“เราไม่อาจปล่อยเื่นี้ไปได้!”
“ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก! สังหารศิษย์สามคนที่โดดเด่นของสำนักั์พฤกษา ทั้งยังยึดอาวุธิญญาจื๋อซิวไปด้วย นี่เป็การดูิ่สำนักของเราอย่างโจ่งแจ้ง เราต้องกดดันให้สำนักร้อยบุปผาส่งตัวเด็กคนนั้นและคืนอาวุธิญญา พร้อมให้มันชดใช้ด้วยความตาย!”
“หลานซานหู่เป็บุตรของท่านแม่ทัพ หูเถี่ยซินเป็โหราจารย์ และเหลียนจิ้นเป็ศิษย์หลัก เราย่อมไม่มีวันยอมจนกว่าสำนักร้อยบุปผาจะให้คำอธิบาย!”
หลายคนในสำนักั์พฤกษาล้วนโกรธเคืองกับเื่นี้และ้าลงโทษหนิงเทียนอย่างหนัก
“เกี่ยวกับเื่นี้ โปรดทำตัวสุภาพแล้วค่อยโต้เถียงกันอีกครา นอกจากนี้เรายังส่งคนไปรายงานท่านแม่ทัพและตระกูลเหลียนแล้ว”
ปฏิบัติการต่อต้านหนิงเทียนเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและรุนแรง แต่ในเวลานี้หนิงเทียนกลับกังวลเพียงเื่บ่อน้ำิญญา
ซิ่งอวี่เจวียนมองชายร่างเล็กที่ดูไร้เดียงสาและหมดคำจะพูดกับเขา
ผู้าุโที่ดูแลบ่อน้ำิญญาหมายเลขหกหยุดหนิงเทียนและไม่ยอมปล่อยเขาไป การที่บ่อน้ำิญญาแห้งเหือดย่อมส่งผลร้ายแรงต่อสำนัก
“ข้าอยากพบผู้ดูแล! พี่สาว ผู้ดูแลสัญญากับข้าแล้ว...”
ซิ่งอวี่เจวียนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องโน้มน้าวผู้าุโ แล้วพาหนิงเทียนออกไป
“เ้ากล่าวมาตามจริง การที่บ่อน้ำิญญาแห้งเหือดนั้นเป็ความผิดของเ้าหรือไม่?”
“ข้าแค่มุ่งความสนใจไปที่การฝึกฝน ทว่าบ่อน้ำิญญากลับเหือดหายไปหลังจากนั้นโดยที่ข้ายังไม่ได้ทำอะไรเลย”
ซิ่งอวี่เจวียนคว้าข้อมือหนิงเทียนแล้วสำรวจสภาพการปลูกถ่ายเส้นลมปราณของเขาอย่างละเอียด ทันใดนั้นใบหน้าของนางก็ฉายแววตกตะลึงอย่างยิ่ง
“ระดับการปลูกเส้นลมปราณของเ้ามัน... ไปกันเถอะ ตามข้าไปพบผู้ดูแล”
ณ ห้องโถงหลักประจำสำนักฝ่ายในของสำนักร้อยบุปผา ผู้าุโจากสำนักั์พฤกษากำลังไต่ถามในนามของสำนัก คาดไม่ถึงว่าผู้าุโจากสำนักเชียนเฉ่าและสำนักทะยานเวหาก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน
“เ้ามาที่นี่เพื่อไต่ถามด้วยหรือ?”
ผู้าุโมู่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยว การสำรวจแดนลับครานี้สำนักั์พฤกษาได้รับความสูญเสียอย่างหนัก ซึ่งทั้งหมดเป็ความผิดของสำนักร้อยบุปผา!
ผู้าุโตู้แห่งสำนักเชียนเฉ่ากล่าวด้วยรอยยิ้ม “เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อไถ่ถามความผิด ทว่ามาเพื่อหารือเื่ต่างๆ กับสำนักร้อยบุปผา”
ผู้าุโอู๋แห่งสำนักทะยานเวหาก็พูดเสริม “มีข่าวลือว่าศิษย์จากสำนักร้อยบุปผาเข้าไปถึงพื้นที่หลักของแดนลับ พวกเรามาเพื่อถามเื่นี้โดยเฉพาะ”
“อะไรนะ! มีเื่เช่นนี้ด้วยหรือ?”
ผู้าุโมู่ประหลาดใจอย่างยิ่ง ในเมื่อสำนักเชียนเฉ่าและสำนักทะยานเวหาทราบข่าว แล้วเหตุใดสำนักั์พฤกษาถึงไม่รู้?
“ผู้ใดเข้าไปในพื้นที่หลัก?”
ผู้าุโตู้กล่าว “ว่ากันว่าเป็ศิษย์นามหนิงเทียน”
“เขาอีกแล้ว! เป็ไปได้อย่างไร?”
การแสดงออกของผู้าุโมู่เปลี่ยนไปมาก เขามาที่นี่เพื่อจัดการเื่ของหนิงเทียน แต่ไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะเข้าไปถึงพื้นที่หลักของแดนลับได้จริงๆ
“มันเป็เื่ผิดพลาดหรือไม่?”
ผู้าุโอู๋เอ่ยตอบ “ไม่น่าจะผิดพลาดไปได้ เวลานั้นมีเจ็ดคนจากสี่สำนักเห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง ทั้งฝานชิงศิษย์หลักของสำนักเชียนเฉ่า ฮั่วเถี่ยฮั่นศิษย์หลักของสำนักข้า เหลียนจิ้นและหูเถี่ยซินจากสำนักของเ้า”
สีหน้าของผู้าุโมู่ดูเศร้าหมอง เหลียนจิ้นและหูเถี่ยซินล้วนถูกหนิงเทียนสังหาร พวกเขาจะมีความเกี่ยวข้องกับเื่นี้หรือไม่?
“มีแขกผู้มีเกียรติมาเยือน เป็ความผิดของฝ่ายเราแล้วที่ต้อนรับได้ไม่ดี”
ผู้าุโหลี่ปรากฏตัว ก่อนจะเผยรอยยิ้มบนใบหน้าเมื่อเห็นผู้าุโตู้และผู้าุโอู๋ แต่กลับกลายเป็เยาะเย้ยเมื่อเผชิญหน้ากับผู้าุโมู่
“ทุกคนเชิญนั่งก่อน ไม่ทราบว่าที่มาคราวนี้ มาด้วยเหตุใด...”
ผู้าุโตู้แห่งสำนักเชียนเฉ่ากล่าวด้วยรอยยิ้ม “เรามาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับพวกเ้า ได้ยินว่าศิษย์ในสำนักร้อยบุปผาเข้าสู่พื้นที่หลักของแดนลับได้สำเร็จ ตามจุดมุ่งหมายของทั้งสี่สำนักซึ่งเป็ครอบครัวเดียวกัน เราจึงอยากมีส่วนช่วยในการพัฒนาแดนลับด้วย”
ผู้าุโอู๋กล่าวว่า “การเปิดแดนลับของทั้งสี่สำนักในคราก่อน เราทุกคนล้วนร่วมมือกันเป็อย่างดี มีเพียงพื้นที่หลักเท่านั้นที่อันตรายยิ่งกว่า ยามนี้มีผู้รู้หนทางเข้าออกแล้ว เราจึงมาดูว่าเราจะสามารถช่วยเหลือแบบใดได้บ้าง?”
ผู้าุโหลี่ตอบพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า “พวกเ้าช่างใส่ใจกันยิ่งนัก ทางเรายังคงสืบสวนเื่นี้อยู่ ว่ากันว่าศิษย์ในสำนักของข้าถูกไล่ล่าและถูกบังคับเข้าไปในพื้นที่ใจกลาง ไม่ทราบว่าผู้าุโแต่ละท่านคิดเห็นเช่นใดในเื่นี้?”
ผู้าุโตู้กล่าว “นี่อาจเป็ความเข้าใจผิด เด็กผู้นั้นมีโชคที่สามารถเข้าสู่พื้นที่หลักได้โดยบังเอิญ ซึ่งถือว่าเป็ไปตามความคาดหวัง”
ผู้าุโอู๋พูดเสริม “ยามเผชิญหน้ากันในแดนลับ ความเข้าใจผิดย่อมเป็สิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ผู้าุโหลี่เป็คนมีเหตุผล คงจะไม่...”
“แม้จะเป็ความเข้าใจผิด แต่พวกท่านก็ควรชดใช้เสียหน่อยนะ” ผู้าุโหลี่กล่าวด้วยสีหน้าเ็า ทันใดนั้นบรรยากาศก็อึมครึมขึ้นเล็กน้อย มาต่อรองมือเปล่าเช่นนี้พวกเ้าคิดว่าสำนักร้อยบุปผาโง่หรือ?
ผู้าุโตู้และผู้าุโอู๋ต่างมองหน้ากันเพื่อหาทางชดเชย
ยามนี้ผู้าุโมู่แห่งสำนักั์พฤกษารู้สึกขัดเขินเล็กน้อย เดิมทีเขามาที่นี่เพื่อชำระความ แต่ตอนนี้หนิงเทียนกลับเข้าไปพัวพันกับปริศนาของพื้นที่ใจกลางแดนลับ หากเขาหันหลังกลับในเวลานี้ สำนักั์พฤกษาจะต้องประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในส่วนแบ่งของพื้นที่แกนกลางอย่างแน่นอน
เมื่อพิจารณาถึงผลประโยชน์ของสำนักแล้ว เขาจึงไม่ควรออกไปก่อน และนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างเซื่องซึมโดยไม่แสดงความคิดเห็นใดๆ
“ผู้าุโหลี่คิดเห็นอย่างไรกับการใช้ชดเชยด้วยหินิญญา?” ผู้าุโตู้ทดสอบความหิวกระหายของสำนักร้อยบุปผา
ผู้าุโอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม “หรือยาอายุวัฒนะเป็อย่างไร?”
ผู้าุโหลี่มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า ขณะที่เขากำลังจะอ้าปากพูด ศิษย์สำนักร้อยบุปผาคนหนึ่งก็เข้ามากระซิบบางอย่างข้างหูของเขา
“ทุกท่านโปรดนั่งรอสักครู่ ข้ามีเื่สำคัญต้องจัดการ”
ผู้าุโหลี่จากไปอย่างรีบร้อน ผู้าุโตู้และผู้าุโอู๋จึงดึงผู้าุโมู่มานั่งหารือเื่หนทางการรับรู้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับพื้นที่หลักของแดนลับ
...
ณ ลานผู้าุโ หนิงเทียนเล่าเื่ราวทั้งหมดด้วยความคับข้องใจ ผู้ดูแลและเหล่าผู้าุโล้วนจ้องมองเขาด้วยใบหน้ามืดมนและดวงตาไร้ความปรานี
บ่อน้ำิญญาสองบ่อเหือดแห้งในพริบตา เช่นนี้แล้วเ้ายังกล้าบ่นสิ่งใดอีกหรือ?
ผู้าุโหลี่เดินเข้ามา หลังจากทราบสถานการณ์แล้วเขาก็มีท่าทีใ ก่อนจะเชิญผู้ดูแลออกจากวงสนทนา
“เด็กคนนี้มีเส้นลมปราณขนาดใหญ่ เหตุใดเราไม่ปล่อยให้เขาไปทำร้ายผู้อื่นเล่า?”
ดวงตาของผู้ดูแลเป็ประกายพร้อมเอ่ยสรรเสริญ “ล้ำเลิศยิ่ง เราควรทำเช่นนี้จริงๆ แต่เราก็ต้องปกป้องความปลอดภัยของเขาด้วย สำนักั์พฤกษามาพร้อมแรงกดดันอันดุเดือด เราต้องระวังเื่นี้ให้ดี”
“ท่านโปรดวางใจ ข้าจะทำให้พวกเขาเสียฮูหยินซ้ำยังเสียขุนศึก[1]” ผู้าุโหลี่เยาะเย้ย ก่อนจะพาตัวหนิงเทียนไปพบกับผู้าุโจากสามสำนัก
“ขออภัยที่ทำให้ต้องรอนาน ข้าขอแนะนำให้รู้จัก เด็กผู้นี้คือหนิงเทียน ศิษย์ที่โดดเด่นที่สุดในสำนักฝ่ายในของข้า เ้ารีบมาคำนับเหล่าผู้าุโเร็วเข้า”
“หนิงเทียนคารวะผู้าุโทุกท่าน”
“ไม่ต้องสุภาพหรอก เ้าช่างหล่อเหลา ทั้งยังเปี่ยมด้วยความสามารถ”
“รูปงามราวหยก จิตใจไม่ธรรมดา”
ผู้าุโตู้และผู้าุโอู๋ยิ้มพร้อมเอ่ยยกย่องหนิงเทียน
ผู้าุโหลี่กล่าวว่า “หนิงเทียน เ้าเล่าประสบการณ์ในการเข้าสู่พื้นที่หลักของแดนลับมาสิ”
หนิงเทียนกล่าวอย่างลังเล “วันนั้น... ศิษย์ถูกพวกเขาบีบคั้นจนสิ้นหวังและเกือบตายด้วยน้ำมือของยอดฝีมือทั้งสามสำนัก โดยเฉพาะเหลียนจิ้นแห่งสำนักั์พฤกษา เขาคือผู้ผลักข้าลงเหว...”
“ทุกท่านได้ยินแล้วใช่หรือไม่? นี่ไม่ใช่ความเข้าใจผิด ศิษย์ของข้ารอดชีวิตจากการหลบหนีอย่างหวุดหวิดและนำข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับพื้นที่หลักของแดนลับกลับมา หากทั้งสามสำนักไม่ขอโทษและชดเชยสิ่งใด เื่นี้คงยากที่จะพูดคุยกันต่อ” ผู้าุโหลี่เอ่ยตรงประเด็นพร้อมหันมองผู้าุโทั้งสามสำนักอย่างเ็า
ผู้าุโตู้สาปแช่งจิ้งจอกเฒ่าในใจ แต่เบื้องหน้ากลับกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ผู้าุโหลี่โปรดอย่าตื่นตระหนก เราสามารถมอบหินิญญาและยาอายุวัฒนะแก่หนิงเทียนเป็การชดเชยได้”
“หนิงเทียน เ้าคิดว่าอย่างไร?” ผู้าุโหลี่โยนปัญหาให้หนิงเทียน
“ทางสำนักได้ให้สิ่งตอบแทนแก่ศิษย์เป็หินิญญา ยาอายุวัฒนะ และทหาริญญามาแล้วขอรับ”
ผู้าุโตู้ขมวดคิ้ว เขาเหลือบมองผู้าุโอู๋แล้วส่งสัญญาณให้เขาออกหน้า
“แล้วเ้า้าค่าตอบแทนแบบใด?”
หนิงเทียนตอบ “ข้าได้ยินมาว่าการฝึกในบ่อน้ำิญญานั้นรวดเร็วมาก ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนว่าบ่อน้ำิญญามีหน้าตาเป็อย่างไร และข้าอยากจะลองดู”
ท่าทีของผู้าุโอู๋เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาสบตากับผู้าุโตู้และผู้าุโมู่ และไม่ได้ตอบในทันทีทันใด
ผู้าุโหลี่จึงกล่าวขึ้น “หากพวกท่านคิดว่าเื่นี้ยากเกินไป เช่นนั้นก็เชิญกลับไปเถิด”
ผู้าุโตู้ทำได้เพียงรีบตอบรับ “ผู้าุโหลี่อย่าใจร้อน พวกเราขอคิดอีกสักหน่อย”
“ได้ ข้าให้เวลาพวกเ้าคิดเื่นี้หนึ่งก้านธูป” ผู้าุโหลี่ลุกขึ้นยืน แล้วพาหนิงเทียนออกไปเป็การชั่วคราว
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป ทั้งสองคนก็กลับเข้ามา
ผู้าุโอู๋ยิ้มพร้อมกล่าวเป็คนแรกว่า “เราได้พิจารณาแล้ว แต่ละสำนักสามารถอนุญาตให้หนิงเทียนฝึกฝนในบ่อน้ำิญญาได้เป็เวลาหนึ่งวัน”
“วันหนึ่ง? สำนักเราตอบแทนศิษย์อย่างน้อยก็สามวัน ในเมื่อพวกเ้าไม่จริงใจ คงต้องขออภัยด้วย ข้าไม่ส่ง” ผู้าุโหลี่แสดงสีหน้าเ็าแล้วเอ่ยคำขับไล่โดยตรง
“ผู้าุโหลี่อย่าตื่นตระหนก เื่นี้หารือได้ไม่ยากนัก”
ผู้าุโตู้และผู้าุโอู๋ต่างยืนขึ้นพูดและหัวเราะกลบเกลื่อน ส่วนสีหน้าผู้าุโมู่ค่อนข้างน่าเกลียด ทว่าเขายังต้องทนต่อไป
หลังจากการเจรจาสิ้นสุด สำนักเชียนเฉ่าและสำนักทะยานเวหาต่างตกลงให้หนิงเทียนฝึกฝนในบ่อน้ำิญญาเป็เวลาสองวัน ทางด้านสำนักั์พฤกษาไม่ได้ออกปากโต้แย้ง ซึ่งถือว่าเป็การยินยอม
“ในเมื่อพวกเ้ามาด้วยความจริงใจ เช่นนั้นเรามากล่าวถึงเื่ไม่ดีกันก่อน เพื่อไม่ให้มีผู้อับอายเมื่อถึงเวลา”
ผู้าุโตู้ถามอย่างสับสน “ผู้าุโหลี่พูดเช่นนี้หมายความอย่างไร?”
“หนิงเทียนไม่เคยเข้าไปในบ่อน้ำิญญา ทั้งยังไม่รู้สภาพของบ่อน้ำ หากผู้ใดเลือกบ่อที่แห้งเหือดมาหลอกลวง เกรงว่าเขาคงไม่รู้เช่นกัน”
“คำพูดนี้รุนแรงเกินไปหรือไม่? ในเมื่อเราตกลงให้เขาฝึกฝนในบ่อน้ำิญญาได้สองวัน แล้วเราจะวางอุบายเช่นนี้ได้อย่างไร?”
“พันธมิตรควรเอ่ยถึงบัญชีให้ชัดเจน เื่นี้ก็ควรทำให้ชัดเจนเช่นกัน ข้าไม่สนว่าพวกเ้าจะให้เขาใช้บ่อน้ำแบบใดหรือบ่อน้ำจะแห้งไประหว่างการฝึกฝนหรือไม่ ข้าแค่้าให้เขาอยู่ในนั้นสองวัน เวลาสิบสี่ชั่วยามย่อมเพียงพอแล้ว และเมื่อถึงเวลานั้นข้าจะเปิดเผยข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับพื้นที่หลักของแดนลับ”
“ผู้าุโหลี่มั่นใจเื่นี้ได้เลย”
“พวกเ้าให้สัญญา?”
“เราสัญญา!”
“ดี เช่นนั้นเราควรเริ่มจากผู้ใด?”
ผู้าุโตู้และผู้าุโอู๋ต่างมองผู้าุโมู่ แล้วถามความคิดเห็นของเขา
ทั้งสามฝ่ายหารือกันและในที่สุดก็ตัดสินใจเริ่มด้วยสำนักั์พฤกษา เนื่องจากผู้าุโมู่ต้องกลับไปรายงานเื่นี้ให้ผู้ดูแล หากการเจรจาล้มเหลว สำนักเชียนเฉ่าและสำนักทะยานเวหาย่อมสามารถปรับตัวต่อได้
“เอาละ เช่นนั้นอีกหนึ่งชั่วยามข้าจะพาหนิงเทียนไปสำนักั์พฤกษาด้วยตนเอง” ผู้าุโหลี่ยิ้มส่งผู้าุโของทั้งสามสำนัก
...
“อะไรกัน? มีเื่เช่นนี้ด้วยหรือ?” เหล่าผู้าุโของสำนักั์พฤกษาทั้งใและขุ่นเคือง แต่ละคนโกรธจนแทบบ้า
แผนการสังหารหนิงเทียนล้มเหลวยังไม่พอ ยังต้องให้เขาเข้ามาฝึกในบ่อน้ำิญญาของสำนักอีก นี่ไม่ใช่การลักไก่ไม่สำเร็จยังเสียข้าวสารอีกกำมือ[2]หรอกหรือ?
ผู้าุโมู่กล่าวอย่างขมขื่น “ข้าก็ไม่อยากทำเช่นนี้ แต่สำนักเชียนเฉ่าและสำนักทะยานเวหาต่างเห็นพ้องต้องกัน เ้าเด็กหนิงเทียนเข้าไปถึงพื้นที่หลักของแดนลับและออกมาอย่างมีชีวิต เขาต้องรู้ทางเข้าออกเป็แน่ และนี่เป็สิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อสำนัก...”
“ข้าถือว่าเ้าตัดสินใจได้ดีแล้ว อาจต้องใช้เวลาสักพักในการชำระบัญชีกับหนิงเทียน อีกทั้งเราไม่จำเป็ต้องออกหน้าเสมอไป ตระกูลหลานและตระกูลเหลียนย่อมไม่มีวันปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน ส่วนยามนี้เราไม่อาจมีปัญหาขัดแย้งกับสำนักร้อยบุปผาได้”
“ในเมื่อผู้ดูแลเห็นด้วย เช่นนั้นข้าจะไปเตรียมการให้พร้อม”
หนึ่งชั่วยามต่อมา ผู้าุโหลี่ ซิ่งอวี่เจวียน และผู้าุโอีกสองคนก็พาหนิงเทียนมาถึงประตูสำนักั์พฤกษา
ทั้งสี่สำนักล้วนตั้งอยู่ในเมืองไป่หลิง ถือได้ว่าเป็สหายบ้านใกล้เรือนเคียง
ผู้าุโจากสำนักั์พฤกษากล่าวทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้ม แล้วพาเหล่าผู้าุโหลี่และหนิงเทียนไปที่บ่อน้ำิญญาของสำนัก
“จงใช้เวลาสองวันนี้ให้เป็ประโยชน์เถิด”
ผู้าุโหลี่ตบไหล่หนิงเทียนพร้อมรอยยิ้มเ้าเล่ห์บนมุมปาก
---------------------------------------
[1] เสียฮูหยินซ้ำยังเสียขุนศึก (赔了夫人又折兵) เป็วลีจากเื่สามก๊ก หมายถึง การสูญเสียซ้ำสองในคราเดียว หรือสูญเสียทั้งขึ้นทั้งล่อง
[2] ลักไก่ไม่สำเร็จยังเสียข้าวสารอีกกำมือ (偷鸡不成蚀把米) หมายถึง การฉวยโอกาสไม่สำเร็จ แล้วยังต้องขาดทุนอีก
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้