครั้งนี้ และมากกว่าครึ่งของคนที่เหลืออยู่ก็ติดพิษต่อให้ศัตรูถูกสังหาร แต่าในครั้งนี้ก็ยังคงนับว่าเขาเป็ฝ่ายที่สูญเสียอยู่ดี
40 เมตร
30 เมตร
ทันใดนั้นกลุ่มของทหารโครงกระดูกก็ได้ปรากฏตัวขึ้นในทันทีมีอัศวินปฐีสองตัว ทหารม้าโครงกระดูก 20 ตัวและทหารโครงกระดูกอีก 22 ตัวพวกมันไล่สังหารผู้เล่นของกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตราวกับเสือร้ายวิ่งลงูเาไม่มีการวาดลวดลาย มีแต่การเข้าห้ำหั่นกันอย่างหนักหน่วงและดุดัน
ใน่เวลาก่อนที่จะปะทะกัน ฉินโจ้วได้มีการเคลื่อนไหวด้วยการปล่อยม่านฟ้าิญญาออกไปอย่างต่อเนื่องจนครอบคลุมกลุ่มผู้เล่นทหารรับจ้างมือโลหิตทั้งเวลาและตำแหน่งถูกควบคุมไว้โดยไม่มีผิดพลาด ทหารคุ้มกันทั้งสิบคนที่อยู่ด้านหลังถึงกับตกตะลึงพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีเวทมนตร์ที่มีฤทธิ์รวดเร็วได้ปานนี้
วิ้วว...!
ราวกับเศษผ้าถูกฉีกทึ้งก็ไม่ปานเมื่อทั้งสองกองกำลังพุ่งเข้าห้ำหั่นกัน และฝ่ายของกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตนั้นเป็ฝ่ายพ่ายแพ้ผู้เล่นนับสิบที่อยู่ด้านหน้าถูกกระแทกปลิวกระเด็นหายกลายเป็แสงสีเทาลอยฟุ้งขึ้นไปในอากาศเงาหอกดำยาวพุ่งเข้าใส่ราวกับสายฝน เมื่ออัศวินปฐีวิ่งผ่านไปผู้เล่นของกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตก็ล้มตายไปทีละคนสองคนไม่มีการจับกลุ่มกันของศัตรู ผ่านไปราวสิบวินาทีกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตก็ถูกสังหารไปมากกว่าหนึ่งร้อยคนแล้ว
ทหารคุ้มกันสิบคนขว้างะเิศพชุดสุดท้ายก่อนจะเตรียมอาวุธออกมาเพื่อป้องกันให้กับฉินโจ้ว
หลังจากที่เวลาผ่านไปมากกว่าหนึ่งนาที พิษจากซากศพก็เริ่มทำงานจำนวนของผู้เล่นกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตเสียชีวิตลงจากพิษเป็จำนวนมากโดยเฉพาะนักบวช ขโมย และนักธนูที่เสียชีวิตมากที่สุด เมื่ออัศวินปฐีจบการต่อสู้จำนวนของผู้เล่นที่อยู่รายล้อมเซว่โฉวถูก็เหลือไม่ถึงร้อยคนซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นักรบที่เหลืออยู่
บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบงันไม่ว่าจะเป็คนของกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตเอง หรือคนจากกลุ่มรวบรวมก็ดีต่างก็จ้องมองไปทางฉินโจ้วด้วยความรู้สึกที่หวาดกลัว คนไม่ต่ำกว่า 900 คนถูกสังหาร แม้แต่พวกเขาที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดยังไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลย
"ซากซานซิงตั้งตระหง่านสายน้ำสีเขียวไม่เคยหยุดไหล ผมเซว่โฉวถูวันนี้โชคไม่ดี ขอยอมรับความพ่ายแพ้"ในขณะที่มองฉินโจ้วที่กำลังเดินเข้ามา เซว่โฉวถูเอ่ยประโยคนี้ขึ้นอย่างยากลำบากสีหน้าของเขาไม่ต่างอะไรกับคนที่กำลังจมน้ำแต่ถึงอย่างไรก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากการยอมแพ้
จากที่ห่างไกลแห่งหนึ่ง ขณะที่ปี่เฟิงกำลังซ่อนตัวอยู่ในป่าและผู้ที่รับผิดชอบกลุ่มทหารรับจ้าง''นกหัวขวาน'' ที่ชื่อแมวตะกละนั้น ในใจกำลังเกิดอาการสั่นกลัวเซว่โฉวถูนั้นแตกต่างกันเกินไป ไม่คิดว่าเขาจะยอมจำนนนี่ถือว่าเป็ข่าวใหญ่เลยทีเดียว
ฉินโจ้วเหล่ตาไปมองเซว่โฉวถูเมื่อรู้ว่าสู้ไม่ได้ก็ควรยอมถอย ลูกผู้ชายควรจะรู้ว่าเวลาไหนควรสู้เวลาไหนควรถอยซึ่งถ้าดูจากสถานการณ์แล้วคงพูดได้ว่า เขาเป็คนที่ดีคนหนึ่ง แต่ถึงอย่างนั้นคำพูดของฉินโจ้วก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อยู่ดีก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ดูเหมือนว่าคุณจะโชคไม่ดีเอาเสียเลย"
ไท่อี่เทพสายฟ้าได้ถูกปล่อยออกมาในทันทีแสงแปลบปลาบของสายฟ้าสว่างวาบขึ้นก่อนที่จะเกิดะเิขึ้นที่ร่างของเซว่โฉวถู
บึ้มม...
ทันทีที่เสียงจากสายฟ้าะเิขึ้นเซว่โฉวถูที่กำลังขี่ม้าอยู่นั้นก็กรีดร้องออกมา แต่ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงร่างก็พลันะเิออกเป็เสี่ยงๆ จบชีวิตลงในทันทีก่อนจะดรอปรองเท้าระดับทองออกมาคู่หนึ่ง ซึ่งดูเหมือนจะเป็คู่ที่เขาเพิ่งจะได้รับมาวันนี้นั่นเองหลังจากนั้นอัศวินปฐีก็กู่ร้องคำรามขึ้น และพุ่งทะยานเข้าใส่ผู้เล่นที่ยังหลงเหลืออยู่ของกลุ่มทหารรับจ้างมือโลหิตเสียงร้องโหยหวนในระหว่างการต่อสู้ดังขึ้น ก่อนที่จะค่อยๆ แ่ลงๆ ไม่ถึงครึ่งนาทีการต่อสู้ก็เป็อันสิ้นสุด
ฉินโจ้วหันกลับมาทันที ก่อนจะจ้องมองไปยังสถานที่หลบซ่อนของกลุ่มทหารรับจ้างอักขระกระดองเต่าและกลุ่มนกหัวขวานและพูดขึ้นว่า "จากวันนี้ไป พื้นที่แถบนี้เป็ของผมแล้ว"
ปี่เฟิงและแมวตะกละจู่ๆก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ พวกเขาเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา และดูเหมือนว่าฉินโจ้วจะหาพวกเขาพบเสียแล้ว